Epiloog
~Twee maanden later~
'Jullie krijgen levenslang celstraf voor het vermoorden en afranselen van minderjarigen!' Schalt de stem van de rechter door de recht zaal.
De politie agenten staan op en nemen meneer en mevrouw Thomson mee naar hun cel voor de rest van hun leven.
Maar wat is er precies gebeurt? Nou ik zal het even uitleggen:
De vrouw moest bevallen van haar zoon Tom, ze ging naar het ziekenhuis maar het ging in het begin niet goed met Tom.
Er moest hulp aan 'huis' komen om hun samen te helpen zodat Tom bleef leven en gezond werd.
Man en vrouw hadden geen andere keuze dan het adres van de oude verlaten school te geven, dus dat was de enige oplossing. Ze gaven het adres en waren 2 weken lang normaal in het leven.
De vrouw die hun moest helpen met Tom liep vaak door het hele gebouw heen, verwonderde zich van het oude gebouw dat nog perfect in staat leek in sommige lokalen.
Op een dag liep de vrouw door het trappenhuis naar beneden en kwam via deze trappen in de kelder aan, ze trok de deur los en zag 2 lijken liggen; van een jongen en een meisje.
De vrouw snelde naar boven en belde gelijk de politie.
De politie kwam na een tijdje en liepen de kelder in, een DNA onderzoek werd gevestigd. Het bleek dat de man en de vrouw deze 2 lijken nu al bijna 3 weken hier hebben liggen.
De personen zijn geïdentificeerd, de personen waren Robin van Laren en Aniek Volg.
De man en vrouw Thomson werden naar de gevangenis gebracht, de rechter zou hun straf regelen. Nu 2 maanden later is de straf bekend.
-
Ze werden in ieder een cel geduwd en de sleutel kwam in het slot, een schuifje voor de deur en ze zaten opgesloten. Het luikje ging nog 1 keer open, 'mevrouw Thomson jullie mogen jullie zoon Tom, een briefje schrijven die wij later in zijn leven geven, tenzij u dat niet wilt.'
Mevrouw Thomson knikte en kreeg een pen en een normaal formaat A4 lijntjes papier.
Ze begon te schrijven, te schrijven en nog eens te schrijven. Na een uur was ze pas klaar, de bewaker pakte het papiertje en las het door:
Lieve Tom,
Sorry dat wij dit niet persoonlijk tegen jou kunnen zeggen, maar wij zijn voor levenslang in de gevangenis.
Wat wij hebben gedaan was niet goed, zeker niet goed.
Wij hebben 1 geheim voor je en dat is dat je een zusje hebt. Ze heet Larissa, alsjeblieft zoek haar en vertel haar dit, ze weet het niet.
Tom weet dat papa en mama altijd van je zullen houden.
Kusjes van papa en mama
'Hoezo schreef u zo lang over dit briefje?' Zegt de bewaker met zijn zware stem. Als hij opkijkt naar mevrouw Thomson ziet ze dat ze heeft gehuild. De bewaker kreeg geen antwoord, maar begreep het al....
The End
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top