Terwijl we wachten heb ik mijn versie van de Lost&Found erin gezet. Nou ja, een zeer korte (en random) versie.

Lost: oranje
Found: Zwaard

Fikkie de clown waggelt rond op zijn gekke, lange clownsschoenen. Hij is geen populair gezicht in de familie. Terwijl zijn neef het gezicht van Mc Donalds is en zijn broer in de killer clown business is gegaan, loopt hij nog doelloos rond.

'Je kan niet altijd op ons geld leven, hoor,' heeft Moeder Clown tegen hem gezegd met een diepe zucht. Ook Vader Clown heeft de lat hoog gelegd en dwingt hem eens aan het werk te gaan. Het helpt zeker niet dat juist op dat moment Zus Clown zich natuurlijk ook weer haar thuis heeft gevonden als een van de cliniclowns in het ziekenhuis.

Vermoeid trekt hij zijn veel te grote, oranje broek op en doet hij zijn felgele bretels wat strakker. Hij gaat achter zijn standaard tafel staan en zet zijn spullen erop. Wat "spullen" voor hem inhoudt, zijn slechts een zak ballonnen en een grote grijns. Meer kan hij de mensen helaas niet geven.

'Mama! Mama daar is Bassie!'

Het gebeurt wel vaker dat hij als de Bassie van Bassie en Adriaan wordt gezien. Hij lijkt dan ook veel op zijn oom.

'Mag ik een ballon?' Die lieve vraag laat heel die belediging weer wegvaren.

'Natuurlijk!' zeg ik voor die moeder heeft geantwoord. Van moeders moet je het niet hebben, die sekte valt je alleen maar aan.

'Ik hoef niks,' zegt het jongetje ernaast terwijl ik wat mijn ballon frutsel. 'Ballonnen zijn stem.'

Ik vorm een blauw zwaard en geef het aan de jongen. Met in mijn gedachtes steek ik het chagrijnige jongen neer. Stom joch.

'Maar het is geen echt zwaard,' mokt het andere jongetje. Het laat de vrolijkheid van de eerste niet verdwijnen.

'Als ik geloof dat het een zwaard is,' zegt hij vol trots en hoop, 'dan kan het een echt zwaard zijn.'

Precies dat woord laat me iets beseffen.

Ik hoef geen clown te blijven.

Ik scheur mijn oranje broek los en werp het naar het irritante joch.

'Ik ga de minister-president worden!'

----
Trolololol