9.


Cielo

"Due to the rules that Mrs. Arqueza had violated; we have decided to release her."

I kept reading the message I got from the shelter yesterday. This is unfair, so fucking unfair. Isang insidente lang ang nangyari at ganito na agad ang ginawa nilang aksyon? Fucking hell! Wala akong mahanap na magandang facility na abot-kaya ng pera ko para mai-admit si mama. Saan na ako pupunta nito?

Tinanaw ko naman sa kabilang kamay ang warning na binigay sa akin ng landlord ko. Dalawang buwan na akong hindi nakabayad ng renta dahil inabuno ko muna ang nakalaan para sa apartment pangbayad sa gamot ni Mama.

Shit. Hindi ko kaya ito, kahit kailan ay hindi ako humarap ng problema na mag-isa. Lagi ko siyang kasama, lagi akong may kasama. Pero ngayon, nasaan na ba ang taong dapat kong sandalan?

I laugh without the presence of humor. Nasaan nga ba siya? On a date. The man I love is currently on a brunch date with the woman I lust.

So complicated. So fucking complicated.

Napabuga na lang ako ng hininga at lumabas ng apartment ko. I have already packed my things but I still have nowhere to go. Hinanda ko na agad ang kotse ko at akmang papasok na ng sasakyan nang marinig ko ang pagdating ng bagong sasakyan. Bago pa ako makapagsalita, ay tumigil na 'yon sa harap ko.

Ah, hindi lang pala basta-bastang sasakayan. Isang pamilyar na sasakyan na halos walang nakaalam ngunit dalawang tao lang. Ako at si...

"Tal," I greeted him.

Nagmamadali siyang tumakbo palabas ng sasakyan na ipinagtaka ko. What the fuck is up with this man? Kanina lang nabalita sa lokal na balita ang pakikipagkita niya kay Governor Trudy kasama si Puri, ano naman ang ginagawa niya rito?

"What are you—" Hindi ko na natuloy ang iba ko pang sasabihin nang hilahin niya ako sa isang mahigpit na yakap.

I don't want to admit it but seeing him and feeling him close made this horrible day better. Only Tal could make me feel better.

Laylay sa gilid ang mga kamay kong hinayaan siyang yakapin pa ako ng mahigpit. Nang magsawa ay sinapo niya ang pisngi ko at pinatakan ng halik sa labi. Mariin akong napapikit. Fuuuck. It's been so long.

Nawala ang galit ko, nawala ang konsensya ko sa nangyari sa aming dalawa ni Puri kahapon lang. Wala akong ibang maramdaman kun'di ang pagnanasa at pagmamahal para kay Battalion. Hindi pa ako handa para bitawan ito.

Hindi ko na napigilan ang emosyong nakakalunod at sinapo ang leeg ni Tal upang palalimin ang halik. Pinagdikit ang mga katawan namin kasabay ng pagkiskis ng mga bukol sa aming harap. Fuck. I've missed this.

Our kiss is sloppy, wet, and passionate. Naglalakbay ang mga kamay ko sa pamilyar na parte ng katawan niya. A groan erupted from my throat when I felt him thrust his arousal on mine while having his hands on my fucking ass, massaging it the way he used to do.

Fuck, I still love him. His smile, his humor, his touches. Him.

Nang hindi na ako makapag-pigil pa, hinila ko papalapit sa kotse si Tal. Shit, this is happening. Nagmamadaling binuksan ko ang pintuan ng kotse at tinulak siya sa loob. Taas-baba ang dibdib ni Tal na nakatitig sa akin.

Basa ang kaniyang labi at namumula ang kaniyang pisngi. Magulo ang buhok niya at ang suot na suit ay naglukot-lukot na. Shit, he's so hot. Mas lalo akong nanigas nang makita ang namumukol na pagkalalaki niya sa harap.

I can't wait to suck that dick.

Siniksik ko ang sarili ko sa loob ng sasakyan saka muling hinalikan si Tal. Pinuno ng ungol niya ang sasakyan habang wala akong sawang gumigiling sa ibabaw niya. Pinaparamdam ang namumukol na harap sa kaniya.

"Yeah, you like that?" I whispered, he groaned. "You made me like that. Hard and aching for you, Tal. You want me to fuck you, do you?"

"Fuck yes, Cielo!"

May ngisi sa labi akong lumuhod at binuksan ang pantalon niya. I was about to withdraw his underwear when a ringtone startled us both. Saka ko na lang napagtanto na nanggagaling pala 'yon sa sarili kong bulsa.

Sandali akong tumigil bago nilabas ang cellphone sa bulsa. At nang mabasa ang taong nasa kabilang linya ay tila nawalan ako ng dugo sa buong katawan. Bumalik ang konsensya ko, at tumama ang pag-iisip. Mali ito. Maling-mali.

I answered the call and gave Tal a scolding stare. "Puri."


Battalion

I don't know what washed over me that pushed me to kiss him. Could it be the longing? His familiar presence? Or was I just overwhelmed by everything? I don't know.

I don't know anything but I know I missed him.

Noong lumabas ako sa sasakyan at tinanaw ang madilim na ekspresyon sa mukha ni Cielo, alam ko ng may dapat akong gawin.

Wala akong ibang inisip, nawalan ako ng pake na nasa isang publikong lugar at kahit anong oras ay may maaaring makatuklas sa amin. Hindi ko inisip ang mga consequences ng actions ko, basta ko na lang binigay kay Cielo ang alam kong hinahanap-hanap niya rin.

Pero nang marinig kong sambitin niya ang pangalan ng isang taong nilalaman din ng utak ko ay nanlamig ang buo kong katawan.

"Hey," tumikhim si Cielo nang mapansing raspy pa rin ang boses niya. "Bakit ka pala napatawag?"

Hindi ko narinig ang sinabi ni Purificacion kaya naiwan akong inisip ang nangyari kanina lang. I don't love Purificacion, hell I don't even like her! But doing this to her... it felt wrong.

It felt like I was disrespecting her and hitting her ego at the same time. Pero hindi nga ba ito ang gusto ko? She practically took me away from Cielo, and now I'm just coming back to him.

Did you forget about the woman he was kissing on the day of his exhibit?

Mariin akong napapikit. Fuck, hindi ko natandaan. Nawala sa isip ko basta gusto ko lang pagbutihin ang pakiramdam ni Cielo sa oras na 'yon. Nagmamadali akong nag-ayos ng damit ko at lumabas ng sasakyan ni Cielo. Pinanood naman niya ako habang patuloy pa rin sa pakikipag-usap kay Purificacion.

They even exchange contacts, huh? Fucking hell, how deep is their relationship with each other. Are they just acquaintances? Friends? Bestfriends?

Or are they... lovers? Like what I thought when I caught them yesterday.

"It's okay, Puri, it's not your fault."

Kumunot ang noo ko, am I hearing it right or is Cielo using his sweet voice that he only uses when he's calming me from my anxiety attacks? I feel the green emotion slowly eating me up as I listen more to their conversation.

Gaano ba nila kakilala ang isa't-isa at parang mga dating kaibigan kung mag-kamustahan? I scoffed, hindi naman mas malalim ang pagkakakilala nila sa isa't-isa kaysa sa aming dalawa ni Cielo.

Walang makakatalo sa bond na mayroon kami ni Cielo.

"No, that's absurd. Isa pa, kay Tal ka makikitira pagkatapos ng kasal niyo." Muli na namang nakuha ng atensyon ko ang sinabi ni Cielo. Hindi ko alam ang konteksto ng pinag-uusapan nila pero mukhang may gustong mangyari si Purificacion na ayaw ni Cielo.

Bago pa man makapagsalita ulit si Cielo inagaw ko sa kaniya ang cellphone. "Ano'ng kailangan mo kay Cielo?"

Sandaling natahimik ang kabilang linya. Halatang hindi inaasahan ng kabilang linya na ako ang sumagot ngayon. "Is that you, Battalion? Well, if it is you, kumbinsihin mo ang kaibigan mo na dito na lang makitira sa atin."

"What do you mean?" tanong ko pa.

"Hindi siya nakabayad sa renta niya para sa medication ng mama niya at ngayon mad-discharge na rin dahil sa... basta madi-discharge na rin kaya wala siyang mahahanap na tirahan ngayon."

Hindi ako agad sumagot at binalingan si Cielo na nakabaon ang mukha sa palad. Fucking hell, I was aware of the situation about his mom being discharged dahil tinawagan ako ng agency. Handa na sana akong bayaran kung ano mang kinulang pero ang sabi hindi na raw repairable ang damages na nagawa.

Pero tungkol sa hindi niya pagbayad ng apartment... wala akong alam tungkol doon. "Bakit hindi mo sinabi sa akin? Sana natulungan kita," kalmado ko pang sabi.

Nag-iwas siya ng tingin sa akin. "I know, it's just I thought kaya ko ng tumayo mag-isa. Akala ko p'wede na pero kailangan ko pa rin pala ng masasandalan kaya lang 'yong dati kong sandalan..." Inangat niya ang tingin niya sa mga mata ko. And right there, I freezed.

Hindi niya sinabi sa akin ang mga problema niya dahil sa pagtanggap ko ng kasal na 'to. Nawalan siya ng taong masasabihan niya ng problema, dinistansya niya ang sarili niya dahil sa kasal na mangyayari isang buwan na lang ang nabibilang.

Nalayo ang loob sa akin ni Cielo dahil sa kasal na hindi sana mangyayari kung... kung wala si Purificacion.

My face distorted with disgust as I thought about seeing her walking down that aisle with the man I love beside me watching me get married to the wrong person.

My hatred for her deepened. Because from what I'm seeing right now, she's not only stealing my life but stealing my man. My fucking man.

"It's not her fault, Tal."

Hindi ko siya pinansin. Fuck him and her.

"Never talk to him again, Purificacion."

"Jerk!" sigaw pa niya. "Hindi mo pwedeng idikta sa akin ang mga gagawin ko, Battalion!"

Pero 'di ko na siya pinatapos at basta na lang tinapon ang cellphone sa malayo. Tila nagulat naman si Cielo sa ginawa ko. Laglag ang panga niya na pinanood kung saan bumagsak ang cellphone at binalik ang tingin sa akin na may galit sa mukha.

Hindi ako natinag nang itulak niya ako. Nanatili akong walang emosyong pinapakita sa mukha. Patakbo namang tumungo si Cielo sa kinaroroonan ng cellphone niya. "I'll just buy you a new one," deklara ko.

"Fuck you, Tal. Just because you can't get mad at me doesn't mean you get to pass your anger on to her!"

He grabbed my collar and pinned me on the nearest wall as he held me tightly. Pero hindi ko binigay sa kaniya ang reaksyon na gusto niyang makuha, I stayed silent and emotionless.

"You also broke my fucking phone!" paratang pa niya.

"Sabi ko bibilhan ka naman ng bago, 'di ba?"

"Fucking hell, Tal. Nasa notes ng phone ko ang list ng kliyente ko!"

Doon ako nagkaroon ng reaksyon. Shit, I didn't know about that. Binitawan na ako ni Cielo at sinimulang i-examine ang sirang cellphone samantalang ako ay sinisilip kung gumagana pa nga ba ang cellphone niya.

"S-Salvageable pa naman 'yong memory card 'di ba?"

Tangina. Bakit nanginginig ang boses kong nagtanong? Hindi ba dapat wala akong emosyon ngayon because I'm not done proving my point?

Hindi ako nakarinig ng sagot mula kay Cielo kaya naman muli kong binalik ang kakulangan sa salita at emosyon. "I'll just buy you a new one and serve you new clients, then. And for your house, you can stay at my pad, may kwarto ka rin naman doon," ani ko pa bago tinungo ang sasakyan ko at iniwan si Cielo na namomroblema sa sirang gadget.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top