17.❄"Puszek"❄

20:26

Trzask, szelest i ponowny trzask.

Alison gwałtownie otworzyła swoje zaspane oczy, rozglądając się rozbieganym wzrokiem po ciemnym holu, w którym świeciło się parę świeczek.

Praktycznie każdy był pogrążony w śnie, z wyjątkiem recepcjonistki Sary, która leniwym wzrokiem, świdrowała całe pomieszczenie, a na dźwięk nagłego trzasku, aż sama się wzdrygnęła. Po mini wigilii którą sobie urządzili, a raczej po samym śpiewaniu świątecznych piosenek które każdy znał na pamięć, wszyscy dosłownie popadali.

Ali ostrożnie ominęła skulonego Ashtona, mijając po drodze Caluma i Marcusa, którzy leżeli w najdziwniejszej pozycji, patrząc na to iż stopy bruneta były prawie w twarzy Hooda.

-Co to było? -szepnęła w stronę starszej kobiety, która niepewnie wyszła zza recepcji, rozglądając się dookoła siebie.

-Nie mam pojęcia -odparła równie cicho, przechodząc obok chrapiącej Ality. Na prawdę, chrapała bardziej, niż niejeden facet.

W niedługim czasie nastąpiło kolejne uderzenie, które zbudziło także i Marcusa.

-Co się dzieje?! -wykrzyknął, z nadal przymkniętymi oczami, a jego nogi gwałtownie uderzyły w twarz Caluma. -Co jest...O nie, Cally! To twoja głowa! -krzyknął ponownie, budząc tym kolejne osoby, które z jękiem zaczęły zakrywać swoje uszy. Calum popatrzył na niego zamglonym wzrokiem, czując silny ból, w swojej głowie. -Och, chyba za dużo wypiłeś! To dlatego boli Cię głowa! -zachichotał nerwowo, gwałtownie głaszcząc dłonią, jego czarne loki. Hood był na tyle zaspany iż jedynie pokiwał głową, wierząc w jego słowa, chociaż nadal tkwili w holu, skąd nawet nie było jak wykombinować alkoholu, ponieważ Sara niestety alkoholiczką nie była.

-Cicho, Marcus -Ali mruknęła w jego stronę, dokładnie nasłuchując dziwnego dźwięku, który stawał się coraz głośniejszy.

-Co się dzieje? - w tej samej chwili zbudził się Ashton, niepewnie zerkając na resztę.

-Słuchamy dziwnych dźwięków -szepnął Marcus, poruszając dziwnie brwiami, znów Alison tylko wywróciła na niego oczyma.

Dziewczyna wyciągnęła z kieszeni niewielką latarkę którą na swieciła, na ciemny przód holu, skąd dochodził odgłos. Robiąc parę kroków do przodu, niepewnie podążała za źródłem dźwięku.

Ali oddaliła się na tyle daleko, aż wszyscy stracili ją z widoku, a niektórzy nawet nie byli świadomi tego iż odeszła.

-Jak wabi się pies złomiarza? -w tym czasie Marcus postanowił opowiedzieć swoje sławetne żarty, które Ashton pokochał całym sercem.

-No gadaj! -jęknął Irwin, już trzymając się za brzuch, który za chwile pewnie zacznie boleć go z nadmiaru śmiechu.

-PUSZEK -krzyknął, powodując tym salwę śmiechu, oczywiście ze strony Irwina.

-Boże, jakie suche -mruknął Calum, w miedzy czasie rozglądając się za swoją przyjaciółką. Zmarszczył brwi, kiedy nigdzie jej nie dostrzegł.

-Dawaj jeszcze! -zabłagał, czego Marcus nie potrafił mu odmówić.

-Dlaczego policjanci są niehigieniczni? -powiedział tajemniczo, mrużąc na Ashtona swoje oczy. -BO LATAJĄ Z PAŁAMI.

-O NIE -wrzasnął, uderzając pięściami o podłogę, równocześnie odstraszając swym zachowaniem, własną kuzynkę.

-Moja mamusia by mnie zabiła, za ten kawał -mruknął z przejęciem, zerkając kątem oka na zaniepokojonego Caluma. -Co jest Cally? -zapytał niepewnie, podchodząc w jego stronę.

Chciał dotknąć jego ramienia, jednak w tym samym momencie rozbrzmiał głośny, przeraźliwy pisk.

To Alison.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    







----

Creppy się zrobiło, ale luzik, żadnego horroru z tego ff nie robię.

Jak tam Wasze święta mijają? Moim ulubionym dniem jest dzisiejszy, pierwszy dzień świąt, ponieważ cały dzień chodzę w pidżamie i się opierdzielam. Na szczęście nie musiałam nigdzie jechać.

Do tego, kiedy się obudziłam, zastał mnie ten piękny widok:

żyję tym zdjęciem cały dzień i w dalszym ciągu umieram💔

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top