Dedykuję tę historię wszystkim, którzy z czymś się zmagają. Osobom, które odczuwają nieskończoną pustkę, bezbrzeżny żal do świata i samych siebie. Wszechogarniającą tęsknotę do przeszłości. Dla tych, którzy chcą zapomnieć i żyć przyszłością. Dla wszystkich, którzy chcą istnieć dalej.

Bo Wasze istnienie jest potrzebne. Tylko tacy ludzie są coś warci. Ludzie, którzy przeżyli zbyt wiele, aby trwać.