Epilogue

There was a girl I was always watching. I don't know what's her name but she's my classmate. She had this angelic and innocent face that I wanted to see all the time.

At first, she doesn't seems special, she's an ordinary girl, plain, boring, quiet—not totally my ideal type of girl but there's something on her. She consciously lit up the light of my curiosity.

There was a time that I caught her staring but I just ignored it and act like I didn't care. Minsan lang din akong pumapasok sa klase dahil nakatambay ako palagi rito sa hardin.

Minsan ko pang nakitang nagbabasa siya ng libro sa loob ng hardin ng G high, dito rin siya kumakain at gumagawa ng projects niya. Hindi niya ako napapansin na nasa taas ng puno na nakahiga kung saan siya namamalagi.  I  always ended up listening to her complaints in her misserable life but she's not aware of it.

She didn't notice my presence at all—many times.

There was a time that I secretly followed her way home. F*ck! I don't know but I want to know where she lives.

Malapit lang ito sa school and to my surprise, she's living in an apartment. Alam ko na rin ang pangalan nito.

The next day, I was waiting for her at the garden but she didn't show up. Pumunta ako sa room pero hindi ko siya nakita. I waited her for a minute, then minutes had passed and became an hour, I realized that she's totally not in school.

I've decided to pay her a visit—in her apartment. Nasa labas ako ng gate pero hindi ko makitang may tao sa loob. Alam kong hindi ko siya makikita kaya aalis na sana ako nang marinig ang isang babae kalalabas lang sa bahay nito.

"Hanap mo ba si Ysa, iho? Kaklase ka ba niya?" I nodded. "Ay naku, nagkasakit ang batang iyon, nandoon siya sa loob at inaapoy ng lagnat. Bibili nga sana ako ng gamot niya pero maiiwan siyang mag-isa rito at baka mapaano—" I cut her.

"Ako na po ang bibili ng gamot niya, okay lang po ba?" Ngumiti ako sa ale. Tila tinatanya niya ang sinasabi ko pero kalauna'y ngumiti na rin. "Kaklase ko po kasi si Ysa," dagdag ko pa.

"Sigurado ka ba, iho? Maggagabi na rin kasi at baka pagalitan ka pa sa inyo,"

"Okay lang po. Aalis na muna po ako."

"Oh siya sige, mag-iingat ka, iho, ha?"

Napatango ako sa sinabi nito at umalis.  Mabilis akong nakabalik dahil dala ko naman ang kotse ko.

"Salamat, iho, ha?" pasalamat ng ale.

"Anytime po."

"Ano pala ang pangalan mo? Para masabi ko kay Ysa na binisita siya rito ng isa sa mga kaklase niya."

Sh*t!

I averted my gaze to the lady and think for a name. Hindi p'wedeng gamitin ko ang pangalan ko dahil baka magtaka si Ysa. F*ck you, Con.

Inisip ko ang mga pangalan ng kaklase ko but f*ck it! I couldn't remember a single name. Hindi ko naman sila kilala!

"Iho?"

"Uh. . . Bernard po."

What the hell, Con?! Ang tanda naman ng pangalan. Mag-iisip na nga lang, pang lolo pa 'yong naisip.

I faked a smile to her.

"Salamat ulit, Bernard, ha? Medyo mababa na rin ang lagnat ni Ysa."

Thanks, God.

"Uh. . . pakibigay na rin po ito sa kaniya. . ." I handed her a basket full of fruits.

"Naku! Salamat, iho!" galak na aniya.

Nagpaalam na ako at umalis sa lugar na iyon at baka mabuking pa ako. I sighed.

Get well soon, Ysabelle.

The next day ay nakita ko na ulit siya sa school, t*ngina para akong stalker sa ginagawa ko. Ito na iyong routine ko araw-araw. Parang hindi kumpleto ang araw ko kapag hindi ko siya nakikita.

I secretly took pictures of her. Ginawa ko itong wallpaper pero nakalimutan kong kunin sa table at nakita 'yon ni Cal,  f*ck, kinuha iyon ni Calum.

He grinned, teasing me.  "Ano 'to? Ano 'to? Look, dude! May pa-wallpaper ang ating baby Con!" sigaw niya sa iba.

I glared to them when they saw my phone. Areon was smirking while the three was laughing hard.

"Ano 'yan?" Cal asked, teasing me with his annoying look.

"Tanga! Obvious naman na babae 'yan, Calum! Bobo!" Shun shouted.

"My phone." Nilahad ko ang kamay pero bago ibalik iyon at may kinalikot sila roon.

Alam kong pinasa nila ang picture na 'yon sa mga phone nila para maasar ako and f*ck them, hindi ako naiinis dahil ngumingiti ako kapag inaasar nila ako sa kaniya.

--

AGAD KO siyang hinanap nang marating ang school and there I saw her blushing. I frowned for the sight. Nainis ako bigla sa nakitang kilig na nasa mukha nito at nagkalakas ako ng loob para kausapin ito.

"Mukha kang tanga," I said.

The f*ck, Con? Babawiin ko pa sana ang sinabi pero nakita ko na ang inis sa mukha nito.

"Pakialam mo ba?" mataray na aniya.

Gag* ka talaga, Con. Ayan tuloy!  I composed myself and pretended. Wala nang atrasan.

"Woah! Ang sungit. Hindi halata r'yan sa pagmumukha mo. What did I do to you?"

I know, I look like a clown here but I don't care. The conversation went on and I want to punched my self for saying unappropriate things.

Naging sad boy pa ang gago! F*ck it! Nakahihiya. I couldn't make a good conversation between us. Palagi siyang naiinis sa mga sinasabi ko.

Palagi ko na siyang nahuhuli na nakatingin sa 'kin and that makes my heart pound harder.

It's lunch time pero mauna ako rito sa hardin. Nasa ibabaw ako ng puno nakahiga at bigla ko siyang narinig.

She's having a lunch. Napailing ako sa naisip. Kumuha ako ng dahon at may nilagay na salita saka hinulog iyon sa kaniya.

"Pahingi," she read it loudly.  Tumingala ito sa 'kin na may nanlalaking mata nang makita ako. "Ginagawa mo riyan?!"

"Nakatambay?" I answered.

"H-hoy! T-tatalon ka?" Napadako ang tingin nito sa lupa at nabalik iyon sa 'kin. "Ang taas nito! Mababalian ka ng buto!"  She pointed me with the spoon she's using.

I smiled, she's so cute.

"Obviously?" I smirked. Akma akong tatalon but to my surprise, nag-aalala ang mga tingin nito. "Just kidding." Bawi ko kaya napahinga siya. I want to laughed hard sa kalokohang naisip.

Tumalon nga ako na nagpalaki lalo sa mata niya. I want to teased her.

"Aw!" Napahawak ako sa balikat. Sh*t! I forgot, galing pala kami sa isang gang fight at natamaan ako ng tubo sa balikat.

Hanggang ngayon ay iniinda ko pa rin iyon. Malakas ang kalaban namin but we managed to win.

Malaya kaming nagkausap ni Ysa at palihim ko itong tinititigan tuwing kumakain. Hanggang sa makaisip ulit ako ng plano para makalapit sa kaniya lalo.

I asked her if she know a place na matutuluyan ko. I know she will offer her apartment, napag-alaman ko kasing dalawa ang kuwarto no'n.

Gusto kong sumigaw ng um-oo nga siya kaya dali-dali akong umuwi sa bahay para mag-impake.

The whole apartment didn't surprise me at all, wala itong kahit anong gamit sa pangluto at iba pa. I said terrible things para hindi naman halatang gustong-gusto ko kung saan siya nakatira.

I look like a fool, smiling again because of her.

Day by day, I fall hard for her. Lihim kong pinagseselosan si Ivan. Palagi kong nakikita silang nagatatawanan sa  hardin ng G high.

I gave warning but he didn't listen.

I'm jealous as f*ck, but I couldn't do anything. Me and Ysa don't have a label or anything that I can say she's mine. It frustrates me as hell!

May mga pagkakataong hindi ko siya pinansin pero sa loob-loob ko ay gustong-gusto na siyang kausapin. Mas lalong nadagdagan ang selos na nararamdaman ko ng makita kong kakaiba ang tingin ni Ivan sa kaniya.

I know from the start that he's a member of Leo's gangs. I did warned him and Ysa as well to avoid that f*cking man but it is no used.

Napag-alaman naming tina-target si Ysa ng mga kalabang gang. We came for an idea, salitan kaming lahat na ihatid at sundo siya. And, I came up for a hurtful decision—avoid her.

It's f*cking hard! Isang araw pa lang no'n ay hindi ko na kaya, kaya minabuti kong huwag umuwi sa apartment to stop myself from coming to her.

I became more cold to her, naging palabasan ko ng sama ng loob ang underground arena. I badly wanted to be with her.

Then, the most feared day came. Leo's gangs want to abduct her but thankfully, Calum protected her.

Mabilis kaming nagplano para makuha si Cal sa kamay nila. We contacted other allies.

Pinabantayan namin siya sa isang gang pero tinakasan niya lang iyon. Napasobra yata ang pagtuturo ko sa kaniya ng kung paano makipaglaban. Nilagay niya ang sarili sa kapahamakan.

I stared at her smiling face. Nagbabangayan sila ni Calum at asar na asar na naman siya. Nakasakay kami sa private plane nina mom and dad papuntang Iloilo to visit Lola.

This girl never fail to amuse me. She did all the unexpected things that I coudn't believe her to do. She's the most precious gift that I had ever have.

"Inaasar ako nila, oh! Suntukin mo nga, Con! O hindi kaya itapon na lang sa dagat ang mga iyan!" pikon na aniya.

I chuckled. "Don't worry, ako na ang bahala." I kissed her right cheek that made her cheeks red.

"Rinig ninyo 'yon? Itatapon daw tayo ni baby Con sa dagat!" Shun shouted.

"Walang ganiyan, dude! Maraming iiyak na chikababes sa amin!" Tim added.

"Ang landi! Umalis nga kayo riyan! Tita ang anak ninyo ang landi. Hindi marunong rumespeto sa single!" Calum complained.

Mom and dad laughed at him.

Napailing ako. Gago talaga ang isang 'to.

I stared to the most beautiful woman I ever had. She's imperfect yet she's always making way to be unique.

And, I can't deny that I've fallen hard for this ordinary girl.

"I love you, my princess, " bulong ko sa tainga nito.