Chapter 4
Chapter 4
Basement
COBERT
It was a big shock for me to know that my ex—Tyda was here. We don't know if it was legit or not, si Tyda na ang pinag-uusapan dito. I look at Vinea—the cousin of Tyda. Nalinis na dugo nito sa damit at mga braso. Parang wala lang din sa kanya ang nangyari sa pinsan niya. Nanatili kami sa loob ng kwarto hanggat sa hudyat na nag-umaga na. Tila wala isa sa amin ang naisipang matulog dahil sa oras na iyon, mapanganib kung gagawin namin iyon.
Naghintay naman ako ng abiso na pu-pwede na kaming makalabas ng kwarto pero kung hihintayin namin na may magbubukas no'n para sa amin ay para na kaming tanga. Naglakas loob naman akong tumungo sa pinto at buksan iyon. Hindi ko alam pero iba ang kabang namumutawi sa dibdib ko ngayon.
Hindi namin nasisigurado kung si Tyda nga ba ang babaeng tinutukoy ni Vinea.
"Cobert, magpalipas muna tayo ng isang oras." Ani Marco.
Umiling naman ako sa desisyon niya, "umaga na Marco, hindi na delikado." Usal ko naman sa kanya.
Hindi na ako nagdalawang isip na buksan ang pinto. Ang mga tao sa likuran ko ay nagyayakapan at mahigpit ang pagkakahawak sa isa't isa, tinitiyak nilang sama sama sila sa anumang posibilidad na mangyari.
Nang masigurado ko namang ligtas na ay tuluyan na akong lumabas ng kwarto. Sumunod naman ang ilan sa kanila. Hinayaan ko sila dahil ang kailangan kong malaman ay kung totoo ang sinasabi ni Vinea na nandito si Tyda.
When I reach the living room, bloods are everywhere. Kinutuban na kaagad ako doon dahil kakaibang kaba ang bumalot sa akin. When I slowly looking out for her, I stand stoned when I saw her lying on the floor covered with her own blood.
Mabilis ko itong dinaluhan, trying to make her alive again pero wala nang silbi iyon!
"Tyda!" I shouted, shooking her head and body for a sign of being alive. "Don't leave us!"
"She's gone." Vinea said.
Shit.
Tumayo naman ako at lumapit sa kanya, "paano mo nagawang iwan ang pinsan mo? You're selfish!" panduduro ko pa dito.
She laughed at me, "and so? I don't care if I'm a hella selfish. That's me, hindi kasi marunong sumunod 'yang babaeng 'yan and so she deserve that."
Aambahan ko pa sana itong si Vinea nang dumating ang ilan naming kasama at piniglan ako. Ako pa ang naging masama sa tingin nila ha? Muli kong tiningnan ang katawan ni Tyda. Hindi ko maatim ang makita si Tyda sa kalagayang iyon.
Mayamaya lamang ay may lumabas na announcement mula sa television screen.
'Clean up the mess and put the body on the basement.'
Napangisi na lang din naman ako sa nabasa ko. Agad namang kumilos ang mga kasama ko. Sila Gyllia at Erense ay kumuha ng mop at timba para linisan ang nagkalat na dugo sa sahig. Habang sina Marco at Stefen ay binabalot ang katawan sa putting kumot. Napailing na lang ako at napiling pumirma sa kusina.
Kumuha ako ng pagkain sa ref at pumirmi sa lamesa. Kung ano anong lumilipad sa isipan ko, kung paano kami makakalabas sa lugar na ito at paano ako nakarating dito in the first place. Nagtataka rin ako dahil pagkagising ko ay dito sa mismong kusina ako nila unang nakita. Sa pagkakatanda ko, bago mangyari 'to ay kakatapos lang namin magbasketball ng mga kabarkada ko. Nahiwalay ako sa barkada nang maihi ako kaya naman ng tumungo ako sa isang pader doon ay umihi. Matapos no'n ay isang pangyayari ang nasaksihan ko.
Hindi ako pwedeng magkamali na si Tyda ang nakita ko noon. Susundan ko pa sana ito pero natatakot din ako sa pwedeng mangyari. Ipinasok ng mga naka-black coat men si Tyda sa isang sasakyan. Gayundin, mayamaya lamang ay nangisay ako sa pangyayaring may lumapit sa akin na naka-black coat din. Muli nitong dinikit sa balat ko ang taser ng napakatagal at doon ako nagblack out.
Mayamaya ay pumasok si Erense sa kusina.
"Anong ginagawa mo dito?" tanong nito sa akin.
"Walam nagpapalipas lang ng oras." Sagot ko naman sa kanya.
Hindi na naman ito nag-abala pang magtanong kundi humarap siya doon sa sink. Hinayaan ko naman siya doon at tumayo na.
"Sa kwarto lang ako."
"Sige." Aniya.
Lumabas naman ako ng kusina at tumuloy sa kwarto. Bago ko pa man ipihit ang kwarto ng mga lalaki ay may kakaibang ingay naman akong narinig. Sa totoo lang, hindi naman ako naniniwala sa mga multo pero kung magpapakita sila sa akin ngayon. Hindi ito ang tamang oras para 'don. Dahan dahan akong naglakad papunta sa mga mahihinang ingay na 'yon. Parang may humihikbi.
Mula sa kwarto ng mga kababaihan ay sa sunod nitong kwarto nanggagaling ang hikbing iyon. Dahan dahan kong pinihit ang doorknob.
"Cobert!" nanginig pa ako ng may tumawag sa akin. Shit!
Napatingin naman ako kay Vinea, "anong gagawin mo diyan?" tanong ko naman sa kanya.
Umiling naman ako, "wala."
She smirked, "hindi pwedeng wala, I can see the fear in your eyes." Saka lumapit ito sa akin, "what's on the other side of the door?" she asked.
I shook my head, "I have no idea."
"Well, let's see." Lakas loob na binuksan ni Vinea ang kwartong iyon.
Bumungad naman sa amin ang isang normal na kwarto. Mula sa kama nito at cabinet na walang laman.
"So, anong meron dito?" taas kilay pang tanong ni Vinea.
"Sh, shut up."
Agad naman niyang tinikom ang kanyang bibig. Mariin ko namang pinakinggan kung tama ba talaga ang narinig ko kanina at kung dito ba talaga iyon nanggagaling. At kung magkamali man ako, baka guni guni ko lang ang mga narinig ko.
"Shit!" Vinea hissed. Kinuskos niya ang kamay niya sa balikat niya, "bakit ako kinikilabutan dito? Makalabas na nga."
"No, wait!" sabi ko sa kanya.
Sinimangutan lang ako nito at hinintay ang sunod na gagawin. Lumapit ako sa isang cabinet at pinakinggan kung dito nga ba nanggagaling ang hikbing iyon pero naging tahimik ang paligid.
"Para kang tanga diyan." Ngisi pa niya.
"Guys!" humahangos na lumapit naman si Marco sa amin. "Anong ginagawa niyo rito?! Nakita niyo baa ng kambal at si Erense?" aniyang taranta.
Umiling naman kaming dalawa ni Vinea.
"Nawawala sila, hinahanap na namin silang tatlo pero hindi namin makita. Naisip naming may hindi magandang gagawin si Erense sa mga pinsan niya kaya kailangan natin siyang mahanap."
"Pero kanina lang nasa kusina siya eh." Sagot ko naman. "Wala ba 'don?"
Umiling si Marco. "Wala, kaya hanapin na natin sila."
Napakalaki ang bahay na 'to at hindi ko alam kung saan hahagilapin ang tatlong iyon. Hinahanap namin ang tatlo sa buong bahay pero napadpad naman ako sa basement. Binuksan ko ang switch ng ilaw at nagliwanag ang buong paligid. Sinuri ko ang paligid hanggat sa makita ko ang isang puting kumot.
Dali dali naman akong lumapit doon at hinawi ang putting kumot na iyon at bumungad sa akin ang napakagandang mukha ni Tyda. Hindi ko napansin ang luhang pumatak mula sa mga mata ko. Hindi ko mapigilan ang bugso ng aking damdamin. Tinanggal ko ang nakabalot na puting kumot sa buo niyang katawan. Inalis ko ang kasuotan nito. Hinaplos ko ang pribadong parte nito. Napakagat ako sa labi sa gusto kong mangyari.
Tinanggal ko nag belt at binaba ang aking pantalon.
"Matagal ko nang gustong gawin sayo 'to Tyda, magagawa ko na rin."
Sa ngayon, akin ka lang Tyda... hindi ka na makakapiglas pa sa akin. Wala ka nang kawala.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top