Gandalf Szary przybył z pomocą, chociaż bitwa prawie dobiegła końca.
  - Ruszamy do Isengardu- zwrócił się do Aragorna, dopiero po chwili dostrzegając nowe twarzy.- Lady Amariel? Książę Elias? Alvaris? Co wy tutaj robicie? I kim ty jesteś?
  Arien westchnął, po czym wyminął czarodzieja i odszedł. Alvaris poszła za nim, a ja opuściłam towarzystwo chwilę po niej.
  - Dokąd idziecie?- spytałam, gdy byliśmy na tyle daleko, żeby naszych głosów nie wyłapały elfie uszy.
  - Do Gondoru- odpowiedziała Alvaris.- Idziesz ze mną, Arienie?
  Mój przyjaciel nie mówił nic przez moment.
  - Nie mam ochoty, by ponownie ich spotkać...- patrzył wszędzie, tylko nie na mnie.
  - Glorfindela z nimi nie ma- wtrąciła Alvaris.- Tak napisał Ilidril.
  Zaparło mi dech w piersi.
  - Ilidril także przybył?- zanim zdążyli mi odpowiedzieć, zobaczyliśmy zbliżającego się do nas Aragorna.
  Gdy człowiek stanął przy nas, nasze twarze zmieniły wyraz na obojętność.
  - Jedziemy do Isengardu- oznajmił, patrząc uważnie na moich znajomych.
  - Więc jedźmy- uśmiechnęłam się lekko do potomka Isildura.
  - My także się tam udamy- Arien skinął na Alvaris, ku mej radości.
  Spotkanie z Sarumanem było nieuniknione.

***

  40 lat wcześniej

  Biały Czarodziej przechadzał się samotnie po rozległych ogrodach, czekając na powrót gospodyni.
  - Co ty tutaj robisz?- słysząc cierpki głos, odwrócił się, stając z nią twarzą w twarz.
  Nie zmieniła się bardzo od Bitwy Pięciu Armii: wyraz jej błękitnych oczu wciąż był pogardliwy i zagniewany, czarne włosy nadal wiązała w kucyka, a do pasa przypięte miała sztylety.
  Ubranie jednakże sprawiało wrażenie nowego.
  Ciemnoczerwona tunika, ciepłe, czarne spodnie, wysokie kozaki i fioletowy płaszcz idealnie pasowały do mroźnej, zimowej pogody. Nigdzie nie dostrzegał różdżki, ale na palcu elfki widniał czarno-srebrny pierścień.
  - Lady Livien- przywitał się.- Chciałem z tobą porozmawiać...
  - Nie mam o czym rozmawiać ze zdrajcą- parsknęła, powodując jego osłupienie.- Nie bądź taki zdziwiony, sługo Saurona. Wiem więcej niż ci się wydaje.
  Czarownik przez chwilę stał jak zamurowany.
  - Mam dla ciebie propozycję- spróbował ponownie, podając jej list.
  Livien zmarszczyła brwi, lecz przeczytała go, po czym westchnęła.
  - Zamieniam się w słuch- Saruman pierwszy raz w jej oczach zauważył srebrne drobinki.
  Nie był pewien, co to dla niego oznaczało.
  Nie wiedział też, że zaraz po ich spotkaniu, czarodziejka uda się do Rivendell, prosto do Elronda.