Droga Astorio...

Zasiadłem dzisiaj do fortepianu. Wpatrywałem się pusto w klawisze. Ostatni raz dotykaliśmy ich razem. Potrafiłem zagrać tylko jedną melodię. Tą którą mnie nauczyłaś.

Chciałem zagrać i poczuć, że jesteś tuż obok. Chciałem usłyszeć twój śmiech gdy znowu pomyliłem "d" z "e", gdy klucz basowy znowu zagrałem jak violinowy. Ale ty zawsze grałaś dalej, jakby miał być to ostatni raz. Dziwiłem się jak takie delikatne dłonie tak mocno stukają w klawisze.

Stwierdziłem, że otworze tylko Chopinowskie nuty. Palce mimowolnie osunęły mi się na klawisze. Pierwsze dźwięki zaczęły się wydobywać. Ale nie była to cała melodia. Umiałem grać tylko prawą rękę. Zabrakło tu Ciebie.