ΜΕΡΟΣ 9ο
"Ε, Χιονατη?"
Και εκεινη τι στιγμη, που ο Μορφες με ειχε παρει στην αγκαλια του και κοιμομουν μετα απο καιρο μπορω να πω τοσο ηρεμα και γαληνια...τσουπ! Χτυπαει το κινητο μου...Ποιος μα****ς ειναι?!Λεω στον εαυτο μου και κοιταζω στην οθονη του κινητου μου εναν αγνωστο αριθμο...Διστακτικα το σηκωνω και...
Ευα: Ναι?
Αρης: Γεια.
Και ναι, του το εκλεισα στη μαπα. Βλακα...λεω και ξαναλεω και εκεινη την ωρα ξαναχτυπαει το κινητο μου, ο ιδιος αριθμος, το αφηνω να χτυπαει και παω για πρωινο...ετσι και αλλιως πρεπει να ειμαι στη σχολη σε..μιαμιση ωρα. Παλι παρακοιμηθηκες Ευα, μπραβο...Ωωω ασε μας και εσυ. Τελικα ακουω τις φωνες που μου υπενθυμιζουν οτι ειμαι σε "διαιτα" και τρωω μονο λιγο γιαουρτι με δημητριακα. Ντυνομαι βιαστικα, φοραω ενα τζιν σκουρο σχισμενο και λιγο διπλωμενο στο τελος, μαζι με ενα κοντο αερατο λευκο μπλουζακι και αφου εβαλα μερικα αξεσουαρ, τα γυαλιά μου, φορεσα τα κόκκινα σταρακια και τα ακουστικά μου (εννοείται), κοιταχτηκα στον καθρέφτη και βγηκα απτό σπίτι...
[...]
Έπρεπε να γίνεις κομμώτρια, ή καθαρίστρια...καλα και ως σερβιτόρα μια χαρα θα ήσουν αλλωστε σου πανε τα ασπρομαυρα!...Πωω κάτι τέτοιες μέρες δεν τις αντεχω...Νιώθω πως οι δείκτες του ρολογιού έχουν συνωμοτήσει εναντίον μου!
Ή ώρα πέρασε...βασανιστικά αργά μπορώ να πω, ωστόσο, πέρασε. Βγηκα από την αίθουσα και κάλεσα την Ιωάννα, άλλωστε είχα καιρό να τη δω, με τα μαθήματα, τις τελευταίες υποχρεώσεις για το νέο μας διαμέρισμα και με τον Άρη...Τι τον θυμήθηκαν τώρα αυτόν? Οχουυ μου εχει χαλασει την ημερα απ'το πρωι... Κουναω το κεφαλι μου να διωξω τις τελευταιες σκεψεις και παιρνω το κινητο μου και πληκτρολογω τον αριθμο της Ιωαννας...
Ιωαννας: Βρε βρε...μας θυμηθηκε το ζαβο?
Ευα: Καλημερα και σε εσενα ηλιαχτιδα.
Ιωαννα: Βρε ουστ!
(γελαμε και οι δυο, οταν παιρνει λιγο πιο σοβαρο υφακι)
Ιωαννα: Ευα κοπελα μου...σηκωνε το τηλεφωνο σου.
Ευα: Τι εννοεις? Ανοιχτο ειναι!
Ιωαννα: Ναι...αλλα οχι για ολους!
Ευα: Μιλα ρε Ιωαννα δεν σε πιανω.
Ιωαννα: Ο Αρης βρε ζαβο, ο Αρης!
Ευα: Ναι τι με αυτον?
Ιωαννα: Με εχει πριξει απ'το πρωι! Με ξυπνησε! Το καταλαβαινεις? Με ξ-υ-π-ν-η-σ-ε!
Ευα: Και γιατι παρακαλω?
Ιωαννα: Γιατι λεει πως η φιλη μου...κακη ωρα...του εκλεισε το τηλεφωνο στα μουτρα και δεν το σηκωνει.
Ευα: Αααα να σου πω! Καλα να παθει που με αφησε ετσι τις προαλλες!
Ιωαννα: Ναι βρε κοριτσι μου ομως, κατι ισως του συνεβει...το σκεφτηκες αυτο?
Ευα: Πολλα σκεφτηκα η αληθεια ειναι... (λεω με εναν αναστεναγμο)
Ιωαννα: Καλα, τεσπα, να σε πω περναμε απο το διαμερισμα να ταιριασουμε καποια πραγματα?
Ευα: Ναι, φυσικα! Σε...20' ειμαι εκει.
Ιωαννα: Οκ τα λεμεε!
Παιρνω μια βαθια ανασα, φοραω τα γυαλια μου μιας και ο ηλιος καιει και αισθανομαι σαν να ειμαι κεικ στο φουρνο. Αποφασιζω να περασω πρωτα απο το σπιτι μου να αλλαξω, να βαλω κατι πιο προχειρο, μιας και θα βαψουμε, θα μετακοινησουμε επιπλα και ετσι..και μετα να παω στο διαμερισμα οπου θα με περιμενει η Ιωαννα. Αφου ημουν ευχαριστημενη με το προγραμμα μου, παιρνω ενα ταξι, μιας και δεν ειχα χρονο να περιμενω το λεωφορειο και κατευθυνομαι προς το σπιτι ...
Μολις φτανουμε λεω στον ταξιτζη, εναν κυριο γυρω στα 60 με γκριζα μαλλια και μουστακι, να περιμενει και πως κατεβαινω σε ενα λεπτο. Τρεχω απο τις σκαλες, αφου το ασανσερ ειναι για αλλη μια φορα χαλασμενο και εγω πρεπει να βελτιωσω τη φυσικη μου κατασταση (ναι τρομαρα μου) και ξεκλειδωνω τη πορτα και τρεχω στο δωματιο μου. Αρπαζω ενα σορτσακι αθλητικο, γκρι με μαυρη ριγα, ενα μπλουζακι λευκο κοντο και τα μπορντο αθλητικα μου και αφου αρπαζω το κινητο μου και τα ακουστικα μου κατεβαινω κατω...
[...]
Βλεπω πως η Ιωαννα δεν εχει φτασει ακομα και αποφασιζω να ριξω ενα γρηγορο σφουγγαρισμα. Ανοιγω ολες τις πορτες μαζι και του διαμερισματος για να στεγνωσει πιο γρηγορα. Οση ωρα περιμενω την Ιωαννα η οποια περιεργως εχει αργησει πολυ, βαζω τα ακουστικα μου και αρχιζει να παιζει μουσικη...λατρευω αυτο το κομματι...αυτοματα αρχιζω και κουνιεμαι στο ρυθμο λεγωντας τους στιχους μιας και απο το συγκεκριμενο τραγουδι τους ηξερα ολους! "And if I may just take your breath away, I don't mind if there's not much to say, sometimes the silence guides our mind so move to a place so far away" εκεινη τη στιγμη γυρναω προς την εξωπορτα που τοση ωρα της ειχα τη πλατη μου γυρισμενη και μου κοβεται η ανασα...ενα μικρο καρδιακο μπορω να πω πως το επαθα...
Ευα: Πας καλα παιδακι μου? Με κατατρομαξες! (φωναζω σαν υστερικη και εχω το χερι στο στηθος μου δειχνοντας πανικοβλημενη)
Αρης: Χμ...δεν μπορω να πω..η πρωτη φραση απο το τραγουδακι σου, σου ταιριαζει μια χαρα! (Λεει και κανει το σημα του "οκ" με τα δαχτυλα του)
Ευα: Τι θες Αρη?
Με πλησιαζει με αργο βημα και οταν φτανει λιγα εκατοστα μακρια μου, διχως να ειναι ιδιαιτερα χαρουμενος. Εκεινο το γκριζο σκιθρωπο χρωμα στα ματια του, φανταζομαι πως, έχει κανει την εμφανιση του.
Αρη: Γιατι μου εκλεισες το τηλεφωνο στα μουτρα?
Ευα: Γιατι με εκνευρισες.
Άρης: Α ναι ε? ( Λέει ειρωνικά έκπληκτος) Και πως το κατάφερα αυτό?
Ευα: Χθες το βράδυ, με αφησες ξεκαρφωτη! (Φωνάζω σαν υστερικια) Ένα ξερο καληνύχτα και έτσι? Μόνο αυτό?!
Αρης: (Πλησιάζει ακόμα πιο κοντα και βγάζει τα γυαλιά του καρφώνοντας με με τα μάτια του) Γιατί Χιονάτη, τι άλλο ήθελες?
Ευα: Χιονάτη? (Ρωταω με σηκωμένο φρύδι και τα χέρια μου σταυρωμένα)
Αρης: Ναι, Χιονάτη...Έχεις λευκό δέρμα, σκούρα μαλλιά (και παίζει με μια τούφα απτά μαλλιά μου), λεπτά χείλη...και (ένα γελακι του ξεφεύγει) κοκκινιζεις πολύ εύκολα. Όπως...τώρα για παράδειγμα!
Ναι όντως, αυτό είναι αλήθεια, κοκκινιζω πολύ εύκολα. Ωστόσο αυτόν τι τον νοιαζει? Έχω κυριολεκτικά παγώσει και δεν ξέρω τι πρέπει να του απαντήσω. Την εμφάνιση της κάνει εκείνη τη στιγμή η Ιωάννα, δεν ξέρω αν σας έχω πει ποσό την αγαπώ αυτή τη κοπέλα. Μόλις αντιλαμβάνεται τη παρουσία της ο Άρης, κάνει ένα βήμα πίσω και αλλάζει τελείως το χρώμα της φωνής του, προσθέτωντας ένα αλαζονικό μισό χαμόγελο...
Άρης: Και εμείς όπως είπαμε έτσι Ευακι? Το Σάββατο στις 09:00 στο Listen... Οκ?
Λεει, μου κλείνει το ματι, φοράει τα γυαλια του και καθώς βγαίνει απτό διαμέρισμα με το υφακι του νικητή, χαιρετάει την Ιωάννα που του ανταποδίδει...όσο για εμένα? Εγώ μεινει στήλη άλατος.
Άρης pov
Βγαινω από το διαμέρισμα με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά. Δεν καταλάβες Ευακι, δεν θα μας τρελανεις εσύ! Αν και...θα έπρεπε να της εξηγήσω για χτες, όμως δεν ήθελα από τώρα να την μπλεξω σε αυτο. Διωχνω αυτές τις σκέψεις απ'το μυαλό μου και επαναφερω τις προηγούμενες. Χμ...τώρα που το σκέφτομαι, ποιο κομμάτι τραγουδούσε η Ευα? (Αυτη η κοπελα εχει πραγματικα ωραια φωνη...μα γιατι δεν τη χρησιμοποιει?!) Κάτι μου λεει πως της αρεσει πολυ εκεινο το τραγουδακι και...κάτι μου ακόμα μου λέει πως αυτη η πληροφορία θα μου χρειαστεί!...
•Γεια σαααας!
Λοιποον? Χιονάτη ε? Πως θα είναι απο εδώ και πέρα η συμπεριφορά της Εύας?
~Επισης να ευχαριστήσω την Kelly_Mpa για τη δημιουργία του νέου εξωφύλλου! <3
¶ Βίντεο κλιπ, το τραγούδι που τραγουδούσε η Ευα και ενα απο τα δικα μου αγαπημενα! The neighbourhood-sweater weather !!! <3
~Πικ, η Ευα! (Anna Kendrick που την λατρευω απειρα! <3 <3)
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top