ΜΕΡΟΣ 6ο

Θα δημιουργησουμε...!

Και εκει που ειμαι ετοιμη να καταβροχθισω μια τεραστια παστα με σαντιγυ και φρεσκες ζουμερες φραουλες, ο ηχος του κινητου μου διαπερναει το ονειρα μου και ξυπναω...Αμαααν. Μετα απο ποσο καιρο δεν ειδα εφιαλτη και επρεπε να ξυπνησω τοσο αποτωμα? Ελεος! Ποιος μπορει να ειναι? (ακουγεται το Sweet Dreams-Marilyn Manson). Κοιταζω και βλεπω το ονομα της Ιωαννας στην οθονη του κινητου μου. Με βαριεστημενη και αγουροξυπνημενη φωνη και ενω ειμαι ακομα χωμενη κατω απ'τα λευκα-γκρι παπλωματα μου της απανταω..

Ευα: Τι?

Ιωαννα: Καλη σου μερα και σε εσενα ηλιαχτιδα.

Ευα: Ιωαννα λεγε!

Ιωαννα: Σιγα κοπελια..προς τι τα νευρακια?

Ευα: Ετρωγα παστα...

Ιωαννα: Τι εκανες λεει?

Ευα: Ετρωγα παστα! Στον υπνο μου! Εβλεπα οτι ετρωγα παστα!!

Της ειπα τραγουδιστα και αριχσαμε να γελαμε. Σηκωνομαι και στηριζω τη πλατη μου στο κεφαλαρι του κρεβατιου. Βλεπω πως η ωρα ειναι μολις 8'00.

Ιωαννα: Σε '15 θα ειμαι εκει. Θα σε παρω να ξεκινησουμε τα ψωνια!

Ευα: Σοβαρα? Πηρες τα χρηματα!?!

Ιωαννα: Ναι! Αντε κοριτσι, ωρα να στολισουμε το κουκλοσπιτο μας!

Ευα: οκ οκ σε κλεινω τα λεμε

Της κλεινω βιαστικα το τηλεφωνο και τρεχω μες στη τρελη χαρα στο μπανιο και απο εκει μετα στη ντουλαπα μου...αχ..η ντουλαπα μου...Την ανοιγω και κοιταζω μια-μια τις κρεμαστρες οπου καταληγω σε ενα ανοιχτο τζιν με σκισιματα και μια αμανικη μπλουζα αερατη που μποστα εχει φλοραλ σταμπα και γραφει "Summer mood on". Απο κατω -κλασσικα- τα κοκκινα σταρακια μου. Βαφομαι ελαχιστα και αφου αρπαζω τα γυαλια ηλιου μου και κατεβαινω στην εισοδο της πολυκατοικιας οπου με περιμενε η Ιωαννα με τα μακρια καστανοξανθα σπαστα μαλλια της να τα εχει κατω οπως παντα και να φοραει ενα σκουρο σορτσακι και μαυρα all star με μια γκρι μπλουζα. Μου χαμογελαει και της ανταποδιδω.

Σημερα ειναι μεγαλη μερα! Απο σημερα ξεκινανα τα ψωνια για το διαμερισμα μας !! Ειμαστε και οι δυο πολυ ενθουσιασμενες, περιμεναμε πολυ καιρο γιαυτη τη στιγμη.

Ιωαννα: Ετοιμη?
Ευα: Και το ρωτας?

Οπως σας ειπα και αρχικα ειμαι ενα πολυ πολυ πολυ ανυπομονο ατομο.

Πηραμε το λεωφορειο με προορισμο τα εμπορικα. Οταν φτασαμε κοιταξαμε γυρω μας συγχησμενες και μπορω να πω λιγο αγχωμενες. Το μερος ηταν γεματο απο τεραστια καταστηματα με ειδη σπιτιου. Ξεφυσαω..."Ας ξεκινησουμε απο ΙΚΕΑ" προτεινω και αυτη συμφωνει. Οταν μπηκαμε μεσα ενα αναφωνημα απολαυσης βγηκε απο τα χειλη μας καθως ο παγερος αερας του κλιματιστικου χτυπουσε πανω μας στην εισοδο. Πρωτα αποφασισαμε να κοιταξουμε τα πιο βασικα και μετα θα επικεντρωνομασταν στις λεπτομερειες.

Ακολουθησαμε τη πινακιδα οπου εδειχνε τα επιπλα για τα υπνοδωματια. Τα κρεβατια ειναι τοσο υπεροχα! Σε συνδιασμο με τα ανοιχτοχρωμα παπλωματα και τους εντονα βαμμενους τοιχους. Συνεχισαμε στο διαδρομο με τα υφασματα, τις κουρτινες, τα τραπεζια, τις ξυλινες βιβλιοθηκες ....
Οταν εφτασε ημασταν και οι δυο ψωφιες. Ειχαμε καταληξει στην αγορα δυο διπλων κρεβατιων, κουρτινες σε μωβ αποχρωσεις, ενα τραπεζακι μαυρο με γυαλι απο πανω για το σαλονι και μια λευκη ξυλινη τραπεζαρια για τη κουζινα.

Ιωαννα: Λοιπον...α?
Ευα: Ωχ....τι?
Ιωαννα: (παιρνει παλι το ναζιαρικο υφακι...) Ελα...θα σε παω καπου.
Ευα: Σε ζαχαροπλαστειο?!!
Ιωαννα: Εμ...οχι. Σε κατι καλυτερο.
Ευα: Δεν εχει κατι καλυτερο...

Απανταω εγω δηθεν απογοητευμενη και αυτη με τραβαει απτο χερι για να μπουμε στο λεωφορειο. Η διαδρομη μου φαινεται γνωριμη, ωστοσο ειμαι πολυ κουρασμενη και στηριζομενη στο χερι μου, που στηριζονταν με τη σειρα του στο παραθυρο, τα βλεφαρα μου βαριναν και εκλεισαν..

Ιωαννα: Εεε ξυπνααα!
Ευα: Ε? Τι ?
Ιωαννα: Σε πηρο υπνος ουφο. Αντε παμε η σταση μας

Οταν κατεβηκαμε καταλαβα επιτελους που ημασταν. Βρισκομασταν εξω απο το Listen... Την κοιταζω με απορεια. Η ωρα ηταν 3 το μεσημερι, για ποιο λογο να'ρθουμε σε ενα μπαρ τοσο νωρις? Την βλεπω που προχωραει προς το εσωτερικο του μαγαζιου και εγω βγαζοντας εναν αναστεναγμο κουρασης την ακολουθησα. Δεν θελω να βρισκομαι εδω. Το μερος ολο φωναζει Αρης και κατι τετοιο δεν με βοηθαει ιδιαιτερα. Το μαγαζι ειναι αδειο. Μοναχα μια κυρια καθαριζει τοπατωμα και ενας νεαρος τοποθετει μπουκαλια με ποτα πισω απο τον παγκο. Βλεπω την Ιωαννα που ανεβαινει στο πλατο, πισω απο τις τεραστιες ηχονοληπτικες πλακες, εκει που ειναι η θεση του Αρη...το υποσινυδειτο μου αρχιζει να μου τη σπαει...

Ιωαννας POV'

Εδω και ωρα η Ευα με κοιταζει περιεργα, ναι...μαλλον θα εχει και αυτη το δικιο της. "Ελα" της κανω νοημα να ανεβει στη μικρη υπερηψωμενη σκηνη. Ξερω ποσο αγαπαει τη μουσικη και ξερω πως ποτε της δεν θα το συγχωρεσει στον εαυτο της που δεν ασχοληθηκε με αυτην. Οι γονεις της ελεγαν πως με τη μουσικη δεν θα παει πουθενα, ετσι ακολουθησε τα μαθηματικα. Της αρεσουν, δεν λεω, ομως γινεται αλλως ανθρωπος οταν φοραει τα ακουστικα ή βρισκεται κοντα σε ηχοληπτικα μηχανηματα..."Ελα" της ξαναλεω. Την βλεπω πως περναει τα ακροδαχτυλα της απαλα πανω απο τα μικρα ασημι και μαυρα κουμπια κι τους μοχλους. Ενα δακρυ κυλισε απο τα ματια της και μου ειπε θελωντας να μου το κρυψει πως θελει να παρει λιγο αερα...

Ευας POV'

Νιωθω εναν χειμμαρο δακριων στο εσωτερικο των ματιων μου...βγαινω βιαστικα, σχεδον τρεχοντας, εξω και παιρνω βαθιες ανασες του μεσημεριατικου γεματου αλμυρα -λιγω του Θερμαικου- αερα της Θεσσαλονικης. Δεν μπορω να βρισκομαι σε τετοιους χωρους. Νιωθω να πνιγομαι, απο συναισθηματα, σκεψεις, ισως και ...δεν ξερω...ολα αυτα μου θυμιζουν τι αποφασεις εχω παρει στη ζωη μου και ποσες απο αυτες ηταν και ειναι σφαλμενες. Παντα θα μετανιωνω που αφησα τη μουσικη. Αναγκαστηκες...Οχι, κι ομως δεν αναγκαστικα. Παντα υπαρχει τροπος, παντα εχουμε επιλογη...Μια ιδεα περασε απο τα μυαλο μου και τα ματια μου αστραψαν. "Ναι...αυτο θα κανω" ειπα στον εαυτο μου και πηγα ξανα μεσα στο μπαρ...

Η Ιωαννα με κοιταζει με απορια...Ενα τεραστιο χαμογελο και ενα κοκκινισμα στολιζουν το προσωπο μου. Συμφωνα με την Ιωαννα αυτο σημαινει πως εχω ενα "διαβολικο" σχεδιο. Την βλεπω που βγαζει ενα επιφωνημα σαν να λεει "Ωχ...τι θα κανουμε παλι?". Ανεβαινω πανω στο πλατο και σαν απαντηση της σκεψης της, με ενα βλεμμα που βγαζει σπιθες απο ενθουσιασμο και ανυπομονησια, κοιτωντας τα ηχοληπτικα συνεργα, της απανταω..."Θα δημιουργησουμε!"


•Χειιι πως σας φανηκε το νεο κεφαλαιο? Μεγαλουτσικο ε? Αντε αλλα 3 μαθηματα εμειναν και...ΤΕΛΟΣ!

~Τι λετε να σκεφτηκε η Ευα?

*Το επομενο παρτ λογικα θα ανεβει Τριτη :)
Και υποσχομαι απο εδω και περα ξεκιναει η "δραση" ;)

^Μην ξεχνατε, οπως παντα follow, comment, VOTE !!!

<3 <3 <3

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top