"Σαν αγριο λουλουδι..."

Αρης pov

Βγαινω απο το διαμερισμα, εχωντας ενα χαμογελο ως τα αυτια, το οποιο προσπαθω να κρυψω μιας και βλεπω πως οι περαστικοι με κοιτανε περιεργα. Πηγαινω σπιτι και χαιρετω τον Αχιλλεα (τον εδω και εναμισυ χρονο συγκατοικο μου).

Αχιλλεας: Οπ, που εισαι ρε αδερφε?

Αρης: Να..εδω..ξερεις τα συνηθισμενα.

Αχιλλεας: Αχα. Καταλαβα...ποια ειναι η ατυχη αυτη τη φορα? (Λεει και χασκογελαει)

Αρης: Μια...δεν τη ξερεις.

Αχιλλεας: Οπως λεμε μια απο το χωριο μου?

Αρης: Ρε! Κοψε (μου ξεφευγει και εμενα ενα γελακι)...η κοπελα ειναι...περιεργη..

Αχιλλεας: Ε και? Ολες σου οι πρωην περιεργες ειναι.

Αρης: Οχι..δεν εννοω αυτο. Εννοω περιεργη με τη καλη εννοια! Ειναι...διαφορετικη!

Αχιλλεας: Ομορφη?

Αρης: Πολυ!

Αχιλλεας: Εξυπνη?

Αρης: Τοσο που ωρες ωρες σε τρομαζει!

Αχιλλεας: Ακουει μουσικη? (Επιτηδες εκανε αυτη την ερωτηση μιας και γνωριζει οτι εκτιμαω πολυ τα ατομα που ασχολουνται με τη μουσικη)

Αρης: Περισσοτερο και απο εμενα!

Με αυτο το τελευταιο ο Αχιλλεας σηκωνεται μου δινει το χερι για χειραψια και με χτυπαει φιλικα στον ωμο και με ενα χαμογελο ως τα αυτια το οποιο μετατρεπεται σε σοβαρο υφος μεχρι το τελος της προτασης του και μου λεει "Συγχαρητηρια φιλε μου...την πατησες!". Μου παιρνει λιγη ωρα να συνελθω απο αυτο που μου ειπε και οταν το κανω τον πλησιαζω στη κουζινα οπου ειχε αρχισει να φτιαχνει καφε και τον ρωταω διστακτικα αν και..ηξερα ηδη τις απαντησεις στα ερωτηματα μου.

Αρης: Οπα οπα μισο...τι τι εννοεις?

Αχιλλεας: Τι εννοω ρε φιλε, οτι την πατησες!

Αρης: Τι? Γιατι? (Λεω θιγμενος)

Αχιλλεας: Γιατι...ετσι.

Αρχιζω και τα περνω με τη συμπεριφορα του και οταν τον ρωταω για αλλη μια φορα με πιο υψωμενη φωνη απο πριν τι ακριβως εννοει, αφηνει το ποτηρι του κατω και φωναζοντας μου απανταει...

Αχιλλεας: Τι γιατι ρε μ***κα?! Ματια δεν εχω να σε δω που απο την ωρα που μπηκες που εχεις ενα χαμογελο ως τα αυτια?! Και...και η συμπεριφορα σου εδω και λιγες μερες, εισαι συνεχως με ενα κινητο στο χερι περιμενωντας καποιο μηνυμα, κληση ή δεν ξερω και εγω τι, απο καποια που απο οτι φαινεται δεν σου στελνει! Και μιλας γιαυτην λες και σου εχει δωσει τον ουρανο με τ'αστρα! (Αφηνει μια παυση...) Φιλε...εισαι ερωτευμενος...παιξε σωστα τα χαρτια σου.

Λεει και τον αγκαλιαζω μιας και ειχε απολυτο δικαιο. Οσο για το τελευταιο...δεν ειμαι απολυτα σιγουρος ακομα, αλλα ποιος ξερει θα δειξει, αλλωστε, η αγαπη ειναι σαν ενα αγριο λουλουδι τις αρχες του καλοκαιριου...ξεφυτρωνει εκει που δεν το περιμενεις και οσο δυνατος και αν εισαι δεν εχεις ποτε τη δυναμη να το κοψεις επειδη η ομορφια του σε υπνωτιζει και το ερωτευεσαι καθε μερα ολο και περισσοτερο...

Ευας pov

Αφου εξηγησα στην Ιωαννα λεπτομερως τι ειχε γινει το απογευμα μιας και με πολυορκουσε συνεχως με ερωτησεις...αποφασισαμε να κοιμηθουμε στο διαμερισμα σημερα. Ναι, ναι, ξερω, ιστορικη μερα!

"Αγκκκ..Σαββατο" μουρμουριζω καθως κοιταζω την οθονη του κινητου μου. Σηκωνομαι και αφου τρωω ενα καλο, πρωινο με κρουασαν, γεμιστα με μερεντα, και εναν καλο φραπε απο τα χερακια μου, πηγα στο δωματιο μου να ντυθω γιατι οπως τα τελευταια δυο Σαββατα, ετσι και σημερα επρεπε να συναντηθω με τον Αρη στο Listen... . Ανοιγω λοιπον τη ντουλαπα μου και αποφασιζω να βαλω ενα μαυρο σκισμενο τζιν, μια ασπρη κοντη στενη μπλουζα και απο πανω ενα καρο κοκκινο-μαυρο πουκαμισο και φυσικα τα λατρεμενα μου κοκκινα all stars. Ελαχιστο βαψιμο οπως παντα, μαζι με ακουστικα, γυαλια, κινητο, κλειδια και ημουν ετοιμη.

Ακριβως στην ωρα μου ημουν εξω απο το Listen..., μπαινω μεσα καλημεριζοντας οποιον βρισκονταν στο μαγαζι. Φυσικα δεν ηταν και πολλοι, ενας μπαρμαν που ταιριαζε τα ποτα και μια κυρια πουσφουγγαριζε με αργες κινησεις το πατωμα. Παρατηρησα πως ο Αρης δεν ειχε ερθει ακομα και αποφασισα να τον περιμενω.

Και αυτο εκανα, τον περιμενα. Δεκα λεπτα, εικοσι, μιση ωρα, μια ωρα...μεχρι που ειχα φτασει πλεον στο αμην απο τα νευρα μου και σηκωνομαι και φευγω, κατι που κατα τη γνωμη μου επρεπε ηδη να ειχα κανει. Μπηκα στο λεωφορειο βαζωντας στη διαπασον τη μουσικη στα ακουστικα μου και βριζοντας τον ασιστολα.

Οταν γυρναω σπιτι, βλεπω την Ιωαννα να εχει καθησει στον καναπε και να κοιταζει με τρομο κατι στη τηλεοραση κρατωντας σφιχτα ενα μαξιλαρι και γουρλωνοντας καθε τρεις και λιγο τα ματια της. "Καλημεραα" μου λεει διχως να αφησει το βλεμμα της απο τη τηλεοραση.

Ευα: Κακη ξερη και αναποδη!

Ιωαννα: (παταει παυση στο θριλερ που εβλεπε και με κοιταζει απορρημενη)

Ευα: Με εστησε!

Ιωαννα: Ποιος?

Ευα: Τι ποιος ρε Ιωαννα? Ο μ*****ας (σορρυ)

Ιωαννα: (ενα γελακι της ξεφευγει και στρεφει το βλεμμα της αλλου για να μην τη δω)

Ευα: Τι?!

Ιωαννα: Ααα...τιποτα τιποτα...κατι δικα μου (λεει παιχνιδιαρικα).

Ευα: Ιωαννα!

Ιωαννα: Βρε κουκλιτσα μου, αντε αυτος αργησε...εσυ γιατι το πηρες τοσο βαρια?

Ευα: (Τοτε συνειδιτοποιω πως φαιρομουν τη τελευταια ωρα και εκνευρισμενη με τον εαυτο μου ξεροβηχω και αποχωρω προς το δωματιο μου χτυπωντας με δυναμη τη πορτα πισω μου και ακουγοντας την Ιωαννα να φωναζει απο το αλλο δωματιο)

Ιωαννα: Σου αρεσειιι!!

Ευα: Καθολουυυ (Απανταω με τον ιδιο τραγουδιστο-ειρωνικο τονο φωναζοντας.)

"ΑΑΑΑ" ουρλιαζω στο μαξιλαρι μου καθως ξαπλωνω μπρουμυτα και προσπαθω να διωξω με καθε τροπο τα νευρα μου...Τελικα καθομαι οκλαδον στο κρεβατι και μετραω ως το 10 με κλειστα τα ματια και στο τελος αφηνω μια βαθια ανασα. Μιας και ηταν ακομα νωρις, πηγα ξεσηκωσα την Ιωαννα και πηγαμε για καφε στο κεντρο. Ε, και...αφου ημουν σε "τοσο χαλια κατασταση" πηγαμε και για shopping therapy! Ωστοσο δεν πηρα πολλα μιας και ειχε λιγο καιρο απο τα τελευταια μου ψωνια. Οταν γυρισα σπιτι, μετα απο ενα μαραθωνιο Game of thrones και πολλα ποπ κορν, κοιμηθηκα γυρω στα μεσανυχτα...

[...]

Το επομενο πρωι..ε, πρωι, οπως το παρει κανεις...Η ωρα 13:15 σηκωθηκα φορεσα τις φορμες μου και γυρω στις 2 πηγα για τρεξιμο, περπατημα και λιγη γυμναστικη... Οταν γυρισα η ωρα ηταν περιπου 4 και αποφασισα να κανω ενα καλο χαλαρωτικο μπανιο και να βαλω κατι να φαω. Το απογευμα το περασα στο καναπε με την Ιωαννα βλεποντας ρομαντικες ταινιες που μισω ασιστολα, ωστοσο με τοση βαρεμαρα επρεπε να βρω κατι να γεμισω το χρονο μου. Η Ιωαννα ειχε πλανταξει στο κλαμα..."Ελεοος" ελεγα και ξαναελεγα. Εκεινη την ωρα χτυπαει το κουδουνι της πορτας, σηκωνομαι και κοιταζω την ωρα και βλεπω πως ειχε παει 9. Ανοιγω και τον βλεπω να στεκεται "κοστουμαρισμενος" στη πορτα μου εχωντας παντα αυτο το υπεροχο μισο χαμογελο, Εεεε τον μισεις ειπαμε!, Ναι ναι σωστα τον κοιταζω γεματη απορεια και αυτος γελαει με το υφος μου...

Ακουω την Ιωαννα απο το σαλονι "Ο πριγκιπας ειναι?" λεει διχως να δει καν ποιος ηταν. Και με σοβαρο υφος απανταω διχως να κοιταζω αυτην αλλα αυτον... "Κοντα επεσες..."

~Καλησπερα αγαπες! Αποκαλυψεις, αποκαλυψεις και που ειστε ακομα!

*Βιντεοκλιπ, The Notebook soundtrack...

#Ελπιζω να σας αρεσε που ειδαμε και λιγο πλευρα Αρη, ωστοσο...γιατι δεν πηγε το πρωι? Και τι ηθελα τωρα στη πορτα της Ευας?

^Μην ξεχνατε να βαζετε το υπεροχο αστερακι σας και να σχολιαζετε!

Love yaa