*şiirce ٥



'bütün ölümler bireyseldir Ömer

anne'n öldüğünde hissettiğin keder kitlesel bir ölüme denkti biliyorum

yine de ölür anne'ler birer birer ardlarında yığınla ölüler bırakarak.


evrensel yasalar da yazmaz 

anne'n  öldükten sonra yaşıyor olmanın devrim olduğu.


illerimizde nice zamandır 

minarelerden yayılan kurtuluş gafildir 

teslimiyetimiz yalandır 

isyan etmeye olan meylimiz kanlı canlıdır

ki isyan bilinen yüzüyle günahtır.


bütün ölümler bireyseldir Ömer

biliyorum anne'n öldüğünde hissettiğin keder kitlesel bir ölümün kederine denkti. 


nasıl da gülerdik biz onca ölümler dudaklarımıza,

yıkandığında akan ikinci sınıf bir ruj misali sürülürken 

öyle kırmızı,

öyle doyumsuz.


anne'n öldüğünde de gülebilmeyi öğreteceğim sana Ömer,

ve evrensel yasalar bunun gerçek bir devrim olduğunu yazmayacaklar.

bir ben bileceğim

bir sen

bir de O.

|muhaliF





Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top