*şiirce ٥
'bütün ölümler bireyseldir Ömer
anne'n öldüğünde hissettiğin keder kitlesel bir ölüme denkti biliyorum
yine de ölür anne'ler birer birer ardlarında yığınla ölüler bırakarak.
evrensel yasalar da yazmaz
anne'n öldükten sonra yaşıyor olmanın devrim olduğu.
illerimizde nice zamandır
minarelerden yayılan kurtuluş gafildir
teslimiyetimiz yalandır
isyan etmeye olan meylimiz kanlı canlıdır
ki isyan bilinen yüzüyle günahtır.
bütün ölümler bireyseldir Ömer
biliyorum anne'n öldüğünde hissettiğin keder kitlesel bir ölümün kederine denkti.
nasıl da gülerdik biz onca ölümler dudaklarımıza,
yıkandığında akan ikinci sınıf bir ruj misali sürülürken
öyle kırmızı,
öyle doyumsuz.
anne'n öldüğünde de gülebilmeyi öğreteceğim sana Ömer,
ve evrensel yasalar bunun gerçek bir devrim olduğunu yazmayacaklar.
bir ben bileceğim
bir sen
bir de O.
|muhaliF
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top