Wiersz biały poświęcony pamięci poległym, kochającym sercom, ofiarom  rozkazu stalinowskiego o eksterminacji polskiej inteligencji przetrzymywanej w obozach jenieckich, wcześniej przewiezionych w wagonach poświęconych dla bydła
W dniu 79. rocznicy Zbrodni Katyńskiej

Marysieńko, Marysieńko
Mój skowrońku drogi
Kwil dalej, łez nie utrącaj
Jestem stale przy Tobie

Odejdę niebawem
Ale wciąż pozostanę
W Twym szczerozłotym sercu

Zginę na tych obcych ziemiach
Gdzie krwiożercze monstrum żeruje

Ma niedosyt polskiej krwi
W szczególności oficerskiej,
Nauczycielskiej... ludzkiej
Wszak naród tubylczy
Ludzi nie przypomina

Nasza polska inteligencja
Zagraża sowieckim szyderczym uśmiechom
Przerażonych widokiem czułego patriotyzmu