Recensie: Het geslacht vuil gat
Een recensie voor:ClaraAllanPoe of meer de mening van een simpele ziel over haar boek >.<
De titel van het boek heb ik vaker voorbij zien komen. Geslacht vuil gat... Niet echt hele magische, avontuurlijke woorden, en die vibe gaf de cover ook niet.
Nou verassing! Het was ook geen Fantasy avontuur >.< Dus daar ging ik dan, met een boek dat niet binnen mijn geliefde genre ligt...
De eerste hoofdstukken hadden wel een puberale Mathalida vibe en omsloegen met name de opbouw van liefdesrelatie en de achtergrond van hoofdpersonage Maria. Hoewel het een behoorlijk pittige meid is wekt ze zeker sympathie op. Ik vreesde eerst het dialect een beetje waarin je het verhaal geschreven hebt, maar uiteindelijk vond ik het een enorme verrijking en was het allemaal prima te volgen voor een Hollander. Het voegde ook net het een beetje humor toe dat ik nodig had om er doorheen te komen, hoewel ik niet weet of het humoristisch bedoeld is >.< Alles klinkt grappig als je het leest alsof je Phillipe Geubels bent.
Voor een super super super lang boek vond ik wel dat je de hele weg naar hun moment van samenwonen er behoorlijk snel doorheen jaste en volgens mij ben ik toen ze dat punt bereikt hadden een beetje door het boek gaan bladeren waar dit nou eigenlijk heen ging. Kennelijk naar de oorlog. Volgens mij vermeld je het ook wel in de flaptekst, maar misschien was het fijn geweest om hier eerder in het verhaal wat meer over weg te geven. Ik weet niet waar we opeens in de oorlog belanden hoor, ik kan me niet anders voorstellen dan dat je dat prachtig en geleidelijk gedaan hebt, maar omdat er, voor zover ik weet, niet over gerept is voor ik afhaakte heb ik het gevoel dat het mist.
De verschrikkelijke dingen die ze tijdens de oorlog meemaakt en het verwerken erna heb je prachtig omschreven. Van wat ik gezien heb, echt super heftige scènes! Misschien heb ik net de hoofdstukken vol actie gelezen, maar voor zo'n lang boek ging je wat mij betreft de momenten lekker vlot en doeltreffend door. Ik heb dus wel een vermoeden dat als je boek verfilmd zou worden ze een serie moeten maken omdat er zo veel gebeurd.
De reden dat ik ben afgehaakt kwam doordat er geen draak in zit. Dus ik zou dit advies zeker ter harte nemen en toepassen in je komende verhalen, altijd een draak toevoegen! Nee grapje...
Nou, eigenlijk zou ik het wel waarderen als je gewoon fantasy ging schrijven, want ik vindt je schrijfstijl fantastisch! Het dialoog is zo natuurlijk, en de boeken die ik tot nu toe gelezen heb, hebben ook zo'n sprookjesachtige alles wetende verteller vibe. Waar de kinderen van verdood precies heen gaat heb ik ook nog geen idee, maar ik vermoed geen draken >.< De titel klinkt in ieder geval al weer lekker deprimerend, dus dat schrikt mij dan een beetje af.
Waar ik bij fantasy altijd kan zeggen, ah joh, 't is maar een sprookje, kan dat bij oorlogsverhalen niet. Daar wordt ik dan altijd zo naar van! Zoals die marteling, en als ze proberen te ontsnappen. Dat gaat echt onder mijn huid zitten, wetend dat zulke dingen echt gebeuren... Uiteraard is dat ook de kracht van je verhaal! Maar ik leef graag in een illusie >.<
Dus, hierbij een sneak peak van de casting bij 'Dyonneproductions' voor de verfilming van 'Het geslacht vuilt gat'
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top