Dan nu de review voor EmmaBoesmans boek first dance. Op basis van de comments die ik achter gelaten heb vermoed ik dat je wel weet welke hoofdstukken ik gelezen heb ^.^

De Schrijfstijl
MY GOD! Wat ben je gegroeid sinds Starshine! Waar starshine nogal oppervlakkig was word je in dit boek echt mee gesleurd in sfeer. De details nemen je mee in het verhaal en dat is denk ik enorm te danken doordat je dicht bij jezelf gebleven bent waardoor jij je ook als geen ander hebt kunnen inleven in je verhaal.

Je karakter is ook een fijn karakter, ze heeft een goede dosis zelfvertrouwen maar is verre van cocky of een onzekere huilbaby. Hier en daar komt ze af en toe wat scherp uit de hoek, toch schuilt duidelijke een hele zorgzame, nobele en vriendelijke aard in haar. Ook Quinten is een leuk karakter, voor mijn gevoel lijken ze so far wel erg op elkaar. Wat snappy maar zeer sociaal en vriendelijk. Dat gekibbel tussen hen geeft het verhaal ook wel een leuke dosis humor.  Ik zou het wel leuk vinden om iets meer variatie tussen je hoofdpersonages te zien, 

Het idee
Wat mij vooral heel erg aan je verhaal beviel was dat het begin een enorm feel good verhaal was. Misschien heb ik te veel sombere verhalen gelezen de laatste tijd waar iedereen maar in oorlogsgebieden, gevangennissen of andere onheilspellende situaties leeft. Hier was het gewoon een vrolijk meisje dat lekker door de bossen galoppeert, een liedje zingt in een herberg en leuke jongen op pikt. Zelfs als die half dood van z'n paard af dondert.

Wat verderop in het verhaal begrijp ik echter dat het lang zo happy niet meer is en ze vermoed dat hij dit maal wellicht werkelijk dood is, maar gezien ik dit deel niet echt gelezen heb kan ik daar weinig over zeggen.

Het nadeel van dit hele feel good gelanterfant is dat ik eigenlijk geen idee heb waar dit verhaal over gaat. Een meisje gaat op haar paard op weg om auditie te doen voor een dans school, en dan kans dat ze daar toegelaten word is vrij klein. Maar na heel wat hoofdstukken door het bos gehobbeld te hebben heb ik nog geen idee wie haar tegen speler is en waar ze nou echt voor gaat strijden in dit verhaal.

Cliché
Hmm, ja. Er zitten best wat cliché scenes in. Maar dat is ook wat een bepaalde sfeer of relatie herkenbaar maakt en dat is niet zo zeer een slecht ding. In plaats van samen een avondje te zingen (niet cliche liedjes niet te vergeten) hadden ze ook een potje boerengolf kunnen spelen waarbij zij vunzige opmerkingen maakte over hole in ones die hem wel bevielen. Maar had dat goed uitgepakt voor je plot en je karakters? Hmm, denk het niet. Het is zeker geen slecht plan eens zo ver mogelijk out of the box te denken, maar aller belangrijkst is dacht je dicht bij je karakters blijft, scenes schrijft die relevant zijn voor je plot en passen in de sfeer van je verhaal. Dan is het je heus vergeven als je af en toe wat cliche uit de hoek komt -.^

Verder lezen
Gezien de lange wachtlijst heb ik helaas geen tijd alles te lezen. Dankzij je schrijfstijl voel ik me wel uitgenodigd verder te lezen maar ik smacht wel naar een duidelijkere introductie van het hoofdplot. Als dat nog lang op zich zal laten wachten verwacht ik dat ik af zou haken.

Judge Jinni's oordeel:

Award: Feel good fantaseerder