Het donkere bos was donker als altijd, maar met Allawin aan haar zijde voelde Lily zich veiliger dan voorheen. Plots zag ze meer dan de duisternis. Ze zag tevens de elfjes die bessen plukte van bomen, prachtiger dan die ze ooit had gezien. Ze genoot van het donkere bos en was voor even vergeten dat er nog steeds op haar gejaagd werd.

'Weet je zeker dat je hier weg wilt, Allawin? Ik bedoel, sprookjes land is best mooi. Toch?' vroeg Lily terwijl ze geamuseerd keek naar een wasbeer die de was deed in een klein stroompje.

Allawin knikte. 'Onze wereld is mooi, spannend schitterend, stralend. 't Is een wereld waarin je al je zorgen snel vergeet.'

Lily trok haar ogen tot spleetjes en keek hem vertwijfeld aan. Hij was snel omgeslagen, bedacht ze zich. Tot dat hij op een rotsblok voor haar sprong, dramatisch zijn armen spreidde en ze plots realiseerde dat hij niet sprak maar zong.

'Ik maak je horizon breed. Toon je wonder na wonder, alles even bijzonder, op een Perzisch toverkleed.' Allawin zakte door zijn knieen en nodigde Lily uit hem het rotsblok op te volgen.

'Vlieg met me mee, van nu af zijn we beide vrij. Niemand die ons gebied, mag wel mag niet, of zegt dat wij maar dromen.' Zong Allawin luidkeels terwijl hij haar het rotsblok op trok.

'Vlieg me je mee, 't is of ik door de ruimte glij. Wij staan nu samen in, een nieuw begin. Een nieuwe wereld wacht op jou en mij.' Vervolgde Lily luidkeels.

'Jij kent dit liedje?' stamelde Allawin.

'Hij staat in mijn Disney playlist.' Lachte Lily.

'Je wat?'

'Ik laat het je wel zien als we op aarde zijn, als je dat nog steeds wilt tenminste. Ik zou het begrijpen als...'

'Natuurlijk ga ik met je mee!' onderbrak Allawin haar. 'Het is maar een liedje. Mijn lievelingsliedje, moet ik toegeven. En ik kan niet wachtte om die nieuwe wereld met jou te delen.' Hij knipoogde.

'Een nieuwe wereld wacht op jou en mij!' Zong hij verder.

Lily volgde opgewekt het duet aan, totaal vergeten wat voor gevaren zich in het bos schuilhielden en hun stemmen galmde door het bos het heen.

Maar twee oude oortjes pikte het geluid als eerste op. Peter holde op het geluid af en vroeg zich af hoe Lily zo stom kon zijn in het donkere bos te zingen, en met een tikje jaloezie vroeg hij zich af wie het duet aanvulde.

Toen hij Lily echter bereikte voor onheil dit deed kon hij alleen maar opgelucht ademhalen en merkte hij de gespierde Arabier aan haar zijde nauwelijks op.

'Lily! Een wolf! Een wolf heeft mijn broers opgegeten!' hijgde hij in paniek.

Lily Kapte direct het duet af en keek Peter geschokt aan. 'Oh nee!' jammerde ze. 'Vanochtend zat hij nog achter mij aan. Wat verschrikkelijk!'

'Hij was ook op jou uit, Lily. En hij was samen met Chandi!' Peter greep haar bij haar hand beet. 'Je moet het donkere bos uit. Chandi is hier in het bos en de wolf wacht op je in ons huis. Ik had me verstopt in de klok en toen hij in slaap viel wist ik te ontsnappen om jou te waarschuwen.'

Lily sloeg haar handen voor haar gezicht. 'Dit is allemaal mijn schuld. Al dat onheil dat ik naar jullie huisje lok. We moeten je broers redden, Peter.' Jammerde ze.

Peter schudde wild zijn hoofd. 'Nee, Lily, je moet vluchten. Het is te gevaarlijk hier voor jou. Ik breng je naar de bonenstaak, je moet terug naar aarde.'

Lily's ogen schoten naar Allawin. 'Nee, ik ga niet. Maar breng Allawin als je blieft naar de bonenstaak, Peter. Ik ga je broers redden.'

'Ben je gek geworden?' brulde Allawin. 'Ik ga niet naar aarde zonder jou. Laat mij kebab maken van die wolf maken.' Hij trok een slagersmes uit zijn witte pofbroek en stapte voor hen uit.

'Hier zie je, hij regelt het wel. Kom mee, Lily. Dit is te gevaarlijk voor je. Ik breng je naar de staak.' Knikte Peter terwijl hij haar de andere kant op trok.

Lily trok zich los. 'Nee, ik ga niet met de bonenstaak. Ik wil niet terug naar aarde. Ik wil niet naar een planeet waar mijn ouders niet meer leven. Allawin weet een magische lamp te vinden, en ik hoop daarmee terug in de tijd te kunnen reizen.'

'Tijd reizen is gevaarlijk, Lily.' Zei Peter ernstig.

'Reizen tussen aarde en sprookjesland minstens net zo gevaarlijk, en dat hebben jullie ook gedaan.' Sprak Lily tegen. 'Ik ben niet bang.'

Lily keek naar Allawin die al in de verte verdween. Het slagersmes schitterde nog in zijn hand door het kleine straaltje licht dat tussen het dichte bladerdak heen scheen. 'En ik ben ook niet bang voor de boze wolf!' Vast besloten hupte ze achter Allawin aan.