'Ik geloof dat dit mijn schuld was' hijgde de jongen terwijl ze tussen steegjes glipte in de hoop de bewakers af te schudden. 'Ik probeerde alleen maar te helpen, maar mijn hulp word nooit erg gewaardeerd hier in het dorp.'

'Geeft niet!' lachte Lily, 'Ik ben het wel gewend om op de vlucht te zijn.' Ze waren een trapje op gerend en boven op het dak van een van een huisje in het dorp beland.

'Ben je ook gewend te vliegen?' vroeg de jongen serieus.

'Uhmmm...' Nog voor ze wat kon zeggen greep de jongen haar om haar middel en sprong van het dak af. Ze klapte via drie luifels omlaag en landde in een hooiberg.

Lily gilde luid maar toen zij merkte dat ze veilig geland was lachte ze. 'Nee, dit was mijn eerste keer, maar ik heb zo mijn vermoeden dat jij dit vaker doet.'

De jongen schudde het hooi uit zijn haren en klom uit de berg. 'Jup,' antwoorden hij, 'ik ben Allawin, professionele straatrat.'

Hij hielp Lily overeind en veegde wild door Lily's haren. Haar knot was half uitgezakt, sprietjes hooi staken uit haar haren en pluk haar hing voor haar gezicht. 'Staat je goed!' lachte Allawin.

Lily wikkelde haar haren weer bij elkaar een trok een sprietje hooi uit haar haren. 'Ik ben Lily, amateur straatrat.'

Allawin lachte. 'Nou, dan is het tijd om je ervaring uit te breiden!' En hij wees naar de twee bewakers die woest in de verte kwamen aanlopen.

Snel rende ze er weer van door maar het duurde niet lang tot ze vast leken te zijn gelopen in een doodlopend steegje. Allawin duwde een grote houten plank opzei die samen met wat puin tegen de muur aan leunde. Een klein trappetje leed van achter de houten plank naar boven en de jongen duwde Lily naar binnen. Hij volgde haar en schoof de plank terug.

Niet veel later arriveerde de bewakers. Gefrustreerd keken ze in het rond, 'Ze zijn vast over dat muurtje geklommen!' riep een van de bewakers waarna hij zijn collega commandeerde er overheen te klimmen.

De bewaker was echt niet lang genoeg en stelde voor dat zijn collega hem een voetje gaf. Het scheelde echter nog een minimaal een meter en de bewaker stapte op de schouder van zijn collega. Hij kon er nog steeds net niet bij, en stapte nu op zijn hoofd. 'Idioot!' riep de bewaker. Modder droop over zijn eens parel witte muts omlaag en hij stapte weg.

De andere bewaker hield zich nog vast aan het muurtje en probeerde zich omhoog te spartelen. 'Deze kant op!' commandeerde de bewaker nu, en hij rende het steegje uit. De andere bewaker liet het muurtje los en maakte een harde smak op de grond, daarna rende hij ook snel het steegje uit.

Zodra de bewakers uit het zicht verdwenen waren gebaarde de jongen haar weer te volgen. Ze kwamen uit bij het einde van sprookjesland. De zanderige grond werd lichter en minder zanderig, en hoe verder ze liep hoe zachter de grond voelde. Het waren wolken die zich nu onder hun voeten bevonden, die voelde als een wollen deken.