~22~
Για κάποια δευτερόλεπτα έμεινε να κοιτάει μπροστά της σοκαρισμένη. Δεν μπορούσε να πιστέψει τι έγινε. Σηκώθηκε όρθια σαν να την χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα και πήγε κοντά του.
Έπεσε στα γόνατα δίπλα του και του χάιδεψε το μάγουλο. Είδε ότι έχει χτυπήσει το κεφάλι του και αίμα να τρέχει από την πληγή.
<Άρη, Άρη μου. Άνοιξε τα μάτια σου, σε παρακαλώ.> έλεγε καθώς δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της.
Μέσα στον πανικό της, προσπάθησε να θυμηθεί τι είχαν μάθει στο μάθημα πρώτων βοηθειών στην σχολή για να μπορέσει να τον βοηθήσει. Πρώτα έπρεπε να ελέγξει τον σφυγμό του. Ακούμπησε τα δάχτυλα της πάνω στην καρωτίδα του. Είχε σφυγμό αλλά ήταν αδύναμος. Τουλάχιστον δεν είχε πεθάνει.
<Κάποιος να καλέσει ένα ασθενοφόρο.> φώναξε δυνατά χωρίς να πάρει να μάτια της από τον αναίσθητο Άρη.
<Κάλεσα εγώ.> της απάντησε κάποιος και εκείνη κούνησε μηχανικά το κεφάλι της.
Δεν έπρεπε να κουνήσει το κεφάλι του ούτε άλλο μέρος του σώματος του γιατί δεν ήξερε αν είχε χτυπήσει τον αυχένα του. Αν είχε χτυπήσει εκεί και έκανε μία απότομη κίνηση θα μπορούσε να μείνει παράλυτος.
Ο φόβος κυριαρχούσε μέσα της. Ο φόβος για την κατάσταση του, ο φόβος μήπως τον χάσει. Δεν μπορούσε να τον χάσει τώρα που τον ξαναβρήκε.
Ευτυχώς μετά από λίγα βασανιστικά λεπτά αναμονής, ακούστηκε η σειρήνα ασθενοφόρου να πλησιάζει. Η Μυρτώ άφησε μία ανάσα που δεν ήξερε ότι κρατούσε και χάιδεψε τα μαλλιά του Άρη. Θα τα κατάφερνε ήταν σίγουρη.
Μέσα στο σπίτι, ο Άκης και ο Θωμάς είχα ξυπνήσει από τις φωνές του εν δυνάμει ζευγαριού, όπως το χαρακτήρισαν. Είχαν τρομερό πονοκέφαλο και δεν μπορούσαν να ηρεμίσουν. Κάποια στιγμή άκουσαν ένα απότομο φρενάρισμα κοντά στο σπίτι αλλά δεν έδωσαν μεγάλη σημασία. Κάποιο στενό δίπλα ήταν πολύ επικίνδυνο γιατί ο οδηγός δεν έχει καλή ορατότητα του κεντρικού δρόμου. Οπότε υπέθεσαν ότι απλά φρέναρε απότομα για να μην πέσει πάνω σε κάποιο κινούμενο όχημα. Όταν όμως ο ήχος από τη σειρήνα ενός ασθενοφόρου ακούστηκε τόσο δυνατά, κατάλαβαν ότι είχε γίνει κάτι πολύ χειρότερο από αυτό που σκεφτόντουσαν.
Έτρεξαν αμέσως έξω για να δουν τι είχε συμβεί. Είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος εκεί και αυτό τους δυσκόλεψε. Ο Θωμάς έμεινε εκεί που τελείωνε ο κόσμος αλλά κάτι ώθησε τον Άκη και στριμώχτηκε για να βγει μπροστά και να δει τι είχε γίνει. Ο Θωμάς τον ακολούθησε μόνο και μόνο για να μην μείνει πίσω μόνος του.
Μόλις βγήκαν μπροστά, είδαν δύο τραυματιοφορείς να μεταφέρουν ένα φορείο με ένα αγόρι πάνω. Η απόσταση ήταν μεγάλη και δεν μπορούσαν να καταλάβουν αν τον ήξεραν. Πήγαν να γυρίσουν πίσω ανακουφισμένοι αλλά δευτερόλεπτα πριν χαθούν και πάλι στο πλήθος, ο Θωμάς είδε κάτι που τον έκανε να μαρμαρώσει.
<Τι έγινε ρε; Πάμε σπίτι, η αδελφή μου είναι μόνη της.> του είπε αλλά ο Θωμάς δεν αντέδρασε. Συνέχισε να κοιτάει σε ένα συγκεκριμένο σημείο. <Εεεε που κοιτάς;> τον ρώτησε ο Άκης και κούνησε το χέρι του μπροστά από το πρόσωπο του για να τον "ξυπνήσει".
<Η Μυρτώ.> είπε αδύναμα και σήκωσε το χέρι του για να δείξει προς την κοπέλα. Ο Άκης γύρισε το βλέμμα του προς την κατεύθυνση που έδειξε και μόλις την είδε σάστισε.
Η Μυρτώ ήταν όρθια και μιλούσε με έναν από τους τραυματιοφορείς. Φαινόταν ξεκάθαρα το γδάρσιμο στα πόδια της αλλά και τα χέρια της που ήταν γεμάτα αίμα. Τα μάτια της ήταν κατακόκκινα και ήταν συναισθηματικά συντετριμμένη. Ο Άκης έτρεξε αμέσως κοντά της για να βεβαιωθεί ότι ήταν καλά και να μάθει επιτέλους τι είχε συμβεί.
<Μυρτώ> φώναξε και η κοπέλα γύρισε να τον κοιτάξει. Σε δευτερόλεπτα ήταν κοντά της και την αγκάλιασε σφικτά. <Τι συνέβη; Χτύπησες;> την ρώτησε με αγωνία.
<Εγώ καλά είμαι. Ο Άρης...> είπε και έκανε μία παύση για να συγκρατήσει τον εαυτό της από το να κλάψει. Έπρεπε να φανεί δυνατή για εκείνον.
<Ο Άρης τι;> την ρώτησε ο ξάδελφος της.
<Εγώ φταίω... Δεν μπορώ να τον αφήσω μόνο του. Θα πάω με το ασθενοφόρο.> είπε και αμέσως έφυγε από κοντά του και μπήκε στο όχημα δίπλα στον Άρη.
Ο Άκης μόνο όταν είδε την ξαδέλφη του να πιάνει προσεκτικά το χέρι του αγοριού που ήταν στο φορείο κατάλαβε περίπου τι είχε συμβεί. Το σοκ του ήταν μεγάλο.
<Συγγνώμη, σε ποιο νοσοκομείο τους πάτε;> ρώτησε έναν πριν μπει στο ασθενοφόρο και φύγει.
<Στον Ευαγγελισμό.> του απάντησε και έκλεισε τις πόρτες του οχήματος.
Το ασθενοφόρο έβαλε και πάλι τη σειρήνα να χτυπάει και γρήγορα απομακρύνθηκε. Ο Άκης μηχανικά γύρισε πίσω και μαζί με τον Θωμά προχώρησαν προς το σπίτι. Κανείς τους δεν μίλησε.
<Έμαθα τι έγινε. Μου μίλησε μία κυρία.> είπε ο Θωμάς λίγο πριν μπούνε στο σπίτι.
<Εγώ δεν έχω καταλάβει ακριβώς τι έγινε, αλλά δεν έχω χρόνο να μάθω. Πρέπει να πάω επειγόντως στο νοσοκομείο. Δεν μπορώ να την αφήσω μόνη.> έλεγε φωναχτά τις σκέψεις του για να τις ξεκαθαρίσει.
<Άκη;> άκουσε τη φωνή του Θωμά λίγο πριν βάλει το κλειδί και ανοίξει την πόρτα. <Στην Χριστίνα τι θα πούμε;> τον ρώτησε. Φοβόταν μην πάθει κάτι επειδή είναι έγκυος. Σε μία εγκυμοσύνη χρειάζεται ηρεμία και όχι να μαθαίνεις ότι λίγο πιο κάτω από το σπίτι έγινε ένα ατύχημα με θύμα κάποιον από την παρέα σου.
<Θα της πούμε ότι έγινε ένα ατύχημα και ο Άρης έπρεπε να μεταφερθεί άμεσα στο νοσοκομείο. Δεν ξέρουμε τίποτα άλλο και φυσικά δεν θα της πούμε για την κρισιμότητα του τραυματισμού.> του είπε και μπήκαν μέσα στο σπίτι.
<Επιτέλους, που είχατε πάει όλοι;> ακούστηκε η φωνή της Χριστίνας και εμφανίστηκε από την κουζίνα.
<Χριστίνα μου, θέλω να μείνεις ψύχραιμη.> της είπε ο αδελφός της.
<Και μόνο που μου το λες αυτό καταλαβαίνω ότι κάτι έγινε.> του είπε και άρχισε να ανησυχεί.
<Ο Άρης είχε ένα ατύχημα και τώρα πάει στο νοσοκομείο. Η Μυρτώ είναι μαζί του και τώρα θα πάω και εγώ.> της είπε και η Χριστίνα έφερε το χέρι της μπροστά από το στόμα της από το σοκ.
<Είναι σοβαρά;> ρώτησε με αγωνία.
<Δεν ξέρουμε.> της απάντησε ο Θωμάς.
<Τότε τι περιμένουμε. Πάμε και εμείς.> είπε και πήγε να πάρει το μπουφάν της.
<Χριστίνα μόνος μου θα πάω.> της είπε καθώς της έπαιρνε το μπουφάν από τα χέρια και το κρεμούσε και πάλι στην κρεμάστρα. <Αν γίνει κάτι θα σας ειδοποιήσω. Σκέψου το μωρό.> είπε και τελικά η κοπέλα αναγκάστηκε να δεχτεί.
Έμεινε στο σπίτι με τον Θωμά για παρέα και ήταν και οι δύο πάνω από το τηλέφωνο για να το σηκώσουν αμέσως σε περίπτωση που χτυπήσει. Ο Άκης πήγε όσο πιο γρήγορα μπορούσε στο νοσοκομείο για να σταθεί στη Μυρτώ αλλά και να μάθει πως είναι η κατάσταση του Άρη, τον οποίο πλέον τον θεωρούσε έναν πολύ καλό του φίλο.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top