Hoofdstuk 4: De Ontmoeting en Zwakke Seel
~ zie boven een vriendin van mij haar pergonage: Emma Blue evlgirl ~
De lucht begint grijs te worden, gelukkig zie ik een klein gezellig huisje. Ik zal maar even vragen of ze mij onderdak kunnen geven. Snel fiets ik erheen, haal Rattata uit zijn mandje, doe mijn fiets op slot en ren naar het huisje toe. Ik klop op de deur en in plaats van een volwassen vrouw die de deur opendoet, wat ik verwacht had, een jong meisje van ongeveer mijn leeftijd. "Wat kan ik voor je doen?" zegt het meisje, "ehhh... kan ik misschien een nacht bij je blijven overnachten?" vraag ik. "Maar natuurlijk! Mijn naam is Emma, Emma Blue!" zegt Emma overenthousiast. "Waarom leef je hier zo alleen?" vraag ik, "ik wilde het eens uitproberen en ik ben blij dat ik die beslissing heb gemaakt" zegt ze, we lopen samen naar binnen en Emma sluit de deur. In de hoek ligt een Charmander te slapen en ergens in de andere kant van de kamer een blauwachtige Pokémon. "Vind je het erg als ik die Pokémon scan met mijn pokedex?" vraag ik terwijl ik mijn tasje losmaak, "natuurlijk vind ik dat niet erg" zegt Emma en ze verdwijnt in de keuken. Ik pak mijn pokedex en scan de Pokémon: Nidoran is één van de weinige Pokémon die voor beide geslachten er anders uit zien. Bovendien zijn ze enorm zeldzaam. Haar gifangel is behoorlijk krachtig. Haar hoorn is kleiner dan die van het mannetje. Ze is een zachtaardige Pokémon die niet echt houdt van vechten. "Wow, zeldzaam heh?" fluister ik, Rattata klimt nieuwsgierig van mijn schouder af via mijn benen op de grond en besnuffeld de Nidoran. De Nidoran opent haar ogen en besnuffeld Rattata ook nieuwsgierig. "Hoe heb je een Nidoran gevonden?" vraag ik aan Emma die net binnen komt lopen met een grote pan in haar handen. "Ik was samen met mijn Charmander dagenlang in het gebergte verdwaald en ik dacht dat ik dood ging," begon Emma, "totdat deze Nidoran mij en Charmander vond en ons het gebergte uithielp, vanaf die dag waren wij beste vrienden geworden en gaf ze mij toestemming om haar te vangen". Ze zet de pan op tafel en gaat daarna naar een kast waar borden in staan. "Is het goed als ik mijn Pokémon even uit hun ballen haal?" vraag ik, "natuurlijk!" zegt Emma. "Spearow, Bulbasaur, Seel en Squirtle kom er maar uit!" roep ik en ik gooi hun ballen in de lucht. "Wow! Een Seel! Op mijn gehele reis hiernaartoe heb ik nog nooit een Seel gezien!" zegt Emma en ze aait Seel over haar kop. "Ik had ook geluk er een tegen te komen! Ik was op jacht naar deze Squirtle hier en opeens vang ik deze Seel!" ik pak Seel op en knuffel haar. "Laten we eten! Ik heb zin in deze noedels!" zegt Emma als ze op een stoel ploft, "heb je misschien ook wat eten voor mijn Pokémon?" vraag ik, "oh sorry! Helemaal vergeten!" zegt Emma en ze rent naar de keuken. Nu pas zie ik dat de onderkant van haar haar blauw is en het ziet er nog best wel grappig uit. "Leuk dat de onderkant van jouw haar blauw is! Het past goed bij je naam!" zeg ik, "ja hé! Ik wilde dit ook uitproberen en inderdaad het past ook bij mijn achternaam!" Emma komt weer binnen met twee bakken overvol met Pokémon voedsel. Hongerig eten al mijn en Emma's Pokémon uit de bakken en ook ik en Emma vallen aan. Als we klaar zijn zegt Emma: "ik heb nog een logeerkamer vrij dus daar kan je slapen". "Bedankt" zeg ik en ik stop het laatste eten in mijn mond. Ik laat de rest van mijn Pokémon terugkeren behalve Rattata en volg Emma naar de logeerkamer. Het was een klein rechthoekig kamertje met een bed en een klein nachtkastje. Ik haal mijn pyjama uit mijn rugzak en kleed me snel om, ik kruip in bed en Rattata kruipt warm tegen mij aan. Ik hoor nog wat gestommel in Emma's kamer en dan is het ook daar rustig. Ik sluit mijn ogen en val in een droomloze slaap.
Ik schrik wakker van Rattata's lichaam dat omhoog gaat en open mijn ogen. Ik zie nog net Rattata zich door een gat in de deur wurmen. Ik kom ook uit mijn bed en volg Rattata maar dan doe ik de deur open. Als ik binnenkom zie ik Rattata met Nidoran spelen en Charmander slaapt nog, ik merk dat Emma nog niet wakker is dus ga ik weer terug naar mijn kamer om mij om te kleden. Ik kom weer naar buiten en wenk Rattata om mij te volgen. Buiten laat ik al mijn Pokémon uit hun Poké-Ballen. "Oké! Laten we trainen!" roep ik, al mijn Pokémon maken hun blije geluidje. "Bulbasaur jij gaat tegen Spearow en Squirtle tegen Seel. Probeer maar eens te vechten zonder mij" ik kriebel Rattata achter zijn oren en zie ze te werk gaan. "Spearow probeer niet te pronken, als je je even niet concentreert verlies je al!" roep ik naar Spearow, Spearow knikt schamend en richt zich weer op Bulbasaur. "Seel! Ren niet de hele tijd weg anders zul je Squirtle niet verslaan!" roep ik. Seel is aan de verliezende hand omdat ze de hele tijd wegrent, ik weet niet hoe ik haar moet helpen... Seel blijkt naar mij te luisteren en doet wanhopig een aanval, Squirtle ontwijkt haar met gemak en doet daarna Tackle waardoor Seel op de grond valt. "Seel, doe niet zo wanhopig... nooit zomaar in de wilde weg aanvallen doen... zo kan je nooit een Pokémon raken" zeg ik tegen haar als ik hem optil. "Seel..." "ik ga naar een Pokémon Center om je op te lappen en daarna gaan wij samen trainen" zeg ik terwijl ik hem terug laat keren in zijn Poké-Bal, Spearow heeft uiteindelijk toch gewonnen ook al was hij aan de verliezende hand en Squirtle heeft met gemak gewonnen. "Ik ga jou sterk maken Seel..." zeg ik terwijl ik naar zijn Poké-Bal kijk. Ik laat de rest ook terugkeren maar ik hou Seel's Poké-Bal aan de kant, Seel gaat sterk worden en het boeit me niet hoe lang het duurt! "Jij bent vroeg op" Emma komt met grote wallen en slaperige ogen naar me toe lopen, haar haar zit helemaal in de war. "Wat is er met jou gebeurd?" grap ik, "ik ben uit een vliegtuig gesprongen en toen in een boom gevallen" zegt ze met een volle sarcastische stem. We barsten in lachen uit, "waar kan ik het dichtbijzijndste Pokémon-Center vinden?" vraag ik nadat we uitgelachen zijn. "Ik breng je wel, eerst even aankleden en eten" zegt Emma en samen lopen we naar binnen.
We stoppen voor het Pokémon Center in Cerulean City, ik geef Seel af aan Zuster Joy samen met mijn andere Pokémon. "Laten we de stad verkennen! Dan kan ik ondertussen kijken waar de Gym is" zeg ik terwijl we weer naar buiten lopen. "Oké! Ik laat je alle leuke plekken zien!" zegt Emma en ze trekt me mee weg van het Pokémon Center af.
Na een tijdje rondgewandeld te hebben gaan we zitten op een gezellig terrasje. "Ik trakteer" zeg ik meteen met een brede grijns op mijn gezicht, "waarom?" zegt Emma. "Omdat ik bij jou mocht slapen en eten, ik moet toch wat terugdoen?" zeg ik terwijl ik de ober roep. "Een cola en?" zeg ik tegen Emma, "een glas limonade graag" zegt Emma. Samen drinken we ons drinken op en ik reken af. "Laten we weer naar het Pokémon Center gaan, zodat ik mijn Pokémon kan ophalen." Zeg ik terwijl we van het terras aflopen. "Okidokie! Maar voordat je de Gym Leider uitdaagt wil ik eerst een Pokémon gevecht houden met jou!" Emma pakt al een van haar Poké-Ballen en kijkt me met een grijns aan. "Zoals je wilt, twee tegen twee gevecht?" zeg ik, Emma knikt en samen zoeken we een rustig plekje uit. "Nidoran en Charmander ik kies jou!" roept Emma en Charmander en Nidoran komen tevoorschijn. "Seel en Rattata ik kies jou!" roep ik, Seel en Rattata komen uit hun Poké-Ballen. "Seel, we gebruiken dit gevecht om samen sterker te worden!" zeg ik. "Seel!" krijg ik als antwoord. "Seel doe Tackle op Nidoran en Rattata doe Snelaanval op Charmander!" roep ik, "Nidoran doe Krab op Seel en Charmander doe Flammenwerper!" commandeert Emma. Seel en Nidoran waren gelijk en Seel raakte Nidoran eerder met Tackle en Nidoran werd tegen de grond geworpen een eindje verder. Rattata raakt Charmander met Snelaanval voordat hij vlammenwerper kon gebruiken maar Charmander slaat Rattata weg met zijn krachtige staart. "Goed zo Seel!" roep ik blij, opeens word Seel blauw en glinstert het om haar heen. "W-wat gebeurt er?" zeg ik, "jouw Seel is aan het evalueren!" roept Emma en ze pakt haar telefoon en filmt het. "De eerste keer dat ik meemaak dat een Pokémon evalueert!" "Seel!" roep ik blij en ik ren naar haar toe. "Het is geen Seel meer maar een Dewgong" zegt Emma. "Wow" fluister ik, snel pak ik mijn Pokédex en scan mijn nieuwe Dewgong: Dewgong, de op een zeeleeuw lijkende Pokémon, is een Water- en IJspokémon en kan erg goed tegen extreme kou. Hij slaat warmte op in zijn lichaam. Zijn vacht is sneeuwwit. Overdag slaapt hij in ondiep water en 's nachts gaat hij op zoek naar voedsel.
Zijn nieuwe aanvallen zijn:
- kopstoot
- araurastraal
"Cool!" zeg ik, "laten we verder gaan!" roept Emma. "Oké!" roep ik terug. "See- Dewgong doe Araurastraal! Rattata doe Snelaanval!" "Nidoran doe Gifangel! Charmander Tackle!" roept Emma. "Dewgong zorg dat je niet geraakt word!" roep ik, Dewgong knikt en laat Nidoran passeren, ze doet Araurastraal en Nidoran is uitgeschakeld. "Goed gevochten Nidoran" zegt Emma en ze laat haar terugkeren. "Jij hebt ook goed gevochten" zeg ik tegen Dewgong en ook haar laat ik terugkeren. Rattata had Snelaanval gedaan maar Charmander had hem geraakt met Tackle. "Charmander maak het af met Vlammenwerper!" zegt Emma. "Nee!" roep ik en ik spring voor Rattata en krijg de Vlammenwerper volop tegen mij aan. "Ik geef op met Rattata" zeg ik terwijl ik pijnlijk opsta met Rattata in mijn armen. "Gaat het wel?" roept Emma bezorgd, "het gaat wel, je Vlammenwerper is nog niet sterk genoeg om mij echt pijn te doen" zeg ik terwijl ik Rattata over zijn hoofd aai. "Dan is het 1-1" zegt Emma, ik knik en laat Rattata terugkeren in zijn bal. "Ik ga nog één keer naar het Pokémon Center en laat Rattata en Dewgong nakijken" zeg ik en we lopen samen in de richting van het Pokémon Center. "Waarom liet je Charmander het niet afmaken met Vlammenwerper?" vraagt Emma, "omdat ik niet er tegen kan dat een Pokémon pijn lijdt... ik heb het al eens meegemaakt met mijn Rattata toen ik hem voor het eerst tegen kwam..." zeg ik terwijl ik naar zijn Poké-Bal kijk. "Vertel het me!" zegt Emma, "oké, oké" snel vertel ik haar het verhaal hoe ik Rattata ben tegengekomen. "Wow..." zegt Emma terwijl ze een hand door haar blonde/blauwe haar haalt. "Dat was een goede daad" zegt ze dan tenslotte na een lange stilte. "Ik zal Rattata ook nooit wegdoen, geen enkel Pokémon van mij zal ik ooit wegdoen... ik zal ze beschermen met heel mijn lichaam" zeg ik. Emma knikt en met stevige passen lopen wij door naar het Pokémon Center.
"Zou ik met jou mee op reis mogen?" zegt Emma op een gegeven moment, "na een tijdje begin je je een beetje alleen te voelen en het begint saai te worden als je met niemand kan praten..." "natuurlijk mag je met me mee reizen! Je bent super gezellig!" zeg ik, "bedankt!" roept Emma opgewonden. We omhelzen elkaar en lopen dan het Pokémon Center in. Ik laat Rattata en Dewgong nakijken en ook Emma laat haar Nidoran en haar Charmander nakijken. "Dit was echt een leuke stad, morgen zal ik de Gym Leider uitdagen voor mijn tweede Badge en ik zal meer trainen!" zeg ik wanneer we uit het Pokémon Center komen. "Ik ga mee!" roept Emma. En al samen pratend lopen wij naar Emma's hutje toe.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top