Hoofdstuk 13: Thunder Badge!
Rattata sprong in mijn armen en ik knuffelde zo hard ik kon. "Tata" zei hij en hij wreef zijn hoofd onder mijn kin. "Ik heb je zo gemist" zei ik met tranen in mijn ogen van blijdschap. "Rat" antwoordde Rattata knikkend. Ik weet nog steeds niet waarom Rattata pijnlijk schreeuwde maar ik heb hem terug en dat is het allerbelangrijkste. "Laten we naar zuster Joy gaan en dan die Thunder Badge winnen!" riep ik tegen mijn vrienden. "Oké!" riepen ze juichend, Skye wilde graag als laatste en Emma als eerste daarna zal ik gaan en daarna Mika.
We liepen de Gym binnen, het was een blauwe loods met een groter veld dan de eerste twee Gym's bovenaan stond een platform met een reuze trap op dit platform zat een man met geel stekelig haar en een legerpak aan. "Wij komen de Gym Leider uitdagen!" riep Mika naar boven, "word geregeld" zei de man en hij verdween. Even later kwam hij naar beneden, " de naam is Lt. Surge, leider van de Vermillion Gym en drager van de Thunder Badge" zei de man. "Mijn naam is Emma Blue, leider van weet ik veel en drager van Nidoran" zei Emma. De serieuze uitdrukking van Lt. Surge ging even over naar wat proesten maar ging daarna weer terug. "Nidoran!" riep Emma en Nidoran sprong uit haar armen op het veld. "Voltorb!" riep Lt. Surge, uit de Pokébal kwam een Pokébal, de bovenkant was wit en de onderkant was rood en had had een vreemd gemeen gezichtje. "Cool, oké Nidoran doe kras!" riep Emma.
Emma
Nidoran rende naar voren richting de Voltorb. "Voltorb tackle!" riep die Lt. Surge en Voltorb begon naar voren te rollen. Nidoran ontweek de rollende bal door eroverheen te springen en bekraste hem met kras. Voltorb rolde naar voren in pijn. "Goed zo Nidoran blijf doorgaan zodat hij geen tijd krijgt om beter te worden!" riep ik. Na nog 7 keer super snel kras te hebben gedaan sprong Nidoran voor mij en keek grijnzend naar de Voltorb. Voltorb bleef ons aanstaren rolde een beetje naar voren en viel toen bewusteloos op de grond. "Yes!" riep ik en ik sprong in de lucht. "Keer terug Voltorb, Pikachu zal dit wel afhandelen" zei Lt. Surge en hij liet Voltorb terugkeren. 'Die heeft dus ook een Pikachu huh? Nou ik heb er ook één!' dacht ik, "Nidoran keer terug! Pikachu jouw beurt!" riep ik. Nidoran rende naar me toe en ik liet Pikachu uit zijn Pokébal. "Pika!" riep de elektrische muis en hij sprong op en neer. "Pikachu ga!" riep Lt. Surge. Zodra Pikachu de Pikachu van Lt. Surge zag ging hij meteen over in vechtstand. "Pikachu donder golf!" riep ik, voordat Lt. Surge iets kon roepen begon Pikachu's vacht te knetteren van elektriciteit en een golf van elektriciteit vloog van zijn vacht af. De Pikachu van Lt. Surge werd geraakt en meteen zakte het door zijn knieën en ik zag hele lichtgele elektriciteit golfjes over zijn lichaam gaan. "Goed zo Pikachu hij is verlamd!" riep ik blij, "doe gelijk snelaanval!" riep ik. Pikachu begon te rennen en ramde tegen Pikachu aan die als gevolg in de muur achter Lt. Surge belandde. De Pikachu van Lt. Surge viel eruit en kwam weer moeizaam overeind. "Pikachu doe je eigen snelaanval!" riep Lt. Surge, "ga het tegemoet met je eigen snelaanval!" riep ik. Beide Pikachu begonnen te rennen en midden in het veld botsten ze tegen elkaar. Ik zag mijn Pikachu over de grond rollen en Lt. Surge's Pikachu vloog net boven zijn hoofd tegen de muur aan. Beide Pikachu kwamen moeizaam omhoog. "Pikachu tackle!" riep ik, "doe ook tackle!" riep Lt. Surge. Beide Pikachu renden weer naar voren en ontmoette elkaar in het midden van het veld. Een enorme zandwolk ging over het veld en ik kon erbinnen in niet goed zien. De rook klaarde op en daar stonden onze Pikachu's. Ze gaven elkaar een korte knik, uit respectering? En daarna vielen ze allebei op de grond. "Dat was fantastisch Pikachu, keer terug" zei ik glimlachend en ik liet hem terugkeren in zijn Pokébal. Surge deed hetzelfde en ik pakte de Pokébal van Rhyhorn, "Rhyhorn jouw beurt!" riep ik, "Raichu ga!" riep Lt. Surge. Uit de Pokébal van Lt. Surge kwam een grote oranje muis die heel erg veel op Pikachu leek. "Rhyhorn doe hoorn aanval!" riep ik, "donderschok Raichu!" riep Lt. Surge. Rhyhorns hoorn begon een witte gloei te krijgen en hij stormde naar voren, Raichu's vacht begon te knetteren van de energie en een gele flits ging richting Rhyhorn. Rhyhorn bleef doorrennen en de donderschok raakte hem, een enorme wolk verspreidde zich over het veld. Mijn mondhoeken kropen omhoog toen de witte hoorn van Rhyhorn zich een weg baande door de wolk en Raichu in de roos raakte. Raichu werd naar achteren geworpen en belandde naast de andere twee gaten die Lt. Surge's Pikachu veroorzaakt hadden. Raichu viel naar voren op de grond en sprong toen over Lt. Surge het veld op. "Dat is een sterke Raichu" merkte ik op, "we hebben hem meteen geëvalueerd zodra we hem kregen" zei Lt. Surge. "Raichu donderschok" zei Lt. Surge, "Rhyhorn hoorn aanval!" riep ik. Rhyhorn stormde naar voren mer zijn gloeiende witte hoorn en Raichu's vacht begon weer te knetteren van de energie die zich ophoopte. Rhyhorn was bijna dicht genoeg bij Raichu totdat die een donderschok leverde en een enorme wolk ontstond, Raichu vloog uit de stofwolk en Rhyhorn kwam er naar achter schuivend uit. "Raichu is uitgeschakeld, Rhyhorn en Emma zijn de winnaars" zei de scheidsrechter. "Yes! Rhyhorn je was zo geweldig net zoals Nidoran en Pikachu!" riep ik. "Goed gedaan Emma, hier is je Thunder Badge" zei Lt. Surge en hij gaf mij de Thunder Badge. Meteen stopte ik de badge in mijn hoesje en rende naar mijn vrienden toe. "Geweldig gedaan!" riep Madelief en ze omhelsde me, "nu is het jouw beurt, kijken of jij mijn tijd kan verslaan!" zei ik tegen haar, "let maar eens op, Onix, Bulbasaur en Rattata gaan jouw tijd verslaan" zei ze met een glimlach op haar gezicht. "Succes!" riep Skye nog naar Madelief en Mika stak zijn duimen in de lucht.
Madelief
Lt. Surge kwam net aanlopen van een bepaald mechanisme en ging aan de andere kant van het gevechtsveld. "Bulbasaur!" riep ik en Bulbasaur's Pokébal vloog al door de lucht. Mijn starter riep zijn naam en ging in een gevechtspositie staan. "Voltorb!" riep Lt. Surge, "vol" riep de Voltorb die rollend uit de pokébal kwam. "Bulbasaur roede en sla hem tegen de grond!" riep ik snel, ik keek met een schuin oog naar Lt. Surge maar hij zei niks. Bulbasaur's lange lianen kwamen los van de knop op zijn rug en wikkelden zich om Voltorb heen. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht maar die verdween gelijk als sneeuw voor de zoen toen ik Voltorb uit de lianen van Bulbasaur rolde. Ik kon me wel op mijn hoofd slaan, natuurlijk glipt Voltorb eruit! Hij is rond en zo kon Bulbasaur geen grip krijgen. Ik beet op mijn lip, "Bulbasaur doe mesblad!" riep ik toen. "Voltorb doe tackle!" riep hij. Uit Bulbasaur's knop op zijn rug kwamen verscheidene bladeren die zich richting Voltorb begaven, elke keer wanneer Voltorb werd geraakt riep hij: "Vol". Na de aanval rolde Voltorb naar voren recht in Bulbasaur's gezicht en Bulbasaur riep zijn naam in pijn. "Bulbasaur mesblad opnieuw" riep ik, "Voltorb doe tackle!" riep Lt. Surge. Voltorb was dit keer iets sneller en hij rolde op een snelle vaart naar voren. Bulbasaur sprong over hem heen en vuurde een aanval van bladeren richting Voltorb's rug/achterkant. Voltorn liet een schel geluid horen en rolde naar voren. "Snel nog een keer!" riep ik enthousiast. Bulbasaur voerde weer dezelfde aanval uit en Voltorb rolde bewusteloos over de grond tot stilstand. "Keer terug Voltorb, Pikachu jouw beurt!" riep Lt, Surge. "Kan je nog verder?" vroeg ik aan Bulbasaur, de groene Pokémon knikte en ging weer op zijn plek staan. Uit de pokébal van Lt. Surge kwam de gele muis Pokémon en Bulbasaur staarde hem aan met gespleten oogjes. "Bulbasaur mesblad!" riep ik, "Pikachu doe grom!" riep Lt. Surge. Pikachu opende zijn mond en verscheidene echo stralen golfden over het gevechtsveld, Bulbasaur werd geraakt door de stralen en zijn aanval ging naar beneden. Twee kleine knoppen op Bulbasaur's rug sprongen open en een paarse gas verspreidde zich over het veld. Pikachu bevond zich midden in de paarse mist en gloeide paars voor een seconde. "Gif poeder!" hoorde ik Emma vanaf de zijkant roepen, aangezien zij een Nidoran had moest ik haar wel vertrouwen dat het gif poeder was. "Bulbasaur mesblad!" riep ik, "Pikachu tackle!" riep Lt. Surge. Pikachu sprintte naar voren in kleine hulpjes terwijl Bulbasaur zich klaarmaakte om talloze bladeren af te vuren. Pikachu botste tegen Bulbasaur op en rende toen weer weg Bulbasaur had zijn bladeren al in aantocht en vuurde ze af in Pikachu's rug. De gele muis Pokémon werd geraakt en hij riep zijn naam in pijn waarna hij naar voren rolde. Pikachu stond weer op en schudde zijn lichaam. Maar toen begon hij paars te gloeien en riep hij zijn naam in pijn, "de werking van gif poeder, elke keer dat de beurt om is gaat een beetje van zijn gezondheid af" riep Emma van de kant. Ik knikte haar toe, "Bulbasaur mesblad opnieuw!" riep ik, "Pikachu doe tackle!" riep Lt. Surge. Pikachu stormde naar voren en gaf een goed gemikte beuk en Bulbasaur vloog langs me heen de muur in. Hij kwam moeizaam overeind en strompelde het veld op. "Gaat het nog Bulbasaur?" vroeg ik, Bulbasaur knikte en ging met zijn pootjes uit elkaar staan. Pikachu gloeide weer paars, "Mesblad!" riep ik. "Pikachu doe tackle!" riep Lt. Surge. Pikachu stormde naar voren en raakte Bulbasaur, Bulbasaur wankelde even en viel toen neer. "Je hebt geweldig gevochten Bulbasaur" zei ik en ik riep hem terug. "Rattata!" riep ik, uit de pokébal kwam mijn trouwste maatje en ook hij riep zijn naam toen hij met zijn pootjes op de grond belande. "Rattata doe snelaanval!" riep ik, "Pikachu doe tackle!" riep Lt. Surge. Rattata begon te rennen en al snel zag ik alleen nog maar een paarse flits die zigzaggend heen en weer rende. Pikachu werd geraakt en werd met een enorme kracht naar achteren geworpen tegen de muur naast de andere gaten die Emma veroorzaakt had. Pikachu was meteen knock out, ik staarde Rattata aan met enorme ogen. Rattata stond op het veld en leek alsof hij tegen zichzelf aan het vechten was. "Rattata keer terug" besloot ik maar en ik liet Rattata terugkeren. "Onix!" riep ik, uit mijn laatste pokébal vloog de grote steenachtige slang die zich gewoon gedroeg als een slang en netjes zijn lichaam rond zichzelf opgerold had. "Raichu!" riep Lt. Surge nadat hij Pikachu teruggekeerd had. "Onix doe bind en sla Raichu tegen de grond!" riep ik, "Raichu doe grom!" riep Lt. Surge. Op één of andere manier was Onix sneller en hij wikkelde zijn machtige stenen staart om Raichu heen. Ik hij kneep er even in en smeet hem toen tegen de grond. Raichu stond helaas weer op en uit zijn mond kwamen echo stralen. Onix was een slimme Pokémon en gebruikte graaf om uit de weg te komen. "Je hebt al graaf gebruikt, val nu Raichu aan onder de grond!" ik wist dat het een grond type aanval was dus het moest vrij veel effect hebben! "Raichu doe donderschok!" riep Lt. Surge. Onix maakte zijn aanval af en kwam onder Raichu naar boven en bonkte tegen hem aan. Raichu vloog tegen het plafond en kwam kreunend naar beneden. Raichu's vacht begon te knetteren van de energie die zich ophoopte en een enorme donderschok vloog Onix' kant op. Onix werd geraakt en kreunde een beetje maar voor de rest leek hij oké. "Doe graaf!" riep ik, "Raichu, donderschok!" riep Lt. Surge. Onix groef naar beneden en bleef daar Raichu keek om zich heen en kon de donderschok nergens kwijt. "Raichu grom in het gat!" riep Lt. Surge, Raichu begon naar het gat te rennen maar daar kwam Onix al en hij schoot als een raket naar boven en stuurde Raichu weer naar het plafond. Raichu viel kreunend op de grond en bleef daar liggen. "Ik heb gewonnen!" riep ik blij, Lt. Surge kwam mijn kant op en gaf me de Thunder Badge. Het was een badge in de vorm van een flits die geel gekleurd was. Ik stopte hem bij mijn andere badges en liep naar mijn vrienden toe. "Jouw beurt" zei ik tegen Mika die vastberaden wegliep.
We hadden het achter de rug, iedereen had zijn Thunder Badge en ik had mijn ouders gebeld. We zaten nu in het Pokémon Center waar we zouden overnachten. Morgen zouden we op weg gaan naar de volgende Gym. Ik zuchtte en kriebelde Rattata tussen zijn oren, het eerste wat ik ging doen was het uitvogelen wat Rattata zo sterk gemaakt had...
Hallo lezers!!!! Ik ben weer terug XDDDDDD ik had totaal geen inspiratie meer maar hier is het! De Thunder Badge is binnen en op naar de volgende stade met andere avonturen!
Madelief out ->
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top