~ Madelief en haar Bulbasaur ~

De tijd is bijna aangebroken! Binnenkort zal ik mijn eigen Pokemon mogen kiezen! Ik heb er zeker zin in, iedereen toch? Het gaat zo, als een kind 10 jaar word mag het een Pokemon kiezen en daarmee een grote reis te maken om een Pokemon trainer te worden. Ik, al bijna 10 (nog 2 dagen), zal de beste Pokemon trainer worden! Ik sla met mijn hand op mijn wekker, elke dag droom ik hetzelfde, ik en mijn eigen Pokemon reizen samen door de Kanto regio! Mijn dorp genaamd Pallet Town, word na een tijdje een beetje saai. Ik gooi mijn dekens opzij en wrijf in mijn ogen. Mijn naam is Madelief Secker en ik ga de beste Pokemon trainer worden! Ik gaap en rol langzaam mijn bed uit, ik ben altijd al een uitslaper geweest dus ik ga het nog moeilijk krijgen als ik vroeg wakker moet worden zodat ik een Pokemon kan kiezen. Ik sta op en rek me nog eens flink uit en stommel dan naar beneden. Mijn vader is al weg naar zijn werk en mijn moeder is net de vaat aan het wassen. "Hey, liefje" zegt ze, "hoi mam!" zeg ik en ik schuif aan tafel. M'n moeder zet een bord met een boterham en ei voor mijn neus. "Ga je vandaag opa helpen op de boerderij?, hij zou dat wel leuk vinden" zegt ze als ze tegenover me gaat zitten, ik knik en prop snel de boterham in mijn mond. "Ik ga hem wel bellen dat je eraan komt" zegt ze en ze staat op om opa te bellen. Ik pak mijn jas en schoenen en trek ze in groot tempo aan, nog steeds een beetje slaperig haal ik mijn fiets uit de schuur en race de straat uit. Mijn opa woont op een boerderij net buiten de stad, hij is al best wel oud maar hij zou nooit de boerderij willen verlaten. Ik rij langs de laatste huizen en zie het open landschap, verscheidende Rattata zitten te eten van wat fruit dat sommige mensen hebben achtergelaten en wat Pidgey's vliegen in de lucht. Ik kan niet wachten om ze allebei te vangen, ik droom soms nog van het vliegen op een Pidgeot. En een Rattata om mij gezelschap te houden. Opeens zie ik een paars bolletje niet ver van de weg af liggen, ik stop en ga snel van mijn fiets af. Een Rattata ligt naast de weg, hij lijkt erg gewond. Voorzichtig kom ik dichterbij en fluister lieve woordjes, de Rattata probeert op te staan maar valt dan weer op de grond. Ik kon hem niet hier laten liggen, hij moest vast aangereden zijn door een auto. Voorzichtig haal ik mijn sjaal van mijn nek en wikkel hem om de Rattata en til hem op. Snel ren ik naar mijn fiets en leg hem in een goede houding in mijn linker hand. Ik heb nu echt spijt dat ik niet de fiets met het mandje had gekozen. De boerderij van mijn opa is niet ver weg meer, nog één keer de bocht en dan zijn we er. Ik rij de laatste bocht om en kijk nog even snel naar de Rattata, "alsjeblieft, geef niet op" fluister ik tegen hem. Ik rijd het erf op en spring snel van mijn fiets af die kletterend op de grond slaat. "Opa, opa!" Schreeuw ik, ik zie mijn opa gehaasd de deur van het huis open slaan. "Wat is er Madelief?" roept mijn opa, "ik heb een Rattata gevonden! Hij is er zeer slecht aan toe!" schreeuw ik. Mijn opa knikt en rent dan met grote passen weer naar binnen. Ik ren ook het huis binnen en kieper het fruitmandje om. Ik leg de Rattata erin en zoek snel voor wat zachte spullen, ik vind een groot pak met watten en haal alles eruit. Ik vul het mandje met de watten en leg de Rattata er weer in, hij rolt zich voorzichtig op en valt al snel in slaap. Mijn opa komt weer binnen, "ik heb Zuster Joy gebeld en ze zal snel hier zijn" zegt hij, hij loopt naar de Rattata toe en onderzoekt hem. "Die is aangereden door een auto" zegt mijn opa zuchtend, ik slik. Van alle Pokemon aanrijdingen heb ik gehoord dat één op de tien het overleefd en het zijn meestal de wat grotere Pokemon. Deze Rattata MOET het overleven! Binnen 10 minuten is Zuster Joy er en neemt de Rattata mee, ik en mijn opa rijden erachteraan in zijn auto. "Maak je maar niet terug, deze Rattata zal het overleven" zegt mijn opa met een grote glimlach. Ik staar alleen maar voor me uit, "hij lijkt een beetje op jou moet ik zeggen, ik wed dat hij daar al lang ligt, maar het is een grote doorzetter. Net als jij." Ik knik maar een beetje.

Ik kijk naar de Rattata, we zitten hier al één nacht, door de behandelingen van Zuster Joy is hij stabiel. Morgen ben ik jarig, maar ik zal het uitkiezen van een Pokemon missen om deze Rattata beter te laten worden. Ik druk mijn hoofd tegen het glas aan. Ik hoor hoe mijn opa naast me komt staan en een hand op mijn schouders legt. Ik draai me om en druk mijn gezicht in zijn buik, tranen stromen over mijn wangen. Ik kan het gewoon niet aanzien wat er met deze Rattata is gebeurd en hoe hij leid. Achter me hoor ik het geluid dat een Rattata maakt, ik kijk om en zie dat de Rattata bij is gekomen en geluiden naar mij maakt. "Zuster Joy!" roep ik, Zuster Joy had het al gezien en rent met haar Chansey de ruimte in waarin Rattata ligt. Ze komt terug met de Rattata, "zonder jouw hulp was deze Rattata gestorven" zegt ze, de Rattata springt dolgelukkig uit haar armen in mijn armen. Ik lach en de Rattata wrijft zijn hoofd tegen mijn wang. Zuster Joy lacht en geeft me een rood met witte bal. "Hier probeer hem maar te vangen" zegt ze, "maar ik ben nog maar negen!" zeg ik verbaasd, "aan deze Rattata te zien wil hij dolgraag met je mee" zegt Zuster Joy. Ik twijfel even en knik dan maar toch, mijn eerste Pokemon! Ik neem de bal aan, "wil je met mij mee?" zeg ik tegen de Rattata. De Rattata maakt blije geluidjes ik knikt hard met zijn hoofd en daarna nog tegen mijn wang aan. Hij spring op de grond en ik druk het knopje in van de pokebal. Ik hou hem vlak voor Rattata's neus en de Rattata duwt met zijn snuit tegen de bal aan. De bal opent zich en de Rattata verdwijnt in de bal. De bal draait, draait en draait nog een keer en dan hoor je een klik, ik pak de bal en roep: "Ik heb zojuist een Rattata gevangen!" Mijn opa lacht en omhelst me, ik gooi de pokebal op de grond en de Rattata komt eruit. Ik pak hem op en groet Zuster Joy en dan lopen ik en mijn Rattata samen met mijn opa naar buiten. We waren bijna twee nachten in de Pokemon Center gebleven. Mijn opa brengt mij en Rattata naar huis en zet ons daar af, we zeggen elkaar gedag en ik loop mijn huis in. Morgen zal ik mijn fiets wel ophalen met mijn starter Pokemon en mijn Rattata. Eerlijk gezegd weet ik nog niet wat mijn starter Pokemon word. Ik loop de kamer binnen en zie mijn moeder tv kijken. Ze kijkt verbaasd op toen ik met mijn Rattata naar binnen liep, snel vertel ik haar het hele verhaal. "Ik ben trots op je, alleen een goede Pokemon trainer had die Rattata meegenomen" ik glimlach en pak een stukje banaan die ik aan Rattata geef. "Ga nu maar snel in bed en zet je wekker op tijd!" zegt mijn moeder, ik knik en ren naar boven. Voordat ik naar mijn kamer ga, ga ik nog snel naar boven om mijn oude poppenbedje te vinden. Rattata zal er wel inpassen hoop ik. Ik vind hem en neem hem mee naar mijn kamer, ik zet het poppenbedje naast mijn bed en Rattata springt er meteen in. Ik mag mijn Pokemon uitkiezen om 9 uur dus als ik de wekker op 7 zet zal het wel goed zijn. Ik kleed me om en poets mijn tanden, snel duik ik in mijn bed en val in een droomloze slaap.

De wekker ging ringend over en met een flinke slag was het geluid uit, ik duw mijn gezicht in mijn kussen en kreun. Ik hoor wat gesnuffel bij mijn oor en kleine pootjes die op mijn arm rustten. Ik grinnik en Rattata kruipt van het bed af, ik pak zijn pokebal en doe hem er terug in. Ik kleed me gehaast aan en ren naar beneden. Ik moet daar als eerste zijn, ik pak een boterham die mijn moeder vorige avond had klaar gemaakt. Ik kijk nog snel in mijn vader en moeders slaapkamer en loop op mijn tenen naar binnen. Ik struikel over het tapijt en val met mijn gezicht vol op de grond. Ik kreun en hoor beweging in het bed, "Madelief gaat het wel?" hoor ik de verraste stem van mijn vader. Hij kruipt uit zijn bed en helpt me overeind. Ik knik en geef ze allebei nog een kusje op hun voorhoofd en ren de kamer uit. Ik doe snel mijn schoenen aan en trek mijn jas aan. Ik ren naar buiten en doe de deur weer op slot. Ik ren het zandweggetje in dat naar professor Oak's lab gaat. Ik klop op de deur en professor Oak doet de deur open, "jemig, wat ben je vroeg Madelief!" zegt hij lachend. "Nog gefeliciteerd met je Rattata, je hebt echt zijn leven gered! Mag ik hem zien?" zegt hij, ik knik en pak Rattata's bal. Ik gooi hem in de lucht en Rattata komt eruit, hij maakt zijn geluidje en rent wven een paar rondjes door het lab. "Jullie zullen een goed team zijn!" zegt professor Oak, "ik hoop het!" zeg ik. "Zal ik je de starter Pokemon laten zien?" zegt professor Oak als hij een deur opent. "Graag" zeg ik, ik volg hem door de deur en zie daar drie Pokemon zitten: een Squirtle, een Charmander en een Bulbasaur. Ik ga ze alledrie langs maar de Bulbasaur trok mij het meeste aan. Ook Rattata is het eens met mij. "Ik kies Bulbasaur" zeg ik, "hier is de pokebal van Bulbasaur, nog vijf extra pokeballen en een pokedex. Ik neem ze allemaal aan en richt de pokedex op Rattata: Rattata is een Ratpokémon die voornamelijk in het bos leeft. Hij is dol op kaas, noten, fruit en bessen. Hij komt ook voor op open velden om voedsel van domme reizigers te stelen. Rattata is een veel voorkomende Pokémon. Hij gebruikt zijn scherpe tanden om zichzelf te verdedigen. Hij is klein, erg snel en kan niet stil zitten. Hij eet alles. Als er ergens eten is, zal hij zich daar vestigen en voor nakomelingen zorgen. Ondanks zijn woeste voorkomen deelt Rattata zijn woonomgeving met Pidgey, waar ze vredig naast elkaar leven. "Wow" zeg ik, "en ga nu jonge dame, de Pokemon zitten op je te wachten!" zegt professor Oak. "Bedankt professor!" zeg ik en ik ren samen met Bulbasaur en Rattata naar buiten. Buiten dtaan mijn moeder en vader te wachten met een rugzak en nog wat anders: een nieuwe fiets! "Bedankt mam, pap!" roep ik en ik vlieg hen in de armen. "Ik hoop dat het een leuke reis word" zegt mijn vader en hij woelt met zijn hand door mijn haren. "Zeker weten!" zeg ik, "wees voorzichtig en bel ons elke keer wanneer je in een nieuwe stad stad bent!" zegt ze, "doe ik" zeg ik. Mijn vader knielt neer voor Bulbasaur en Rattata en zegt: "zorg voor mijn kleine meid, oke?". Bulbasaur en Rattata knikken allebei van ja. Ik pak mijn nieuwe fiets en mijn rugtas. Ik stop Rattata en Bulbasaur in mijn mandje en doe de rugtas om. Ik pak mijn helm en doe hem op. Ik stap op en kijk nog één keer achterom naar mijn ouders. En nu begint mijn reis! De reis van Madelief Secker!