"You grew up so well,"

My father gazed at me. Naiilang na nga ako dahil kanina pa niya ako tinititigang mabuti. We don't need a DNA test anymore, our face was the living proof that we're connected to each other. Isa pa Si Tita Khallex, kanina pa siya nakatingin sa akin at kulang nalang ay lundagan ako dito sa kinauupuan ko.

"We've been looking for you," she said while smiling at me.

"Bakit nga pala wala ka bahay?" tanong ni Papa. But he suddenly smiled apologetic to me. "Sorry, I asked." nagkamot ito sa ulo.

Hindi ako sanay na may tatay ako ngayon. Yung hinihintay namin ni mama noon, andito na ngayon sa harap ko, yung dahilan bakit naging ganoon si mama. I sighed and urge my self to smile to them.

"May trabaho po ako t'wing gabi, kasama ang mga kaibigan ko. Para matustusan ang pag-aaral ko at ang maintenance po ni mama." sagot ko sakanya.

Namasa ang mga mata niya dahil sa sinabi ko. He held my hand and say how much he's sorry because I needed to experience that. Kulang nalang ay lumuhod siya sa harapan ko. Looking at my father now, wala akong ibang maramdaman kundi kasiyahan. Nawala na parang bula yung galit at pangungulila ko sakanya.

"Ayos lang po. Sanay na po ako sa ganoon," nakangiting sabi ko sakanila. "Wag na po natin pag-usapan ang pinagdaanan ko." nahihiyang sabi ko sakanila.

Tita Khallex immediately change the topic. Kinumusta nalang nila ang performance ko sa school, kung sino ang mga kaibigan ko at kung ano ano pa. They also said that I don't need to work anymore and they will provide everything that I and my mother needs, tumanggi ako sakanila but they insisted.

We talked a lot of things, yung mga taon na hindi ko nakilala o nakasama si papa nangako siya na pupunan na niya ngayon. Nalaman ko din na hindi sila nagka anak ni Tita Khallex, noon pa man daw ay hinahanap na nila ako but sadly they did not found me that time. Palipat lipat kami ng bahay noon at noong namatay lang ang lola ko, doon lang kami nagkaroon ng permanent address.

"You can visit us anytime, Greta." sabi ni Tita Khallex at hinawakan ang kamay ko.

"Kapag po hindi na busy, Tita." nakangiting sagot ko sakanya. Humalik lang ako sa pisngi niya at sa pisngi ni Papa bago sila nagpaalam na uuwi na dahil may trabaho pa silang kailangan na tapusin.

Since that day,  madalas na akong i text ni Tita Khallex. Mas madalas pa siyang tumawag sa akin kesa kay Papa, ang sabi naman ni tita sadyang nakikipag unahan ito. Dumalaw din ako sa bahay nila at doon natulog ng ilang araw.

[Kailan ka uuwi sa akin? Miss na kita.] Xyrus said that makes me smile.

"Tiis ka muna. Uuwi ako bukas sayo." sabi ko sakanya habang nagpupunas ng buhok ko. Naninibago pa ako sa kwarto, masyado itong malaki para sa akin. Mas malaki pa ito sa kwarto ni Xyrus sa condo niya.

[I want to see you, can you open the cam.?] agad kong binuksan ang camera ng phone ko. Ang kaso sobrang labo, badtrip.

"Teka. Balik ako manghihiram lang ako ng laptop. Malabo camera nitong cell phone ko." he just nodded at me, siya na din ang nagpatay sa phone call namin.

Lumabas ako ng kwarto ko at alanganin kumatok sa pintuan ng kwarto nina Papa. Bumungad sa akin si Tita Khallex na nakangiti at suot ang isang mamahaling bath robe. Hindi parin sanay ang mata ko sa mga nakikita ko! Kay Xyrus nga lang hindi ko na kinakaya ang condo niya.

"Yes, darling?" malambing na tanong niya sa akin. Nagkamot ako sa batok at nahihiyang tumingin sa kanya.

"May kailangan ka nak? Gutom kaba?" tanong naman ni Papa na sumilip na din sa pintuan. Sunod sunod akong umiling.

"Manghihiram po sana ako ng laptop? Sandali lang po ako." agad na sabi ko sakanila. Tita Khallex smiled to me genuinely.

Tumalikod ito sa akin at may kinuha sa lamesa nila. Papa wrapped his arm around my shoulder and kiss the top of my head,

"We have something for you, bukas pa dapat namin 'to ibibigay but since you ask for it..." Papa shrugged.

"Here ya go!" Sigaw ni Tita Khallex.

May bitbit siyang dalawang box na may tatak na Apple. Hanep! Bagong phone at IPad?! Aanhin ko yan?!

"Heres our gift for you!" ngumiti ng malawak sa akin si Tita Khallex kaya ngumiti nalang din ako. Nagpa thank you nalang ako sakanila at bumalik na sa kwarto.

I used the phone but not the iPad. Pinagpatuloy ko ang naudlot na pag-uusap namin ni Xyrus, inasar niya ako about sa pagiging mayaman ko kuno. Hindi niya pinatay ang tawag hanggang sa makatulog ako.

The next day, kahit ayaw pa akong pauwiin ni Tita nagpumilit ako. I missed my man and I also missed my friend, hindi na ako nagpapigil sakanya kahit na halos hindi na niya ako bitawan. Ganoon niya ako kagusto, buti nalang talaga at tinulungan ako ni Papa. Isa pa may trabaho ako sa gabi, dalawang araw na akong absent.

"Finally!" He exclaimed when I entered his condo unit. Agad akong pumalupot sa may baywang niya at siniksik ang katawan ko sakanya.

"Aww... Pearl missed his Light." pang-aasar niya sa akin. Habang isinasayaw ang katawan ko.

"Yeah. I missed you a lot!" I hissed and tickled him. Pinuntirya ko ang batok niya dahil doon malakas ang kiliti niya maliban sa may bandang tuhod niya.

"S-stop!" he hissed between his laugh. I continued teasing him until we end up in his panting.

Agad niya akong kinulong sa bisig niya at pinanggigilan. I can't even laugh because I can feel his bulge poking my thigh. Oh god! Nagiging makasalanan na ako dahil sa pagsama sama ko sa lalaki na'to!

"By the way, alam ba ng kaibigan mo?" umangat ang tingin ko sakanya. I still can't moved my body. Nakadagan kasi ang binti niya sa akin tapos yakap yakap pa ako.

"Alam ang? Alin?" tanong ko sakanya. His brow furrowed and look at me with his piercing eyes.

"Yung tungkol sa atin." he said and sighed.

"Alam nila, wala naman akong tinatago sa mga 'yon." I said. Hindi ko maiwasan makaramdam ng guilt dahil hindi ko siya naipakilala sa mga kaibigan ko. Tapos sinabi ko pa sakanila na 'Hindi pa sure, kaya hindi ko muna ipapakilala'.

"Anong sabi nila?" curious na tanong niya sa akin.

"Whoever he is, make sure that his worth it." ulit ko sa sinabi ni Mj sa akin. I looked at him lovingly. Worth it siya... worth it mahalin, worth it ipaglaban, worth it mag invest ng pagmamahal sa kanya kasi alam kong kaya niya akong suklian.

"Ano pa?" he ask again. Bahagya niya akong niyugyog. Urging me to talk more.

"Kapag sinaktan mo daw ako, bubugbugin ka nila. Lalo na si Bree, she knows how to beat a man into a pulp!" natatawang sabi ko sakanya. I saw how Bree punched someone else face. It's hard.

"I promised. Iiwasan ko ang saktan ka, pero kung sakaling dumating yung araw na masaktan kita... sinadya man o hindi... patawarin mo ako ah?" he intertwined our hand  and kiss the back of my hand. We just stayed in our position, hanggang sa makatulog kami.

Kinabukasan, sumabay ako kina Bree na magpa enroll. Hinatid ako ni Xyrus dahil may gagawin din daw siya sa school. Kasama ni Mj ang jowakels niya, which is yung kakambal ni Bree. Kaya buong araw ay kay Bree lang ako naka dikit, lakas mang inggit ni Mj. Sana all nalang may label. We parted ways after namin mag pa enroll.

"Kuting! I missed you!" sigaw ko ng makita si Kitten na naglalakad sa parking.

"Gago! I missed you too!" she faked a sobbed at nilusob ako ng yakap. Ganoon din si Nilo at ang iba ko pang dabarkads.

"Hindi ka na umuuwi sa bahay niyo! Tapos si Lola Chechen kinuha na ng mga anak niya." naiiyak na sabi niya sa akin. Umiyak din ako noong malaman ko na sa ibang bansa na titira si Lola, pero hindi na ngayon dahil madalas pa din naman kaming magka-usap.

"Kina Papa ako madalas ngayon..." I lied. Hindi ako kina papa madalas dahil nakikipag bahay bahayan ako kay Xyrus.

"Si Stephen din! Hindi mahagilap!" muntik na akong mabilaukan sa sinabi niya. Malamang nakadikit sa akin ang isang 'yun. "Laro nalang tayo kapag may time! Una na kami ni pareng Nilo!" maangas na paalam niya. Kinawayan ko lang sila at naglakad na papalapit sa sasakyan ni Xyrus.

Sumandal lang ako sa hood ng sasakyan niya habang nirereplyan si Tita Khallex. She wanted mo to visit them again dahil may ibibigay daw siya akin since start na ulit ng class next week.  Another expensive things, kailan kaya ako masasanay sa mga bigay niya? Kahit si Papa ayaw paawat.

"Let's go?" umangat ang tingin ko kay Xyrus. Basa ang buhok nito dahil sa pawis at gulo gulo ang buhok. Kinuha ko ang baon kong panyo at pinunasan ang mukha niya. "Sweet." he uttered at mabilis akong hinalikan sa labi.

"Uwi na tayo?" I asked.

"No, we're going some where." He answered and manoeuvre his car stirring wheel. Hindi ganon kalaki ang braso ni Xyrus, sakto lang pero kitang kita parin ang mga ugat nito sa kamay.

"Why are you looking at my hands like that?" he glance at me.

"Ang sexy ng mga ugat mo sa kamay. Choke me daddy?" biro ko sakanya. He laughed and glance at me again.

"I didn't know you like that." he answered.

"Hmm... Choke me, Xy!" I playfully moan. He looked at me with disbelief.

"Stop playing around or else..." he looked at my neck. "I am going to choke you for real." banta niya sa akin.

Pero sino ba ang tinatakot niya dito? Ako? No. If he'll going to choke me, sigurado ako na masasarapan pa ako dahil may kasama iyong pag ulos! Nyam!

"Choke me then!" hamon ko sakanya at inilapit pa ang leeg sa kanya.

"Stop teasing me, will you?" he hissed and I just laugh at him. "Matulog ka nalang dyan." he said at hindi na niya ako pinansin.

Wala akong idea kung saan niya ako dadalhin, hindi din naman familiar sa akin ang daan. Pinagsiklop niya ang mga kamay namin nang hindi ako tinitignan, kaya I decided na matulog nalang. Nagising lang ako dahil sa marahan na pagdampi ng labi ni Xyrus sa may noo ko.

"We're here. Gising na." he whispered while still kissing me.

"Asan tayo?" tanong ko habang kinukusot kusot ang mga mata ko.

"Basta, magugustuhan mo 'to." he smiled widely to me and offer his hand, agad ko naman iyon na kinuha at inalalayan ako na lumabas sa sasakyan niya.

Hospital? I d-date niya ako sa hospital? May sira ba sa ulo ang lalaki na 'to?!

His arm wrapped around my shoulder. Nagdadalawang isip man, sumunod parin ako sakanya sa paglalakad papasok sa hospital. All I can see was the nurses, wala ba silang pasyente dito?

"Wait lang..." pinaupo muna niya ako sa waiting area at pumasok sa isang kwarto. Kunot ang noo ko habang nililibot ang paningin sa paligid. White painted walls, the smell of alcohol and such. Hospital na hospital.

"Greta.." someone called me kaya agad akong napalingon. My eyes widened when I saw my Ninang.

"Ninang... I mean Doctora." I greeted. She smiled brightly at me, nagmano ako sakanya at Nag-kamustahan lang kami.

"Sunod kayo sa akin." she said. Nagtataka man ay sumunod ako sakanya. Nasa may baywang ko ang mga kamay ni Xyrus at paminsan minsan ay hinahalikan ako sa ulo.

"There she is," tinuro ni Ninang ang isang garden. May nakaupong babae doon at tinignan ang mga bulaklak. "That's her spot every afternoon. Hindi ko masasabi na bumubuti na ang lagay niya, dahil may mga araw na sinasaktan niya ang sarili niya." napatingin ako sakanya.

"Alam ko na aware ka na may suicidal thoughts ang mama mo, Greta." she said and I nodded. Alam ko yun dahil minsan nasasaktan din niya kami ni Lola kapag nagwawala siya bigla.

"Excuse po, dinala ko po si Greta dito to see her mom." sabad ni Xyrus. He is really my Light.

Tumango lang sa amin si Ninang at sinamahan kami papunta sa garden. Agad akong tumakbo papalapit kay mama at niyakap siya, hindi ko na napigilan na umiyak. I missed her so much. Kaya hindi ako umuuwi sa bahay dahil lagi ko siyang hinahanap, she's part of my everyday routine. Naluluha kong tinignan ang lalaki na hindi nagsawang paligayahin ako. 

"Thank you. Thank you for bringing me here." I mouthed.

"Lahat gagawin ko... Para sayo."

Lord, mahal ko na ata siya.

___________________________________________

☕