"Then will you marry me?"

May kinuha siya sa bulsa niya na naging dahilan ng malakas kong paghikbi-isang itim na maliit na kahon. Napabangon ako dahil sa gulat. How can he do this to me? I am not prepared for this.

He stood up from the bed and knelt down on the floor. My breathing became shallow as my tears flowed hard on my cheeks. Hindi ako makapagsalita dahil sa pagkamangha. I am only looking at him but seeing him kneel before me brings my whole being to outer space. It was as if we weren't in a room but in a universe full of stars, like it was his backup and he commanded every one of them to write and form a 'will you marry me?' phrase and meteorites showering us with beautiful lights and wishful dreams as if they were the fireworks prepared.

He opened the box for me and what welcomed me was a diamond ring. "I would like to fully take responsibility for you, Jothea, and fulfill every promise I made. Would you do the honor and be my Mrs. Mondalla?"

Lalong bumaha ng luha dahil sa pag-iyak ko. Akala ko matatagalan pa. Akala ko hindi pa ngayon. Hindi ko inasahang mangyayari na.

"Yes, my Ismael."

Lumapit ako sa kaniya para halikan siya. I never thought that this day would be the best day for me. Akala ko matatapos ang araw na ito na puno ng pangamba, pero heto na naman siya at pinawi ang lahat ng iyon.

Isinuot niya sa akin ang singsing. Halos mapaluha akong muli dahil saktong-sakto ito sa daliri ko.

"Te iubesc," bulong niya na ngayon lang ako nagkaroon ng pagkakataong muling itanong sa kaniya. "What does it mean?"

Ngumiti siya. "I love you."

Tumango ako at hinaplos ang mukha niya. "I love you too, Ismael. I promise, hinding-hindi ito mawawala sa kamay ko dahil hinding-hindi ko na ito huhubarin."

"Good girl." Hinalikan niya ang pisngi ko, pati ang noo ko. "Clothes are the ones made to take off, not the ring," bulong niya na para na namang may ipinahihiwatig. Natawa tuloy ako at nahampas siya nang mahina sa dibdib, pero ang mokong bumubulong at kumukulbit.

Nagpahabol lang ako sa kaniya. Mabuti naman at hinayaan niya akong makapagpahinga at hindi na nangulit pa.

But when the morning came, I was the one who was in the mood. I suddenly felt the urge to have sex with him. I am in heat. Bigla akong nanghinayang sa huling araw namin ni Ismael sa France, kaya naman hindi na ako nagpatubay-tubay pa. I woke him up at 4 a.m. in the morning.

"Love, wake up," sambit ko habang tinatapik nang mahina ang dibdib niya. Nakahubad kasi siya matulog kaya kitang-kita ko ang katawan niya. Sinong hindi maaakit?

"Hmm?" ungol niya. "What time is it?"

"Four."

"Four? But our flight is at ten," inaantok niya pang salita sa akin. Nakapikit pa rin siya habang hinahawakan ang kamay kong nakapatong sa dibdib niya na para bang nakikiusap na patulugin ko pa siya.

"I'm in the mood," giit ko na siyang nagpabukas ng mga mata niya sa isang iglap. Halos matawa ako nang bigla siyang bumangon.

"You're in what?" tanong niya pa na parang naninigurado kung tama ba ang narinig niya.

"I'm in the mood. I want to do it."

His tongue touches his cheek. "You tiny little thing. You kept on rejecting me last night, then you're going to wake me up at four a.m.?" he spoke in his raspy voice.

"Bakit? Ayaw mo ba?"

"May sinabi ba ako? Game!" Hinawakan niya ang batok ko at tsaka ako hinalikan. "You can wake me up every time you're in the mood; kahit pa kapipikit ko lang," saad pa niya.

Natawa ako sa kaniya, pero patuloy niya lang nilasap ang mga labi ko na para bang nawala na talaga ang antok niya. Hinubad ko ang manipis na bestidang suot ko, at agad ko namang naramdaman ang kamay niya sa dibdib ko. He massaged it gently, kasabay ng mga halik niya sa leeg ko. At unti-unti ring bumaba ang mga labi niya sa dibdib ko.

Gumapang din ang kamay ko sa sweatpants na suot niya. Kinapa ko ang alaga niyang pagmamay-ari ko na ngayon. It is hard at umaawas na ang laki niya sa kaniyang suot na pants. Napangisi ako at ipinasok ko ang kamay ko sa loob ng underwear niya.

"You're becoming wilder than usual, my love," bulong niya, pagkatapos ay ibinaba niya rin ang kamay niya sa kanina pa namamasang hiyas ko. Now we're touching each other, pero parang hindi iyon sapat. Ipinuwesto ko ang ulo ko sa tapat ng pagkalalaki niya, habang ang ibabang parte ng katawan ko ay nasa may mukha niya.

"Woah, you already know this?" hindi makapaniwalang tanong niya. "Did you know? I was supposed to give you a sixty-nine on your grade because you're so feisty."

"Good thing you didn't, because you won't receive a sixty-nine like this," I stated before I sucked him whole. Narinig ko naman ang pag-ungol niya, pero kasunod pala ay ako na ang uungol nang suriin niya ang butas ko gamit ang kaniyang dalawang daliri. Agad na nanginig ang laman ko, maging ang mga tuhod ko'y nanghina. Ramdam ko na ang unti-unting pag-agos ng mga katas mula sa balon.

But I tried to continue what I was doing. I'm doing his thing with my hand and my mouth, even kissing his balls.

"Ahh!" I moaned when I felt his tongue inside me. Shit. This is making me crazy. I feel like I'm going to be at my limit now. The way he gently kissed me indicates that he is intimately familiar with my body and knows precisely where to make contact.

Maya-maya lang ay napuno na ang bibig ko ng pagsabog niya, kasabay no'n ay ang pagkamayaw din ng mga katas ko na siyang inubos niya rin, pero hindi pa ako natapos dahil ang sunod kong ginawa ang nagpaungol at nagpamura sa kaniya.

I moved my hips and shot his erected guy to my wet pussy. I am sitting on him, nakatalikod sa kaniya. I tried my best to move and fulfill my satisfaction and because he's letting me do it, I'm on the verge of insanity. This is fucking delicious. Napakasarap kapag ako ang tumatrabaho dahil natatamaan ko ang lahat ng gusto kong parteng tamaan niya. Nakakapanglambot.

"Even your back is so sexy for me, my love," he commented while adjusting himself to lean his back on the headboard. Naramdaman kong nakaayos na siya ng upo, kaya sumandal na ako sa kaniya. Ang sunod niyang ginawa ay hawakang muli ang dibdib ko at paglaruan ang mga iyon. Ang pagpisil palang niya sa mga ito ay nagdudulot na ng tensyon sa loob ko.

Nilingon ko siya at hinalikan. "Love, lalabasan na ako," nanghihina kong turan sa kaniya.

"I'll help you," sagot niya bago hinawakan ang mga hita ko at siya ang trumabaho sa akin dahil napapagod na ang mga hita ko. Nakahawak lang ang kamay ko sa likod ng ulo niya habang walang sawa siyang hinahalikan.

"Yes, love! That's right! Deeper!" I moaned between our passionate kisses. Nanigas ang mga hita ko kasabay ng paghalo ng mga maiinit na likido naming dalawa. This is our first sex as an engaged couple.

Nakangiti ako nang mawalan ng lakas habang nakahilig sa dibdib niya. Gusto ko nang matulog at magpahinga, pero hindi pa nagpa-awat si Ismael.

"One last time, my love," wika niya bago ako idinapa. Nakadapa din siya sa akin habang hawak-hawak ang mga kamay ko. Ramdam ko ang malakas na pagsalpok at pagsagad niya sa pinakakaloob-looban ko. May gigil. May diin.

"Hmmm...Ahh...Ahh!" nababaliw kong ungol sa bawat pagsulong niya. I feel like I became closer to him. At tama nga ako, marami akong natutunan sa kaniya dahil sa isang linggong pamamalagi namin dito. This trip became more memorable because now, babalik kami sa Pilipinas na engage na.

*****

I saw myself standing in front of a place where I never thought of coming back. I need to do this so I can help Ismael learn more about Raviel and why he wanted to kill me.

Pumasok na ako sa Golden Red Casino to meet Mr. Vargas. Mabuti na lang at day-off ko ngayon sa Safira kaya pwede akong sumingit ng part-time job ngayong gabi. This is it. No turning back. I need to learn everything about Raviel.

"Miss Alvandra! It's good to see you here! You're in time, one of my dealers told me she can't make it tonight," bati sa akin ni Mr. Vargas nang makapasok ako sa opisina niya. "I was about to call you, anyway, hold on. I need to attend a meeting. I'll leave you here. Assist our guests, ha?" paalam niya which is a good thing.

Tuluyan na siyang lumabas sa opisina at iniwan ako. Nagkaroon ako ng pagkakataong tingnan ang paligid ng opisina niya, maging ang mga permits. Savannah was right, all was named under Raviel G. Zarate, the owner of this Golden Red Casino.

"Miss Alvandra, why are you still here?" tanong ni Mr. Vargas na siyang ikinagulat ko. I tried to be calm so I could manage to lie.

"Wala naman po, Mr. Vargas. I was just amazed that my classmate owns this casino," pagtukoy ko sa mga permits na naka-display sa wall.

"Oh, you already figured it out? Raviel told me to keep it a secret from you, but yeah, he is the owner of this casino. Naipamana sa kaniya ng mga tumayong magulang niya."

My forehead twitched as I glanced at Mr. Vargas now coming back to his table to look for something. Mukhang may nakalimutan siyang dalhin kaya siya bumalik.

"Tumayong magulang po?"

"Yes, Miss Alvandra. You see, Raviel is an adopted child of Mr. and Mrs. Zarate, a rich family who owns a lot of business in the country, but one day they died because of a fire in their house. Si Raviel lang ang nakaligtas, luckily. Hindi naman iyan lihim sa marami dahil maraming articles na lumabas noon dahil sikat din ang pamilyang Zarate," pagkukuwento niya pa bago may kinuhang panyo mula sa bag niya.

"Magpapaalam na ako, ikaw na ang bahala dito, ha?" sambit niya bago may lihim na inilagay sa kamay ko.

Nakakunot ang mga noo ko habang pinagmamasdan si Mr. Vargas na lumabas mula sa opisina niya. Hindi ko alam bakit umusbong ang kaba sa dibdib ko. Napalunok ako sa takot, ngunit napagdesisyunan ko nang pumunta sa dressing room para makapagpalit ng damit.

Makakapal na usok ang muling sumalubong sa akin. Napapaubo na lang ako dahil hindi na ako sanay sa sigarilyo, pero kailangan kong tiisin. Kailangan kong panindigan ang pagkukunwari ko kapalit ng impormasyong nalaman ko kanina tungkol kay Raviel. Hindi ko alam kung bakit nagkakaroon ako ng masamang isipin tungkol sa pagkatao ng lalaking iyon pati na rin sa pagkamatay ng mga tumayong magulang para sa kaniya. At isa pa, bakit hindi kasama ni Raviel si Roxsielle? Hindi Zarate ang apelyido ni Roxsielle kundi nananatiling Gerente.

"Hit," sambit ng player sa akin na mukhang kanina pa naghihintay. Bakas ang pagkayamot sa kaniyang mukha. "Sabi ko hit! Ano ba? Hindi ka ba nakikinig? Anong klaseng dealer ka?" sigaw niya sa akin. "Kagaganiyan mo, natatalo ako! Ayusin mo 'yong trabaho mo, tang ina!"

"I apologize, sir," saad ko. Nilapitan ako ng isang dealer na matagal ko na ring nakikita dito noon.

"Ako nang bahala dito. Kanina pa tumutunog ang phone mo sa dressing room, puntahan mo muna. Mukhang emergency."

Kumunot ang noo ko. "Emergency?"

"I don't know. I was so annoyed by it so I checked. You got a lot of missed calls from Professor. Are you still a student?"

Napatayo ako sa upuan ko at hindi ko na siya nasagot pa dahil nagmadali na akong pumunta sa dressing room kung nasaan ang gamit ko. Oh, fuck! I forgot to tell him that I would not be coming home tonight. Shit.

Agad kong kinuha ang phone ko at nagulat ako sa fourth-six missed calls. Since when did he start calling me? Napapitlag ako nang bigla itong tumunog. God, tumatawag ulit si Ismael.

"Love?" bati ko nang sagutin ko ang tawag niya.

"Oh, God! Thank you for answering! I thought something had happened to you. Where exactly are you at?"

"Ha? Uhmm...sa casino." Hindi ko magawang magsinungaling sa kaniya.

"Casino? You mean Golden Red Casino? What are you doing there?" Rinig ko ang pagbabago ng tono ng boses niya.

"Just-"

"Get out of that place," matigas niyang sambit sa akin.

"Ha? But why? I'm still-"

"Just listen to me, Jothea. Do it now!"

Bumigat ang paghinga ko sa paraan ng pagsigaw niya. It is not the very first time he yelled at me, pero ito ang unang beses na kumirot ang puso ko. Labag man sa loob ay sinunod ko siya. Kinuha ko ang bag ko bago lumabas ng dressing room.

I was at the lobby, when I saw Ismael looking for me. Bakas sa itsura niya ang pagkabalisa. Tinatakpan niya ang ilong niya dahil sa mga usok ng sigarilyo. Anong ginagawa niya rito? Bakit ang bilis niya naman akong nasundan? Is he here to fetch me?

Hindi ko alam bakit sa sandaling iyon ay natunaw ang inis ko sa kaniya. I was about to call him when a handkerchief covered my mouth. And suddenly, everything went black, but before my eyes were completely covered by ashes, I saw how the casino exploded in fire.

No, this can't be.

Ismael was there.