"Helicopter," sagot niya. Sinilip ko siya at napasinghap na lang ako nang makita ko ang posisyon niya sa akin. Hindi ko ma-imagine.

"God, Ismael! You're insane!" I screamed as I received an unusual pleasure from this unusual position.

"Just trust me."

Nakatuon ang dalawa niyang kamay sa kama habang ang mga paa ay nasa ere. Shit. This is so awkward. Ano bang pumapasok sa isip ni Ismael para gawin ito? Masyado na niyang pinaninindigan ang pagiging isang taong may isang salita. Pinagsisisihan ko na tuloy na sinabihan ko siyang umakto ng naaayon sa edad. Kailangan ko nang mag-ingat sa mga salitang binibitiwan ko sa kaniya dahil masyado niyang sineseryoso.

Napanganga ako at napangiti nang umigting sa kalooban ko ang kakaibang sensasyon. Hindi ko maitatangging mas nasasarapan ako sa ginagawa niya sa akin. Nahihiya man akong aminin, pero nagugustuhan ko ito.

"Ahhhh...Ismael...You're too deep. Ahhhh..."

"Are you liking it?" he inquired while continuously penetrating my wet private.

"I am... but it's too tiring, isn't it?"

"I'm fine, baby." Pero rinig ko ang malalim niyang paghinga sa gitna ng kaniyang pagsasalita. Maging ang kaniyang malalakas na ungol na nagpapatunay na ibang klaseng kaligayahan ang natatanggap niya.

I felt how my flesh twitched. This is because I am getting enough of his thrust. Malapit na naman akong labasan. Para akong mauubusan ng buhay dahil sa sarap.

Napakapit ako sa unan nang manigas ang katawan ko, kasabay nang pagkawala ng mga katas mula sa butas ko. Agad akong nanghina at tuluyang napadapa. I let Ismael do some thrusts until he cummed inside me.

Sobrang dulas at mabilis niyang nahugot ang kaniya mula sa akin. Napakagat na lang ako sa labi, habang napapapikit sa kahihiyan. Hindi ko inakalang magagawa namin itong dalawa. Ano pa kayang naghihintay sa akin kung sakaling ikasal na kaming dalawa? Mukhang pupunan namin lahat ng pantasya niya.

Tumihaya ako para mas makahinga, pero hindi pa pala ako makakahinga nang maayos dahil dinilaan ni Ismael ang gitnang parte ng mga hita ko. Para niyang sinisimot ang mga katas ko. Shit. I really can't explain how high I am right now because of what we tasted. Nobody told me that heaven tastes so good in Europe. This is fucking insane and I am running out of good words to explain. Lahat na lang ng pumapasok sa isipan kong salita ay hindi maaaring marinig ng mga bata.

"Ismael..." pagtawag ko sa kaniya.

"Hmm?"

"Come here," utos ko. "I'll return the favor." Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang lakas ng loob para sabihin iyon. Parang noong may gawin din kaming milagro sa private pool niya sa penthouse. I can't believe I am becoming more comfortable showing this side of myself to him.

Naramdaman ko ang paghinga niya sa pagkababae ko. "I am not asking for it. Go on, sleep. I'll clean you up. Alam kong pagod ka sa biyahe."

"But I want to do it. Come on, I want to eat you too."

Tumawa siya na para bang hindi makapaniwala sa lumalabas sa bibig ko. "Alright, my love." Hinalikan niya ang noo ko. Bago siya umupo malapit sa ulunan ko. Umunan ako sa hita niya. I chin up to look at him and I can see how he's now full of anticipation. He can't deny that he wants this too.

I hold his manhood and in a flash, it salutes me like it wants to be sucked. So I did. I felt the twitches and throbs of his cock inside my mouth as I tried to give him a warm tongue play while doing business using my hand.

Patuloy ko lang iyong ginagawa at hindi ko maitatangging gusto ko itong ginagawa ko dahil gusto ko siyang mapaligaya. Bumangon ako at inayos ang pagkakayuko sa pagkalalaki niya tsaka siya muling tinrabaho. Pataas-pababa. Mabagal at mabilis. Sagad hanggang dulo.

"Your teeth, my love. Don't use your teeth. Ibuka mo pa ang bibig mo," komento niya habang inaayos ang buhok kong nakakasagabal. Sinunod ko ang gusto niya, at mas ibinuka pa ang bibig ko.

"Faster, baby. Faster...Yes..."

I tried to fasten my pace and I can now feel his hand on my head. Leading me to how he wanted me to behave toward him. Nararamdaman ko ang pagbangga ng dulo niya sa lalamunan ko. He's getting longer, bigger, and firmer. Napakapit na ako sa mga hita niya.

At sa isang sandali, napabayo siya nang malakas sa akin at muntikan na akong mabulunan at maubo dahil sa pagsabog niya sa bibig ko. He was holding my head, like he couldn't control himself to do that. Nang bitiwan niya ako ay sinunggaban niya ako ng halik at paulit-ulit siyang humingi ng tawad.

"It's okay, love. It doesn't hurt," sagot ko habang umaakyat papunta sa tabi niya para yakapin siya. Para namang hindi na ako sanay sa gawain niyang iyon. Ganoon din ang ginawa niya sa akin sa pool. Ngayon tumatama sa akin ang antok. Wala na akong lakas. Ubos nang lahat.

Naramdaman ko ang pag-ayos niya sa akin upang umunan sa kaniyang matipunong bisig. Kasunod ay ang pag-ayos niya sa kumot para tumakip sa hubad kong katawan.

"Rest, my love," sambit niya sabay halik niya sa ulo ko.

*****

I slowly opened my eyes and the first thing I saw was his unworldly handsome bare face. I instantly smile when he flashes his smile at me.

"Kanina ka pa gising?" tanong ko. Hindi ko mapigilang kiligin habang pinagmamasdan siya.

"No, just a second earlier before you woke up," he answered as he reached my forehead to plant a sweet kiss. "I dreamed about you, my love."

Lalo akong napangiti. "I dreamed about you too." Mahigpit ko siyang niyakap. Hindi ko maipaliwanag ang nadarama ko. Hindi na ganoon kabilis ang tibok ng puso ko. Napakapanatag na nito. Gusto ko ang pagiging tahimik niya. Napakasarap sa pakiramdam.

"What time is it now, Ismael?" bulong ko.

"Ten in the morning." Naramdaman ko ang mga kamay niyang pumulupot sa baywang ko. Dahil pareho pa kaming nakahubad, bumubunggo din sa akin ang matigas niyang sundalo. "I'm sorry last night, baby," pagtukoy niya sa ginawa namin.

Muli ko na namang naalala ang posisyon na iyon. Hindi ko mapigilang matawa. "No need to say sorry, love. It was good," kinikilig kong sambit. Honestly, I am enjoying the kind of stuff he wants to do with me. Naniniwala na talaga akong magaling siya sa kama dahil kahit isang posisyon yata ay wala pa kaming naulit simula nang maging kami. I don't know. Hindi ko na maalala kung mayroon ba. All I can say is that every night, everything is a new experience we share.

Lumayo ako sa pagkakayakap niya, tsaka ko muling tinagpo ang mga mata niya. "You can do whatever you want with my body. I am also yours."

I gave him a short, deep kiss, and he responded a bit. Kahit kailan talaga napakasarap sa pakiramdam na makatalik ang taong mahal mo. Nakakadagdag buhay. Kung pwede ngang palagi ko na lang siyang kayakap nang ganito.

He tucked some hair strands beneath my ears as he continuously stared at me. I was doing the same. Making the most of the moment to look at his face. Hindi talaga ako magsasawang tingnan ang mukha niya habangbuhay. At naiiyak ako sa isiping iyon. Balang araw, palagi ko siyang makikita sa bawat pagbukas ng mga mata ko sa umaga. Siya rin ang huli kong makikita sa gabi. Naluluha ako dahil kahit ganoon lang kasimple ang gawin ko sa araw-araw ay magiging sapat sa akin.

"You're such a cry-baby," komento niya bago pinunasan ang luha sa pisngi ko na hindi ko nga namalayang bumagsak. "Why are you even crying? I am not doing anything with you, my love," he said, trying to comfort me. Kung alam niya lang ang dahilan, baka naluha na rin siya. Kung naririnig niya lang ang sinasabi ng puso at isip ko, hindi niya na kailangang magtanong pa.

"I just couldn't believe you are now here with me. It feels like it was yesterday when we were still bickering with each other," I commented. "Never did I imagine I could be with you freely."

"Yeah, a student-professor relationship that I never imagined will happen to me too. I became a useless man by eating my words. I thought I was just annoyed by how you perform in my class, but not until I realized I was being more concerned about you than I should be. You have successfully conquered me, Jothea."

"How did I do that? Anong dahilan bakit mo ako nagustuhan, Ismael?" pag-uusisa ko.

"You won't even remember." Hinalikan niya akong muli na para bang umiiwas siya sa tanong ko. "I won't tell; baka maiyak ka lalo."

Ngumuso ako. "Normal naman ang pag-iyak! Natutuwa ako, eh! Noong iniwan mo ako, walang humpay din akong umiyak! Bakit ikaw? Hindi ka ba umiyak noong iniwan mo ako? Hindi ka ba man lang nasaktan?"

"Why would I answer that? Of course not," pagtanggi niya habang natatawa.

"Liar," asik ko, at mahinang pinisil ang kaniyang braso.

He just smiled a bit and raised his eyebrows. "If I tell you how much I cried the day I left you, would you believe me?"

Napatigil ako at sandali siyang tinitigan. Nasinghot ko ang sipon kong nagbabadyang tumulo kasabay ng mga luha. Bakit kasi ganoon ang sagot niya? Hindi deretso, pero nagsasabi nang totoo!

"See? That's why I don't want to tell you. You keep on crying."

"But I want to know," giit ko habang nakakapit sa balikat niya. Ginulo niya ang buhok ko.

"I cried for you in prayer."

Lalo akong napasinghot dahil sa sinavi niya. I was caught off guard. Being in someone's prayer is something I can't believe I will be in.

"Ismael naman, eh!" Hinataw ko ang braso niya dahil lumuha na ako nang tuluyan habang siya naman ay pinagmamasdan lang ako, hinihintay na tumahan.

"You're so beautiful," sambit niya. "Do you mind showing your beauty with me only?"

Niyakap ko na lang siya dahil hindi ko na alam ang isasagot pa. Para akong nasa paraiso dahil sa kaniya. Kung maaari ko lang patigilin ang oras.

Ilabg sandali pa kaming nanatiling magkayakap hanggang sa magdesisyon na kaming maligo at mag-ayos. Halos magtatanghalian na rin kasi. Ismael told me that we will be having our lunch together with his brother, Danjer. I can't help but to feel nervous, thinking that I will meet one of his family members again. Parang 'yong kaba ko lang noong dalhin ako ni Ismael at Isa sa residence nila at makilala ang mga magulang nila.

I am wearing a floral dress with a matchy flat sandals while Ismael is wearing a brown polo shirt and trousers. In fairness, makalaglag panga.

We went to a restaurant where the two of them would meet. Saktong pagdating namin ni Ismael ay naroon na si Danjer. Humanga pa nga ako sa taglay niyang kagwapuhan dahil may pagkakahawig sila ni Ismael. Mukhang malakas ang genes ni Sir Mikael dahil magkakahawig ang mga anak niya.

"This is my brother, Danjer Vanne," pakilala ni Ismael sa kaniyang kapatid. Tumayo naman ito para makipagkamay sa akin.

"Danjer Vanne Mondalla, mademoiselle," sambit niya.

"Jothea Alvandra, sir," sagot ko naman bago ko inabot ang kamay niya na hindi man lang nagtagal dahil tumikhim na si Ismael.

"She's my woman and my future wife," pakilala niya naman sa akin bago hinawakan ang baywang ko. Pilit kong inililihim ang kilig na nararamdaman ko. Why would he introduce me in that way?

"I can see. Take your seats," pagyaya ng kapatid ni Ismael sa amin. Hinila naman ni Ismael ang upuan para sa akin. Lumapit sa amin ang isang waiter upang kunin ang mga order namin na pananghalian. Halos lumaki nga ang mata ko sa presyo, pero dahil napansin kong high class ang restaurant kung nasaan kami ngayon at maging sa ganda ng ambience ay hindi na ako nagtaka.

"Bonjour. Je prendrai l'habituel. Poisson et frites." (Hello. I'll have the usual. Fish and chips.)

Napanganga ako nang magsalita si Danjer. Hindi ko naintindihan ang sinabi niya bukod sa salitang bonjour, kaya naman napatingin ako kay Ismael sa pag-aakalang ita-translate niya sa akin ang sinabi ng kapatid niya.

"Veuillez nous servir un hors-d'œuvre, une soupe à l'oignon, une bouillabaisse, un coq au vin et un verre de bourgogne. Deux commandes de chacun. Merci." (Kindly serve us an hors d'oeuvre, french onion soup, bouillabaisse, coq au vin, and a glass of burgundy. Two orders of each. Thank you.)

"Woah, you ordered a lot," sambit ni Danjer.

"Well, she's a heavy eater and I think I adapted it from her," birong saad ni Ismael. Tinawag niya ba akong matakaw? Pero sandali, marunong mag-French si Ismael? Kailan pa? I mean, bakit hindi ko alam?

"Heavy eater? What do you mean? Is she pregnant?"