Napakapit ako nang mahigpit sa kamay ni Ismael. Ganito pala sa ere, para akong mahihimatay sa nerbyos. This is my first time on a plane and I can't help but feel anxious. Kahit na panatag naman ang lipad namin, hindi ko maiwasang mabahala dahil sa mga napanood kong plane crash video kagabi.

"I'm here," bulong ni Ismael sa akin. Saludo naman ako sa pag-book niya ng first class seat para sa aming dalawa. Pinipigilan ko pa nga siya dahil masyadong mahal, pero sabi niya mahaba raw ang biyahe, kaya mas okay nang sa first class kami maupo. Kung maikli lang naman daw kasi mag-e-economy siya. Utot niya. Siya? Mag-e-economy?

Anyway, heto na naman ako sa pagiging maduda. Ito dapat ang hinihinto ko. I should believe everything he says.

"Ayan kasi, I told you to not watch some kind of those videos," natatawa niyang bigkas sa akin. "Relax." Hinalikan niya ang gilid ng noo ko at mas kinapitan ang kamay ko.

Pero ilang minuto na ang nakalipas, hindi pa rin humihinto ang pagpapawis ko nang malamig. Ismael was trying to help me with my fear of heights by telling me some stories but even if I tried to listen to him, hindi maalis sa dibdib ko ang kaba. I am now crying like an overreacting person. Swear, I don't want this. Kung kaya ko lang pigilan, sana kanina pa ako okay, pero hindi ko talaga kaya.

Napatingin ako kay Ismael nang bigla niyang isadado ang pinto. I was about to ask him when he immediately went to me and kissed me.

"I-Ismael, w-what a-are you d-doing?" tanong ko sa pagitan ng halik niya sa akin. Tinatapik-tapik ko pa ang balikat niya para pahintuin siya, pero hindi niya ginawa.

"I'm trying my best to ease your worries," bulong niya. Nakatungkod ang tuhod niya sa upuan sa pagitan ng mga hita ko, habang ang mga kamay niya'y nasa gilid ng upuan ko. He's kissing me passionately and deeply. Napapakunot na lang ang noo ko habang bumabawi ng halik sa kaniya.

"B-but someone might see us," sagot ko naman.

"No, but rather, they might hear you if you're too loud." Nagulat ako nang buhatin niya ako. Napatakip na lang ako ng bibig nang mapasigaw ako.

"Excuse me, sir and ma'am? Is there anything wrong?" rinig kong tanong ng cabin crew sa likod ng pintuan. Kumakatok pa ito.

"No, we're fine," sagot ni Ismael, bago ako nilingon. "I told you to lower down your voice."

"Sorry."

Ngumisi naman siya habang manghang-manghang nakatingin sa akin. "It looks like it's very effective, don't you think?"

My eyebrows met. "What are you talking about?"

"The color on your face comes back now because of my kisses. I can see that you're not anxious anymore."

I puffed my face. Totoo ngang nawala ang isip ko sa paligid dahil sa ginawa niya. Nawala ang kaba ko sa eroplano dahil sa ibang bagay ako kinabahan. Sino ba namang hindi? Nagulat ako nang halikan niya akong bigla. Tapos ngayon naman ay nakasakay ang mga hita ko sa baywang niya. Sinong hindi kakabahan na muntikan na kaming makita ng cabin crew dahil sa pagsigaw ko?

"But I apologize; we can't do anything further than kisses, Jothea. We're still in a public place," sambit niya na para bang pinamumukha niya sa aking may gusto pa akong mangyari. Mahina kong hinampas ang balikat niya.

"Sino bang may sabing nag-e-expect ako? Ibaba mo na nga ako!" asik ko sa kaniya na tinawanan niya lang.

"Okay." Ibinaba niya ako nang dahan-dahan, pero inangat niya uli, kaya naman napakapit ako sa leeg niya.

"Ismael!" I shouted. Why did he rub his thing on me for fuck sake? Is he trying to seduce me? "Act your age!"

"Do you really want me to act my age?" nakangisi niyang sagot.

I pinched his shoulder, kaya naman tuluyan niya na akong naibaba. Puro talaga kalokohan ang isang ito. Hindi ko alam kung tinutulungan niya ba akong maging distracted sa flight namin, o nilulubos niya lang ang pagkakataon para asarin ang kahinaan ko.

Umupo na akong muli sa upuan ko at nagmukmok habang nasa tabi ko si Ismael na pilit hinahawakan ang kamay ko, pero hindi ko siya hinahayaan. Bahala siya d'yan. Pagkatapos niya akong asarin?

"Huwag ka nang magtampo. We'll do it after we check in," he whispered. Sinamaan ko siya ng tingin at pinaghahampas. Napaka talaga ng isang ito.

"Utang na loob! Tigilan mo na ako! Hindi ka na nakakatuwa!" Pinagmumukha niya akong manyak, eh siya kaya iyon. Siya ang nagbukas ng utak ko sa mga ganitong bagay. Hindi naman ako malala noon.

"Pikon," dagdag pa niya. Inirapan ko naman siya. Ako pa ang pikon, ngayon? What if siya ang asarin ko?

"Hindi mo man naranasan sa eroplano; I'll make you experience being in a helicopter later."

Napapikit ako sa inis. Anong nakain niya at bakit ganito siya sa akin ngayon? Is this his true color when traveling or is it was just because he's with me? Naalala ko na naman tuloy 'yong short trip namin sa Baguio. Mukhang mas makikilala ko siya ngayon dahil isang linggo kaming magkakasama na kaming dalawa lang at walang abala.

Hindi ko namalayang nakatulog ako, at pagmulat ko ng mga mata ay nasa higaan na ako, but still here in the airplane. Mukhang binuhat ako ni Ismael. Magkadugtong ang higaan naming dalawa, kaya naman mas lumawak ito lalo't magkayakap kami. Kahit nga siguro isa lang ay magkakasya kaming dalawa.

"Are you hungry?" bulong niya. Gising pala siya. Mukhang binabantayan ako ng isang ito. "I can ask them to serve our late dinner." I remember, our last meal was lunch time. At mukhang napahaba ang tulog ko kaya kumakalam na ang sikmura ko.

Ilang segundo akong nakatitig sa kaniya bago siya hinalikan. "I love you," sambit ko na nagpangiti sa kaniya.

"All of a sudden?" tanong niya. Tumango ako. "Gutom na ako," hirit ko.

"Alright. I'll ask for our meal." Hinalikan niya ang noo ko. "And I love you too."

Katulad ng sinabi niya ay hinandaan na kami ng cabin crew ng late dinner. They served us a beautiful medium-well steak and wine. Kinareer ko na ang experience ko sa first-class seat dahil alam kong ngayon ko lang ito mararanasan. We also watched different movies. Hanga nga ako kay Ismael dahil kahit mukhang antok na siya ay hindi niya ako iniwang mag-isa.

Madaling araw na nang lumapag ang eroplano namin sa bansa ng yuropa at talagang namangha ako sa itsura at klima ng bansa kung nasaan kami ni Ismael. NO WAY. Never did I never imagine in my life that I would be here. Paglapag palang ng eroplano kanina ay hindi na ako makalakad. Paanong mapupunta ako sa lugar na ito?

"Why is your mouth open? Are you waiting for my lips?" tanong ni Ismael nang makuha niya ang mga luggage namin. Gusto kong maiyak dahil sobrang galak ng puso ko. Narito kami sa France, sa Paris, to be exact. Ilang beses ko nang tinampal ang sarili ko, pero hindi pa rin ako nagigising sa panaginip na ito.

Naramdaman ko ang mga labi ni Ismael sa labi ko, kaya nahinto ako sa pagkausap sa aking sarili. "This is real, my love. You're here with me."

My lips curled downward as I embraced him tightly around his neck. Naluluha akong nagsalita sa kaniya. "Thank you, Ismael. Thank you for bringing me here." Kahit na sinabi niya sa aking isipin ko ito as a business trip; hindi ko maiwasang sabihin sa sarili ko na para kaming nasa honeymoon phase; kahit hindi pa kami ikinakasal.

"No, thank you for coming here with me, my love," sambit niya habang hinahaplos ang likod ko. Hindi pa rin ako makapaniwala. Parang kailan lang ay umiiyak ako dahil sa pangungulila sa kaniya, pero ngayon narito na kaming muli at magkasama. Akala ko hindi niya na ako babalikan; akala ko wala nang kami pero ngayon; pinatutunayan niyang mali lahat ng akala ko. These past few weeks, nakita kong bumawi siya sa lahat ng araw, linggo, at buwan na nawala siya sa akin. All I received from him was pure love and affectionate care. Daig ko pa ang may asawa kung alagaan niya ako. Inalok niya lang naman akong manirahan sa kaniya, pero kung tratuhin niya ako parang totoo na.

Nakapag-check in kami sa malapit na five-star hotel at nagulat ako nang buhatin niya ako na parang bata habang naglalakad papasok sa kwarto. Nakayakap ang mga kamay ko at binti sa kaniyang katawan habang hila-hila niya ang mga bagahe naming dalawa. Hindi ako naniniwalang business trip ang pinuntahan naming dalawa. Mukhang nawala na nga sa isip niya ang main reason namin sa pagpunta rito—para dayuhin at makausap niya ang kapatid niyang si Danjer, dahil tingnan mo naman ang ginagawa niya sa akin. Why would he even bring me to the room like this? And why am I not protesting?

Sinipa ko ang pinto pasara at napangisi naman siya sa ginawa ko. "Hindi ka na ba makapaghintay?" mapang-asar niyang tanong. I remember what I said earlier—that he should act his age later. Mukhang gagawin niya na nga ang utos ko.

"Bakit? Eh, sinara ko lang naman ang pinto. May iba pa ba 'yong ibig sabihin?" pag-angal ko nang ibaba niya ako sa kama.

"Oo," pag-amin niya sabay halik sa mga labi ko. "Kahit ang paghinga mo nang malalim ay inaakit ako. Bawat galaw mo ay tinatawag ako. Lahat, mahal ko. Lahat may ibig sabihin sa akin."

Hinawakan niya ang batok ko at marahan akong hinalikan. Hindi na talaga ako naniniwalang business trip ang ipinunta namin dito dahil kabababa palang namin ng eroplano ay ganito na kami maglampungan. Sa totoo nga ay kanina pa sa ere. At kahit ngayon na nasa ibang bansa na kami ay para bang hindi kami nananawa. Iba ang tama ko sa isang Ismael, maging siya sa akin.

Binuksan ko ang mga butones ng polong suot niya habang siya naman ay tinatanggalan ako ng damit. Ilang minuto lang ay nakahubad na kaming dalawa at may mga ngiti sa labi habang pinagmamasdan ang bawat isa. Parang hindi kami galing sa twelve hours na biyahe. Pagod na nga ako, kahit nakaupo lang naman kami sa eroplano, pero heto kaming dalawa, hindi papigil.

Itinaas niya ang dalawa kong paa habang nakatayo pa rin siya sa gilid ng kama. He placed my legs on his left shoulder as he spit on his hand and touched my womanhood. Mabilis na pumasok sa pagkababae ko ang naninigas niyang pagkalalake. Agad akong napaungol.

"F-fuck...Ismael...Ahhh..." Para akong may-ari ng hotel kung makaungol nang malakas. Rumaragasa sa katawan ko ang init at ang pagnanasa.

"Keep it that way, my love. Scream my name," he groaned as he thrust his way faster towards me. Nakakabaliw. Kapag nagsasalita siya na parang nag-uutos, tumataas lalo ang pagkagusto ko sa kaniya. Natatawa akong isipin, pero totoong nirerespeto at sinusunod ko siya kapag sa kama. Madalas ay lagi akong nagrereklamo at umaapela.

Dumapa siya sa akin at mas ibinaon ang kaniyang laman sa loob ko. Mas lalo akong na-bend dahil nakapatong pa rin sa balikat niya ang mga binti ko. Hindi ko alam kung bakit ganito kami kaagresibo ngayon. Hindi ko maintindihan kung anong tama ng hangin ang nasinghot naming dalawa. Is this because we are in one of the most romantic places in the world?

"Fuck, Ismael... This is crazy."

Nakatuon ang dalawa niyang kamay sa kama, habang ako naman ay napapakapit sa mga iyon. Magkatitigan kaming dalawa habang pilit na inaabot ang langit. The intensity of his way inward me is fucking incomprehensible. Napapakagat ako sa labi ko at hindi ko na alam kung anong itsura ko sa mga mata niya basta kanina pa ako napapanganga at napapatirik ang mga mata sa kisame.

Hinawakan niya ang baba ko at inilusot sa bibig ko ang mga daliri niya na siyang nilaro-laro ng aking dila. "Are you close, baby?" he asked in his raspy voice.

"I am, Ismael! I am!"

An instant later, as he continues to grind all over me, an explosion is felt within my flesh. It is warm and makes me full. Para akong tinakasan ng lakas, habang nararamdaman ang sobrang pagkaantok.

"Don't sleep. We're doing something like I told you earlier."

"What do you mean?" Kumunot ang nooko, habang hinahabol pa rin ang hininga. "Hold on, love. I need some water."

Umalis siya para kumuha ng tubig, pero imbes na ibigay sa akin ang bottled water ay ininom niya iyon at pagkatapos ay hinalikan ako. Hindi na ako nakaapela pa at patuloy lang na nilagok ang mga tubig na ibinibigay niya sa akin mula sa kaniyang bibig. Naalala ko tuloy ang ginawa ko sa kaniya noong nasa Baguio kami.

"Do you need more?" tanong niya. "Nauuhaw ka pa?"

Nahihiya akong tumango. And again, he did the same. Naghahalo na ang tubig at mga laway namin sa isa't isa, pero wala na rin akong pakialam. Dahil sa ginawa niya, nawala ang antok ko.

"Now, get downward," he ordered, and I did what he said. Dumapa ako. "Like this?"

"Tilt your bum upwards." Tumuwad ako. Para akong asong nakapuwesto sa ibabaw ng kama. This is weird. Hindi ko na maalala kung nagawa na ba namin itong posisyon na ito. Oh crap, yeah, when I was drunk and permitted him to enter my ass.

"Lower down your head a little." Kinapitan niya ang batok ko. Nilagyan pa nga niya ako ng unan sa ilalim ng mukha.

"What are you planning to do?" Umusbong ang kaba sa dibdib ko.. I can't help but anticipate that we will be in a weird position right now. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip niya, pero hindi ko rin alam kung bakit pumapayag ako. Gusto kong malaman ang gagawin namin, na para bang hindi na ako natuto sa ginawa namin noon sa Baguio.

I was surprised when he swung his legs over my body like I was being straddled. Napasigaw ako nang maramdaman kong ipasok niya sa akin ang matigas niyang pag-aari. Agad akong nanghina at hindi nakagalaw. Nanigas ang mga kalamnan ko.

"Fuck, Ismael, what is this position?"

"Helicopter."