Πάει μια βδομάδα από τότε που ο Λούσιφερ, ο Πιλάτος και εγώ είχαμε αυτον τον καυγά για το άγγιγμα. Από τότε δεν έχω ξαναδεί κανέναν από τους δυο. Τον Πέτρο τον έχω αναλάβει μόνη μου, ωστόσο αυτό θεωρείται διαταραχή στη φύση του γήινου. Εδώ και πόση ώρα, κάθομαι και κοιτάω από το παράθυρο το φεγγάρι και θυμάμαι στιγμές του καυγά.

"Αλήθεια και με ποια δικαιολογία θα γίνει αυτό; Πως ακριβώς θα σωθείς από το πειθαρχικό;"

"Πιλάτε και συ παραβίασες το βέτο και σε διώξανε. Και εξαιτίας σου την πλήρωσε και η Σάρα." 

"Καλά Άλεξ και συ έχεις λερωμένη τη φωλιά σου, γιαυτό μη μιλάς πολύ."

"Δεν περίμενα κάτι περισσότερο από σένα, αλλά είναι η μόνη αθώα όλης της υπόθεσης."

Με υπερασπίστηκε όπως κανένας άλλος και εξαφανίστηκε. Έχω να τον δω από εκείνο το βράδυ. Εκεί που κάθομαι και βλέπω το φεγγάρι, η Καλυψώ μπαίνει μέσα και με παίρνει ως την αίθουσα του πειθαρχικού. Όχι δεν δικάζομαι, απλά όλον αυτόν τον καιρό προσπαθούσαμε να λύσουμε το θέμα του φύλακα δαίμονα του Πέτρου και μάλλον τώρα λύθηκε. Τα Σεραφήμ, ο Γαβριήλ και η Μήσα είναι πάνω στα έδρανα και με περιμένουν. 

"Με ζητήσατε;" Ρωτάω ευγενικά παρόλη την αμηχανία μου

"Γνωρίζεις πως ψάχνουμε τον Λούσιφερ ασταμάτητα την τελευταία βδομάδα σωστά;" Ρωτάει κοιτώντας υποτιμητικά η Μήσα. Μια άγγελος είναι ένα σκουπίδι για αυτή.

"Μάλιστα." Απαντάω μονολεκτικά και αποφεύγω την οπτική επαφή με τους ανώτερους μου.

"Αποφασίσαμε ότι επειδή δεν πρέπει να μείνει έτσι ο Πέτρος, να σου φέρουμε έναν νέο δαίμονα αντίπαλο." Λέει ο Γαβριήλ χαρούμενος λες και ανακάλυψε νέο νόμο στην φυσική.

Τι

"Άλεξ, από δω η Κυβέλη. Η νέα σου αντίπαλος." Μου συστήνει η Μήσα την κοπέλα κοιτώντας από την μια εμένα με αηδία και από την άλλη την Κυβέλη περιφάνια. Κυβ- τι; Όχι εγώ θέλω τον Λούσιφερ! "Η Κυβέλη είναι απόφοιτη δαίμονας. Είσαι αρκετά δυνατή και ξέρουμε πως θα ανταπεξέλθεις." Συνεχίζει η Μήσα και η αλήθεια είναι πως στεναχωριέμαι αρκετά.

Και ο Λούσιφερ ήταν δυνατός και είχαμε μια περίεργη σχέση που δε μπορείς να την ονομάσεις αλλά εμένα μου άρεσε όλο αυτό.

"Θα είμαι πιο επιηκής μαζί σου κοριτσάκι, μην φοβάσαι." Μου είπε με ανωτερότητα.

"Ποιος είπε ότι φοβάμαι;" Ρωτάω και από τώρα ξέρω πως εμείς οι δυο δεν θα τα πάμε καθόλου καλά. Μπορεί ο Λούσιφερ να ήταν αυτό που ήταν αλλά ποτέ δε με κοίταξε υποτιμητικά πέρα από τους καυγάδες που είχαμε.

Τον λόγο ξαναπαίρνουν οι καθηγητές.

"Αύριο το πρωί μέχρι το τέλος της μέρας θα ασχολήστε μάζι με τον Πέτρο. Δεν θα έρθεις καθόλου στο μάθημα. Καλό βράδυ και στις δυο σας." Παίρνει τον λόγο ένας από τα Σεραφείμ και τον υπακούω κουνώντας το κεφάλι μου νεύοντας θετικά.

Με τη Καλυψώ γυρνάμε πίσω στο δωμάτιο. Κάνει μπαμ πως είμαι έκπληκτη από όλη τη κατάσταση. Παρόλα αυτά, σέβεται τη κατάσταση και πέφτει κατευθείαν για ύπνο χωρίς περιττές ερωτήσεις.

"Τι θα γίνει άμα μιλήσουν; Ακόμα και αν τηρήσουμε τους όρους τους;"

"Θα φροντίσω να μην κάνουν κίνηση σε κανέναν."

"Πως;"

"Έχε μου εμπιστοσύνη."

Αυτά ήταν τα τελευταία του λόγια πριν εξαφανιστεί. Τον εμπιστεύτηκα και ακόμα το κάνω. Ωστόσο, δεν ξέρω αν θα το κάνω για πολύ ακόμα. 

"Σου συστήνω να πέσεις να κοιμηθείς. Αύριο το πρωί έχεις μεγάλη δουλειά." Μου πρότεινε η Καλυψώ η οποία με φροντίζει πολύ.

"Εσύ δεν κοιμάσαι;"

"Άλεξ... Όλοι είμαστε συγκλονισμένοι από τις αλλαγές που έχουν γίνει τις τελευταιές μέρες. Ούτε εμένα μου άρεσει που μου άλλαξαν γήινο αλλά πρέπει να το δεχτώ. Όπως θα κάνεις και συ. Μεταξύ μας εγώ πιστεύω πως είναι προσωρινό. Γιατί σαν εσένα και τον Λούσιφερ δεν γνωρίζει κανείς τον Πέτρο." Πόσο δίκιο είχε. Από την αρχή είμασταν μαζί σε αυτό. Εγώ και αυτός κανένας άλλος. Και έτσι πρέπει να μείνει η κατάσταση.

"Έχεις δίκιο. Καληνύχτα."

...

Το προηγούμενο βράδυ ήταν πολύ δύσκολο για μένα αλλά τώρα προσπαθώ να απολαύσω το πρωινό μου με τα κορίτσια.

"Τι έχεις Άλεξ; Γιατί είσαι έτσι;" Ρωτάει η Νίκη η οποία πάντα είναι θετική κι αισιόδοξη για το τι θα συμβεί.

"Απλά είμαι σοκαρισμένη από την αλλαγή της δαίμονα αντιπάλου μου" Απαντάω την αλήθεια τελικά

"Θα το συνηθίσεις μην στεναχωριέσαι" Με καθησυχάζει και μου πιάνει συμπονετικά το χέρι. Ούτε εγώ ξέρω πως θα αντέξω με την Κυβέλη που μου σπάει τα νεύρα. Έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό της και αυτό είναι που με εξοργίζει περισσότερο.

Η Καλυψώ πνίγηκε με το νερό της.

"Εγώ νομίζω πως είναι προσωρινό απλά εξαρτώνται όλα από τον Λούσιφερ" Λέει η Καλυψώ και ομολογώ πως έχει ένα μικρό δίκιο και νιώθω μέσα μου πως έφυγε για καλό.

"Ξέρουμε μήπως γιατί έφυγε;" Ξαναρωτάει η Νίκη με ενδιαφέρον και παίρνει μια ακόμη μπουκιά από την τυρόπιτα της.

Καλή ερώτηση αλλά δυστυχώς αναπάντητη.

Και αν έφυγε επειδή με βαρέθηκε;

Και αν έφυγε για να προστατευτεί;

Και αν πήγε να βρει την κοπέλα που θέλει;

Και αν έκανε κάτι και θέλει να αποφύγει το πειθαρχικό, όπως λένε και τα Σεραφείμ;

Αυτό δεν θέλω να γίνει με τίποτα.
Και πριν ρωτήσει κανείς όχι δεν τον θέλω απλά είμαστε τόσο καιρό μαζί με τον Πέτρο που νοιάζομαι γι'αυτόν.

"Υπάρχουν πολλές θεωρίες δεν ξέρουμε ακόμη ποια είναι η πραγματική" Απαντάω και για κάποιο λόγο μέσα μου εύχομαι να μην έχει πάει να βρει αυτή που είναι ερωτευμένος.

"Δηλαδή;" Ρωτάει η Καλυψώ.

"Απλά μπορεί να έκανε κάτι και να προσπαθεί να αποφύγει το πειθαρχικό" Απαντάω με μια από τις θεωρίες που έχω σκεφτεί και εύχομαι να ισχύει αυτή.

"Ας αλλάξουμε κουβέντα. Δεν είναι πολύ όμορφος;"Αναρωτιέται η Νίκη και στηρίζει το κεφάλι της στα χέρια της αναπολώντας δεν ξέρω και εγώ ποιον.

Κοιταζόμαστε με την Καλυψώ και ανασηκώνουμε ταυτόχρονα τους ώμους μας.

"Ποιος;" Για τον Λούσιφερ λέει;

Πάει να μιλήσει αλλά μια φωνή την διακόπτει, η οποία ακούγεται πάνω από το κεφάλι μου και με τρομάζει αρκετά, σε σημείο να πνιγώ με το νερό μου.

"Καλημέρα κορίτσια! Και συγγνώμη Άλεξ που σε τρόμαξα." Λέει χιουμοριστικά ο Σωκράτης και παίζει με τα μαλλιά μου.

Και γελάμε όλοι μαζί. Ώρα να πηγαίνω στον Πέτρο με την Κυβέλη. Χαιρετάω τα παιδιά και πάω στο σπίτι του γήινου μου. Και για κακή μου τύχη, η Κυβέλη είναι ήδη εκεί.

"Άργησες. Να σου θυμίσω πως ένας σωστός φύλακας είναι όλη του την ζωή πάνω από τον γήινο του." Με κοιτάει υποτιμητικά η Κυβέλη και απλά ρολάρω τα μάτια μου.

"Πρωινό έπαιρνα με την παρέα μου. Και στο κάτω κάτω, μπορεί να είσαι φύλακας αλλά όχι άγγελος." Της υπενθυμίζω.

"Ευτυχώς δηλαδή." Κάνει μια φάτσα αηδίας.

Για καλή μου τύχη τα πράγματα κυλάνε ήρεμα από κει και πέρα μέχρι την στιγμή που ο Πέτρος πρέπει να φύγει για το σχολείο. Δεν έγινε τίποτα με αυτόν, αλλά με μένα. Εκεί που η Κυβέλη μου μιλούσε για το υπόλοιπο της μέρας, νιώθω μια αίσθηση που έχω καιρό να νιώσω και η αλήθεια είναι πως μου έλειψε λίγο.

Άγγελε που είσαι; Σε περιμένω στο δωμάτιό σου.

Αυτός ήταν... Ο Λούσιφερ... Να τον αγνοήσω  ή να πάω;

Τι ερώτηση ήταν αυτή; Φυσικά και θα πάω έχω να τον δω μια εβδομάδα που έχει εξαφανιστεί. Με γρήγορα βήματα πάω στο δωμάτιο μου και κάνω προσευχές η Καλυψώ να είναι στο δωμάτιο της Νίκης. Μπαίνω μέσα και δεν υπάρχει ίχνος της Καλυψώς. Καλό αυτό. Στην άκρη του κρεβατιού μου βλέπω τον Λούσιφερ που κοιτάει έξω από τα παράθυρο και μόλις αντιληφθεί την παρουσία μου γυρνάει να με αντικρίσει.

Χωρίς πολύ σκέψη πέφτω στην αγκαλιά του. Στην αρχή εκπλήσσεται αλλά βάζει τα χέρια του γύρω από την μέση μου. Νιώθω ένα ελαφρύ μειδίαμα στα χείλη μου και τα δικά του να φιλανε τα μαλλιά μου.

"Μου έλειψες άγγελε."

Τώρα να πω και μένα ή να πάω στο παρασύνθημα; Μάλλον το δεύτερο. Φεύγω από την αγκαλιά του, κάθομαι στο κρεβάτι αντικριστά από αυτόν και ξεκινώ.

"Γιατί έφυγες;"

"Εσύ γιατί νομίζεις;"

Μπλοφαρει, μην απαντήσεις.

Πώς ακριβώς μπλοφαρει;

"Οι Αρχηδαιμονες εικαζουν πως έκανες κάτι και απλά προσπαθείς να αποφύγεις το πειθαρχικό."

"Γνωρίζω πολύ καλά τι πιστεύουν. Την δική σου την άποψη θέλω να μάθω."

Ποια από τις τέσσερις τώρα εγώ πρέπει να πω δηλαδή; Αν πω ότι πιστεύω και εγώ το ίδιο θα καταλήξουμε και μεταξύ μας σε καυγά γιατί δεν είχαμε και την καλύτερη κατάληξη με τον Πιλάτο πριν φύγει. Αν πω την εκδοχή με βαρέθηκε, θα νομίζει ότι μου αρέσει...

"Πήγες να την βρεις έτσι;" Ρωτάω τη πιο πιθανή εκδοχή που πιστεύω ότι ισχύει.

"Ποια;" Με κοιτάζει περίεργα.

"Αυτή την όμορφη δαίμονα, που σου έχει κλέψει το μυαλό."

"Δαίμονα?!" Γουρλώνει τα μάτια του και με κοιτά.

"Ναι δαίμονας είσαι, λογικό είναι να ερωτευτείς μία του είδους σου."

"Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω τι  να πρωτο-απαντήσω εδώ. Το πως συμπέρανες ότι πήγα να βρω αυτήν, το ότι είναι δαίμονας ή ότι είναι γενικά εκδοχή αυτό!" Γελάει λίγο αλλά φαίνεται ότι δε χαίρεται και πολύ.

Ε τότε τι συμβαίνει

"Καταρχάς, όχι δεν πήγα να τη βρω γιατί είναι μαθήτρια της Ακαδημίας, δεν είναι δαίμονας και... βασικά αυτά."

Όπα όπα όπα. Τα πράγματα είναι σοβαρά. Θέλει μια άγγελο;

"Πω..ως; Άγγε..λο?"

Εκεί που ήμουν έτοιμη να πάρω την απάντησή μου, ανοίγει η πόρτα με την Καλυψώ να μπαίνει και να με βλέπει σαν εξωγήινο.

"Τι κάνεις εσύ εδώ;"

Τώρα σε μένα μιλάει ή στον Λούσιφερ; Γυρνάω να τον κοιτάξω αλλά αντί αυτού βλέπω το παράθυρο ανοιχτό και αυτόν άφαντο. Ρε λες να ονειρεύομαι;

"ΑΛΕΞ! Γιατί δεν είσαι με την Κυβέλη;"

Τελικά ξύπνια είμαι.

"Δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από το άσυλο γήινων αγγέλων που μένω τα καλοκαίρια, όταν έχουμε διακοπές. Ξέρεις έχουν μείνει λίγοι μήνες μέχρι τις εξετάσεις και πρέπει να κανονίσω και για φέτος που θα μένω." Πάλι ψεύδομαι στις φίλες μου. Το μισώ όταν το κάνω αυτό.

Και εκεί που ξέμεινα από ιδέες, νιώθω τον Πέτρο να έχει πρόβλημα. Καλό θα ήταν να μην αφήσω μόνη αυτή την -μην το πω, θα αμαρτησω- με τον γήινο μου.

"Ώρα να φεύγω."

"Οκ και γω ένα τετράδιο που ξέχασα χθες ήρθα να πάρω."

Φεύγω εγώ για την γη, σκεπτόμενη το τι έγινε σήμερα... Τι εννοούσε πως ερωτεύτηκε άγγελο; Και ποια είναι αυτή που το κατάφερε; Και τότε πέρασε κάτι από μυαλό μου βιαστικά που με σοκάρει. Μόλις άγγιξα τον Λούσιφερ και δε κάηκα. Τον αγκάλιασα όχι απλά τον άγγιξα. Τι στο καλό!

"Για κοιτάξτε ποια επέστρεψε."

Οχου! Πολύ μου σπάει τα νεύρα αυτή!

Άσε εμένα να δεις.

"Είχα δουλειές."

"Η κύρια δουλειά σου πρέπει να είναι ο Πέτρος και το ξέρεις."Κοίτα να δεις που εγώ είμαι άγγελος αυτή έχει εμμονή με τους κανόνες.

"Άκου Κυβέλη. Δεν είσαι καθηγήτρια μου, μαμά μου ή το οτιδήποτε που μπορεί να ασκήσει την οποία εξουσία επάνω μου! Ο Πέτρος είναι ο δικός μου γήινος και όχι ο δικός σου! Να σου θυμίσω πως αντικαθιστάς τον Λούσιφερ! Γιαυτο κλειστο και σταματά να ασχολείσαι με την ζωή μου! Τώρα μπορείς να μου πεις τι στην ευχή συμβαίνει στον γήινο ΜΟΥ?!"

Σοκαρίστηκε ο δαίμονας.

Χευ τι κάνετε;

Τα λέμε στο επόμενο ❤