ΛΟYΣΙΦΕΡ

Α γαμώτο! Το χέρι μου! Γιατί την άγγιξα; Τι σκάτα σκεφτόμουν; Γιατί συμφώνησα στο στοίχημα;

"Τι... Τι στην ευχή με έκανες;" Λέει εξοργισμένη η Άλεξ. Ο πόνος και το μίσος στα μάτια της ήταν φανερά. Εγώ τι της έκανα ή αυτή σε μένα; "Λούσιφερ γιατί με άγγιξες; Και γιατί με έκαψες;" Αχ πονάω που πονάω, έχω και αυτήν να μου τα πρίζει άσχημα.

"Δεν είδα και καμιά ιδιαίτερη αντίσταση όταν έβγαζα το γάντι σου. Και δεν πονάς μόνο εσύ." λέω θυμωμένος μέσα στο πρόσωπο της. Έχει αρχίσει και μου την σπάει αυτή η κοπέλα τα νεύρα.

Παραβιάσαμε το βέτο... Δαίμονες και Άγγελοι δεν πρέπει ποτέ να αγγιχτούν μεταξύ τους. Η αγγελίνα πλένει το χέρι της με δροσερό νερό μπας και φύγει το έγκαυμα αλλά από τις εκφράσεις της, μάλλον δεν πιάνει και πολύ.

Εγώ πάλι προσπαθώ να το σφίγγω μπας και δε πονάω τόσο αλλά άδικος κόπος το χέρι μου με πεθαίνει.

"Δεν πρέπει να το μάθει ποτέ κανείς αυτό." λέει αγχωμένη και φυσάει το χέρι της γιατί πέρα από την πλάκα καίει. Ακολουθώ τις κινήσεις της όμως δε γίνεται δουλειά.

Θα αργήσει σίγουρα να φύγει τελείως από το χέρι μου.

"Ε?!" λέω απορημένος αφού όλη η παρέα μου θα το μάθει και όλα αυτά για να πάω με την Λίλιθ.

Ναι έβαλα στοίχημα ότι αν αγγίξω άγγελο και παραβιάσω το βέτο θα πάω με τη Λίλιθ. Τη πιο κοινόχρηστη από όλες.

"Λούσιφερ, σοβαρολογώ. Δεν πρέπει να το μάθει ποτέ αυτό! Καταπατήσαμε τον ιερότερο κανόνα!" φώναξε αποφασιστικά και συνέχισε να φυσάει το χέρι της. Αχ και να ξερες. Αυτόματα ξύνω το σβέρκο μου αμήχανα.

"Ε και; Οι κανόνες υπάρχουν για να σπάνε." είπα την πρώτη δικαιολογία που μου ήρθε στο μυαλό.

"Αυτή είναι η τιμωρία μας. Δεν ξέρουμε για πόσο θα πονάει. Άμα το μάθει κανείς, θα πάμε από πειθαρχικό και θα μας εξορίσουν." λέει εκνευρισμένη από την στάση μου και εν μέρει έχει δίκιο. Δεν θέλω να μπλέξω μια βραδιά με την Λίλιθ αλλά από την άλλη γιατί να μην ρισκάρω. Δεν έχω τίποτα να χάσω.

"Ηρέμησε αγγελάκι. Δεν φιληθήκαμε κιόλας. Το πολύ πολύ να μας επιπλήξουν για αυτό." είπα άνετα. "Μαθαίνεις δύσκολες λέξεις βλέπω." συνεχίζω ειρωνικά κάνοντας την να βγάλει καπνούς από τα αυτιά της.

Το ποσό θέλω να την πατήσω κάτω και να την κάνω να βγάλει το γάλα της μάνας της δεν λέγεται. Αλλά είναι και το ρημάδι το βέτο που μόλις με επιβεβαίωσε ότι δεν μπορώ. Φεύγει από τις τουαλέτες, όπως κάνω και γω και παίρνει τον δρόμο για τις εστίες. Στο διάολο. Κάτσε εγώ ειμαι ο διάβολος. Μακρυά μου. Σε αντίθεση με αυτή η βραδιά μου δεν τελειώνει ακόμα.

Πηγαίνω στο μπαρ του πάρτυ, φορώντας αυτή την φορά τα γάντια μου, παραγγέλνοντας ένα ποτό. Ααα να και η Λίλιθ. Ας ξεχαστώ λιγάκι. Βγάζει ένα γελάκι και εγώ την ακολουθώ από πίσω μέχρι που φτάνουμε στο δωμάτιο της στην εστία.

"Ποια περιμένεις δαίμονα;" ρωτάει η Λίλιθ γελώντας και μάλλον έχει καταλάβει ότι την ακολουθώ για να εκτελέσουμε το στοίχημα.

Αυτό που ξέρει ότι είναι στοίχημα και χαίρεται δε θα το καταλάβω ποτέ.

Εγώ δε λέω τίποτα απλά την αρπάζω και αρχίζω να τη φιλάω. Τα χείλη μας ακουμπούνε και το φιλί μας βαθαίνει. Την οδηγώ στο δωμάτιο της χωρίς να διακόψουμε το φιλί μας. Κλειδώνω βιαστικά την πόρτα και την ρίχνω πίσω στο κρεβάτι της. Την πλησιάζω μέχρι που είμαι από πάνω της. Ξεκινάω μια διαδρομή από τον λαιμό της μέχρι την κοιλιά της δίνοντας της υγρά φιλιά. Κάποια σημεία τα ρουφάω κάτι που θα αφήσει σημάδι. Το απολαμβάνω αρκετά αν και δεν υπάρχουν αισθήματα μεταξύ μας. Της βγάζω τη μπλούζα σουτιέν και τώρα αρχίζει η απόλαυση.

...

Μπαίνω στο δωμάτιο μου και πάω κατευθείαν για ύπνο. Μετά από δύο γύρους σεξ χρειάζομαι ξεκούραση και για αύριο. Αύριο είναι μεγάλη μέρα μόνο και μόνο που θα είμαι με την Άλεξ τόση ώρα στην αίθουσα προκλήσεων μου φτάνει για να ξεράσω.

Ναι δεν την συμπαθώ και τόσο πολύ. Βασικα είναι καλή κοπέλα αλλά είναι άγγελος στην ουσία ξενέρωτη και είναι πολύ σπαστική. Αν ήταν διάβολος δεν υπήρχε περίπτωση να μην είχε περάσει από το κρεβάτι μου. Καμία δεν μου έχει ξεφύγει.

Το πρωί ξυπνάω για να πάω "σχολείο". Δεν ξεχνάω τα γάντια μου τα οποία αν δεν τα φορέσω θα με καταλάβουν όλοι.
Μπαίνω βαριεστημενα στην τάξη και καθομαι στο τελευταίο θρανίο. Μπαίνει και η Λίλιθ μες την χαρά. Τα χθεσινά της άρεσαν βλέπω. Και που σαι ακόμη μωρό μου. Έχει χάρη που είσαι καλή στο σεξ αλλιώς ούτε σημασία θα σου έδινα.

Και τι να μου αρέσει δηλαδή πάνω της. Είναι ιδια με όλες τις άλλες. Ανοίγουν τα πόδια τους σε όλους. Πουτανα δηλαδή.

"Επ καλημέρα" θα αναγνώριζα παντού αυτή την φωνή. Ειναι ο κολλητός μου ο Βαραβάς. Κάθεται δίπλα μου και περιμένουμε να αρχίσει το μάθημα."Τα γάντια τι φάση;"

Κάνω πως δεν ακούω και δεν απαντάω στην ερώτηση του.

Μπαίνει μέσα ο Αρχηδαίμονας ακα καθηγητής μας με κάτι χαρτιά στο χέρι του και πάλι καλά γιατί έκοψε την συζήτηση μου με τον Βαραβά γιατί είναι και κουτσομπολης και θα ρωτούσε συνέχεια. Πωω όχι τεστ δεν διάβασα. Αλλα όπως και να έχει το πράγμα πάλι κάτω από την βάση θα γράψω.

"Καλημέρα παιδιά." Τον καλημερίζουμε όλοι μαζί και βγάζει από το βιβλίο του εκείνα τα χαρτιά "Λοιπόν παιδιά όπως βλέπετε έχω φέρει αυτά τα χαρτιά μαζί μου τα οποία είναι για την εκπαιδευτική μας εκδρομή" όλοι αρχίζουμε να χειροκροτάμε και να φωνάζουμε από χαρά. Επιτέλους λίγο ποιοτικό σεξ χωρίς δασκάλους από πάνω μας. "Όμως όπως είπα η εκδρομή είναι εκπαιδευτική. Πράγμα που σημαίνει πως δεν θα πάμε για βόλτα και να περάσουμε καλά. Περιμένετε να σας εξηγήσω" Κοιτάει προσεκτικά τις δηλώσεις και αρχίζει να τις μοιράζει στους μαθητές."Θα πάμε στην Γη μαζί με τους ανθρώπους αλλά αυτοί δεν θα μας βλέπουν όπως εμείς αυτούς." λέει και αφού μοιράσει όλα τα χαρτιά επιστρέφει στην θέση του."Θα πάμε μόνο και μόνο για να εξασκήσετε το μελλοντικό σας επάγγελμα. Τι θέλω να πω. Θα είστε όλη την ημέρα μαζί με το ταίρι άγγελο σας και προστατεύεται και θα προσέχετε τον άνθρωπο που έχετε αναλάβει. ΜΑΖΙ"λέει τονίζοντας το μαζί. Πωω τώρα ξενέρωσα. Θα είμαι μαζί με την Άλεξ όλη την ημέρα." Τα βράδια θα είστε με τους φίλους σας και με όποιον θέλετε αλλά μην μάθω ή ΑΚΟΥΣΩ τίποτα περίεργο θα σας κρεμάσω όλους μαζί. Και να θυμάστε η εκδρομή είναι υποχρεωτική για όλους." Βέβαια μην ακούσει τίποτα βογκητά και τρομαξει ο αγαμής. Τουλάχιστον το βράδυ θα είμαι μαζί με τους υπόλοιπους.

Πως θα αντέξω μαζί με την Άλεξ τρεις μέρες όταν δεν αντέχω ούτε μια ώρα;

Και μου απαγορεύουν και το σεξ. Πως θα ζήσω τρεις μέρες χωρίς σεξ; Μου λέει κανείς; Εύχομαι ο Πέτρος να μας πάει σε κανένα κλαμπ να τα τσούξουμε λίγο αλλιώς θα σκυλοβαρεθώ.

Χτυπάει το κουδούνι για διάλειμμα ευτυχώς και τρέχω έξω. Η παρέα μου κάθετε στις κερκίδες του γυμναστηρίου. Προχωράω για να τους πλησιάσω αλλά πέφτω πάνω σε κάποιον. Ο Λευί. Σχετικά ψηλότερος από μένα, αλλά όχι και τόσο άντρας σαν εμένα.

"Σιγά ρε Λευί. Μας σκότωσες πρωινιάτικα." Τα νεύρα είναι ένα μιξ πόνου, αγανάκτησης και βαρεμάρας. Άλλη όρεξη δεν είχα από το να πέσω πάνω του

"Συγγνώμη Λούσιφερ αλλά εσύ έπεσες επάνω μου." απάντησε λίγο τσαντισμένος κάτι που εκνεύρισε και εμένα.

"Εσύ ήσουν στον δρόμο μου." προσπαθώ να είμαι ήρεμος για να μην μας πάνε στον διευθυντή από το ξύλο που θα του δώσω.

Φτάνω στην παρέα, κάθομαι και βλέπω μπροστά τα Χερουβείμ με μια Άγγελο να βγαίνουν από την ακαδημία. Για να καταλάβετε τι εννοώ, στη μπροστά πλευρά του κτηρίου είναι η πτέρυγα των δαιμόνων και πίσω των αγγέλων.

"Τι έγινε; Που την πάνε;" ρωτάω με περιέργεια.

"Αυτή είναι η αντίπαλος της Λείας. Αγγίχτηκε με τον Πιλάτο. Θα τους περάσουν από πειθαρχικό συμβούλιο και αν κριθεί πως δεν έγινε καταλάθος, θα τους στείλουν πίσω στα σπίτια τους για δυο μήνες."λέει ο Βαραβάς κοιτώντας τους και εγώ τα χάνω για λίγο.

Τι πράγμα; Δυο μήνες; Είχε δίκιο η αγγελίνα, δεν πρέπει να το μάθει κανείς. Δεν έχω σκοπό να γυρίσω σπίτι χωρίς να είμαι προστάτης δαίμονας και πιστεύω ούτε η Άλεξ θέλει να γυρίσει πίσω χωρίς το λαμπερό φωτοστέφανο της.

"Αυτό πως έφτασε στα αφτιά των Χερουβείμ;" Να ξέρω ρε παιδί μου, τι να προσέχω και από που θα μου έρθει.

"Κάποιος θα το είπε στον Γαβριήλ και αντίστοιχα στη Μίσα και αυτοί με τη σειρά τους ενημέρωσαν τα Χερουβείμ και τους Αρχιδαίμονες." Ξαναλέει χωρίς να πάρει το βλέμμα του από πάνω τους να φεύγουν.

Ααα ωραία τώρα έχουμε και προδότες ανάμεσά μας. Χμμμ, τι να κάνω; Πρέπει κάπως να την ενημερώσω. Ξαφνικά νιώθω την 7η αίσθησή μου στο κόκκινο. Η 7η αίσθηση είναι ο τρόπος που επικοινωνούμε οι αθάνατοι για τον γήινο μας. Και όπως καταλάβατε, είναι η Άλεξ. Πρέπει να πάω στην αίθουσα προκλήσεων.

"Τι έγινε άγγελε; Σε έλειψα;" ρωτάω ειρωνικά. Αγχωμένη φαίνεται. Άρα τα νέα έφτασαν και σε αυτήν.

Άντε πάλι αυτή η κοπέλα. Ένα κινούμενο άγχος.

"Σήμερα ήρθαν και πήραν την Σάρα. Αγγίχτηκε με έναν δικό σας-" ξεκίνησε να λέει αλλά την διέκοψα.

"Ναι το ξέρω, είδα που την μάζευαν. Καλά μην με κοιτάς έτσι, την έπαιρναν... Υποθέτω πως με κάλεσες για τον Πέτρο. Τι έγινε;" αναρωτιέμαι και την βλέπω σφιγμένη. Τι έγινε πάλι;

"Την μέρα της εκδρομής, είναι τα δύο χρόνια θανάτου μου." λέει ντροπαλά παίζοντας νευρικά με τα χέρια της.

"Ααα κατάλαβα, δεν θες να τον πολύ δεις αυτή την μέρα. Τον αναλαμβάνω εγώ."λέω κάπως περήφανα και βάζω το χέρι μου στην καρδιά.

"Αν τον αφήσω σε εσένα, θα γίνει σαν τα μούτρα σου. Αυτή είναι η δουλειά μου να σε θυμίσω. Να ΜΗΝ γίνει." χαχανιζει και βλέπω το χαμόγελο της. Χμμ ωραίο χαμόγελο για άγγελος.

Όπα κάτσε αυτό ήταν προσβολή για μένα.

"Τέλος πάντων. Να υποθέσω δεν με κάλεσες μόνο για αυτό." αλλάζω κουβέντα.

"Επίσης, το βράδυ θα συναντήσει κάποια. Δεν έχω σκοπό να της κάνει ότι έκανε σε μένα. Διάλεξα ήδη πρόκληση." ξεκινάμε την πρόκληση της. Πάντως οποίος και να κερδίσει θα πάρουμε και οι δύο την ίδια απόφαση. Μπορεί να είμαι κακός αλλά δεν θα σκοτώσω και άνθρωπο.

Χευ

Τι κάνετε;

Ελπίζω να είστε όλοι πολύ καλά όπως και εγώ(όχι δεν βρήκα αγόρι θα θελα)

Τα λέμε στο επόμενο.❤