Η αρχή του τέλους (37)

Τριτοπρόσωπη

Δεν χρειάζεται πολύ σκέψη για να καταλάβουμε όλοι μας ότι οι τρεις τους έτρεξαν στη Μίσα να αναγγείλουν τα νέα.

Η Μίσα μόλις άκουσε την ηχογράφηση χλώμιασε. Την φωνή της Άλεξ την ήξερε όπως και το όνομα του Λούσιφερ. Αυτό μόνο ένα πράγμα μπορούσε να σημαίνει.

Ότι οι δύο μαθητές κρατούσαν κρυφά ερωτικό δεσμό.

Έτρεξε αμέσως στον Ραφαήλ ο οποίος δεν πίστευε στα αυτιά του. Αποκαλείται .θα τόσο πίστη στους κανόνες και σοαβρη άγγελος να είχε κάνει κάτι τετοιο. Του είχε βάλει μερικές υποψίες ο Μιχαήλ αλλά τώρα επιβεβαιώθηκε.

Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους. Οι αναμνήσεις τους χτύπησαν κατακούτελα. Παρόμοια υπόθεση είχαν αντιμετωπίσει στο παρελθόν. Μόνο που δεν ήταν αυτοί οι κριτές.

Την επόμενη κιόλας μέρα έπρεπε να τελεστεί η διαδικασία του πειθαρχικού. Έπρεπε να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε τέτοια σχέση υπάρχει το συντομότερο. Ένα κολέγιο σαν αυτό θα χάσει πολλούς μαθητές αλλά και η διαφήμιση που θα υποστεί μετά από αυτή τη βόμβα που έσκασε θα έπαιρνε καιρό μέχρι να εξαλειφθεί.

Έτσι έτρεξαν να τυπώσουν χαρτιά και αφίσες όπως είχαν κάνει και στο πειθαρχικό της Κυβέλης.

"Αύριο Δευτέρα στις 19:00 το απόγευμα μπορούν όσοι άγγελοι και δαίμονες θέλουν να προσέλθουν στην αίθουσα του πειθαρχικού για την δική της Άγγελου Αλεξάνδρας και του δαίμονα Λούσιφερ για παράνομη ερωτική σχέση και παραβίαση του ιερότερου κανόνα, του Βέτο."

Τις κόλλησαν παντού. Όλοι πλέον θα μάθαιναν για τα καμόματα τους.

Και έτσι και έγινε. Το επόμενο πρωί η Καλυψώ ήταν η πρώτη που είδε την αφίσα και έτρεξε να τους πει τι έγινε. Είχε ήδη ξεκολλήσει μια από τις αφίσες για να τους την δείξει.

"Σας ανακάλυψαν." Ήταν τα λόγια της πριν τους πετάξει το χαρτί.

Αυτοί πάλι αγκαλιασμένοι και ευτυχισμένοι μόλις είχαν ξυπνήσει και αυτή η αφίσα δεν ήταν το καλύτερο πρωινό ξύπνημα.

Διαβάζοντας το χαρτί μπορούσαν ήδη να καταλάβουν ποιος τους είχε προδώσει. Δεν χρειαζόταν πολύ σκέψη έτσι και αλλιώς.

Αυτό που τους στεναχωρουσε παραπάνω ήταν ότι θα έπρεπε να χωριστούν. Το ποσό δεν το ήξερε κανείς ακόμη. Μπορεί να ήταν μήνες, μπορεί χρόνια, μπορεί και για πάντα.

Κανείς δεν γνώριζε.

ΑΛΕΞ

Γνω...ρίζουν?! Πώς; Πώς μας έδωσαν;

Θεέ μου τι θα κάνουμε τώρα; Αυτό που κάναμε τιμωρήται με αιώνια τιμωρία. Δεν νιώθω καθόλου καλά, τα χέρια μου τρέμουν και νιώθω μια απότομη ζαλάδα.

"Τι κάνουμε τώρα;" Είπε ο Λούσιφερ και εγώ δάκρυσα.

Χριστέ μου τι θα κάνουμε τώρα; Με τι μούτρα θα αντικαταστήσω τους Αρχαγγέλους; Τους άλλους άλλους αγγέλους; Τόσο καιρό υποτίθεται ότι τους βοηθώ να βρουν ποιοι είναι αυτοί που αγγίχτηκαν και τώρα τους προδίδω.

"Την προσευχή μας" Μας είπε ειρωνικά η Καλυψώ.

Μου έρχεται να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο. Τα δάκρυα τρέχουν από τα μάτια μου ασταμάτητα θολώνοντας την όραση μου.

Αυτό ήταν όλα τελείωσαν.

"Ναι καλά, άσε τα αστεία τώρα και λέγε! Έχουμε λίγο περισσότερο από 24 ώρες πριν το πειθαρχικό! Μωρό μου; Άλεξ είσαι καλά;"

Εγώ έχω κοκαλώσει απο νέα... Δεν μπορεί να είναι αλήθεια... Ας είναι όνειρο παρακαλώ πολύ.

"Άλεξ!" Φώναξε η Καλυψώ και ξύπνησα από τον κόσμο μου.

"Καταστραφήκαμε!" Ούρλιαξα και τότε άρχισα να κλαίω με λυγμούς.

Νιώθω ότι ζαλίζομαι παραπάνω από πριν και το δωμάτιο μικράνει.

"Καλά μην απελπιζόμαστε! Έχουμε λίγο χρόνο μέχρι να μας πάρουν για ανάκριση!" Μου είπε για να με καθησυχάσει.

Μόνο να με ηρεμήσει δεν κατάφερε. Ότι έγινε έγινε. Τώρα απλά θα μας αποδώσει αιώνια τιμωρία. Αιώνια τιμωρία επειδή ερωτευτήκαμε. Δεν υπάρχει σωτηρία τώρα.

Η πόρτα χτυπάει με τους Αρχηδαιμονες και τα Σεραφείμ να φωνάζουν να ανοίξουμε.

"Τέλος χρόνου! Ότι σκέφτηκες, σκέφτηκες!" Μας είπε η Καλυψώ.

Γρήγορα γρήγορα ντυνόμαστε, φεύγει η Καλυψώ από το παράθυρο για να μην έχει και αυτή μπλεξίματα και ο Λούσιφερ ανοίγει την πόρτα. Λόγω της αμαρτίας που διασπράξαμε φέρανε και αγγέλους και δαίμονες πολεμιστές, οι οποίοι δένουν τον Λούσιφερ στα χέρια πίσω στην πλάτη του.

Με κοιτάζει στα μάτια μια ακόμη φορά πριν τον πάρουν μακρυά μου. Βέβαια η όραση μου ήδη θωλή από το καλά και με το ζόρι μπορώ να διακρίνω τι βλέμμα του.

Μωρό μου πότε θα σε ξαναδώ; Μωρό μου.. Σαν αστείο φαίνεται. Ποτέ δεν τον αποκάλεσα έτσι. Ούτε του είπα ότι τον αγαπώ.

Ένα ακόμη δάκρυ κύλησε και μετά άκουσα τα λόγια του Αρχαγγέλου.

"Εάν δεν θες να καταλήξεις όπως αυτός, ακολούθησε μας ως το γραφείο του Ραφαήλ." Ευγενικά νευω θετικά και τους ακολουθώ.

...

"Πόσο καιρό κράτησε αυτή η σχέση;" Με ρώτησε και ξέροκατάπια.

Πρέπει να πω όλη την αλήθεια αυτή τη φορά μήπως και γλυτώσω μερικά χρόνια τιμωρίας.

Πρέπει να γλιτώσω μερικά χρόνια τιμωρίας έτσι ώστε να τον ξαναδώ στα σίγουρα.

"Με τον Λούσιφερ τραβιόμαστε μισό χρόνο και λίγο παραπάνω ίσως. Με χωρισμούς, με στεναχώριες και με χαρές." Τραύλισμα αφού τα αναφιλητά μου δεν μου επιτρέπουν να μιλήσω κανονικά και ρούφηξα την μύτη μου.

Όσο μου έρχονται στιγμές από την σχέση μας θέλω όλο και περισσότερο να κλάψω. Τι όμορφη ήταν η σχέση μας ακόμη και μετά από όλα όσα τραβήξαμε με όλους αυτούς τους καυγάδες αλλά και τις στιγμές ευτυχίας.

Ο Λούσιφερ πήγε να με αγκαλιάσει αλλά ο ανακριτής ξερόβηξε και ο Λούσιφερ απομακρύνθηκε στη θέση του.

"Μάλιστα. Απλά θέλω να γνωρίζω αν λέτε δεσποινής την αλήθεια." Αφού του έκανα νόημα ότι του λέω την αλήθεια έγραψε κάτι στα χαρτιά του ενώ σκούπισα λίγα δάκρυα με το χέρι μου. "Έχω μερικές ακόμη ερωτήσεις." Έκανε μια παύση. "Το γνώριζε κανείς άλλος πέρα από εσάς τους δύο;"

Κομπιασα για λίγο πριν απαντήσω. Η σκέψη μου δεν είναι ορθή οπότε θέλω λίγο χρόνο για να απαντήσω.

"Μάλιστα. Το είχαν ανακαλύψει αρκετό καιρό πριν ο Πιλάτος, η Λίλιθ και η Κυβέλη. Δεν ξέρω γιατί δεν μας είχαν δώσει τόσο καιρό σε εσάς τους ανώτερους." Του εξήγησα και έδειξε να καταλαβαίνει.

Δεν έχω σκοπό να μαρτυρήσω την Ραχήλ, τον Λευί και την Καλυψώ εφόσον μας καλύπτουν εδώ και καιρό.

"Και δηλαδή πως ξεκίνησε όλο αυτό με τον Λούσιφερ. Είστε δύο διαφορετικά όντα. Πως γίνεται να ελκύσατε ο ένας τον άλλον. Και πως γίνεται αυτή η έλξη να ισχύει και για τους δύο;" Με ρώτησε.

"Η αλήθεια ότι στην αρχή δεν το καταλαβαίνεις. Δεν καταλαβαίνεις από που σου έρχεται. Στην αρχή ήταν που μαλώναμε και καυγαδιζαμε. Σιγά σιγά το ρίχναμε στο καλαμπούρι και γελούσαμε. Και χωρίς να το καταλάβεις έχεις γίνει φίλη με τον άλλον. Και στα ξαφνικά έρχεται η έλξη. Τον να νιώθεις τον άλλο να είναι κάτι παραπάνω από φίλος." Του εξήγησα και όλες οι όμορφες αναμνήσεις περνούν μπροστά από τα μάτια μου με αποτέλεσμα να χαμογελάσω.

Το κλάμα μου έχει αρχίσει σιγά σιγά να μειώνεται και πλέον καταφέρνω να μιλήσω πιο φυσιολογικά.

"Δεν ξέρω αν είναι τα λόγια του Λούσιφερ ή όλη η κατάστασή. Άγγελος είσαι και ξέρεις τους κανόνες! Σε είχαν ειδοποιήσει στο limbo! Γιατί τα έκανες όλα αυτά; Από πότε υπάρχει κανόνας που επιτρέπει να πιάσεις φιλίες με δαίμονα;" Με μάλωσε και έσκιψα το κεφάλι μου.

Έχει ένα δίκιο. Όμως πάντοτε ήθελα να είμαι ενάντια των κανόνων ως άνθρωπος. Ως Άγγελος ήμουν πάντα υπάκουη. Δεν ξέρω τι πήγε λάθος αυτή την φορά.

Υπέκυψα αλλά δεν μετανιώνω ούτε στο ελάχιστο. Ήταν από τα καλύτερα και πάνω από όλα αληθινά αυτά που έζησα μαζί του

Γιατί νόμιζα ότι ένιωσα κάτι με τον Πέτρο. Στην πραγματικότητα ζούσα μια ουτοπία όπου φανταζόμουν πράγματα και ότι αυτός είχε αισθήματα για μένα.

Πόσο αφελής παίζει να ήμουν.

"Δεν είναι δικό της το λάθος. Εγώ φταίω. Εγώ τα προκάλεσα όλα και στους δύο μας. Εξαιτίας μου έκανε ότι έκανε..." Πετάχτηκε ο Λούσιφερ να με σώσει.

Ο γλυκός μου. Εμένα σκέφτεται πάλι.

"Λέει ασυναρτησίες. Δεν έχει καμία σχέση ο Λούσιφερ. Εγώ έκανα ότι έκανα επειδή ήμουν και είμαι ερωτευμένη μαζί του. Και θα είμαι ερωτευμένη μαζί του για πάντα. Το ακούσατε;" Του μίλησα πιο έντονα το τελευταίο αλλά δεν το μετάνιωσα. Το αυστηρό βλέμμα του μου τι επιβεβαίωσε κιόλας.

"Μάλιστα κατάλαβα. Τα λέμε στο πειθαρχικό δεσποινής και κύριε." Μάζεψε τα χαρτιά του και έφυγε από την αίθουσα της ανάκρισης όπως και εμείς.

Καλή τύχη και στους δύο μας...
























Χελόου εβριουαν

Τι κάνετε;

Άλλα 3 κεφάλαιο τιλ δι ενντ.😥

Τα λέμε στο επόμενο ❤️

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top