2.10 Arwen het stiefzusje
Alliancent meer Arwen!
LAATST BIJ SAY CHEESE:
Ergens wel jammer dat Arwen gay blijkt te zijn, hij heeft wel wat stoers. Plots betrekt Elise mij in het gesprek door een arm om me heen te slaan. 'Dit is Cataleya, Max' zusje.'
Ik schud afkeurend mijn hoofd. Elise doet dit wel vaker als ze medelijden met me heeft, vrienden van haar voorstellen. Net alsof ik geen vrienden heb. Ik heb heel veel vrienden! De mensen van de leerlingenraad. En, je weet wel, heel veel mensen.
Aflevering 10: Arwen het stiefzusje
'Nee.'
'Hoe bedoel je "nee"!' Ik sla de stapel papier op tafel en kijk Tim boos aan. Eikel dat hij is. Als hij niet zo'n charmeur was, had hij niet eens in de kans gekregen in de leerlingenraad te zitten. Wat zien mensen in hem? Op die strakke kaaklijn, twinkelende blauwe ogen en uitdagende glimlach na dan. Zijn uiterlijk weggelaten, wat zien mensen in hem? Ik ben een knap meisje, maar kom niet zo makkelijk met dingen weg. Al ben ik dan ook niet de knapste. Niet Zinzi.
'Ik ben het wel met Tim eens.' Annelot krabbelt dansende figuurtjes op de stencils die ik net heb uitgedeeld. Twee uur heb ik over de lay-out gedaan. Nu heeft die blijvenzitter een onnodig grote bek. Echt onnodig. Kijk. Blijven zitten? Shit happens. Alleen heeft Annelot ook nog eens een homo gedate. Net alsof je dat helemaal niet opmerkt. Kijk, Arwen is wel stoer enzo, maar iedereen ziet dat hij gay is. Ik vertrouw haar mening dus niet echt. Ik weet wel beter.
'Waarom zouden we geen thema doen voor het gala?' Ik merk dat mijn stem overslaat. Ik klink net zo wanhopig als het eerste biggetje dat zijn huis van stro tegen de grote boze wolf wil beschermen.
De leden van de leerlingenraad kijken elkaar aan. Dan naar mij. Ik slik. Als ze maar niks zeggen over mijn wenkbrauwen. Ik had gewoon thuis moeten blijven. Ik had gewoon thuis moeten blijven, make-up moeten doen en thuis moeten blijven. Deze dag is vreselijk. De printer doet het ook nog eens niet waardoor ik de flyers op school uit moest printen. Alleen heb ik het natuurlijk niet goed opgeslagen en kon ik alleen een eerdere versie vinden. Er zit nog een typefout in en het is felgeel in plaats van okergeel.
Natuurlijk mengt Georgie zich ook in het gesprek nadat ze me tien keer erop heeft gewezen dat het "eindfeest" is en niet "eindfest". Bitch. Ik vertelde haar zelf dat er een typefout is dat ze moest negeren en nu doet ze alsof ik dom ben.
Georgie vindt dat ze de populairste meid op school is en kijkt met opgeheven kin op iedereen neer. Dit keer kijkt ze me niet eens aan als ze een spiegeltje uit haar handtas haalt. 'Als je zo graag een feest wil geven,' zegt ze als ze haar spiegeltje open klapt, 'doe je dat toch lekker thuis.' Bitch. Bitch. Bitch.
'Niet dat iemand wil komen,' mompelt Tim erachteraan. Eikel. Eikel. Eikel.
'Denk eens na!' Ik probeer niet eens meer mijn stemvolume te bedwingen. 'Ik kan toch niet de hele bovenbouw in mijn huis proppen!' Ik wil niet dat het een simpel huisfeest wordt. Het moet groots zijn. Ik wil uitpakken en een koning en koningin uit kunnen roepen. Levi wordt sowieso koning, misschien ik zijn koningin. Ik en Levi. Ja.
'Ik wil het niet, Cataleya!' Georgie doet met opgetrokken wenkbrauwen haar lippenstift goed. 'Ik hoef niet opgescheept te zitten met extra peasants.'
'Wat Georgie probeert te zeggen,' Annelot legt haar tekenwerk opzij, 'is dat een feest met de hele bovenbouw niet praktisch is. We hebben al een eindgala.' Ze haalt haar schouders op alsof haar afwijzing nu minder hard bij me aankomt. Wat een bitch. O, ja hoor, nu frunnikt ze zogenaamd onschuldig aan de eindjes van haar gevlochten paarse haren. Gaat ze het zo spelen? Ondertussen zijn we zogenaamd helemaal vergeten dat ze te laat binnenkwam en met haar skateboard tegen de muur aan is geknald.
'Jongens, luister,' voegt Yvette zich in de discussie. 'We zijn van de feestcommissie!' Ze is tot nu toe de enige die helpt, maar zij zit helaas niet in het eindexamenjaar waardoor haar stem niet echt meetelt. Fijn is dat. Natuurlijk zit alles me tegen. Kutdag. Kutmensen.
'Anders wachten we tot Nicole.' Je ziet Tim over zijn lippen likken. Sowieso hebben die twee seks gehad, maar ja, met wie is Nicole niet het bed ingedoken?
'Nicole is er nooit! Het zou me niks verbazen als ze vergeten is dat ze überhaupt bij de commissie zit.' Ik zucht geërgerd en doe mijn lange, blonde haren in een hoge staart. Eigenlijk ben ik diep van binnen ook wel blij dat ze er nooit is. Ze is zo dominant.
'Waar is Joey eigenlijk?'
'Ik hoorde dat hij bij Nicole is.' Er klinkt lichte jaloezie in Tims stem. 'Had je het niet gehoord bij gym? Slet.' Ik rol met mijn ogen. Deze gozer, ongelooflijk. Vreselijk. Alsof hij niet zelf de grootste slet op school is. Alleen maar omdat hij een jongen is, noemt niemand hem zo.
'Kunnen we dan naar huis?' jammert Annelot als ze een papieren hoedje uit haar tekening vouwt. 'Nicole en Joey gaan toch niet geweldig veel input hebben, gok ik zo.'
'Ik ben weg!' Georgie pakt haar tas in en staat op. Kort daarna volgt Tim.
'Sorry, Cat.' Annelot geeft me een glimlach en een duimpje omhoog. 'Volgende sessie wordt beter.' Ze pakt haar skateboard, ondanks dat ik haar zo vaak heb gezegd dat er gewonden gaan vallen als ze zo lang de gangen racet. De enige die achter blijft, is Yvette die met grote ogen naar me toe kijkt. Ze heeft haar pen rechtop vast alsof ze hongerig aan tafel zit.
'Het is voorbij, Yvette. Je mag-.' En weg was ze. Al voordat ik mijn zin af kan maken. Ik leg de flyers op een stapel en gooi het papieren hoedje weg. In het begin waren ze nog enthousiast over de dingen die ik bedacht, de poster die ik design en het enthousiasme die ik meebreng. Ze lijken me niet meer te waarderen. Ik zucht. Wie waardeert het eigenlijk nog wel? Soms denk ik dat ze me alleen in de leerlingenraad hebben aangenomen, omdat ik seks heb gehad met Levi. Nee, Levi heb ontmaagd, maar die ophef is ook van korte duur. En dat Levi mijn eerste keer was, boeide al helemaal niemand.
Levi. Ik maak me zorgen om hem. Hij zag er echt niet goed uit de laatste keer dat ik hem zag.
Ik twijfel een paar seconden, maar besluit dan de hele stapel in de zwarte prullenbak te gooien. Het ploft op een oefententamen en plakkerige propjes.Voor een paar tellen kan ik er alleen maar doelloos naar het verlaten lokaal staren, maar dan sleur ik mijn cowboybag van tafel en stap ik moeizaam het lokaal uit. Ik verwacht rust, nee ik wil stilte, maar natuurlijk moest ik die vriend van Elise tegenkomen. Fijn. Niet alleen medelijden van klasgenoten, maar ook andere nobody's.
'Kitty Cat!' Arwen kauwt met een schuine grijns op zijn kauwgom. Hij bijt op zijn lip aan de kant van zijn piercing. Hij fronst als hij voor me komt staan. 'Arme, arme poesje mauw. Sipjes vandaag?'
'Laat me met rust, homo.' Ik wil hem aan de kant duwen, maar hij stapt al opzij. Niet om weg te gaan helaas. Hij slaat een arm om me heen en blijft naast me lopen.
'Je ziet eruit alsof je een slechte dag achter de rug hebt, dus ik zal die belediging laten schieten.' Hij trekt zijn wenkbrauw op en kijkt me waarschuwend aan.
'Sorry,' zeg ik dan. 'Je hebt gelijk, ik snauwde je voor niks af.'
'En dat is het lieve meisje die ik ken!' Met een knipoog grijnst hij naar me. 'Ik kan Wes niet vinden en deze koning verveelt zich zonder zijn Queen.' Hij zwaait even naar iemand achter me. Ik draai me om en zie Annelot terug zwaaien. Ze steekt haar tong uit en doet een pirouette. Arwen blaast een kusje naar haar.
'Waarom ga je niet naar haar toe?' Ik duik onder zijn arm door en verhoog mijn looptempo. Ik voel me opgedrongen. Net als de heks van Hans en Grietje die ze dwingt snoep te eten. 'Annelot lijkt je prima te waarderen.'
'Nee grapjas. Na vier maanden verkering heeft Lot genoeg Arwen magic.' Hij haalt onverschillig zijn schouders op. 'Soms date je iemand die dan gay blijkt te zijn, shit happens.'
Ik kan hem moeilijk lezen. Aan de ene kant staat hij ongeïnteresseerd met zijn rug tegen de kluisjes, alsof hij totaal geen zin heeft in sociaal contact. Anderzijds blijft hij wel nog steeds met me praten.
'Ik ben eigenlijk naar iemand op zoek.'
Arwen laat me onverwachts los. Er zijn een paar stappen nodig om mijn evenwicht te vinden.
'Heertje Levi zeker?'
Ik ga verbaasd met mijn hand door mijn klitten. 'Hoe wist je dat?'
'Je straalt de liefde uit! O, en Elise vertelde het me. Ze vroeg me of ik in je eindexamenjaar op je kon letten.' Hij geeft me een kusje op mijn voorhoofd. 'Je wordt mijn nieuwe zusje!' Arwen geeft me een onheilspellende grijns dat de boze stiefmoeder aan Assepoester had gegeven voor ze haar leven verpestte.
Lachend gaat hij daar zijn halflange haren. Hij kijkt me schuin aan. 'Eerste vraag, zal ik een manbun nemen of lijk ik dan te veel op Jake?'
'Ik weet niet eens wie die Jake is.'
'Hij is raar die knul,' hij fronst even, 'maar goed raar. Je kan beter met hem omgaan dan die Levi van je.'
'Je kent hem niet!'
'Jij wel dan?'
'Ik heb-.'
'Ja, want na seks met iemand te hebben gehad ken je de persoon?' breekt hij me af. 'Ja ja ik houd roddels bij en weet je meid,' hij tikt mijn neus aan, 'een v-jayjay heeft geen zesde zintuig.'
'Het is geen roddel, onze relatie was echt!' Ik bal mijn vuisten en voel het bloed naar mijn oren en wangen stijgen. Ze moeten gloeien nu.
Arwen kan alleen maar zuchten voor hij me plots optilt en als een baby draagt. 'Hey!' Ik spartel met mijn benen, maar zijn sterke armen houden me in zijn greep. Op een gegeven moment lig ik stil met mijn hoofd op zijn ene arm en mijn benen geslagen over de ander. Hij is verrassend gespierd.
'Meisje, meisje, ik heb een belofte gedaan aan Lies. Als Elise zegt dat ik je veilig moet houden, dan moet ik je ver van Levi Vos houden.' Hij wiegt me heen en weer en praat met een bespottende babystem. 'Want mijn liefiepiefie Kitty Cat moet weg blijven van cliché badboys.' Dit is een totaal onbekende scène in het Assepoesterverhaal. Ik kan me geen moment bedenken dat het stiefzusje de volwassen Assepoester in haar armen wiegt.
'Levi is geen badboy weet je, hij is lief.'
'Sst meisje, moet je een speentje?' Hij stopt even met praten en zet me dan voorzichtig neer. 'Ik ga echt te veel om met Jake,' mompelt hij verward.
Ik gebruik die seconde van zelfvertwijfeling en loop met snelle passen weer richting Levi's kluisje, maar Arwen heeft mijn pols alweer vast.
'Cataleya,' begint hij in alle serieusheid, 'je bent slim genoeg om te weten dat je dom bezig bent.' Dan laat hij me los, geeft hij me een aai over mijn bol en loopt hij van me weg. Ik kijk even om wat hem plots van gedachtes heeft doen veranderen en zie hem een jongen bij zijn middel vastpakken. Hij heeft een blonde afro en noemt Arwen "Ar" voor hij zijn lippen op de zijne zet.
Oké wow. Zo kom je dus van Arwen af. Ik negeer Arwens woorden compleet en loop naar de plek waar ik Levi verwacht te zien.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top