W filmie Campillo euforia spotyka rozpacz, a przyspieszone bicie serca przypomina tykanie odliczającego czas zegara. Bo o wyścig z czasem tu chodzi: mamy wczesne lata 90., epidemia AIDS zbiera we Francji swoje żniwo przy cichej zgodzie rządu i koncernów farmaceutycznych. Zmowę milczenia wokół choroby akcjami, marszami, happeningami starają się przerwać aktywiści z paryskiego ACT UP.

Film dopiero co obejrzany i myślę, że warto poświęcić czas na zapoznanie się. Produkcja jest dość długa, bo trwa prawie 2.5h i rzeczywiście w pewnych momentach wydawało się, że nudy i lepiej wyłączyć, ale raczej warto się 'przemęczyć'. Obecnie jest dostępny na cda (na szczęście nie wersja premium). Szczególnie podobała mi się muzyka i pewne ujęcia.

Film do samego końca wzbudzał we mnie mieszane uczucia, a końcówka szczególnie. Wydawało mi się to wszystko zbyt chłodne, zbyt lekko potraktowane, ale może takie było zamierzenie, by przekazać, że życie jest krótkie, więc trzeba je wykorzystywać jak tylko się da.

Kategoria wiekowa:
+18

Ocena:
7/10