"Αγαπητέ Φάνη

Στη ζωή μας μερικές φορές όλα είναι τοσο ανούσια και τόσο εκνευριστικά.

Σχεδόν κάθε μέρα από τότε είναι ίδια.

Έχω γράψει έως τώρα 332 γράμματα και με το σημερινό 333.

Κάθε μέρα όλα όσα κάνω τα καταγράφω σε αυτά τα μικρά γράμματα για να ξέρεις κι εσυ.

Απόψε η νύχτα είναι ζεστή αλλά και πάλι όχι τόσο όσο οι νύχτες του Μάη.

Απόψε νιώθω...Δεν ξέρω ούτε εγώ ακριβώς τι νιώθω.

Πάντως δεν μπορώ να κοιμηθω.

Θυμάμαι τα βράδια που περνούσαμε μαζί στο παγκάκι της αυλής μου κοιτώντας τ'αστερια. Ήταν τόσο όμορφα.

Σήμερα η μέρα ήταν τόσο βαρετή. Μόνο οι τελευταίες ώρες ξεχώρισαν.

Αγάπη μου προσπαθώ να μείνω δυνατή.

Αλλά...σκέφτομαι

Σκέφτομαι τα βράδια μας, τις στιγμές μας.

Σήμερα ήταν Τετάρτη.

Δεν έκανα πολλά για να σου πω οπότε το γράμμα μου θα είναι μικρό απόψε.

Καλό σου μήνα αγάπη μου.

Ξέχασα να σου ευχηθώ αλλά και να θέλω εισαι αλλού.

Καλέ μου, νιώθω σαν ένα εγκλωβισμένο περιστέρι εσυ με.εγκλωβισες κάνοντάς με να σε αγαπήσω και πλέον αφού έφυγες εμεινα παγιδευμένη σε μια αγάπη που δεν ξέρω που θα βγει.

Και πονάει πολύ αυτό Φάνη.

Θέλω να γυρίσεις να με πάρεις αγκαλιά. Θέλω να μου θυμίζεις ότι ειμαι κάτι διαφορετικό μες τη μάζα.

Θυμάμαι πως τα μυαλά μας γινόντουσαν ένα χωρίς ούτε ένα άγγιγμα

Θυμάμαι όταν ήμασταν μαζί για κάμπινγκ.

Μου παραχωρησες το δικό σου αφράτο στρώμα για να μην πονάει η δική μου πλάτη.

Πάντα τόσο γλυκός κι όμως έκανες κάτι τόσο σκληρό.

Με αφησες πίσω χωρίς να σε νοιάζει.

Σε αναζητώ παντού, στους διαδρόμους, στην καφετερια, στο σπίτι σου, εχω την εντύπωση ότι από κάπου θα βγεις και θα μου πεις ότι αυτοί οι μήνες είναι μια κακόγουστη πλάκα.

Γύρνα, γύρνα και πες μου ότι δεν έφυγες ποτέ.

Σήμερα μέσα στο πλήθος ξανανιωσα μόνη, τόσο άσχημο συναίσθημα μα η μοναξιά έγινε ο καλύτερός μου φίλος.

Κι όμως μετανιώνω,.μετανιώνω που την αφησα να μπει αναμεσα σε εμενα και στους ανθρώπους που αγαπώ.

Κάθε μέρα νιώθω εξαρτημένη επίσης και από το κινητό μου.

Όχι,όχι λάθος δεν είναι από την συσκευή, η εξάρτησή μου σε αυτοί είναι οί άνθρωποι εκεί μεσα.

Είμαστε χιλιάδες, εκατομμύρια, εξαρτημένοι νέοι.

Θέλω να το αφησω μακριά αλλά δεν μπορώ Γιατί αφήνω και τους ανθρώπους που έχω εδώ μέσα.

Αγάπη μου έλα πίσω να εξαρτηθω ξανα από εσένα κι εσυ απο εμένα.

Σήμερα ήταν 1 Μαρτίου 2017 πάνε 333 ημέρες που λείπεις.

Περιμένω καρτερικά να γυρίσεις πίσω. Μου λείπεις Φάνη, γύρνα.

Με αγάπη
Η αγαπημένη σου,
Δανάη.