"Αγαπητέ μου Φάνη,

Η μέρα σήμερα ήταν τόσο ωραία.
Ο ήλιος τόσο ζεστός για Άνοιξη.

Βγηκα πάλι με την παρεα μας σήμερα αγάπη μου και ομολογώ πως για λίγο σε ξέχασα.

Μερικές φορές βασανιζομαι τόσο πολύ και μόνο στη σκέψη σου. Προσπαθώ να ξεχάσω, μα ...Είναι τόσο δύσκολο αγάπη μου.

Κάθομαι στο μαλακό κρεβάτι μου απόψε και συντροφιά είναι η φωτογραφία μας από το περασμένο καλοκαίρι.

Μάλλον οι φωτογραφίες μας γενικά.

Έφτιαξα τον τοιχο του κρεβατιου μου ένα ολόκληρο άλμπουμ.

Θυμάσαι τις φωτογραφίες μας; Όλες ήταν Polaroid. Σου άρεσαν τόσο πολύ Αυτού του είδους οι Φωτογραφίες.

Καθόσουν και με έβγαζες παντού. Έκανες κλικ με τα μαγικά σου δάκτυλα και έβγαιναν τόσο όμορφες.

Θυμάμαι όποτε σε έβγαζα εγώ δεν ήταν τόσο επαγγελματικές όσο οι δικές σου.

Σήμερα το μεσημέρι κάθισα με τους γονείς μου. Βασικά με την μητέρα μου και την γιαγιά και τον παππού. Θυμασαι;

Η κυρία Κλελια η πεθερουλα σου;

Και η κυρία Δανάη με τον κύριο Κώστα;

Κάθομαι τώρα και σου γράφω αυτό το γράμμα. Σκέφτομαι πόσο ζήλευα.

Τώρα πονάω Φάνη, δεν ζηλεύω.

Λείπεις καρδιά μου και πονάω.

Δεν ηθελα να γυρίσω σπιτι ήθελα να πετάξω χαρταετό κι εγώ σήμερα.

Αλλά προτίμησα να μην πάω τελικά και ξέρεις γιατι; Γιατί λειπεις.

Δεν ηθελα να δω τον Κλεάνθη να πετάει τον χαρταετό.

Εσύ, εσύ είχες μια χάρη, ήσουν γεμάτος ζωντάνια, έτρεχες για να σηκώσεις τον χαρταετό και να μην με απογοητεύσεις, μου έδινες να τον κρατήσω κι εγώ. Ξέρεις Φάνη δεν έπρεπε να φύγεις.

Τα κορίτσια της παρέας μιλούν όλο για εσενα λες και δεν ήμουν ποτέ ερωτευμένη μαζί σου, λες και δεν υπάρχω.

Κι όμως ειμαι εκει.

Τους φοβάμαι, μόνο να ήξερες πόσο τρομάζω, νιώθω σαν ένα μικρό ελάφι ανάμεσα σε λύκους.

Με κρίνουν, Ναι με κρίνουν. Με κρίνουν Γιατί σ'αγαπησα, με κρίνουν Γιατί ακολουθώ τα όνειρά μου.

Συνέχεια βρίσκουν λόγους.

Ακόμα και για το τι φοράω.

Αλλά συνεχίζω να το ανέχομαι γιατι έφυγες εσύ και δεν έχω κανέναν.

Με αφησες μονη σε ενα κοπαδι λυκους.

Κι όμως εγώ συνεχίζω να σε αγαπώ Φάνη.

Σήμερα είναι 27/02 και πάνε 331 ημέρες που λείπεις.

Αυτά ήταν για σήμερα καρδιά μου. Σου υπόσχομαι να γράψω και αύριο.

Σε αγαπώ
Η αγαπημένη σου,
Δανάη