"Αγαπητέ μου Φάνη ,

Έχω να σου γράψω καιρό έτσι δεν ειναι;

Αυτό είναι το τελευταίο μας γράμμα.

Εξάλλου είχα δώσει την αναθεματισμενη υπόσχεση ότι μόνο ένας χρόνος και μετά δεν θα έγραφα ποτέ ξανα.

Όλον αυτόν τον καιρο ένιωθα άσχημα, πολύ άσχημα. Αλλά νομίζω όλα άλλαξαν καρδιά μου.

Τώρα ειμαι καλα.

Τώρα όλα τελειώνουν.

Είμαι σίγουρη ότι θα τελειώσουν.

Είχες όλα τα καλά του κόσμου αγάπη μου.

Αυτό το ζεστό χαμόγελο σου, τα γλυκά φιλία σου.

Όλα επάνω σου τόσο αρμονικά

Θέλω απόψε να περπατήσω στην θάλασσα όπως παλιά
Δεν ξερω αν έχεις σκοπό να έρθεις. Μόνο θα ήθελα να ξέρεις ότι σε αγαπώ ακόμη.

Αυτό αγάπη μου θα είναι το πιο σύντομο γράμμα
Έλεγα ότι θα είναι αποχαιρετιστήριο αλλά δεν θέλω να σε αποχωριστώ από μέσα μου.

Απλά θα σε διαχειριστώ ως μια γλυκιά ανάμνηση με άρωμα σανταλοξυλου και βανίλιας.

Σε αγάπησα και συνεχίζω να σε αγαπώ Φάνη καρδιά μου.

Αυτό ήθελα να ξέρεις μόνο.

Εύχομαι να γυρνούσε πίσω.

Δεν πειράζει όμως.

Σε κρατώ στην καρδιά μου.

Είναι η τελευταία ημέρα Φάνη. Πανε 365 μέρες και ακόμα να φανείς.

Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα δεν χρειάζεται να πω ημερομηνία. Απλά μόνο ότι σε αγαπώ.

Σε αγαπώ λοιπόν,
Η αγαπημένη σου
Δανάη "

Έβαλα το γράμμα μέσα στο μικρό ζωγραφισμένο κουτάκι. Τόσα γράμματα ενα μικρό ημερολόγιο.

Ξέρω ότι μπορεί να μην γύρισε πίσω. Ήθελε να ξεχάσει.

Αλλά νομίζω θα ξεχάσω κι εγώ.

Ο Φάνης λοιπόν ήταν μες το μυαλό μου. Ένας χαρακτήρας που αγάπησα τόσο πολύ. Που έφυγε από δίπλα μου και προπάντων ήταν ο έρωτας μου.

Έκλεισα την κούτα και την έβαλα κάτω από το κρεβατι μου.

365 γράμματα κάθε ένα για 365 ημέρες.

Ένας χρόνος.

Φόρεσα ένα σορτσάκι και μια κοντομανικη μπλούζα.

Τα όμορφα σανδάλια μου και έπιασα μια πρόχειρη κοτσίδα τα μαλλιά μου.

Θα πάω στη θάλασσα.

Έτρεξα μέσα στο πλήθος, έτρεξα για να φτάσω γρήγορα.

Έπρεπε να πάρω αέρα.

Όταν έφτασα δεν ήμουν μόνη.

'Νομίζω ότι έχεις να μου στείλεις κάποια γράμματα. Τι λες;' γύρισε και τότε τον είδα.

Ήξερε, πλέον ήξερε και γύρισε. Περίμενε να διαβάσει τα 365 γράμματα μου.

Έτρεξα και τον αγκαλιασα.

Ξέρω ότι όλες οι ιστορίες έχουνε happy ending αλλά νομίζω ότι απλά είναι μια ανάγκη να σκέφτεσαι πιο αισιόδοξα.

'Ναι, απλά πες μου ότι έχεις χρόνο να τα διαβάσεις και τα 365' ειπα κλαίγοντας στην αγκαλιά του.

'Μπορώ να διαθέσω ολόκληρη τη ζωή μου απλά θα ήθελα να με συνοδεψεις σε αυτή....λοιπον' γονάτισε και μου έκανε πρόταση γάμου.

'Αυτό έπρεπε να το ήξερες εδώ και καιρο' κάθισα στην άμμο και τον αγκαλιασα.

Γιατί έτσι δείχνουν την αγάπη τους οι άνθρωποι με αγκαλιές.

Γιατί εγώ αγάπησα και τον αγκαλιαζα κάθε λεπτό.

Και όσο μικρή και να ήταν όλη αυτή η ιστορια ενα εχω να πω.

Ότι τουλάχιστον ήταν η πιο όμορφη και αληθινή που έχω ζήσει.

Με αγάπη Δανάη

Φτασαμε στο τέλος μας λοιπόν

Λίγο μικρή αλλά πολύ γλυκιά.

Ότι έγραφα στα γράμματα ήταν.τα συναισθήματα μου. Αυτά που ένιωθα καθημερινά. Η πρωταγωνίστρια ήμουν εγώ.

Απλά ήθελα να βαλω και λίγη αγάπη. Κάτι που δεν έχω νιώσει ακόμη από αγόρι.

Ελπίζω να σας αρεσε❤❤❤

Τα λεμε στα αλλα μου βιβλια