Προχώρησε μέσα στο σπίτι, μπήκε στο δωμάτιο. Πίσω του ακολουθούσε ο Δημήτρης. Κοίταξε το δωμάτιο γύρω του και έπειτα σταμάτησε μπροστά στο πτώμα της νεαρής γυναίκας που ήταν πάνω στο διπλό κρεβάτι. Τα χέρια της ήταν δεμένα στην κορυφή του κρεβατιού.
<<Μαριλένα Βερονίκου...>> ο Δημήτρης στάθηκε δίπλα του <<Δεν απαντούσε σε μια κυρία, ήρθε της χτύπησε την πόρτα και έπειτα κάλεσε την αστυνομία.>> Δημήτρης έκανε τον γύρω του κρεβατιού.
<<Είναι ακριβώς η ίδια υπόθεση με τις υπόλοιπες δύο.>> άφησε το βαλιτσάκι του κάτω.
<<Η μία στραγγαλίστηκε στο υπόγειο και η άλλη στο πάρκο.>> του θύμισε ο Δημήτρης.
<<Διαφορετική μέθοδος, ίδια υπογραφή.>> του είπε και σήκωσε το φρύδι του.
<<Η μέθοδος είναι πως μπαίνει, η υπογραφή του αυτό που κάνει.>>
<<Τρία με τέσσερα χτυπήματα στο κεφάλι με αυτοσχέδιο όπλο που βρίσκει στον τόπο.>> σήκωσε τον δείκτη του δείχνοντας τα χτυπήματα <<Την αναγκάζει να πιεί ένα περίεργο μείγμα. Το θύμα ναρκώνεται. Το αντικείμενο για βιασμό είναι έτοιμο. Μετά την στραγγαλίζει και εκσπερματώνει στα σεντόνια της. Και ως τελευταία πράξη περιφρόνησης την βάζει σ αυτή τη στάση.>
<<Καταραμένος να ναι!>> άκουσε πίσω του την Μυρτώ να φωνάζει.
Γύρισε λίγο το κεφάλι του να την κοιτάξει <<Μυρτώ.>> της είπε ήρεμα, την έπιασε απ το μπράτσο και την τράβηξε έξω από το δωμάτιο.

<<Άκου...>> άφησε το κράτημά του <<Δεν θέλω συναισθηματισμούς εδώ.>> αυστηρά της είπε σηκώνοντας τον δείκτη του.
<<Αυξάνει τα θύματα Πάρη.>> απάντησε κοιτάζοντάς τον αγριεμένη στα μάτια.
<<Αυτό είναι το μοτίβο του. Είναι συνεχόμενο.>> της εξήγησε.
<<Φαντάζομαι, θα θέλει να τον πιάσουμε.>>
<<Οι δολοφόνοι που αφήνουν την υπογραφή τους ποτέ δεν θέλουν να πιαστούν. Δεν θα σταματήσουν μέχρι να τους πιάσουμε.>> σίγουρος απάντησε μιλώντας της ήρεμα. Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε ήταν να την ταράξει κι άλλο.

Στάθηκε στην πόρτα του δωματίου και κοιτούσε την Μυρτώ με τον Νίκο που ερευνούσαν το κρεβάτι.
<<Έχω ψάξει παντού και δεν βρίσκω ούτε μια τρίχα.>>
<<Οπότε τι σημαίνει αυτό;>> την ρώτησε και έκλεισε τον φάκελο.
<<Καθαρίζει το μέρος πριν φύγει.>> του απάντησε <<Χρησιμοποιεί υλικά που βρίσκει στο δωμάτιό του θύματος...>> η Μυρτώ πλησίασε στην ξύλινη ντουλάπα, άνοιξε και το δεύτερο φύλλο. Στην άκρη είδε μια ηλεκτρική σκούπα. Την έβγαλε έξω και την άνοιξε <<Έχει πάρει την σακούλα.>> γύρισε την σκούπα δείχνοντας την στον Πάρη.
<<Ψάξε για αποτυπώματα.>> προχώρησε στο δωμάτιο εξετάζοντας τον χώρο γύρω του.
<<Άδικος κόπος, δεν θα υπάρχουν.>> η Κατερίνα μπήκε στο δωμάτιο << Είναι ο κύριος Καθαρός. Ορίστε...>> έδωσε στην Μυρτώ το bluelight.
<<Ευχαριστώ.>> η Μυρτώ σηκώθηκε από το πάτωμα.
<<Αυτός ο άντρας παρακολουθούσε την γυναίκα. Ήξερε πόση ώρα έχει για να μπει στο διαμέρισμα, να την σκοτώσει και να καθαρίσει.>> είπε στις γυναίκες και φόρεσε τα γάντια του.
<<Θα πω στον Γκούμα να τσεκάρει και να βρει όλους τους σεξουαλικούς παραβάτες.>>
<<Να ψάξει να βρει καλύτερα και τους ματάκηδες πριν πέντε χρόνια.>> συμπλήρωσε. Η Κατερίνα κούνησε το κεφάλι της συμφωνόντας μαζί του και βγήκε έξω.
<<Οι ματάκηδες γίνονται δολοφόνοι;>> απόρησε ο Νίκος.
<<Όχι απλά περνούν τα όρια...>> του απάντησε βλέποντας τα πράγματα πάνω στην συρταριέρα της κοπέλας <<Είναι σαν να τρως τούρτα. Ξέρεις, αρχίζεις λίγο με την άκρη και καταλήγεις να την τρως όλη.>> συνέχισε γυρίζοντας λίγο να τον κοιτάξει.

Η Μυρτώ με τον Νίκο γέλασαν και συνέχισαν να ψάχνουν.
<<Μην κουνηθεί κανένας!>> τους είπε ο Νίκος και έπιασε με το τσιμπιδάκι του μια τρίχα απ το στρώμα <<Ο κύριος Καθαρός χρειάζεται καθαρίστρια. Θα την πάω στο εργαστήριο.>> έβαλε την τρίχα στο σακουλάκι.

Ο διευθυντής του τμήματος μπήκε στον χώρο <<Πάρη...>> ο Πάρης τον κοίταξε <<Μπορούμε να μιλήσουμε λίγο έξω;>> του ζήτησε.
Ο Πάρης κοίταξε γεμάτος με απελπισία την Μυρτώ και ακολούθησε τον διευθυντή.

<<Φέρνεις το FBI εδώ; Γιατί;>> απόρησε παίζοντας με τις άκρες απ τα γυαλιά ηλίου του.
<<Προσέφεραν τη βοήθειά τους και εγώ θα την δεχτώ. Αρκεί να την δεχτείς και εσύ. Θέλω να είμαι σίγουρος ότι θα είσαι εντάξει με αυτό.>>
Φόρεσε τα γυαλιά του και περπατούσε γρήγορα δίπλα του <<Δεν πιστεύω ότι πρέπει να φτάσουμε εκεί με αυτή την υπόθεση Διονύση.>>
<<Ίσως αλλάξεις γνώμη όταν γνωρίσεις τον Ρίκ Κολπέπερ.>> ο διευθυντής του έδειξε έναν μεσήλικα άντρα, να τους πλησιάζει.
Ο άντρας σταμάτησε μπροστά τους <<Διευθυντά...>> έδωσε το χέρι του στον διευθυντή <<Ρίκ Κολπέπερ του ομοσπονδιακού.>> είπε στον Πάρη.
<<Πάρης Μυλωνάς.>> έδωσε απρόθυμα το χέρι του ανταλλάσσοντας την απαιτούμενη χειραψία.
<<Είμαι ειδικός πράκτορας. Χάρηκα για την γνωριμία. Όλοι οι κρατούμενοι συζητούν για εσάς στο Las Vegas. Λοιπόν ακούστε...>> έβγαλε τα γυαλιά του <<Το FBI είναι εδώ για να σας βοηθήσει και εσάς και τους ανθρώπους στο εργαστήριο. Φυσικά η έρευνα θα διεξάγεται από μένα. Ο διευθυντής σου θα στο είπε αυτό...>>
Ο Πάρης κοίταξε εκνευρισμένος τον διευθυντή του <<Όχι ούτε που μου το ανέφερε.>> του απάντησε διακόπτοντάς τον.
<<Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Ρώμη, σωστά;>> ο Κολπέπερ γέλασε <<Αλλά μπράβο σας. Τρείς γυναίκες νεκρές επειδή δεν κάνατε καλή δουλειά. Πολλοί δεν θα μας έδιναν την υπόθεση.>>
Ήταν ειρωνικός και έπαιζε με τα όριά του, αυτό ο Πάρης το ήξερε όμως δεν θα τον άφηνε να παίζει μαζί του σαν να είναι κάποιος νέος στην δουλειά. Είναι ο Πάρης Μυλωνάς.
<<Δεν σας την δίνω.>> του χαμογέλασε ειρωνικά <<Θα συνεργαστώ μαζί σας.>>
<<Κι αυτό καλό είναι. Θα δουλέψουμε μαζί για την υπόθεση του Στραγγαλιστή.>>
<<Του ποιού;>> σε αυστηρά σοβαρό τόνο τον ρώτησε.
<<Του Στραγγαλιστή. Τις στραγγαλίζει και τις γδύνει. Πώς αλλιώς να τον πω. Εσύ πως τον λες;>> τον ρώτησε.
<<Αγνώστου Υπογραφής Ανθρωποκτονία, αστυνομικό τμήμα Αθηνών.>> του απάντησε κοιτάζοντάς τον.
<<Δεν αστειεύεται έτσι;>> ρώτησε κοιτάζοντας τον διευθυντή και αυτός κούνησε το κεφάλι του.
<<Με συγχωρείτε.>> φώναξε ένας αστυνομικός και πλησίασε κοντά τους <<Ο άντρας εκεί θέλει να σας μιλήσει κύριε Μυλωνά...>> του έδειξε τον άντρα <<Είναι ο Πέτρος Φωτίου.>>

Ο Πάρης ακολούθησε τον αστυνομικό αφήνοντας τους άλλους πίσω του.
<<Είναι security. Λέει ότι χθες είδε κάποιον να φεύγει γρήγορα.>> είπε στον Πάρη.
Ο Πάρης πλησίασε κοντά του και σήκωσε την κορδέλα για να περάσει μέσα <<Κύριε Φωτίου...>> έδωσε το χέρι του <<Είμαι ο Πάρης Μυλωνάς.>>
<<Ξέρω ποιός είστε κύριε, σας έχω δει στην τηλεόραση.>>
<<Ειδικός πράκτορας Κολπέπερ. Θέλετε να πείτε τις πληροφορίες που έχετε για εμάς κύριε;>>
Ο άντρας έστρεψε το βλέμμα του στον Κολπέπερ και μετά το έφερε στον Πάρη <<Δεν πήρα τον αριθμό της πινακίδας του. Δεν το συνδύασα μέχρι σήμερα το πρωί.>>
<<Μπορείτε σας παρακαλώ να δώσετε πλήρη αναφορά στον ντετέκτιβ από εδώ; Αν έχουμε περισσότερες ερωτήσεις θα σας καλέσουμε. >> του είπε ο Πάρης και του έδειξε τον ντετέκτιβ.
<<Ακούστε, αν μπορώ να σας βοηθήσω με οποιοδήποτε τρόπο κύριε Μυλωνά...>>
<<Την τελευταία φορά που κάποιος πήγε να με βοηθήσει, βρέθηκε νεκρός. Παρόλα αυτά σας ευχαριστώ.>> τον διέκοψε και πέρασε από δίπλα του.
<<Έχω αργήσει για μια νεκροψία.>> είπε στον διευθυντή και τον πράκτορα. Πέρασε κάτω απ την κίτρινη κορδέλα, πάτησε το κουμπί ξεκλειδώνοντας το τζιπ του και μπήκε μέσα.

Έσπρωξε την πόρτα του νεκροτομείου, φόρεσε τα γάντια και τα γυαλιά του και πλησίασε στο τραπέζι που είχε πάνω το νεκρό σώμα της κοπέλας.
<<Τι μπορείς να μου πεις Αντώνη;>> ρώτησε τον ιατροδικαστή.
<<Τίποτα που να μην ξέρεις. Το τραύμα στο κεφάλι την ζάλιζε, έχει ένα μείγμα θείου amital μέσα της.
<<Υπνωτικό.>> γνωρίζοντας το χάπι είπε.
<<Έτσι μπορούσε να την βασανίσει και να την ελέγχει για έξι ώρες. Κοίτα τις μελανιές...>> του έδειξε τις μελανιές στο λαιμό της κοπέλας <<Οι μωβ μελανιές δηλώνουν ότι ήταν ζωντανή συνεχώς.>>
<<Την έλεγχε πλήρως.>> αντιλήφθηκε <<Την έπνιξε ενώ ήταν αναίσθητη. Μετά την επανέφερε συνεχώς.>> ο ιατροδικαστής κούνησε καταφατικά το κεφάλι του <<Σχετικά με τον βιασμό;>>
<<Ίδιο με τους υπόλοιπους φόνους. Αντικείμενο την τραυμάτισε. Βρήκα ένα μικρό ίχνος που μοιάζει με μηριαίο οστό.>> κράτησε το ίχνος στο τσιμπιδάκι και το σήκωσε ψηλά στο φως δείχνοντάς το στον Πάρη. <<Μοιάζει σαν συνηθισμένο πολύμετρο στα μάτια μου.>>

Ο Πάρης έπιασε το τσιμπιδάκι στα χέρια του και το άφησε πάνω στην παλάμη του το ίχνος και το κοίταξε καλύτερα <<Εντάξει, θα στείλω κάποιον στον τόπο του εγκλήματος μήπως βρει κάτι.>>
<<Να είσαι προσεκτικός Πάρη. Αυτοί οι φονιάδες γυρίζουν στον τόπο του εγκλήματος.>> τον συμβούλεψε ο Αντώνης.
<<Ναι, το ξέρω.>> απάντησε παρατηρώντας τα σημάδια στο λαιμό της κοπέλας <<Τελειώσαμε;>>
<<Κάτι που δεν βρήκαμε στις άλλες...>> του έκανε νόημα να πλησιάσει κοντά του <<Ίνες.>>
Ο Πάρης έπιασε από το τραπέζι το τσιμπιδάκι και έπιασε την ίνα.
<<Μια πίσω στο λαιμό της, μια σφηνωμένη ανάμεσα στα δόντια της.>>
<<Μοιάζει με βαμβακερό ύφασμα... Μπορεί για να τις κρατάει ήσυχες να τους κλείνει το στόμα με πετσέτες;>> αναρωτήθηκε.
<<Ίσως Πάρη, αυτό θα εξηγούσε για ποιό λόγο δεν ακούνε τις φωνές του θύματος.>>
<<Την φέρνει μαζί του και την παίρνει όταν φεύγει. Κάπου, λοιπόν, υπάρχουν στοιχεία του θύματος στην πετσέτα.>>
<<Είναι ένα είδος όπλου που καπνίζει για εσάς.>> του είπε ο Αντώνης.
<<Τώρα πρέπει να βρούμε αυτόν τον τύπο και ελπίζω να μην έχει βάλει πλυντήριο.>> απάντησε και σήκωσε το φρύδι του.

Κάθησε στην καρέκλα του, έβγαλε τα γυαλιά του, τα πέταξε πάνω στο γραφείο και έτριψε τα μάτια του.
<<Πείτε μου τι έχουμε.>> τους είπε στρίβοντας λοξά την καρέκλα του.
<<Αρχίζω εγώ.>> η Κατερίνα του έσπρωξε ένα χαρτί <<Το σπέρμα βρέθηκε και ταιριάζει μ αυτό στις άλλες γυναίκες.>>
<<Άρα είναι ο ίδιος. Κάτι άλλο Κατερίνα;>> την ρώτησε.
<<Κοίτα το χαρτί που σου έδωσα.>> ο Πάρης φόρεσε τα γυαλιά του και σήκωσε το χαρτί απ το γραφείο <<Στο δείγμα βρέθηκε μια μυστηριώδης κόκκινη ουσία, δεν είναι αίμα. Ο άνθρωπος που ψάχνουμε έχει κάποιο περίεργο χημικό στο DNA του. Περίεργο,ε;>>
Ο Πάρης πήρε μια βαθιά ανάσα <<Είναι.>> απάντησε και γύρισε το σώμα του στην Μυρτώ <<Εσύ Μυρτώ;>>
<<Έχω την τρίχα που βρήκε ο Νίκος το πρωί και προσπάθησα να την συγκρίνω με την τρίχα που βρήκαμε την προηγούμενη εβδομάδα.>>
<<Και να φανταστώ... Ταιριάζουν, αλλά δεν μας οδηγούν στον τύπο δυστυχώς.>> της είπε καθώς έπαιζε με το στυλό στα χείλη του.
<< Όχι, δεν μπορώ να βρω καν αν υπάρχει ίδιο DNA. Δεν υπάρχει δέρμα σε καμία απ τις δύο.>> τον πληροφόρησε.
<<Μια κοπέλα που αμύνεται θα του ξερίζωνε τα μαλλιά. Θα έπρεπε να είναι γεμάτο με DNA.>>
<<Δεν υπάρχει τίποτα Πάρη. Μοιάζει αυτό το μαλλί σαν...>>
<<Να το έκοψε.>> συνέχισε την πρότασή της και κρυφογέλασαν <<Συνέχισε να ψάχνεις.>> της είπε και σηκώθηκε όρθιος βγαίνοντας έξω από το γραφείο του.

Περπατούσε στον διάδρομο χτυπώντας απαλά τον φάκελο της υπόθεσης στην παλάμη του.
<<Θέλεις να μου πεις τι θα πείτε στην συγκέντρωση; Έλεγα να πάω πίσω στον τόπο.>> τον ρώτησε ο Νίκος πλησιάζοντας κοντά του.
<<Ποιά συγκέντρωση;>> απόρησε <<Εγώ πηγαίνω για στοιχεία.>> του έδειξε την αίθουσα στοιχείων.
<<Μου έκαναν κλήση για την υπόθεσή μας.>> του εξήγησε ο Νίκος.
<<Ει... Πάρη.>> η Μυρτώ με την Κατερίνα τον πλησίασαν <<Η Κατερίνα και εγώ βρήκαμε κάτι. Ο τύπος φυτεύει τρίχες.>> η Μυρτώ περπάτησε δίπλα του <<Θέλει να μας παραπλανήσει. Ξέρει ότι δεν έχουμε το DNA του.>>

Στην αίθουσα συνεδριάσεων είδε να μπαίνει η ομάδα του Κολπέπερ.
<<Πάρη...; Το άκουσες αυτό;>> τον ρώτησε η Μυρτώ.
Ο Πάρης στάθηκε στην πόρτα, κοίταξε τους πράκτορες έναν έναν και μπήκε αργά στην αίθουσα. Πίσω του ακολούθησαν και οι υπόλοιποι.
<<Ωραία. Λάβατε το μήνυμά μου.>>
<<Εγώ δεν το έλαβα.>> του είπε.
<<Θα σου πάρουμε καινούργια μπαταρία.>> του απάντησε ειρωνικά.

Ο Πάρης έσφιξε τα δάχτυλά του, κάνοντάς τα μπουνιά και δάγκωσε νευρικά το κάτω χείλος του.
<<Είμαστε εδώ για την υπόθεση του Στραγγαλιστή και θα σας πούμε τι θα κάνουμε.>> συνέχισε άνετος ο Κολπέπερ.
Έστριψε το σώμα του προς την ομάδα του <<Μπορείτε να γυρίσετε στο γραφείο μου σας παρακαλώ; Θα είμαι εκεί σε λίγα λεπτά.>> ακολούθησαν την εντολή του και έφυγαν.
Έμεινε μόνος του, άφησε τον φάκελο που κρατούσε στο τραπέζι και έβαλε τα χέρια του δεξιά και αριστερά στην άκρη του τραπεζιού. Κοιτούσε απέναντι του τον Κολπέπερ.
<<Ευχαρίστως θα ενημερώσω την ομάδα μου για όποια πληροφορία έχεις.>>
<<Εντάξει... Ωραία... Έχεις να μας αναφέρεις κάτι;>> τον ρώτησε.
Κοίταξε δεξιά και αριστερά τους πράκτορες, άφησε να σχηματιστεί ελάχιστα το χαμόγελο στο πρόσωπό του <<Εσύ πρώτος.>> του είπε κάνοντας τον Κολπέπερ να καταλάβει ποιος έχει το πάνω χέρι εδώ.
<<Εντάξει, έχουμε στήσει μια επιχείρηση. Η εγκληματολόγος σου, η Νικολάου εξέφρασε την επιθυμία της στους πράκτορές μου για να τεθεί στην διάθεσή μας. Θέλαμε να το ξέρεις πριν δεχτούμε την προσφορά της.>> τον ενημέρωσε ο πράκτορας.
<<Αλήθεια; Τι είδους επιχείρηση;>> συνέχισε να τον ρωτάει. Οι εκφράσεις του προσώπου του ήταν ειρωνικές.
<<Μιλάνε όλοι για την παρατηρητικότητά σου, η Νικολάου ταιριάζει στα πρότυπα των θυμάτων. Είναι νέα, μελαχρινή, αρκετά ψηλή για γυναίκα...>>

Άκουσε πίσω του βήματα, αναγνώρισε ότι ήταν της Μυρτώς. Ο Πάρης την κοίταξε και μετά κοίταξε τον Κολπέπερ. Κατάλαβε τι γινόταν και δεν θα το επέτρεπε να μπει η Μυρτώ σε τέτοιο κίνδυνο.
<<Δεν μιλάς σοβαρά.>> με στιβαρή φωνή του είπε.
<<Είναι σταθερή, έχει την κατάλληλη προσωπικότητα.>>
<<Θα του την δώσετε ως δόλωμα; Αυτό είναι το σπουδαίο σχέδιο του FBI;>> μιλούσε ήρεμα αλλά με τον τόνο της φωνής του τσάκιζε.
<<Πριν σκοτώσει ξανά. Έχεις καμία καλύτερη ιδέα;>> τον ρώτησε ο Κολπέπερ.
<<Ναι. Να τον καταλάβουμε πρώτα. Ολοκληρωτικά.>> τόνισε την τελευταία του λέξη <<και έτσι θα μπορέσουμε να τον προλάβουμε.>>
<<Και αν σκοτώσει όσο προσπαθούμε να τον καταλάβουμε;>>
<<Να με συγχωρείς αλλά δεν θέλω να σκοτώσει την εγκληματολόγο μου.>> αυστηρά του είπε δείχνοντας με τον αντίχειρά του την Μυρτώ πίσω του.
<<Θα το κάνω Πάρη. Το θέλω.>> του είπε η Μυρτώ.
Γύρισε και την κοίταξε <<Θέλεις να ρίξεις τον εαυτό σου στον δρόμο ενός ψυχασθενή δολοφόνου;>> την ρώτησε.
<<Ξέρω να αμύνομαι χωρίς όπλα.>> του απάντησε και σταύρωσε τα χέρια στο στήθος της.
<<Κρίμα, γιατί αυτό τον ερεθίζει. Μια γυναίκα που του αντιστέκεται. Του δίνει επιπλέον δύναμη όταν πρόκειται να σκοτώσει. Δεν θα πας Μυρτώ.>> έγινε για πρώτη φορά σκληρός μαζί της και δεν το μετάνιωσε. Δεν θα την έριχνε στο στόμα του λύκου εξαιτίας ενός κλόουν πράκτορα.
<<Πάρη...>> προσπάθησε να του μιλήσει.
<<Κάθησε κάτω Μυρτώ!>> της αντιμίλησε, σήκωσε τον δείκτη του δείχνοντας την καρέκλα και δεν της άφηνε περιθώρια. Το βλέμμα του είχε πάρει φωτιά. Γύρισε προς τον Κολπέπερ και τοποθέτησε τα χέρια του όπως και πριν.
<<Εντάξει αν ακολουθήσουμε την σκέψη σου, θα τον προλάβουμε;>> ο Κολπέπερ έβαλε τα χέρια του στις τσέπες.
<<Όχι ακόμα...>> έκανε μια παύση <<Ξέρει αρκετά από ιατροδικαστική για να είναι επικίνδυνος. Μας αφήνει ίχνη φυτεύοντας τρίχες, αλλά μάλλον ξυρίζει το κεφάλι του και το σώμα του για προστασία απ το DNA. Φιμώνει τα θύματά του χρησιμοποιώντας πιθανόν πετσέτα μπάνιου και την παίρνει μαζί του φεύγοντας. Θα βγει έξω και θα κυνηγήσει άλλη ψηλή μελαχρινή και ο βασανισμός θα είναι χειρότερος. Αυτή την φορά όμως, δεν θα εκσπερματώσει. Τουλάχιστον όχι στον τόπο του εγκλήματος. Θα το κάνει αργότερα. Το ελέγχει...>>
<<Πιστεύεις ότι γνωρίζει το επόμενο θύμα του;>> τον διέκοψε ρωτώντας τον η Μυρτώ.
<<Τέτοιοι δολοφόνοι πάντα ξέρουν το επόμενό τους θύμα. Αλλά δεν τον ξέρουν τα θύματα. Μέχρι που τις βιάζει, τις βασανίζει και τις σκοτώνει.>> της απάντησε και την κοίταξε συναντώντας τα μαύρα μάτια του με τα καστανά δικά της.

Η Κατερίνα του έδωσε την κούπα με τον καφέ του και κάθησε στην καρέκλα όσο ο Πάρης στεκόταν όρθιος και διάβαζε το χαρτί μπροστά του.
<<Περίμενα κάτι πιο στοιχειώδεις.>> είπε στην φίλη του.
<<Όταν κοιτάμε το ένα, βγαίνει κάτι άλλο.>>
<<Δεν είναι τόσο έξυπνος όσο νομίζει ότι είναι. Εννοώ ότι η κέτσαπ δεν αλλάζει το DNA του σπέρματος.>> της εξήγησε.
<<Ελπίζω όλα αυτά να τα μοιράζεσαι με το FBI.>>
Ο Πάρης κούνησε το κεφάλι του <<Να είσαι σίγουρη.>> τράβηξε την καρέκλα του και κάθησε.
<<Πάρη, είναι τόσο κακό να βάζουμε στο εργαστήριο τους ομοσπονδιακούς;>> τον ρώτησε η Κατερίνα.
Ο Πάρης έσμιξε τα φρύδια του και μισογέλασε <<Μίλησες με τον Ελευθερίου;>> αντερώτησε.
<<Απλά άκουσα τον διευθυντή μας. Κάτι που δεν έκανες εσύ.>> του απάντησε.
<<Αααα...Ναι, ναι... Ξέρω.>> ήπιε μια γουλιά απ τον καφέ του <<Και αν δεν συμμορφωθώ, θα βάλει τον Γεωργίου να  πάρει την υπόθεση;>>
<<Όχι, προτιμάει κάποιον της βραδινής βάρδιας. Και μάλλον  για περισσότερα πέρα απ αυτή την υπόθεση.>> διστακτικά του είπε.

Ο Πάρης την κοίταξε, έσπρωξε την κούπα στην άκρη και ακούμπησε τα χέρια του στο γραφείο <<Ααα...>> έβγαλε ένα επιφώνημα <<Τώρα που έφυγαν τα δέντρα, βλέπω σχεδόν το δάσος.>>
<<Πάρη, μάθε να είσαι πιο πολιτικός.>> του τόνισε μια μια τις λέξεις της πρότασής της.

Το άκουσμα του χτυπήματος της πόρτας του γραφείου του, διέκοψε την συζήτησή τους. Ο Νίκος πέρασε γρήγορα στο γραφείο.
<<Έχεις ένα λεπτό;>> ρώτησε τον Πάρη <<Αυτός ο τύπος φοράει λαστιχένια γάντια. Τα λεπτά ξέρει ότι αφήνουν αποτυπώματα οπότε χρησιμοποιεί τα χοντρά.>> έδωσε στην Κατερίνα ένα σακουλάκι στοιχείων.
<<Όταν κοιτάμε το ένα, βγάζει κάτι άλλο.>> είπε στον φίλο της δίνοντας του το σακουλάκι των στοιχείων με το μικρό κομμάτι γαντίου μέσα.

Αυτή την φορά καθόταν στην καρέκλα του γραφείου του Γκούμα, τουλάχιστον με αυτόν είχαν την ίδια άποψη για τους πράκτορες.
<<Ο Μάνος Σταματίου;>> τον ρώτησε αφήνοντας τον φάκελο πάνω στο γραφείο <<Ίσως να είναι αυτός που ψάχνουμε.>> ο Δημήτρης κάθησε στην καρέκλα <<Είχε λαστιχένια γάντια και είναι κατά συρροή δολοφόνος.>>
Ο Πάρης χτυπούσε ρυθμικά το στυλό του στην άκρη της καρέκλας <<Ο Σταματίου σκηνοθετούσε αυτοκτονίες με πατρικές φιγούρες. Η υπογραφή αυτού του δολοφόνου είναι η οργή με νεαρές κοπέλες. Είναι εντελώς διαφορετικό.>> του εξήγησε ο Πάρης.
<<Ίσως το FBI να έχει κάτι στα αρχεία του.>>
<<Από πότε έγινες φίλος με τους ομοσπονδιακούς; Δεν ήξερα ότι έχεις αυτή την άποψη.>> σταμάτησε να χτυπάει το στυλό και κοιτούσε τον Δημήτρη που χαμογελούσε.
<<Πότε μην κάνεις εχθρούς ενώ μπορείς απλά να κάνεις φίλους.>> του απάντησε <<Καλό είναι το FBI, έχω γλύψει και χειρότερους.>> αστειεύτηκε και βολεύτηκε καλύτερα στην θέση του <<Αλλά είμαι εντελώς αντίθετος με το σχέδιο με το δόλωμα...>>

Ο Πάρης πάγωσε και ανασηκώθηκε απ την θέση του <<Θυμάμαι την Χριστίνα, την έστειλα ενώ δεν ήταν έτοιμη.>> ολοκλήρωσε την πρότασή του ο Δημήτρης.
<<Είπα στον Κολπέπερ ότι δεν μπορεί να έχει την Μυρτώ.>> σηκώθηκε από την καρέκλα.
<<Ξέρω τι του είπες.>>
<<Σήκω φεύγουμε.>> κοφτά του είπε.
<<Που πάμε;>> απόρησε ο Δημήτρης.
<<Ήρθε η ώρα να πούμε δύο κουβέντες με τον κύριο Κολπέπερ. >> δάγκωσε το κάτω χείλος του και έσφιξε τα δόντια του.

■ Γειααα σας!!🦉 Έχουμε μια Μυρτώ στην αρχή που μπορείς να την πεις και έξαλλη.

Έχουμε έναν πράκτορα που νομίζω όλοι καταλάβαμε ότι ο Πάρης δεν τον συμπαθεί και πολύ. Λογικό βέβαια αφού είναι γεμάτος με ειρωνεία ο Κολπέπερ.

Ένας κατά συρροή δολοφόνος που ο στόχος του είναι νεαρές μελαχρινές γυναίκες. Και κάπου εκεί  η Μυρτώ γίνεται με την θέλησή της δόλωμα του FBI.

Ο Πάρης πάντως απασφάλισε και έγινε λιγάκι σκληρός με την Μυρτώ όχι ότι με χάλασε 😍

Και τέλος,  ο Πάρης θα πει δύο κουβέντες με τον Κολπέπερ καλά θα πάει και αυτό.🤭

Αν σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας που ξέρετε ότι τα λατρεύω!💕

Εμείς θα τα πούμε σύντομα με ένα νέο κεφάλαιο.🦋

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤