"Dance me to the end of love..."

  Άνοιξε την ντουλάπα, διάλεξε το μπλε σκούρο πουκάμισο και το φόρεσε. Κατέβηκε στην κουζίνα και ήπιε λίγο καφέ, κοίταξε το ρολόι του. Έπιασε το σακάκι απ' την κρεμάστρα και βγήκε έξω από το σπίτι του. Οδηγούσε με προορισμό το εγκληματολογικό, ούτε ο καιρός δεν συνεργαζόταν μαζί του σήμερα η βροχή έπεφτε καταρρακτώδως. Οι κινήσεις του ήταν μηχανικές και κοφτές, όπως τότε πριν έρθει η Μυρτώ στο εγκληματολογικό, στην ομάδα, στην καρδιά του. Πριν νιώσει πως πρέπει κάποιον να προσέχει, να νοιάζεται, πριν ερωτευθεί βαθιά. Έτσι θα ζούσε από εδώ και πέρα μόνος του, άλλωστε και πριν χωρίς κάποιον να τον περιμένει ζούσε μπορούσε να το κάνει και τώρα. Τουλάχιστον για λίγους μήνες. Κάθησε στο γραφείο του και τακτοποιούσε φακέλους, η Κατερίνα χτύπησε την πόρτα και πέρασε στο γραφείο του.
«Καλησπέρα Μυλωνά σε βλέπω μια χαρά. Είσαι έτοιμος για άλλη μια βάρδια;» πρόσχαρη του είπε.
«Το πως νιώθω και το πώς δείχνω είναι δύο διαφορετικά πράγματα.» απάντησε χωρίς να σηκώνει τα μάτια του από τους φακέλους.
«Κάθησε. Θέλω να σου μιλήσω.»
Ακολούθησε την εντολή του χωρίς να απαντήσει γνώριζε πολύ καλά τον δικό της και πόσο φορτισμένη ήταν η μέρα του.
«Τώρα ήρθες;» την ρώτησε ο Πάρης.
«Ναι, ετοίμαζα μερικά πράγματα για τα Χριστούγεννα. Ξέρεις Πάρη σκεφτόμουν αν φυσικά θέλεις και εσύ, να έρθεις να κάνουμε Χριστούγεννα μαζί να μην είσαι μόνος σου τέτοια μέρα.»
«Δεν θα είμαι. Γι αυτό ήθελα να σου μιλήσω.»
«Σε ακούω Πάρη.»
«Θα λείψω για έξι μήνες μπορεί και για πάντα. Υπεύθυνη για το εγκληματολογικό θα είσαι εσύ.» της ανακοίνωσε κάνοντας στην άκρη τον φάκελο που κρατούσε.
«Τι...; Γιατί...;» αναστατωμένη τον ρωτούσε.
«Θα κάνω Χριστούγεννα με την μητέρα μου, έχει ανάγκη ο ένας τον άλλον τέτοιες μέρες. Έχω να την δω πολύ καιρό. Έπειτα θα κάνω την εγχείρηση Κατερίνα. Ελπίζω να πετύχει και να μην μείνω κουφός.»
«Πόσες είναι οι πιθανότητες;» τον ρώτησε.
«Οι πιθανότητες είναι με το μέρος μου. Η τεχνολογία έχει εξελιχθεί πλέον.»
«Θες να έρθω μαζί σου στην εγχείρηση; Να μην πας μόνος σου.»
«Οχι, Κατερίνα, τα καταφέρνω μια χαρά μόνος μου. Σ ευχαριστώ. Αύριο το πρωί φεύγω.»
«Δηλαδή εγώ από αύριο θα μείνω χωρίς τον Περικλή μου; Ποιόν θα πειράζω εγώ τώρα;»
Προσπάθησε να ηρεμήσει το βαρύ κλίμα που επικρατούσε ανάμεσά τους. Πράγμα που κατάφερε κάνοντας τον Πάρη να γελάσει.
«Θα ήταν πολύ καλύτερο για όλους μας να μην με φωνάζεις με αυτό το όνομα. Τουλάχιστον όσο ακόμα μπορώ και το ακούω.» αστειεύτηκε με την κατάστασή του.
«Γι αυτήν το κάνεις έτσι;»
«Όλα για την Μυρτώ τα κάνω Κατερίνα. Είναι το άλλο μου ολόκληρο, ο άνθρωπός μου. Ένας σοβαρός λόγος που δεν την ακολούθησα ήταν γιατί δεν ξέρω πότε και αν θα μείνω κουφός. Δεν θέλω να είμαι βάρος δίπλα της και για αυτό δεν ξέρει τίποτα. Τώρα που φεύγει αποφάσισα να κάνω την εγχείρηση αν δεν πετύχει δεν θα βαρύνω κανέναν και η Μυρτώ θα συνεχίσει την ζωή της.»
«Και αν πετύχει Πάρη;»
«Θα συνεχίσω την ζωή μου και που ξέρεις...; Μπορεί να συναντηθούν ξανά οι δρόμοι μας με την Μυρτώ.» ανασήκωσε τους ώμους του.
«Έχει έρθει εδώ και ώρα. Είναι μέσα στην αίθουσα συντονισμού. Τους αποχαιρετάει όλους.» τον ενημέρωσε και σηκώθηκε απο την θέση της.
«Θα πάω σε λίγο.» απάντησε ξερά.
«Εγώ λέω να πας τώρα.» του επέβαλε σχεδόν «Δεν είναι μέρα για δουλειά Πάρη. Μην πιέζεις τον εαυτό σου.»
«Και εδώ;» γέλασε «Θέλει έναν επόπτη η βάρδια.» συνέχισε.
«Θα καθήσω εγώ. Πήγαινε σπίτι Πάρη μόνο κακό κάνεις στον εαυτό σου αυτή την στιγμή.»
«Εντάξει.» απάντησε αγανακτισμένος «Θα φύγω. Σ ευχαριστώ.»
«Θα μιλάμε. Όλα θα πάνε καλά και το ξέρεις.»
Την χτύπησε στοργικά στον ώμο και βγήκε έξω από το γραφείο του.

  Περπατούσε αργά προς την έξοδο, σήκωσε το βλέμμα του και την είδε μέσα στην αίθουσα. Ήταν ευτυχισμένη, λίγο μελαγχολική αλλά ευτυχισμένη και μαζί με την ευτυχία της ήταν ευτυχισμένος και αυτός. Το χαμόγελό της, η χαρά του. Άνοιξε την πόρτα μπήκε μέσα δεν τον ένοιαζε κάνεις μόνο η Μυρτώ, δεν έβλεπε κανέναν άλλο πέρα απ' την Μυρτώ του. Πήγε κοντά της και την φίλησε μπροστά σε όλους χωρίς να τον νοιάζει κανείς και τίποτα. Σταμάτησε για λίγο της χαμογέλασε και την φίλησε ξανά πιο παθιασμένα αυτή τη φορά. Ήθελε να θυμάται το φιλί τους για πάντα. Την χάιδεψε στο μάγουλο.
«Να προσέχεις μικρή. Σ' αγαπώ.»
«Θα με προσέχεις εσύ;»
«Πάντα, Μυρτώ.»
Αγνόησε τα βλέμματα απορίας και έκπληξης γύρισε την πλάτη του και έφυγε.

  Έκλεισε με δύναμη την πόρτα του σπιτιού, πέταξε το παλτό και τα κλειδιά του σε μια άκρη, πήγε στο πικάπ και έβαλε ένα βινύλιο να παίζει.

"Dance me to your beauty with a burning violin."

Η αισθησιακή φωνή του Cohen πλημμύρισε όλο το σπίτι. Αυτό το τραγούδι δεν είναι για εραστές ή για παράνομες αγάπες. Είναι ένας ύμνος για την ζωή, διάβασε κάπου ότι ο Cohen έγραψε αυτό το τραγούδι βλέποντας φωτογραφίες του ολοκαυτώματος. Αν το υποθέσουμε αυτό, τότε μπορεί να πει πως αναφέρετε και στο δικό του ολοκαύτωμα. Το ολοκαύτωμα της ζωής του.

"Dance me through the panic 'til I'm gathered safety in."

  Πήγε στην κάβα του πήρε ένα ποτήρι από το πάνω ράφι, έβαλε λίγο ουίσκι και κάθησε στον καναπέ.

"Lift me like an olive branch and be my homeward dove."

  Το κουδούνι χτύπησε, δυσανασχέτησε άφησε το ποτήρι πάνω στο τραπέζι, πήγε στην πόρτα άνοιξε και τότε την είδε ήταν μπροστά του.
«Ήρθα να σε χαιρετήσω.»
«Το είχα ανάγκη.» της εκμυστηρεύτηκε.
Πέρασε μέσα στο σπίτι, γύρισε και τον κοίταξε.
«Χορεύουμε;» τον ρώτησε και άπλωσε το χέρι της.
«Φυσικά δεσποινίς.» ένωσε το χέρι του με το δικό της. Έβαλε το κεφάλι της στο στήθος του για να ακούει τους χτύπους της καρδιάς του.

"Oh let me see your beauty when the witnesses are gone."

  Δεν είχαν λόγια να πουν, ήταν η στιγμή τους, οι καρδιές και οι ανάσες τους συγχρονίστηκαν.

"Let me feel you moving like
they do in Babylon.
Show me slowly what
I only know the limits of."

«Πάρη θα με προστατεύεις;»
«Όπου και να βρίσκομαι, όσο μακριά και αν είμαι. Πάντα και για πάντα.»

"Dance me to the end of love."

■ Γειααα σας!!🦉 Ουσιαστικά τελείωσε η ιστορία του Πάρη και της Μυρτώς, αλλά σας έχω ένα ακόμα έξτρα κεφάλαιο που θα ανέβει για να σας  ευχαριστήσω για όλα αυτά που έχετε κάνει! Τα περισσότερα όμως θα σας τα πω αύριο, αν και δεν είμαι και τόσο καλή στα λόγια!

Ο Πάρης φίλησε την Μυρτώ μπροστά σε όλους! Αυτό και αν ήταν σοκαριστικό, δεν το περίμενε κανείς! Εντάξει ερωτευμένος είναι οπότε κάνει ο,τι θέλει!❤️

Αλλαα σκεφτείτε λίγο πόσο υπέρτατη αγάπη νιώθει για την Μυρτώ, την άφησε για να πάει κάπου καλύτερα, γιατί γνωρίζει ότι το πρόβλημα υγείας του είναι λιγάκι σοβαρό και δεν θέλει να χάσει την ζωή της μαζί του. Σκληρή απόφαση, όμως δεν ξέρω εγώ την θεωρώ ωριμότατη.

Σας ευχαριστώ πολύ για όλα! ❤️

Η Μυρτώ με τον Πάρη σας ευχαριστήσουν που μιλήσατε μαζί τους για το έγκλημα!💜