Έσπρωξε την πόρτα και στάθηκε στην άκρη του εργαστηρίου παρατηρώντας την Μυρτώ με τον Γρηγόρη.
<<Αναζητάμε οτιδήποτε έκανε την Πέμπτη έξι Σεπτεμβρίου.>> η Μυρτώ κοίταξε στιγμιαία τον Πάρη και γύρισε ξανά στα στοιχεία.
<<Αν βρούμε που ήταν πριν από επτά μέρες ο Βερνάρδος τα βρούμε και την Άννα. Η Κατερίνα πήρε ρεπό, γιατί δεν βοηθάει στην υπόθεση ο Νίκος;>> απόρησε ρωτώντας και τους δύο.
<<Θέλεις να μάθεις; Μπορείς να ξεκινήσεις απ το να μην κάνεις τα λάθη μου.>> απάντησε η Μυρτώ.
<<Όμως κράτα το ότι είσαι εδώ επειδή θέλουμε να είσαι εδώ.>> συμπλήρωσε ο Πάρης <<Είναι δικιά σας υπόθεση, Μυρτώ οτιδήποτε και αν βρεις θέλω να με ενημερώνεις.>>
Η Μυρτώ τον κοίταξε και κούνησε καταφατικά το κεφάλι της.

Έκλεισε την πόρτα του αυτοκινήτου, κοίταξε την Μυρτώ δίπλα του και προχώρησαν στο κτήριο που στεγαζόταν τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα. Η Μυρτώ είχε κανονίσει να μιλήσει με τον διευθυντή.
<<Εσύ ή εγώ;>> τον ρώτησε.
<<Δικιά σου η υπόθεση, εσύ θα την χειριστείς. Σε εμπιστεύομαι.>> της απάντησε και άνοιξε την πόρτα αφήνοντάς την να περάσει πρώτη.
Τα τακούνια της ακουγόταν στον χώρο, έκπεμπε αυτοπεποίθηση και σιγουριά, ο Πάρης πίσω της την χάζευε. Ένας κύριος τους κοίταξε και άπλωσε το χέρι του ανταλλάσσοντας χειραψία.
<<Είμαι η Μυρτώ που μιλήσαμε νωρίτερα. Αυτός είναι ο Πάρης Μυλωνάς. Γιατί ο Χριστόφορος Βερνάρδος έχει απόδειξη για το αυτοκίνητό σας;>> ρώτησε η Μυρτώ.
<<Τον προσλάβαμε για να φωτογραφίσει το αυτοκίνητο.>> απάντησε στην Μυρτώ.
<<Του ζητήσατε να βρει μοντέλο για την φωτογράφηση;>> συνέχισε η Μυρτώ.
<<Μοντέλο; Ποτέ. Τίποτα δεν πρέπει να είναι πιο σέξι από το αυτοκίνητο.>>
<<Που είναι το αυτοκίνητο;>> ρώτησε ο Πάρης μένοντας πίσω από την Μυρτώ.
<<Δεν είναι απλό αυτοκίνητο. Είναι Μαζεράτι.>>
<<Όπως και να έχει θέλουμε να το δούμε.>> του είπε η Μυρτώ.
<<Καλή μου, το αυτοκίνητο έχει νοικιαστεί τρεις φορές από τότε που το γύρισε ο Χριστόφορος. Το χει κλείσει ένας λάτρης της Μαζεράτι για αύριο. Χάνετε τον χρόνο σας.>>
<<Ξέρετε τι έκανα την τελευταία φορά που ερεύνησα ένα αυτοκίνητο;>> η Μυρτώ έφτιαξε το σακάκι της <<Έκοψα ένα κομμάτι δέρμα από όλα τα καθίσματα. Ο τύπος ήταν έμπορος ναρκωτικών.>>
Ο άντρας κοίταξε αγχωμένος την Μυρτώ, ύστερα γύρισε το βλέμμα του πίσω βλέποντας τον Πάρη ο οποίος σήκωσε ψηλά τις παλάμες του και κρυφογέλασε.
<<Θέλω το αυτοκίνητο. Άθικτο.>> είπε στην Μυρτώ.
<<Δεν σας το υπόσχομαι αυτό. Αλλά αυτό που μπορώ να σας υποσχεθώ είναι ότι το αυτοκίνητο για τις επόμενες ώρες είναι δικό μου. >> έβγαλε από το δερμάτινο τζάκετ της το ένταλμα και του το έδωσε, παίρνοντας τα κλειδιά του αυτοκινήτου.

Καθόταν στην πολυθρόνα του γραφείου του, φαινόταν σκεπτικός και έπαιζε με τις άκρες των γυαλιών του. Η Κατερίνα χτύπησε την πόρτα και πέρασε μέσα.
<<Θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη για την συμπεριφορά μου.>> προσπάθησε να απολογηθεί ενώ έπαιζε νευρικά και αγχωμένα με τα ακροδάχτυλά της.
<<Είσαι σε ρεπό, μπορείς να πας σπίτι σου. >> αυστηρά της είπε.
<<Μπορώ να δουλέψω και στα ρεπό μου, δεν με πειράζει.>>
<<Πειράζει εμένα όμως. Την στήσατε στον τοίχο λες και δεν ανήκει στην ομάδα μας. Δεν μ αρέσει αυτό και το ξέρεις πολύ καλά.>>
<<Ωραία, κατάλαβα το λάθος μου και γύρισα.>>
<<Κοίτα Κατερίνα...>> σηκώθηκε απ την θέση του και έκανε μερικά βήματα προς την πόρτα <<Πρέπει να καταλάβετε ποιος είναι το αφεντικό εδώ. Όταν λέω κάτι είτε σας αρέσει είτε όχι θα το κάνετε. Ξέρω πολύ καλά τι κάνω. Αν και όταν φύγω μπορείτε να κάνετε ο,τι θέλετε.>>
<<Μάλιστα. Έμαθα ότι την βοηθάει ο Γρηγόρης.>>
<<Την εμπιστεύομαι, ξέρει τι κάνει. Μπορείς να γυρίσεις στον δουλειά σου τώρα.>> άνοιξε την πόρτα χωρίς να της δίνει περιθώριο να απαντήσει. Η Κατερίνα έσκυψε το κεφάλι της και έφυγε. Έκλεισε την πόρτα, πλησίασε στο γραφείο του, άπλωσε τα χαρτιά της υπόθεσης στο γραφείο του και συνέχισε να βλέπει τα DVD που βρήκαν στο σπίτι της κοπέλας. Βολεύτηκε -ξανα- στην πολυθρόνα του, λίγα λεπτά μετά κατάλαβε δύο χέρια να τον αγκαλιάζουν.
<<Γύρισες Μυρτώ μου;>> της φίλησε τρυφερά τα χέρια.
<<Ναι. Βρήκα μια τρίχα, την εξέτασα για αίμα και βγήκε θετικό. Τα έστειλα στο εργαστήριο για να κάνουν σύγκριση με το DNA της κοπέλας. Βρήκες κάτι από τα DVD;>> τον ρώτησε.
<<Τίποτα.>> απάντησε και σταμάτησε το βίντεο.
<<Πώς τα πας με τον διευθυντή;>>
<<Θέλει να μάθει γιατί δουλεύεις με τον Γρηγόρη. Μπορούσες να πάρεις τον Νίκο.>> την κοίταξε.
<<Θέλω κάποιον χωρίς υπόθεση.>> του απάντησε.
<<Είναι αρχάριος σε υπόθεση καριέρας.>> προσπάθησε να της εξηγήσει.
<<Ξέρω τι κάνω.>> Τον διαβεβαίωσε <<Εμπιστεύσου με.>> συμπλήρωσε κλείνοντάς του το μάτι.
Ο Πάρης χαμογέλασε και κούνησε το κεφάλι του.

Η Μυρτώ με τον Πάρη στεκόταν έξω από την πόρτα του εργαστηρίου παρατηρώντας την Κατερίνα με τον Νίκο να εξετάζουν μερικά έγγραφα. Κοίταξε τον Πάρη, πήρε μια βαθιά ανάσα και μπήκε στο εργαστήριο κρατώντας στα χέρια της έναν φάκελο.
<<Πώς πάει;>> τους ρώτησε προσπαθώντας να σπάσει τον πάγο ανάμεσά τους. Ο Πάρης ακολούθησε πίσω της σιωπηλός.
<<Δική σου υπόθεση. Εσύ θα μας πεις.>> απάντησε η Κατερίνα όσο κοιτούσε την οθόνη του υπολογιστή μπροστά της.
<<Εντάξει λοιπόν. Ο χιλιομετρικός μετρητής της Μαζεράτι είχε 213 χιλιόμετρα. Ο έμπορος αυτοκινήτων είπε ότι το όχημα είχε 10 χιλιόμετρα όταν το πήρε ο Βερνάρδος. Αυτό σημαίνει ότι ο Βερνάρδος οδήγησε 203 χιλιόμετρα. Αν κάνουμε τα μαθηματικά, ψάχνουμε σε ακτίνα 100 χιλιομέτρων.>> τους εξήγησε.
<<Μυρτώ, κοίτα στον υπολογιστή.>> της είπε ο Νίκος. Σήκωσε το βλέμμα της και κοίταξε την οθόνη όπου βρισκόταν ένας χάρτης.
<<Το αυτοκίνητο της Άννας βρέθηκε σ αυτό το πάρκινγκ που είναι 18 χιλιόμετρα από τα ενοικιαζόμενα.>>
<<Ίσως εκεί να είχε ραντεβού με τον Βερνάρδο.>> θεώρησε η Μυρτώ.
<<Οπότε μπήκαν στο αμάξι και πήγαν για φωτογράφηση.>> συνέχισε ο Νίκος.
<<Αν έκαναν φωτογράφηση που είναι οι φωτογραφίες;>> αναρωτήθηκε η Κατερίνα κοιτάζοντάς τους.
<<Σε βρήκα!>> άκουσε πίσω της τον Γρηγόρη και γύρισε να τον κοιτάξει <<Τελείωσα με το DNA απ το αμάξι. Έχουμε ταύτιση με την οδοντόβουρτσα που βγήκε η Κατερίνα στο σπίτι της. Βρήκα επίσης και τι ήταν το εργαλείο της απόδειξης. Ήταν φτυάρι.>>
<<Την είχε ήδη σκοτώσει.>> είπε η Κατερίνα.
<<Εται εξηγείται το αίμα στην τρίχα από το πίσω κάθισμα.>> συνέχισε η Μυρτώ.
<<Πήγε το πτώμα της στο πολυκατάστημα και μετά την έθαψε. Το ερώτημα είναι, που;>> απόρησε ο Πάρης όσο παρατηρούσε τον χάρτη.
Η Μυρτώ κοίταξε για λίγο τις φωτογραφίες του αυτοκινήτου πάνω στο γραφείο και ύστερα γύρισε πίσω κοιτάζοντας τον Πάρη <<Νομίζω ότι ξέρω που είναι. Κάλεσε ενισχύσεις.>> σίγουρη του είπε και βγήκε έξω από το εργαστήριο.

Προβολείς είχαν στηθεί παντού στην σκοτεινή και δυσπρόσιτη περιοχή, οι αστυνομικοί κρατώντας φακούς ή μικρότερους προβολείς έψαχναν το μέρος. Η Μυρτώ με τον Πάρη έκαναν το ίδιο, με τον Γρηγόρη να τους ακολουθεί.
<<Καταλαβαίνω γιατί είναι όλοι οι υποψήφιοι αστυνομικοί εδώ άλλα οι αξιωματικοί που έχουν ρεπό, τι κάνουν εδώ;>> απόρησε ο Γρηγόρης.
<<Είναι η ευκαιρία τους να γίνουν ήρωες.>> του απάντησε ο Πάρης.
<<Η κοπέλα ήταν όμορφη. Αυτοί οι τύποι δεν έχουν πολλές ευκαιρίες.>> συμπλήρωσε η Μυρτώ, εξετάζοντας με το βλέμμα της το χώρο γύρω της.
<<Ευκαιρίες για ποιο πράγμα;>> ρώτησε ο Γρηγόρης σμίγοντας απορημένος τα φρύδια του.
<<Για να σώσουν μια πριγκίπισσα.>> του εξήγησε και μάζεψε τα μαλλιά της.
"Κύριε Μυλωνά. Βρήκαμε κάτι!" άκουσαν πίσω τους την φωνή ενός αστυνομικού. Πλησίασαν κοντά του και τον ακολούθησαν περνώντας προσεκτικά από τον μικρό -γεμάτο βράχια- χωματόδρομο. Σε ένα σημείο απόμερο είδε τους αστυνομικούς να πειράζουν τον τόπο του εγκλήματος.
<<Σταματήστε!>> τους φώναξε και πλησίασε κοντά <<Μόνο εμείς αγγίζουμε τον τόπο του εγκλήματος.>> έσκυψε και κοίταξε με τον φακό του το άψυχο σώμα της νεαρής κοπέλας. Ήταν θαμμένη με πέτρες, το μόνο που μπορούσες να δεις ήταν τα δάχτυλα του ενός της χεριού και το μισό της πρόσωπο.
<<Θέλω να ερευνήσετε κάθε κάδο σκουπιδιών από εδώ μέχρι το κέντρο της πόλης. Ψάχνουμε ένα φτυάρι, μια τσάντα ή οτιδήποτε μπορεί να της άνηκε.>> έδωσε εντολή στους αστυνομικούς, φόρεσε τα γάντια του και συνέχισε να κοιτάζει το πτώμα.
Η Μυρτώ με τον Γρηγόρη στάθηκαν δεξιά και αριστερά του αντίστοιχα.
<<Λοιπόν Γρηγόρη, θα σχεδιάζεις κάθε πέτρα που βγάζουμε με την Μυρτώ. Στη δίκη, θα ζητήσουν να αναπαραστήσουμε τον τόπο του εγκλήματος.>> άρχισε σιγά σιγά να ξεθάβει με το πινέλο το νεκρό σώμα της κοπέλας.

  Όλο το βράδυ τους πήρε για να ξεθάψουν το πτώμα, έβγαζαν φωτογραφίες πέρασαν με κόσκινο το χώμα που ήταν θαμμένη η κοπέλα για να μην χάσουν κανένα στοιχείο. Ανασηκώθηκε κοιτάζοντας τον τρόπο που ήταν στημένη η κοπέλα.
<<Η ωραία Κοιμωμένη.>> μουρμούρισε και συνέχισε την δουλειά.
  Ο Δημήτρης πλησίασε κοντά τους, κρατώντας την απαραίτητη απόσταση από τον τόπο.
<<Η Άννα Παπαδοπούλου.>> βλέποντας το πτώμα είπε και έβαλε τα χέρια στην μέση του.
<<Η φύση την διατήρησε. Αμμώδεις έδαφος, σκιερό μέρος, θερμοκρασίες Νοεμβρίου... Σαν ψυγείο. Μια τόσο όμορφη κοπέλα ως εκεί κουμπωμένη...>> η Μυρτώ τους έδειξε το φερμουάρ που ήταν κουμπωμένο έως πάνω στην αμάνικι λιλά μπλούζα της <<Δεν φοράει makeup. Ίσως την καθάρισε.>>
<<Και την κάλυψε με τις πέτρες για να μην την ξεβράσει η μπόρα.>>
<<Έτσι έγινε και με το άλλο κορίτσι κύριε Μυλωνά.>> πήρε τον λόγο ο Νίκος <<Ίσως να συνδέεται με την υπόθεση που είχα με την Κατερίνα, της Βασιλείας Ναμέλου.>>
<<Μπορούμε να το αποδείξουμε;>> ρώτησε ο Δημήτρης.
<<Βρέθηκαν μόνο μέρη του σκελετού της. Δεν μπορούμε να συνδέσουμε τον Βερνάρδο με τον φόνο.>> του εξήγησε ο Πάρης.
<<Τότε να τον συνδέσουμε οπωσδήποτε με αυτόν τον φόνο.>> του απάντησε ο Δημήτρης φτιάχνοντας το σήμα του στην τσέπη του σακακιού του.

  Πέρασε πρώτος στην αίθουσα της ανάκρισης, καλύπτοντας όσο μπορούσε πιο διακριτικά την Μυρτώ πίσω του. Ο άντρας σήκωσε το βλέμμα του και το κάρφωσε πάνω της, χωρίς να κοιτάζει πουθενά αλλού. Τράβηξε την καρέκλα για να καθίσει η Μυρτώ και ύστερα κάθησε και αυτός στην καρέκλα δίπλα της.
<<Τέρμα τα παζάρια.>> αυστηρά είπε ο Πάρης βάζοντας τα χέρια του πάνω στο τραπέζι <<Βρήκαμε το πτώμα της.>> του ανακοίνωσε.
<<Έξυπνο.>> απάντησε κοιτάζοντας την Μυρτώ που είχε στηρίζει το κεφάλι της πάνω στα χέρια της.
<<Σε συμβουλεύω να μην απαντήσεις.>> του ψιθύρισε ο δικηγόρος δίπλα του.
<<Χριστόφορε, απλά βοήθησέ μας. Πως έγινε;>> τον ρώτησε η Μυρτώ κατεβάζοντας τα χέρια από το τραπέζι.
<<Είσαι πολύ ατάραχος Χριστόφορε.>> πήρε τον λόγο ο Πάρης αφού περίμενε λίγα δευτερόλεπτα από την ερώτηση της Μυρτώς <<Εννοώ την σκοτώνεις, αγοράζεις ένα φτυάρι και ένα αναψυκτικό. Κουραστική δουλειά να σκάβεις τάφο ε;>>
<<Δεν έγινε έτσι.>> κουνώντας το κεφάλι του αρνητικά δεξιά και αριστερά είπε στον Πάρη.
<<Καταλαβαίνω.>> το βλέμμα του γύρισε στην Μυρτώ <<Φωτογράφος, χορεύτρια. Έπρεπε να ρυθμίσεις το φως. Σωστά;>>
<<Θέλω να φωτογραφίσω εσένα.>>

  Η Μυρτώ χαμογέλασε <<Δεν κάνουμε τίποτα, μέχρι να ξεκαθαριστεί όλο αυτό.>> του απάντησε γελώντας.
Ο άντρας αναστέναξε <<Ήταν ατύχημα.>> της ψιθύρισε και η Μυρτώ στήριξε ξανά το κεφάλι της ανάμεσα στα χέρια της δείχνοντάς του ότι την ενδιέφερε η απάντησή του <<Πήγα να αλλάξω θέση στο αμάξι, αλλά δεν την είδα.>>
<<Γιατί την πήγες εκεί;>> ρώτησε ο Πάρης.
<<Η Παπαδοπούλου είχε ποζάρει και άλλη φορά για τον πελάτη μου.>> τον πληροφόρησε ο δικηγόρος.
<<Το πρόβλημα με αυτό είναι ότι ο αντιπρόσωπος μας είπε ότι δεν είχε ζητήσει μοντέλο για να βρίσκεται στην φωτογράφηση.>> τους ενημέρωσε η Μυρτώ και χαμογέλασε ειρωνικά.
<<Της έκανα μερικά πορτρέτα. Της είχαν τελειώσει, σαν χάρη. Είμαι επαγγελματίας. Ρωτήστε τα μοντέλα μου.>> με σιγανή φωνή σχεδόν ψιθυριστά είπε στην Μυρτώ.
<<Φωτογράφισες την Άννα, λοιπόν.>>
<<Αρκετά φιλμ.>> απάντησε στην Μυρτώ.
<<Έχεις καμιά ιδέα για το που βρίσκονται αυτά τα φιλμ;>> τον ρώτησε και έπιασε μια τούφα από τα καστανά μαλλιά της βάζοντας την πίσω από το αυτί της.
<<Όχι.>> της απάντησε κοιτάζοντας δεξιά και αριστερά.
<<Αν θυμηθείς ενημέρωσέ με.>> σηκώθηκε όρθια και άνοιξε την πόρτα με τον Πάρη πίσω της να την ακολουθεί.

Είχε σταθεί πάνω από το τραπέζι που ήταν τοποθετημένο το πτώμα της κοπέλας, την παρατήρησε καλύτερα, ξανθά μαλλιά, γλυκά χαρακτηριστικά στο πρόσωπο και αρκετά ψηλή.
<<Δεν έχει τραύματα από σύγκρουση με αυτοκίνητο. Η αιτία θανάτου είναι ασφυξία.>>
Κοίταξε τον Αντώνη απέναντί του και έφτιαξε τα γυαλιά του <<Ο τύπος ήταν μεθυσμένος. Τα επίπεδα αλκοόλ στο αίμα του ξεπερνούσαν το 1,8.>> τον πληροφόρησε ο Πάρης.
<<Είναι αρκετό.>>
<<Κοίτα λίγο το δεξί της αυτί.>> έδειξε στον Αντώνη με τον δείκτη του το σημείο <<Πρέπει να την χτύπησε και να έσκισε το αυτί της.>>
<<Αυτό το τραύμα έγινε πριν πεθάνει. Είναι μόνο αιμορραγικό τραύμα.>> όσο κοίταζε το τραύμα είπε στον Πάρη.
<<Υπάρχουν στοιχεία για σεξουαλική παρενόχληση;>> τον ρώτησε.
<<Πολλαπλά τραύματα.>> του απάντησε.
<<Κάτι άλλο;>>
<<Ναι, τα επίπεδα αλκοόλ στο αίμα της ήταν 1,8.>>
<<Την ημέρα που βγήκε το ραντεβού με τους παραγωγούς του ριάλιτι. Θα ήταν σαν την Ντόροθι που κυνηγάει τον μάγο του Οζ. Δεν χρειαζόταν να μεθύσει.>> σίγουρος είπε.
<<Το αίμα όταν αποσυντίθεται προκαλεί τη δημιουργία αιθανόλης. Τα κυτταρικά τοιχώματα είναι σε επαφή με ζάχαρη και αλκοόλη και τα βακτηρίδια παράγουν διοξείδιο του άνθρακα και αιθανόλη. Το σώμα μπορεί να παράγει 0,8 γραμμάρια από μόνο του.>>
<<Και πως είχε 1,8 αφού πέθανε;>> απόρησε σηκώνοντας το φρύδι του.
<<Πρέπει να είχε πιει.>> του απάντησε ο άντρας.
<<Τρεις φωτογραφίσεις σε μια ώρα; Ίσως γι αυτό να ήπιε.>> έβγαλε τα λάτεξ γάντια του και τα πέταξε στον κάδο δίπλα του.

  Κοιτούσε τις φωτογραφίες της κοπέλας από την νεκροψία μαζί με την Μυρτώ.
<<Ο Αντώνης παρέδωσε το σώμα της Άννας στους γονείς της. Εκατοντάδες κορίτσια έρχονται κάθε χρόνο στην Αθήνα για να τα καταφέρουν.>> μουρμουρισε όσο άλλαζε τις φωτογραφίες που κρατούσε στα χέρια του.
<<Κάποιες τα καταφέρουν.>> του είπε η Μυρτώ.
<<Κάποιες άλλες όχι.>> την κοίταξε για μια στιγμή και συνέχισε αυτό που έκανε.
<<Υπάρχουν πολλαπλά τραύματα στον τράχηλο της μήτρας.>> του έδειξε την φωτογραφία.
<<Σεξουαλική παρενόχληση. Δεν ανιχνεύθηκε σπέρμα.>> την ενημέρωσε.
<<Οπότε είναι πιθανό να χρησιμοποίησε κάποιο άλλο αντικείμενο. Θα πάω να του μιλήσω.>> του είπε και πιο πολύ σαν ανακοίνωση του φάνηκε στ αυτιά του.
<<Μόνη σου;>> την ρώτησε.
<<Ναι. Μπορείς να με βλέπεις από την τζαμαρία έξω.>>
Το σκέφτηκε για λίγα δευτερόλεπτα κοιτάζοντας μπερδεμένος τα καφέ πλακάκια κάτω <<Κάνε αυτό που πρέπει.>> είπε και της γέλασε.

  Ο Πάρης κοιτούσε πίσω από την μεγάλη τζαμαρία του ανακριτικού. Η Μυρτώ από την άλλη καθόταν στην καρέκλα με τον άντρα και τον δικηγόρο του απέναντί της.
<<Κοίτα Χριστόφορε, έχω μπερδευτεί. Η Άννα Παπαδοπούλου πέθανε από ασφυξία. Εννοώ ότι κάποιος κάθισε πάνω στο στέρνο της. Πριν δύο χρόνια, είχες συλληφθεί επειδή ανάγκασες κάποια να σου κάνει στοματικό.>>
<<Δεν πιστεύεις ότι τα έκανα κάτι τέτοιο. Το πιστεύεις;>> την ρώτησε συνεχίζοντας να μιλάει με σιγανή σχεδόν ψιθυριστή φωνή.
<<Ο πελάτης μου δικάστηκε και αθωώθηκε.>> της εξήγησε ο δικηγόρος.
<<Μου άρεσε η Άννα. Της τράβηξα πολλές φωτογραφίες. Η μητέρα της Άννας της είχε πει ότι κανείς δεν την φωτογράφιζε τόσο καλά όσο εγώ.>>
<<Και κάτι ακόμη από την νεκροψία.>> κοίταξε τα χαρτιά στο φάκελο μπροστά της <<Η Άννα είχε πιεί;>> τον ρώτησε.
<<Ήθελε να χαλαρώσει, ξέρεις. Δεν μου είπε να σταματήσω.>>
<<Γιατί δεν μου το είπες αυτό πριν;>> τον ρώτησε.
<<Φοβόμουν τι θα πίστευες για μένα.>> της απάντησε.
<<Την ίδια άποψη έχω και τώρα.>> έκλεισε τον φάκελο, έσπρωξε την καρέκλα και βγήκε έξω από την αίθουσα.

  Λίγες ώρες μετά ο Χριστόφορος Βερνάρδος αφέθηκε ελεύθερος. Η Μυρτώ είχε στηρίξει το σώμα της στο γραφείο του Πάρη και κοιτούσαν στην τηλεόραση μπροστά τους την συνέντευξη του δικηγόρου.
"Ο διευθυντής του εγκληματολογικού καταδίκασε τον πελάτη μου στα μέσα ενημέρωσης. Τώρα, τα ευρήματα που τον απαλλάσσουν από τις κατηγορίες θα παραδοθούν στις αρχές.". Η Μυρτώ έκλεισε την τηλεόραση.
<<Δεν το πιστεύω ότι την γλίτωσε. Για μια στιγμή στην ανάκριση ήμουν σίγουρη ότι θα μου τα πει όλα.>> τον κοίταξε αγανακτισμένη.
<<Δεν φταις κάπου Μυρτώ, έκανες ο,τι μπορούσες. Αυτός ο τύπος θα είναι σίγουρα ξανά εδώ. Οι άνθρωποι μπορεί να λένε ψέματα τα στοιχεία όμως ποτέ.>>
Άκουσε δίπλα του το χτύπημα της πόρτας. Γύρισε και είδε την κοπέλα απ' την ρεσεψιόν.
<<Κύριε Μυλωνά σαν ζητάνε στην ρεσεψιόν.>> τον ενημέρωσε και έφυγε.
Έβγαλε τα γυαλιά του, σηκώθηκε από την καρέκλα και βγήκε έξω από το γραφείο. Πλησίασε κοντά στην ρεσεψιόν και είδε έναν άντρα κοντά στα τριάντα να τον περιμένει. Τον παρατήρησε. Τζιν παντελόνι, λευκό φανελάκι και ανοιχτό ριγέ πουκάμισο, τα χαρακτηριστικά του ήταν άγρια και τα μάτια του φαινόταν κουρασμένα.
<<Είμαι ο Άρης.>> του συστήθηκε <<μου το έστειλε ο αδερφός μου. Ο δικηγόρος του μου είπε να σας το δώσω.>> πλησίασε προς το μέρος του τον μπεζ φάκελο.
<<Άφησέ το πάνω στον πάγκο.>> του ζήτησε και κοίταξε την κοπέλα <<Μπορείς σε παρακαλώ να μου φέρεις γάντια και μια σακούλα στοιχείων;>> της είπε και η κοπέλα απομακρύνθηκε.
<<Μπορώ να σας δείξω τι έχει μέσα.>>
<<Εντάξει.>> απάντησε στον άντρα.
Αυτός άνοιξε τον φάκελο και άδειασε το περιεχόμενό του που ήταν τέσσερα φιλμ.
<<Πότε το λάβατε;>> τον ρώτησε.
<<Σήμερα.>> απάντησε ο άντρας.
Ο Πάρης κοίταξε την σφραγίδα δίπλα απ' το γραμματόσημο.
<<Ταχυδρομήθηκε πριν δύο μέρες. Δεν αναφέρεται ο αποστολέας. Πως το ξέρετε ότι το έστειλε ο αδερφός σας;>>
<<Είναι ο γραφικός του χαρακτήρας.>>
<<Υπήρχε σημείωμα στον φάκελο;>>
<<Ναι.>> απάντησε ο άντρας και έψαξε στις τσέπες του τζιν του βγάζοντας ένα σημείωμα, το άφησε στον πάγκο.
<<"Αν συλληφθώ, χρησιμοποίησε αυτά για να με βοηθήσεις." Αν συλληφθώ... Πως το ήξερε;>> ρώτησε κοιτάζοντας τον άντρα.
<<Δεν ξέρω. Εμένα μου είπαν μόνο να σας τα φέρω.>> απάντησε στον Πάρη σηκώνοντας τους ώμους του.

  Ξεδίπλωσε τα φιλμ και τα κρέμασε προσεκτικά ένα ένα στο εργαστήριο, έκανε ένα βήμα πίσω και τα κοίταξε.
<<Πως θα αποδείξει με αυτά ότι δεν έκανε τον φόνο;>> αναρωτήθηκε ο Νίκος πλησιάζοντας κοντά του και σταματώντας δίπλα του.
<<Προσπαθεί να αποδείξει ότι έχει άλλοθι. Τέσσερα φιλμ, όλα της Άννας. Κάτι δεν πάει καλά. Λευκά παπούτσια, μαύρες κάλτσες... Δεν την βρήκαμε με αυτά τα ρούχα.>> είπε στον Νίκο, ακουμπώντας προσεκτικά τα φίλμ, βλέποντάς τα ένα προς ένα.
<<Νίκο αυτό τι είναι;>> ρώτησε δείχνοντάς του το φιλμ.
<<Είναι γυμνό.>>
<<Ναι το βλέπω αυτό. Είναι το σώμα της Άννας;>>
<<Αν είναι έχει γίνει μοντάζ στην φωτογραφία. Θα τις εκτυπώσω για να είμαστε σίγουροι.>>
Η Κατερίνα πέρασε στο εργαστήριο και στάθηκε απέναντι από τους δύο άντρες.
<<Ένας υποψήφιος υπαστυνόμος βρήκε κάτι σ έναν κάδο. Θέλεις να φωνάξω τον Γρηγόρη;>> του είπε με έναν τόνο ειρωνείας που το συνόδευε με ένα ειρωνικό γελάκι.
Δεν της απάντησε, δεν υπήρχε λόγος να δώσει έκταση στο θέμα.
<<Νίκο, ειδοποίησέ με όταν τις εκτυπώσεις.>> έδωσε εντολή στο Νίκο και προχώρησε προς την έξοδο με την Κατερίνα να τον ακολουθεί.

  Έσπρωξε με το σώμα του την πόρτα της αποθήκης και φόρεσε τα γάντια του. Γύρισε το κεφάλι του κοιτάζοντας την Κατερίνα.
<<Μπορείς να φύγεις τώρα, σ ευχαριστώ. Σου είναι εύκολο να πεις στην Μυρτώ να έρθει;>> της ζήτησε και φόρεσε τα γυαλιά του.
<<Με αδειάζεις;>> τον ρώτησε παραξενεμένη με την συμπεριφορά του.
<<Το έκανες πρώτη χθες βράδυ. Πες σε παρακαλώ στην Μυρτώ να έρθει.>>
Η Κατερίνα χαμήλωσε το κεφάλι της και έφυγε.
Άρχισε να βγάζει το περιεχόμενο του κάδου και να το τοποθετεί προσεκτικά πάνω στο τραπέζι. Είδε έναν φάκελο, τον άνοιξε και είδε πολλα πορτρέτα της Άννας.

<<Με φώναξες;>> η Μυρτώ φόρεσε τα γάντια της.
<<Ναι, βρήκα αυτόν τον φάκελο. Μέσα έχει πολλά πορτρέτα της.>> άδειασε τον φάκελο και άπλωσε τις φωτογραφίες στο τραπέζι.
<<Το μικρό του ψέμα. Ο Βερνάρδος είπε ότι τη φωτογράφισε επειδή δεν είχε πορτρέτα. Έτσι της αφαίρεσε το μακιγιάζ.>> ανασήκωσε τα μαντηλάκια με το makeup πάνω τους.
<<Δεν εξηγεί το γιατί. Βρήκα την ατζέντα της.>> άνοιξε την ροζ ατζέντα και την ξεφύλλισε <<Μόνο δύο πράγματα έκανε την ημέρα που εξαφανίστηκε, έτσι γράφει στην ατζέντα. Δείπνο με τους παραγωγούς του ριάλιτι στις 7 μ.μ και το άλλο, ραντεβού με τον Βερνάρδο στις 2 μ.μ. Έτσι θα είχε αρκετό χρόνο να ετοιμαστεί για το δείπνο.>> υπέθεσε και συνέχισε να ξεφυλλίζει την ατζέντα.
<<Εδώ είναι τα ρούχα της...>> άδειασε την μαύρη τσάντα πλάτης πάνω στο τραπέζι <<Κοίτα αυτές τις μαύρες κάλτσες, έχουν μια σταγόνα αίμα πάνω τους.>> σήκωσε προς το φως τις μαύρες ψηλές κάλτσες.
<<Και το μεγάλο μας ψέμα. Ο Βερνάρδος είπε ότι όταν την χτύπησε στο αυτί ήταν ξυπόλητη. Το είπε σε μένα σήμερα λίγο πριν φύγει.>> είπε στην Μυρτώ.
<<Νομίζω πως ο Βερνάρδος σου είπε ψέματα.>> απάντησε η Μυρτώ όσο εξέταζε τις κάλτσες.

  Στάθηκαν και οι δύο έξω από την κλειστή πόρτα της αίθουσας του ανακριτικού. Την κοίταξε και της άνοιξε την πόρτα αφήνοντάς την να περάσει μόνη της μέσα, η Μυρτώ πέρασε στην αίθουσα και ο Πάρης έκλεισε την πόρτα πίσω της. Τον είχε μπροστά της, τράβηξε την καρέκλα και κάθησε απέναντί του.
<<Απέλυσα τον δικηγόρο μου.>> ήταν το πρώτο πράγμα που της είπε.
<<Να περιμένουμε καινούργιο;>>
<<Όχι.>>
Η Μυρτώ πέταξε τον φάκελο που κρατούσε πάνω στο τραπέζι <<Αυτό σου αρέσει;>> τον ρώτησε <<Να είσαι μόνος σου με γυναίκα;>> συνέχισε και άνοιξε τον φάκελο.
<<Μόνο με κάποια που σου μοιάζει.>> της απάντησε χαμογελώντας.
<<Την πας στη μέση του πουθενά, θέλησε να φύγει...>>
<<Πόζαρε γυμνή για μένα.>> την διέκοψε <<Ο αδερφός μου σας έδωσε τις φωτογραφίες. Δεν την ανάγκασα ποτέ να κάνει κάτι.>>
<<Την χαστούκισες.>> του είπε <<Και μετά την βίασες.>>
<<Εγώ την έβγαλα από τα κωλόμπαρα που δούλευε.>> της φώναξε και χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι.
<<Εμένα δεν με τρομάζεις Χριστόφορε. Ιστός από τον τράχηλο της Άννας βρέθηκε στο όπλο σου. Τι συμβαίνει; Δεν μπορούσες να το καταπιείς ότι θα την έβλεπες στην τηλεόραση;>>
<<ΣΚΥΛΑ!>> φώναξε ξανά και ξανά, χωρίς όμως να αγγίζει την Μυρτώ που συνέχισε να τον κοιτάζει αυστηρά.
<<Οι φωτογραφίες με το γυμνό ήταν ψεύτικες, προϊόν ενός κακού μοντάζ. Τελείωσαν όλα Χριστόφορε. Συλλαμβάνεσαι για τον βιασμό και τον φόνο της Άννας Παπαδοπούλου.>>

  Της έδωσε το ποτήρι του κρασιού και κάθησε δίπλα της γεμίζοντας τα ποτήρια.
<<Σε παρατηρούσα σε όλη την υπόθεση, δεν φοβήθηκες;>> την ρώτησε, φέρνοντας το ποτήρι στο στόμα του.
<<Τι να φοβηθώ;>> αντερώτησε, απλώνοντας τα πόδια της πάνω στα δικά του.
<<Αυτόν. Ξέρεις αυτά που έλεγε και έκανε. Ο τρόπος που σε κοιτούσε.>> άφησε το ποτήρι στο χαμηλό τραπεζάκι του σαλονιού και ξεκίνησε να κάνει μασάζ στα πόδια της.
<<Όχι. Δεν είχα κάτι να φοβηθώ. Ήμουν μέσα στους αστυνομικούς, στους εγκληματολόγους και σε σένα που ήσουν συνέχεια μαζί μου και δεν με άφηνες λεπτό χωρίς να με προσέχεις.>> του απάντησε και σήκωσε τους ώμους της.
<<Κορίτσι μου υπέροχο.>> περήφανος της είπε.
<<Γιατί μίλησες έτσι στην Κατερίνα και τον Νίκο;>> ήταν η σειρά της να ρωτήσει.
<<Γιατί ήταν άδικοι απέναντί σου.>> απάντησε <<Και η αδικία είναι κάτι που αντιπαθώ.>> συνέχισε.
<<Είσαι τόσο μοναδικός Πάρη μου.>> τον φίλησε στο μέτωπο και βολεύτηκε στο στήθος του.

▪️Γειααααα σας!!🦉 Το δίδυμο Μυλωνάς Νικολάου τα πήγε πολύ καλά.

Απορώ με την υπομονή του Πάρη και με το πώς γλίτωσε το ξύλο ο Βερνάρδος.

Από την άλλη ο Βερνάρδος ο ορισμός του κρίπουλα με αυτά που έλεγε στην Μυρτώ. Η οποία Μυρτώ ατάραχη συνέχιζε να δουλεύει την υπόθεση.

Επίσης ρήξη στην σχέση του Πάρη με την Κατερίνα είδαμε, ένα δίκιο το έχει ο Παρούλης είναι άδικο να είσαι άδικος καταλαβαίνετε... Υπερασπίζεται την Μυρτώ στην υπόθεση μέχρι τέλους και μπράβο του.

Πιστεύω όμως πως η Κατερίνα όντως μετάνιωσε αλλά την ειρωνεία δεν την άφησε στην ακρουλα, συνέχισε ακάθεκτη.

Στο τέλος η Μυρτώ έχει δίκιο, εξαιρετικά σπάνιο να φοβηθεις από την στιγμή που έχεις τον Πάρη συνέχεια κοντά σου, άλλο που δεν ήθελε ο Πάρης μια λάθος κίνηση του Βερνάρδου για να του σπάσει τα μούτρα...😂😂

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο
Αν σας άρεσε αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλιά σας που ξέρετε ότι τα λατρεύω.

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤️