Οι κάμερες ήταν παντού γύρω απ την μονοκατοικία με τα φλας να αστράφτουν, οι δημοσιογράφοι κυνηγούσαν τους εγκληματολόγους και τους αστυνομικούς για μια δήλωση. Κοίταξε το ρολόι στον καρπό του, η ώρα κόντευε δώδεκα τα μεσάνυχτα. Έσβησε την μηχανή και κοίταξε δίπλα του στην θέση του συνοδηγού την Μυρτώ.
<<Η υπόθεση αφορά την κοπέλα από το καμπαρέ που χάθηκε πριν έξι μέρες. Με τις κάμερες εδώ γύρω κάνε πως δεν υπάρχουν και...>>
<<Ξέρω κύριε Μυλωνά δεν θα σας ρίξω ούτε μισό βλέμμα.>> τον διέκοψε διαβεβαιώνοντάς τον.

Βγήκαν έξω από το τζιπ με τα φλας να πέφτουν κατευθείαν πάνω του, δυσανασχέτησε δείχνοντάς το με το βλέμμα του.
"Κύριε Μυλωνά μια δήλωση παρακαλώ."
"Κύριε Μυλωνά τι γίνεται με την υπόθεση;"
Τους έσπρωξε απαλά με το χέρι του χωρίς να τους δίνει καμία σημασία προχωρώντας με την Μυρτώ δίπλα του. Σήκωσε την κίτρινη κορδέλα αφήνοντας την Μυρτώ να περάσει πρώτη. Μπροστά του ο Δημήτρης μιλούσε ή μάλλον καλύτερα φώναζε στον μεσήλικα άντρα. Ο Πάρης τον παρατηρούσε, ήταν σίγουρα μεθυσμένος φαινόταν απ το βλέμμα του. Χτύπησε τον ώμο του Δημήτρη και αυτός γύρισε να τον κοιτάξει.
<<Ηρέμησε, μας βλέπουν.>> αυστηρά του είπε.
Ο Δημήτρης σήκωσε το βλέμμα του κοιτάζοντας τους άντρες της αστυνομίας.
<<Πάρτε τον, να με περιμένει.>> τους διέταξε και ξεφύσηξε <<Το σπίτι είναι άδειο.>> τους ενημέρωσε.
<<Δεν υπάρχει πουθενά το κορίτσι...>>
Ο Δημήτρης κούνησε αρνητικά το κεφάλι του.
<<Τι βγήκε απ το αλκοτέστ που κάνατε στον τύπο;>> τον ρώτησε.
<<Το επίπεδο αλκοόλ είναι 2,1.>> απάντησε ο Δημήτρης.
<<Θα αργήσει να ξεμεθύσει.>>
<<Εγώ θα περιμένω.>> είπε στον Πάρη.
<<Είπε κάτι για εκείνη;>> τον ρώτησε η Μυρτώ.
<<Δεν ανέφερε καθόλου το όνομά της. Το μόνο που είπε ήταν "Δεν ήθελα να της κάνω κακό.">> απάντησε στην Μυρτώ.
<<Αγνοείται έξι μέρες. Δεν της έκανε απλώς κακό.>> σχολίασε ο Πάρης κοιτάζοντας την μονοκατοικία πίσω του.

"Η αστυνομία συνέλαβε τον Χριστόφορο Βερνάρδο. Θεωρείτε υπεύθυνος για την εξαφάνιση της Άννας Παπαδοπούλου. Η σήμανση "χτενίζει" την κατοικία του Βερνάρδου. Αναζητά στοιχεία που θα οδηγήσουν στην εύρεση της κοπέλας", άκουγε από την μεγάλη τηλεόραση της μονοκατοικίας τις δηλώσεις του Δημήτρη όσο αυτός μαζί με την Μυρτώ ερευνούσαν το σπίτι.
Το πάτωμα του σαλονιού ήταν καλυμμένο με σκόρπιες εφημερίδες και περιοδικά που όλα αφορούσαν την Άννα Παπαδοπούλου. Άναψε τον φακό του, έσκυψε κοιτάζοντας μερικά από αυτά.

"Πόσος καιρός θα χρειαστεί μέχρι να βρεθεί;"
"Περιμένω μια απάντηση, μόλις η σήμανση τελειώσει με την έρευνα." κοίταξε τον Γεωργίου στην τηλεόραση και δυσανασχέτησε.
<<Ο Γεωργίου τρελαίνεται στο να προτρέχει. Οριακά προβλέπει το μέλλον.>> είπε στην Μυρτώ κοιτάζοντας γύρω του.
<<Αυτός ο τύπος είναι απίστευτος.>> μουρμούρισε η Μυρτώ.
<<Κρατάει κάτι σαν ημερολόγιο. Όλα τα άρθρα που αφορούν την Άννα, απο την πρώτη μέρα της εξαφάνισής της μέχρι και σήμερα το πρωί.>> σηκώθηκε και προχώρησε στην κουζίνα με την Μυρτώ να ακολουθεί πίσω του.
<<Και άλλη Άννα Παπαδοπούλου.>> η Μυρτώ στάθηκε για λίγο κοιτάζοντας την μικρή τηλεόραση που έπαιζε κάποια συνέντευξη της κοπέλας.

Ο Πάρης πέρασε πίσω από τον ξύλινο πάγκο και προχώρησε στο σκοτεινό δωμάτιο κοιτάζοντας γύρω του. Άνοιξε την πόρτα στο τέλος του διαδρόμου, το δωμάτιο ήταν πλημμυρισμένο από κόκκινο φως και φωτογραφίες να είναι κρεμασμένες σε σκοινιά. Προχώρησε σταματώντας μπροστά στον μικρό ξύλινο πάγκο, είδε μια στοίβα από κάρτες του.
<<Χριστόφορος Βερνάρδος, φωτογράφος.>> διάβασε μια απ αυτές και γύρισε να κοιτάξει την Μυρτώ.

Ήταν ξημερώματα όταν γύρισαν στο εγκληματολογικό, ο Πάρης κάθησε στο σκαμπό του εργαστηρίου αφήνοντας την Μυρτώ και τον Νίκο να ανοίξουν τον προτζέκτορα για να δουν τις φωτογραφίες.
<<Ποιός κατήγγειλε την εξαφάνιση της Άννας Παπαδοπούλου;>> ρώτησε σταυρώνοντας τα χέρια στο στήθος του.
<<Η μητέρα της. Μας είπε ότι μιλάει μαζί της κάθε μέρα.>> του απάντησε ο Νίκος <<Πήρε την αστυνομία όταν δεν την έβρισκε εκείνο το βράδυ. Εγώ και η Κατερίνα είχαμε πάει στο σπίτι της, οι λογαριασμοί της ήταν πληρωμένοι.>> συνέχισε ο νεαρός άντρας.
<<Δεν φαίνεται να λείπει τίποτα από τα καλλυντικά της.>> είπε ο Πάρης.
<<Άφησε και τα αντισυλληπτικά της. Περίεργο.>> συμπλήρωσε η Μυρτώ.
<<Η μητέρα της μας είπε ότι είχε ραντεβού με μερικούς παραγωγούς για ένα ριάλιτι.>> τους ενημέρωσε ο Νίκος.
<<Με το αυτοκίνητο τι γίνεται;>> δάγκωσε τις άκρες των γυαλιών του.
<<Βρέθηκε πριν τέσσερις μέρες, σ ένα πάρκινγκ. Κλειδωμένο. Κανένα ύποπτο ίχνος.>>
<<Η τσάντα της;>>
<<Ήταν το μόνο πράγμα που έλειπε.>> απάντησε στην Μυρτώ.
Άνοιξε τον φάκελο μπροστά του, κοιτάζοντας τα έγγραφα. Ύστερα σήκωσε το βλέμμα του φέρνοντάς το στην Μυρτώ.
<<Σχετικά με τον μεθυσμένο; Τι ξέρουμε;>> ρώτησε.
<<Είναι φωτογράφος, πράγμα που γνωρίζουμε και μένει μόνος.>> του απάντησε η Μυρτώ.
<<Εγώ και η Μυρτώ πήγαμε στο σπίτι, δεν βρήκαμε κανένα ίχνος της Άννας. Το σπίτι όταν γεμάτο με άρθρα για εκείνη μετά από τον εξαφάνισή της.>>
Η Κατερίνα μπήκε γρήγορα στο εργαστήριο, φαινόταν αναστατωμένη κοίταξε τον Πάρη.
<<Πάρη, συγγνώμη που άργησα το ξέρω ότι έπρεπε να είμαι εδώ από τις δέκα αλλά η Εύα αρρώστησε και ο Χρήστος ήταν στην δουλειά.>>
<<Δεν πειράζει. Η κόρη σου είναι καλά; Μήπως θέλεις να γυρίσεις στο σπίτι σου;>> της πρότεινε και σηκώθηκε από το σκαμπό.
<<Όχι Πάρη, σ ευχαριστώ για την κατανόηση. Είναι καλύτερα τώρα είναι ο άντρας μου μαζί της.>>
Ξεκλείδωσε το κινητό του και διάβασε το μυνημα που εμφανίστηκε στην οθόνη του.
<<Ο Δημήτρης... Πρέπει να πάω στο κελί που κρατάνε τον φωτογράφο.>> τους είπε και βγήκε έξω.
<<Θα έρθω και εγώ μαζί σου.>> φώναξε η Μυρτώ πίσω του και πλησίασε με γρήγορα βήματα δίπλα του.
<< Τον έχουν στον κάτω όροφο.>>

"Ακολουθούσα το πρωτόκολλο!"
"Φάνη σε άφησα να κάνεις ένα πράγμα σ αυτή την υπόθεση. Ένα πράγμα σου ζήτησα."
"Συγγνώμη αστυνόμε."
Άκουγαν τις φωνές του Δημήτρη από τον διάδρομο, τον είδαν να στέκεται έξω από το ανακριτικό. Πλησίασαν κοντά του ενώ δίπλα τους πέρασε ο νεαρός αστυνομικός που πριν λίγο του φώναζε ο Δημήτρης, φαινόταν απογοητευμένος.
Ο Πάρης κοίταξε το άδειο κελί δίπλα του.
<<Δημήτρη, που είναι;>> ρώτησε τον άντρα.
<<Κάνει ράμματα, αλλά άφησε κάτι για εσάς.>> έκανε το σώμα του στην άκρη δείχνοντας τους τον τοίχο πίσω του.
"Συγγνώμη, δεν ήταν να κάνω κακό σε κανέναν." είχε γράψει με το αίμα του πάνω στα λευκά πλακάκια.
Η Μυρτώ τον κοίταξε στιγμιαία και μπήκε στην αίθουσα. Ο Πάρης γονάτισε μπροστά απ την σιδερένια άκρη του τραπεζιού που ο κρατούμενος είχε χαλάσει, κοίταξε κάτω την μικρή λίμνη αίματος.
<<Κανέναν... Τι υποτίθεται ότι σημαίνει αυτό; Ότι η Άννα Παπαδοπούλου δεν είναι το πρώτο του θύμα; Ότι υπήρξαν κι άλλα θύματα πριν από αυτή;>> απόρησε η Μυρτώ.

Ο άντρας με χειροπέδες στα χέρια του και αστυνομικούς γύρω του να τον κρατάνε σταμάτησε να περπατάει κοιτάζοντας την Μυρτώ επίμονα. Το ίδιο όμως έκανε και η Μυρτώ χωρίς να χαμηλώσει στιγμή το βλέμμα της. Ο Πάρης έστρεψε το βλέμμα του στο μέρος τους, σηκώθηκε και πήγε δίπλα στην Μυρτώ.
<<Αστυνόμε, μπορείς να τον πας στο διπλανό δωμάτιο παρακαλώ;>> ζήτησε από τον άντρα και έβαλε το δείγμα που σύλλεξε στην εσωτερική τσέπη του μπουφάν του.
Ο αστυνόμος τον τράβηξε μακριά τους, αυτός όμως συνέχιζε να κοιτάζει επίμονα την Μυρτώ. Ήταν κοντά στα πενήντα, σκουρόχρωμα χαρακτηριστικά και μέτριος σε ύψος. Το κακό του βλέμμα ήταν σαν να την προκαλούσε να του μιλήσει.
<<Πάρη, μπορώ να πάω εγώ να του μιλήσω;>>
<<Δεν ξέρω αν είναι καλή ιδέα Μυρτώ.>>
<<Δεν θα μου κάνει κάτι μέσα σε τόσους αστυνομικούς.>> συνέχισε και τον κοίταξε κατεβάζοντας τους ώμους της.
<<Όχι Μυρτώ.>> αυστηρά της είπε <<Δεν είναι καλή ιδέα. Δεν θα σε στείλω στο στόμα του λύκου.>>
<<Μπορώ.>>
<<Το ξέρω ότι μπορείς Μυρτώ. Αλλά άφησέ με να το χειριστώ εγώ αυτό. Εντάξει;>> της χαμογέλασε και της χάιδεψε απαλά τον καρπό. Η Μυρτώ κούνησε καταφατικά το κεφάλι της.

Ο Πάρης με τον Δημήτρη κοίταζαν τον άντρα. Αυτός απο την άλλη δεν τους έδινε καμία σημασία και έβλεπε τα ράμματα στην παλάμη του.
<<Ξέρω, ήθελες να το κάνεις σωστά γι αυτό πήρες την Άμεσο Δράση...>> τριγύρισε στην αίθουσα φτιάχνοντας τις άκρες των μανικιών του πουκαμίσου του <<Νομίζεις ότι έτσι απλά θα φύγεις; Θα μείνεις για χρόνια στη φυλακή. Βοήθησέ με, για να σε βοηθήσω. Ξέρουμε σε ποια αναφέρεσαι. Το μόνο που θέλουμε να μάθουμε είναι που θα την βρούμε.>>
<<Σε κάνουμε να βαριέσαι;>> ρώτησε ο Δημήτρης παίρνοντας την σκυτάλη από τον Πάρη <<Να ξέρεις έχουμε όλη την νύχτα. Ένας από τους δυό μας θα κάνει υπερωρία, όχι εσύ. Γι αυτό μίλα.>>
<<Θα μιλήσω, αλλά μόνο στην όμορφη μελαχρινή που ήταν στο δίπλα δωμάτιο.>>
Ο Πάρης σταμάτησε το βήμα του, σχεδόν πάγωσε και κοιτάχτηκαν με τον Δημήτρη.

Το επόμενο πρωί τα περιπολικά έφτασαν σ ένα ερημικό μέρος με τους δημοσιογράφους να ακολουθούν. Η Μυρτώ περπατούσε μαζί με τον Χριστόφορο, ενώ ο Πάρης ακολουθούσε κοντά τους προσπαθώντας να είναι όσο πιο κοντά στην Μυρτώ.
<<Πόσα μέτρα είπες ότι ήταν από την ταμπέλα 15 χιλιόμετρα;>> τον ρώτησε η Μυρτώ.
<<Βγάλε τα γυαλιά ηλίου σου και το καπέλο σου.>>
<<Θέλω την βοήθειά σου κύριε Βερνάρδο.>> είπε η Μυρτώ προσπερνώντας τον μεγάλο βράχο.
<<Λέγε με Χριστόφορο.>>
Η Μυρτώ έβγαλε τα γυαλιά ηλίου της και τον κοίταξε <<Ωραία λοιπόν... Χριστόφορε. Είμαστε στο σωστό μέρος;>>
<<Περπατάς σαν χορεύτρια. Δουλεύεις αλλού τα βράδια; Πρέπει να είσαι πολύ καλή. Θα βγάζεις πολλά. Έχεις και ωραία μακριά μαλλιά.>>
Ο Πάρης έσφιξε τα δόντια, έκανε τα δάχτυλά του μπουνιές σφίγγοντάς τα στην παλάμη του, πήρε μια βαθιά ανάσα πλησιάζοντας ακόμα πιο κοντά τους.
<<Τι φορούσες εκείνη την μέρα Χριστόφορε;>> συνέχισε άνετη η Μυρτώ.
<<Μ αρέσουν τα μακριά μαλλιά.>> της απαντούσε χωρίς να σταματάει να την κοιτάζει.
<<Αναγνωρίζεις αυτά τα βράχια;>>
<<Να τα μακρύνεις κι άλλο.>>
Ο Πάρης ξεφύσηξε και περπατούσε σχεδόν δίπλα τους.

Στάθηκε στο ψηλότερο σημείο, είχε νυχτώσει. Ήταν πάρα πολλές ώρες εκεί έξω είχαν "χτενίσει" όλη την περιοχή χωρίς όμως να βρίσκουν κανένα ίχνος της κοπέλας. Η Κατερίνα τον πλησίασε.
<<Πάρη, είμαστε σοβαροί; Είναι λογικό οι ύποπτοι να διαλέγουν τον εγκληματολόγο τους;>> τον ρώτησε.
Ο Πάρης γύρισε λίγο το σώμα του κοιτάζοντάς την <<Λοιπόν, όλοι θέλουμε το ίδιο πράγμα Κατερίνα. Η Μυρτώ ίσως μπορέσει να μας βοηθήσει.>> της απάντησε.
<<Οπότε, αυτό σου μοιάζει ότι μας βοηθάει;>> σταύρωσε τα χέρια της και του μίλησε με έναν τόνο ειρωνείας στην φωνή της.
<<Τουλάχιστον αυτή προσπαθεί.>> σήκωσε το φρύδι του <<Ήρθε το ελικόπτερο πάω να την βρω.>> συνέχισε, άναψε τον φακό του και απομακρύνθηκε.

Χώθηκε ανάμεσα στην Μυρτώ και στον φωτογράφο περπατώντας αργά.
<<Δεν βρήκαμε τίποτα. Είπες ότι η κοπέλα ήταν εδώ.>> του είπε ο Πάρης.
<<Τα χάνω με όλον αυτό τον κόσμο εδώ.>> του απάντησε ο άντρας.
<<Θα τα χάνεις λιγότερο, αν μείνουμε εγώ και εσύ;>> ρώτησε η Μυρτώ και ο Πάρης γύρισε να την κοιτάξει.
<<Βλέπω φωτογραφίες της στην τηλεόραση, στα περιοδικά, στις εφημερίδες.>> απέφευγε να απαντάει στις ερωτήσεις τους.
<<Ωραία κύριε Βερνάρδο, θα σας πάμε πίσω στο τμήμα.>> άνοιξε την πόρτα του περιπολικού.
<<Προτιμώ το σπίτι μου.>> απάντησε μπαίνοντας στο περιπολικό.
<<Όχι ακόμη.>> αυστηρά είπε η Μυρτώ και έκλεισε την πόρτα.

Το περιπολικό απομακρύνθηκε και γύρισε το σώμα του κοιτάζοντας τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας του.
<<Τουλάχιστον μπορούμε να τον κρατήσουμε για λίγο.>> μουρμούρισε η Μυρτώ.
<<Μπορεί να βγει αύριο το πρωί με εγγύηση.>> την ενημέρωσε βάζοντας τα χέρια στις τσέπες του.
<<Δεν έχουμε βρει τίποτα. Έχετε σκεφτεί ότι ο τύπος ίσως απλά να είναι τρελός;>> αναρωτήθηκε ο Νίκος κοιτάζοντας τον Πάρη και την Μυρτώ.
<<Μέχρι να βρούμε το πτώμα, είναι το μόνο στοιχείο που έχουμε.>> του απάντησε η Μυρτώ.
<<Δεν ξέρουμε αν το έκανε.>> ανταπάντησε η Κατερίνα.
<<Έχω ένα πάρα πολύ καλό προαίσθημα ότι το έκανε.>> η Μυρτώ κοίταξε την Κατερίνα και κανόνισε το κεφάλι της.
<<Ήρθαμε εδώ, επειδή ήθελε να είναι μαζί σου, ξέρεις τριγύρω σου. Πράγμα που το κάνει παράξενο.>> ο τόνος της Κατερίνας ανέβηκε χωρίς να αφήνει πίσω της την ειρωνεία.
<<Πίστεψέ με, προτιμώ να ακολουθώ τα στοιχεία. Αλλά αν αυτά ακολουθούν εμένα...>>
<<Η υπόθεση ήταν δική μου και της Κατερίνας, μας την είχε αναθέσει ο κύριος Μυλωνάς.>> ο Νίκος διέκοψε την Μυρτώ, συνεχίζοντας την περίπου επίθεση που της έκανε η Κατερίνα.
<<Εγώ είμαι παλαιότερη εγκληματολογος από εσάς εδώ.>> είπε η Κατερίνα δείχνοντας με τον δείκτη της την Μυρτώ και τον Νίκο.
Ο Πάρης είχε σταυρώσει τα χέρια του και παρακολουθούσε την συζήτηση που έκαναν οι τρεις τους. Έφτιαξε το καπέλο του και έστρεψε το βλέμμα του πάνω στην Κατερίνα.
<<Βασικά...>> ξεκίνησε να της λέει <<Εγώ είμαι ο παλαιότερος εγκληματολόγος αυτή την στιγμή συν ότι είμαι και ο επόπτης σας.>> χαμογέλασε ειρωνικά και σήκωσε το φρύδι του.
<<Ωραία την θέλεις την υπόθεση;>> τον ρώτησε η Κατερίνα.
<<Ώπα... Μια στιγμή.>> γύρισαν όλοι κοιτάζοντας τον Νίκο <<Είναι υπόθεση καριέρας Πάρη. Εγώ και η Κατερίνα κάναμε και οι δύο αίτηση για προαγωγή. Αν δουλέψουμε σ'αυτή την υπόθεση, θα μας κρίνει όλο το τμήμα.>>
<<Στο Λας Βέγκας έχω ασχοληθεί με τις πιο πολύκροτες υποθέσεις...>> η Μυρτώ κοίταξε τον Πάρη θυμίζοντάς του ποια είναι <<Ο διευθυντής σας θα είναι πιο ήσυχος αν ξέρει ότι την χειρίζομαι εγώ.>> επιβλήθηκε στους άλλους δύο, το ήξερε καλά ότι είχε δίκιο.
<<Κοίτα μικρή, είναι μεγάλο το τμήμα. Έχει πολύ χώρο στην κορυφή.>> την ειρωνεύτηκε η Κατερίνα.
<<Πάρη δεν θα το ζητούσαμε αν δεν μπορούσαμε να το κάνουμε.>> σοβαρά είπε ο Νίκος στον Πάρη.

Ο Πάρης άκουγε ο,τι έλεγαν κοιτάζοντας κάτω τον χωματόδρομο, σήκωσε το βλέμμα του κοιτάζοντας αυστηρά την Κατερίνα. Δεν χρειάστηκε να μιλήσει, το βλέμμα του εκείνη την στιγμή έλεγε πολλά περισσότερα απ ότι θα μπορούσαν να πουν οι λέξεις.
<<Εντάξει Πάρη.>> η Κατερίνα έφυγε.
Ο Πάρης έστρεψε το βλέμμα του στον Νίκο που και αυτός έφυγε ακολουθώντας την Κατερίνα στο αυτοκίνητό της. Ο Πάρης έμεινε μόνος του με την Μυρτώ.
<<Με συμπαθούν πάρα πολύ οι δικοί σου απ ότι φαίνεται.>> μουρμούρισε η Μυρτώ <<Κοίτα Πάρη, με ήθελε και με είχε. Θέλεις την βοήθειά μου;>> τον ρώτησε.
<<Πάντα θέλω την βοήθειά σου.>> της απάντησε.

Περπατούσε στους διαδρόμους μαζί με τον διευθυντή, στο χέρι του κρατούσε σφιχτά τον φάκελο της υπόθεσης.
<<Με κάνεις να φαίνομαι κακός.>> του είπε ο διευθυντής του.
<<Όχι, αυτό το καταφέρνεις μόνος σου Νικήτα.>> απάντησε ο Πάρης.
<<Οι πολίτες θέλουν γρήγορες λύσεις. Αν είναι αυτός, πρέπει να το πει.>> ο διευθυντής έφτιαξε την γραβάτα του.
<<Πρώτα, ας μάθουμε αν το έκανε αυτός.>>
Ο διευθυντής σταμάτησε βλέποντας πίσω από την τζαμαρία την Μυρτώ με τον Γρηγόρη που είχαν απλώσει πάνω στο γυάλινο τραπέζι μερικά χαρτιά, σκούντηξε τον Πάρη σταματώντας τον.
<<Ποιος είναι αυτός μαζί με την Μυρτώ;>> ρώτησε και γύρισε να κοιτάξει τον Πάρη.
<<Ο Γρηγόρης Σαραντινός. Από τα εργαστήρια του DNA.>> απάντησε άνετος.
<<Ασχολείται με την υπόθεση;>>
<<Ναι.>>
<<Δεν είναι ακατάλληλη η στιγμή για να αναλάβουν οι μικροί;>>
<<Δεν νομίζω Νικήτα. Άλλωστε όλοι από κάπου δεν ξεκινήσαμε; Εκτός και αν δεν με εμπιστεύεσαι.>> σήκωσε τους
ώμους του.
Ο διευθυντής δεν του απάντησε και συνέχισε να περπατάει. 

■ Γειααα σας!!🦉 Απαπα έχουμε πολλά να πούμε.

Μια κοπέλα έχει εξαφανιστεί εδώ και έξι μέρες ο απαγωγέας της ίσως να είναι αυτός ίσως και όχι όμως.... Ποιος ξέρει;

Ο τυπάς έχει φάει κόλλημα με την Μυρτώ και στον Πάρη δεν αρέσει καθόλου αυτό... μα καθόλου όμως 🙌🏻
Ένα δίκιο το έχει του το δίνω.

Εντωμεταξύ οι άλλοι τι φάση ακριβώς;
Η Μυρτώ που τους πείραξε, αντιθέτως να βοηθήσει προσπαθεί όσο μπορεί και αυτή. 🤷🏻‍♀️

Αλλά ο Παρουλης το υπερασπίστηκε το κορίτσι του. Παράπονο δεν έχω.

Αν σας άρεσε αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας που ξέρετε ότι τα λατρεύω!!

Εμείς θα τα πούμε σύντομα με ένα νέο κεφάλαιο.

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤