Έφτιαξε το πλατό του και κάθησε στο παγκάκι δίπλα απ τον αστυνομικό. Παρατηρούσε τον κόσμο στις καφετέριες και πιο συγκεκριμένα τον άντρα που έβλεπε απ την φωτογραφία του φακέλου που κρατούσε.
<<Είναι σαν να παρατηρούμε πουλιά.>> σχολίασε δίπλα του ο αστυνομικός <<Βαριέσαι;>> συνέχισε ρωτώντας τον.
<<Όχι ιδιαίτερα.>> απάντησε ο Πάρης.
<<Σου έχω μια ερώτηση. Άκουσα ότι ο δολοφόνος καθάρισε πλήρως το μέρος, γιατί άφησε το σπέρμα του και δεν φόρεσε προφυλακτικό;>> τον ρώτησε.
Ο Πάρης ήπιε μια γουλιά απ τον καφέ του και κοίταξε φευγαλέα τον άντρα <<Πριν γίνει το έγκλημα, οι βιαστές συνήθως αυνανίζονται και φαντασιώνονται τον τέλειο βιασμό-φόνο. Δεν φοράει προφυλακτικό ούτε στην φαντασίωση του, ούτε στην πραγματικότητα. Το DNA του δεν είναι στο αρχείο, οπότε δεν ρίσκαρε και πολλά.>>
Ο άντρας σηκώθηκε από το τραπέζι αφήνοντας πίσω του το πλαστικό ποτήρι.
<<Κοριός σε σκουπίδια.>>
<<Οι εγκληματολόγοι δεν φοβούνται τους κοριούς.>> του είπε, έκλεισε τον φάκελο και σηκώθηκε πλησιάζοντας στο τραπέζι. Έβγαλε από την τσέπη του την πλαστική σακούλα και έδωσε το ποτήρι του καφέ του στον αστυνομικό <<Αν το DNA από εδώ ταυτίζεται με το DNA του σπέρματος, δεν χρειάζομαι ένταλμα για σύλληψη.>> έκλεισε καλά την σακούλα και πήρε τον καφέ από τα χέρια του άντρα.

<<Λοιπόν, στο κύπελλο του καφέ έκανα την ανάλυση και βρήκα δύο διαφορετικά DNA. Αυτό σημαίνει ότι η καφετέρια κάνει ανακύκλωση και όχι με την καλή έννοια.>> τους ενημέρωσε ο Γρήγορης.
<<Αηδία.>> η Μυρτώ έκανε έναν μορφασμό.
<<Τα κακά νέα είναι, ότι κανένα από τα δύο DNA δεν ταυτίζεται με το σπέρμα που βρήκατε στην σκηνή.>> συνέχισε ο Γρηγόρης.
<<Αν ο Ευάγγελου δεν βίασε την Μάρθα, πως βρέθηκε το αποτύπωμά του στο δωμάτιο;>> αναρωτήθηκε η Μυρτώ κοιτάζοντας τον Πάρη.
<<Μπορούμε να τον ρωτήσουμε.>> της απάντησε ο Πάρης και της χαμογέλασε αχνά.

Τράβηξε την καρέκλα και κάθησε απέναντι απ τον μεσήλικα άντρα, σταυρώνοντας τα χέρια του.
<<Σίγουρα δεν σκότωσα κανέναν. Δεν ξέρω πώς βρέθηκε το αποτύπωμά μου εκεί.>>
<<Δεν πιστεύουμε ότι βιαστές ή σκότωσες κανέναν...>> η Μυρτώ κάθησε δίπλα στον Πάρη <<Απλά θέλουμε να μάθουμε πως βρέθηκε το αποτύπωμά σου εκεί, στην σκηνή του εγκλήματός μας πριν πέντε χρόνια.>>
<<Κοίτα Νίκο...>> έφτιαξε τα γυαλιά του <<εκτιμούμε αρκετά το γεγονός ότι ήρθες εδώ οικειοθελώς. Αλλά αν δεν μιλήσεις, είναι παρακώλυση του έργου της δικαιοσύνης. Που αυτό δεν είναι καλό για σένα. Οπότε ας το κάνουμε εύκολο.>> του είπε βάζοντας τα χέρια του πάνω στο τραπέζι <<Τι έκανες στο δωμάτιο της Μάρθας Κυριάκου;>> τον ρώτησε.
<<Δεν θα με πιστέψετε.>> του απάντησε.
<<Δοκίμασέ μας.>> ανταπάντησε ο Πάρης σηκώνοντας το φρύδι του.
<<Είχα πάει να δω την Μάρθα. Μπήκα στα κρυφά από την πόρτα. Ήταν στο κρεβάτι και υπέθεσα ότι κοιμόταν, πλησίασα κοντά της και την είδα μέσα στα αίματα. Είδα το χέρι μου που είχε γεμίσει με το αίμα της, το σκούπισα στο πάπλωμα και έφυγα απ το δωμάτιο.>> είπε στον Πάρη.
<<Και έτσι απλά έφυγες; Δεν μπήκες στον κόπο να καταγγείλεις τον φόνο;>> τον ρώτησε η Μυρτώ.
Ο άντρας γύρισε το βλέμμα του πάνω της <<Όχι κυρία μου. Είμαι σεσημασμένος. Ήμουν υπό δικαστική επιτήρηση. Αν το κατήγγειλα, θα ήμουν ο ύποπτος νούμερο ένα.>>
<<Ωραία, ας μπούμε στο ψητό. Πηγές να της πουλήσεις πράγμα. Σωστά;>> συνέχισε η Μυρτώ.
<<Δεν χρειάζομαι δικηγόρο, σωστά; Δεν μιλάμε επίσημα.>>
<<Κάνουμε μια απλή κουβεντούλα.>> του απάντησε ο Πάρης.
<<Γι αυτό άφησε ξεκλείδωτη την πόρτα. Το κάναμε με αυτόν τον τρόπο πολλά χρόνια. Όποτε ερχόταν στην πόλη, πάντα την φρόντιζα...>> ο άντρας έκανε μια παύση και κοίταξε κάτω <<Λυπάμαι πολύ...>> ψιθύρισε <<Ήταν φίλη μου. Εύχομαι να μπορούσα να βοηθήσω περισσότερο.>>

Πέρασε με γρήγορα βήματα μέσα στο εργαστήριο του Γιάννη.
<<Με κάλεσες;>> ρώτησε και έβαλε τα χέρια του δεξιά και αριστερά στο γραφείο.
<<Ο Γρηγόρης μου έφερε τις τρίχες. Είναι γεμάτες με χλωρίνη. Σκέφτομαι ότι ο δολοφόνος έριξε χλωρίνη και κατέστρεψε τα στοιχεία.>>
<<Αυτό ήταν;>> τον ρώτησε <<Κατεστραμμένες τρίχες;>>
<<Όχι σε κάλεσα για την χλωρίνη. Οι τρίχες μου μυρίζουν ξύλο. Που είναι παράξενο, γιατί έπρεπε να μυρίζουν χλωρίνη.>>
<<Τις μύρισες;>> τον ρώτησε κοιτάζοντας μπερδεμένος.
<<Σε αηδίασα;>> αντερώτησε ο άντρας.
<<Όχι, είναι η πρώτη φορά που κάνεις κάτι με εκπλήσσεις.>> απάντησε ειλικρινά.
Ο Γιάννης άδειασε τα πνευμόνια του <<Τέλος πάντων, ανέλυσα την χλωρίνη...>> του έδωσε το χαρτί <<Περιέχει προσθετικό κέδρου. Σκέφτηκα ότι θα ήθελες να το ξέρεις.>>
Ο Πάρης έπιασε το χαρτί στο χέρι του και διάβασε την ανάλυση <<Ευχαριστώ Γιάννη.>> του είπε βγαίνοντας απ το εργαστήριο.

Καθόταν στο γραφείο του υπεύθυνου του ξενοδοχείου, δίπλα του ήταν ο Δημήτρης.
<<Σας είπα, θα βοηθήσω όσο μπορώ. Όταν  έλεγα τηλεφώνημά σας σχετικά με το άρωμα της χλωρίνης σκέφτηκα την Λουκία.>> τους έδειξε την γυναίκα που στεκόταν όρθια δίπλα του <<Η Λουκία είναι η προϊσταμένη των καμαριερών.>>
<<Οι πελάτες μερικές φορές παραπονιούνται για την μυρωδιά της χλωρίνης. Μερικά χρόνια πριν ξεκινήσαμε να προσθέτουμε νιφάδες κέδρου και η χλωρίνη μυρίζει καλύτερα.>> τους εξήγησε η γυναίκα.
<<Λουκία ποιός άλλος έχει πρόσβαση στην χλωρίνη;>> την ρώτησε ο Πάρης.
<<Μόνο οι καμαριέρες.>> του απάντησε η γυναίκα.
<<Είναι όλες γυναίκες;>> συνέχισε ο Δημήτρης.
<<Ναι.>>
<<Αφήνετε τα καρότσια στο διάδρομο. Οπότε, ίσως κάποιος έκλεψε την χλωρίνη. Σωστά;>>
Όσο ο Δημήτρης μιλούσε με την καριέρα, ο Πάρης παρατηρούσε τις φωτογραφίες που είχε ο άντρας πάνω στο γραφείο του.
<<Όχι, είχαμε κρούσματα κλοπής. Κυρίως σε πετσέτες. Αλλά τώρα οι καμαριέρες παίρνουν τα καροτσάκια μέσα στο δωμάτιο.>>
<<Αυτά είναι τα παιδιά σας;>> ρώτησε ο Πάρης κοιτάζοντας τον άντρα.
<<Ναι.>> γύρισε το βλέμμα του στις φωτογραφίες <<Τα δύο μεγάλα είναι στο Πανεπιστήμιο.>> περήφανος είπε.
<<Και το μωρό;>> συνέχισε ο Πάρης.
<<Ο Μάρκος... Ο Μάρκος είναι έξι μηνών.>>
<<Αυτή είναι η δεύτερη σύζυγός σας;>> παρατηρούσε την φωτογραφία με την ξανθιά κοπέλα.
<<Ναι.>>
<<Οπότε έχετε κάνει εκτομή σπερματικού πόρου;>> τον ρώτησε.
Ο άντρας χαμογέλασε αμήχανα <<Γιατί μιλάμε για την επέμβασή μου;>>
<<Έχετε πρόσβαση στην χλωρίνη. Θα ήθελα αν μου επιτρέπεται να πάρω δείγμα απ το DNA σας.>>
<<Κοίτα...>> ο άντρας πήρε μια βαθιά ανάσα <<Αν διαρρεύσει ότι μου πήρατε DNA, ότι είμαι ύποπτος για φόνο, δεν θα μπορέσω ποτέ να δουλέψω ξανά σε ξενοδοχεία. Λυπάμαι, αλλά η απάντηση είναι όχι. Κάτι άλλο;>> τους ρώτησε.
<<Θα είμαστε σε επαφή. >> του είπε ο Δημήτρης και σηκώθηκαν απ τις θέσεις τους.

<<Κύριε Μανωλίδη, στην δουλειά μου τα τελευταία είκοσι χρόνια μπορώ και εντοπίζω τον βιαστή- δολοφόνο.>> κοιτάζοντάς τον άντρα και μετά τον δικηγόρο του τους είπε.
<<Τον κατηγορείτε;>> ρώτησε ο δικηγόρος.
Ο Πάρης έφτιαξε τα γυαλιά του και έγλυψε τα χείλη του.
<<Δολοφονήθηκε μια γυναίκα στο ξενοδοχείο του. Μπορεί να ακούσει την θεωρία μου.>> γύριζε το στυλό ανάμεσα στα δάχτυλά του και κάρφωνε τον ύποπτο με το βλέμμα του <<Ο δολοφόνος είναι ψυχοπαθής. Έχει σκοτώσει παραπάνω από μια φορά. Είμαι σίγουρος πριν απ τον πρώτο βιασμό- φόνο, το φαντασιωνόταν για χρόνια. Εκείνο το διάστημα, δοκίμαζε την συμπεριφορά των γυναικών. Πλησίαζε γυναίκες και τις κακοποιούσε σεξουαλικά. Κάθε φορά ερχόταν όλο και πιο κοντά στον αρχικό σκοπό του. Πιστεύω ότι μετά από την πρώτη επίθεση νιώσατε μεγαλύτερη ηδονή από όση περιμένατε. Λυπηθήκατε λιγάκι, γιατί εκείνη πέθανε πολύ γρήγορα. Αλλά ήταν παρήγορη η σκέψη ότι μπορούσατε να το ξανακάνετε...>> έκανε μια παύση και κρυφογέλασε <<Το επόμενο θύμα είχε κοινά με το πρώτο θύμα...>>
<<Χάνουμε τον χρόνο μας.>> τον διέκοψε ο δικηγόρος.
<<Ενημερωτικά...>> γύρισε το βλέμμα του πάνω στον δικηγόρο <<Η προμελέτη διαφοροποιεί τον ψυχοπαθή από τον εν βρασμώ φονιά...>> ξανακοίταξε τον ύποπτο <<Και εσείς το μελετούσατε πολύ καιρό πριν.>>
<<Ευχαριστούμε. Εντυπωσιακό σεμινάριο αλλά δεν έχετε πειστήρια. Οπότε μπορούμε να φύγουμε.>> του είπε ο δικηγόρος.
<<Βασικά εγώ έχω μερικά πειστήρια.>> είπε η Μυρτώ κλείνοντας την πόρτα. Σέρνοντας μια μεσαία μαύρη βαλίτσα. Σήκωσε την βαλίτσα και την άφησε πάνω στο τραπέζι της ανάκρισης.
<<Τι συμβαίνει εδώ;>> ρώτησε αγχωμένος ο άντρας.
<<Κύριε Μανωλίδη...;>> η Μυρτώ τον κοίταξε.
<<Δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό.>> της είπε.
<<Να κάνουν τι;>> ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής του ρώτησε ο δικηγόρος.
<<Ξέρω τα δικαιώματά μου. Αυτή η σκύλα παραβίασε το αυτοκίνητό μου!>> φώναξε στην Μυρτώ.
Η Μυρτώ με τον Πάρη κοιτάχτηκαν.
<<Δεν θυμάμαι να είδα ένταλμα κυρία Νικολάου.>>
<<Δεν χρειάζομαι ένταλμα.>> απάντησε στον δικηγόρο <<Ακολούθησα την διαίσθησή μου.>> συνέχισε την πρότασή της.
<<Ο πελάτης μου είναι ελεύθερος.>>
<<Αντιθέτως...>> η Μυρτώ χαμογέλασε <<Η South Airlines δίνει αυτή την βαλιτσα στις αεροσυνοδούς. Σκεφτήκαμε ότι ο δολοφόνος την πήρε για αναμνηστικό, σαν σουβενίρ. Η συγκεκριμένη βαλίτσα...>> η Μυρτώ άνοιξε την βαλιτσα <<...δεν είναι η βαλίτσα της Μάρθας.>> τους έδειξε τα μηχανήματα μέσα στην βαλίτσα που ηχογράφησε την συζήτησή τους.
<<Ξέρουμε που να την βρούμε και έχουμε τον πελάτη σας στην ηχογράφηση. Στοιχηματίζω πως θα βγάλω ένταλμα.>> συνέχισε ο Πάρης και ύστερα κοίταξε τον άντρα <<Σ ευχαριστώ.>> του ψιθύρισε και σηκώθηκε βγαίνοντας μαζί με την Μυρτώ έξω από την αίθουσα της ανάκρισης.

Βολεύτηκε στον καναπέ κρατώντας το μπολ με το ποπκόρν μπροστά του. Η Μυρτώ άφησε τα ποτήρια με το κρασί στο τραπεζάκι και κάθησε δίπλα του ακουμπώντας το κεφάλι της στο στήθος του.
<<Είναι η σειρά σου για ταινία σήμερα.>> της θύμισε.
<<Το ξέρω, έχω διαλέξει ήδη τι θα δούμε.>> του είπε τρώγοντας απ το μπολ.
<<Να φανταστώ...>> έκανε πως δήθεν σκεφτόταν <<Ρομαντζάδα.>>
<<When a man loves a woman.>> του απάντησε και τον κοίταξε <<Είναι απ τις αγαπημένες μου μετά τον βασιλιά των λιονταριών.>>
<<Είναι ωραία ταινία. Ή τουλάχιστον έτσι έχω ακούσει.>> την κράτησε καλύτερα πάνω του.
<<Τι κάνει ένας άντρας όταν αγαπάει μια γυναίκα;>> τον ρώτησε και ανασηκώθηκε κοιτάζοντάς τον.
Ο Πάρης τίναξε τα χέρια του και άφησε το μπολ πάνω στο τραπεζάκι <<Αλλάζει τον κόσμο του, τις ιδεολογίες του, απ το πώς σκέφτεται στο πως αντιδράει. Προσπαθεί να την βλέπει ευτυχισμένη και κάνει τα πάντα γι αυτό και ας είναι γι αυτόν κάτι που μπορεί να τον θλίβει. Του αρκεί η ευτυχία της, χαίρεται με την χαρά της. Νιώθει ότι ο κόσμος του ανήκει, ότι κρατάει τα πάντα του, στα χέρια του.>> απάντησε και την φίλησε στο μέτωπο.
Η Μυρτώ χαμογέλασε, πάτησε το play και κούρνιασε στην αγκαλιά του.

"When a man loves a woman,
Can't keep his mind on nothin'else.
He'd trade the world
For the good thing he's found."

■ Γειααα σας!!🦉 Η κατάσταση έγινε αρκετά πολύπλοκη αλλαα... Η υπόθεση λύθηκε.

Ο Πάρης πιστεύω ότι έχει μάστερ στο να κάνει ανθρώπους να αισθάνονται άβολα με τις ερωτήσεις του.😂

Του την έστησαν όμως πάρα πολύ ωραία την παγίδα ο Παρουλης με την Μυρτούλα, μιλάμε τώρα για έξυπνη παγίδα όχι αστεία. Μόνος του καρφώθηκε ο τύπος.

Το καλύτερο όμως σας το άφησα για το τέλος. Ας μιλήσουμε λίγο για το πόσο γλυκούληδες είναι τα δύο τους. Με τις αγκαλίτσες τους, τις ταινιούλες τους (που βάζω στοίχημα πως ο Πάρης τις βαριέται 😂).

Ο Πάρης... Αχ ο Πάρης τι ωραία που τα λέει ο άτιμος. Έτσι την κάνει και την ρίχνει συνεχώς. Είναι κόλπο.🤫😉

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο.
Αν σας άρεσε αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας που ξέρετε ότι τα λατρεύω!

Εμείς θα τα πούμε σύντομα με ένα νέο κεφάλαιο!

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤