Τα περιπολικά ξεσήκωσαν την ησυχία που επικρατούσε την νύχτα. Πάρκαρε το τζιπ του, άναψε τον φακό του και κοίταξε γύρω του. Η Μυρτώ με τον Νίκο ακολουθούσαν πίσω του. Λίγα μέτρα πιο κάτω είδε ένα μικρό ξύλινο σπιτάκι και δίπλα του παρκαρισμένη μια μηχανή.
«Δείτε εδώ.» είτε έδειξε με τον δείκτη του τη μηχανή «Βρήκαμε ίχνη μοτοσυκλέτας εκεί που ήταν το αυτοκίνητο διαφυγής.» πλησίασε πιο κοντά ακολουθώντας τα ίχνη πυριτίου που γυάλιζαν.
«Δεν μυρίζει και τόσο ωραία εδώ.» είπε η Μυρτώ.
«Δεν θα έπρεπε να μυρίζει, αν το σημείο αυτό ήταν εγκαταλελειμμένο.» μουρμούρισε ο Νίκος όσο έβλεπαν το μικρό σπιτάκι μπροστά τους.
«Βγάλτε τα όπλα σας.» τους διέταξε «Θα ανοίξω την πόρτα.
Έπιασε το σιδερένιο χερούλι και άνοιξε γρήγορα την πόρτα. Ο Θοδωρής Χατζόπουλος καθισμένος με μια σφαίρα στο κεφάλι.
«Πείτε γεια στον Θοδωρή Χατζόπουλο.» είπε στους άλλους δύο.
«Πυροβολήθηκε με 45αρι. Είναι εκτέλεση.» παρατηρώντας το πτώμα είπε η Μυρτώ.
«Ο Άρης, η Νόρα και τώρα ο Θοδωρής είναι όλοι νεκροί.» ο Νίκος έσβησε τον φακό του.
«Και... Ξεμείναμε από υπόπτους.» ανασήκωσε τα φρύδια του χωρίς να αφήνει το βλέμμα του από το πτώμα.

Στήριξε τα χέρια του δεξιά και αριστερά του στρογγυλού τραπεζιού. Χαμήλωσε το κεφάλι του κοιτάζοντας τα χαρτιά μπροστά του.
«Στο καζίνο οι ληστές ήταν τρεις. Η Νόρα φορούσε μαύρα, ο Άρης φορούσε μπλε και μένει ο Θοδωρής.» έσπρωξε τις φωτογραφίες του φακέλου προς τους υπόλοιπους.
«Βρέθηκαν αποτυπώματα του Θοδωρή και της Νόρας στο κατάστημα ώρες πριν τη ληστεία σκότωσαν τον υπάλληλο.»
«Με το ίδιο όπλο που χρησιμοποιήθηκε για να σκοτωθεί ο Άρης στο καζίνο.» συμπλήρωσε την πρόταση της Κατερίνας η Μυρτώ.
«Σύμφωνα με το βίντεο από το σύστημα παρακολούθησης του καζίνου μας λέει ότι μόνο ο Θοδωρής ήταν σε θέση να σκοτώσει τον Άρη.» έπαιζε με το στυλό του γυρνώντας το στα δάχτυλά του.
«Γιατί σκότωσε τον Άρη ο Θοδωρής;» ρώτησε ο Νίκος.
«Απληστία. Λιγότερα μερίδια, περισσότερα λεφτά.» εύστοχα του απάντησε η Μυρτώ.
«Που αυτό εξηγεί γιατί σκότωσε την Νόρα.» συμπλήρωσε η Κατερίνα.
«Έχει επιβεβαιωθεί;» την ρώτησε ο Νίκος.
«Ναι.» απάντησε ο Πάρης «Τα επιθήλια στον λαιμό της συμφωνούν με το DNA του Θοδωρή.» συνέχισε.
«Ο Θοδωρής ήθελε να κρατήσει όλα τα λεφτά;» απόρησε ο Νίκος.
«Τωρα πέθανε. Ποιος τον σκότωσε και που είναι τα λεφτά;» η Μυρτώ κοίταξε τον Πάρη.
«Συνεχίζουμε να μην ξέρουμε γιατί ο Θοδωρής και η Νόρα έβγαλαν από την μέση τον υπάλληλο.» άλλαξε σελίδα στα χαρτιά του.
«Δεν σκοτώνεις για λίγα ευρώ, όταν πας να κλέψεις χιλιάδες.» είπε η Κατερίνα.
«Έχουμε πολλά αναπάντητα ερωτήματα.» η Μυρτώ σηκώθηκε από την θέση.
«Μίλησα με την αστυνόμο που είχε αναλάβει την υπόθεση στο καζίνο της θεσσαλονίκης.» άρχισε να τους λέει και έτριψε το μέτωπό του «Οι κάμερες στο καζίνο απαθανάτισαν τέσσερις δράστες όχι τρεις.»
«Οι κάμερες στην δικιά μας υπόθεση βρήκαν τρεις.» του θύμησε ο Νίκος.
«Περιμένω το υλικό από τις κάμερες. Μυρτώ θα έρθεις μαζί μου για την έρευνα στις κάμερες. Οι υπόλοιποι στις δουλειές σας.» έκλεισε τον φάκελο και έβγαλε τα γυαλιά του.

«Από το κύκλωμα παρακολούθησης...» σηκώθηκε από το σκαμπό για να καθήσει η Μυρτώ «Στην αριστερή οθόνη...» έδειξε με τον δείκτη του «Μπαίνουν στο καζίνο ο Άρης, η Νόρα και ο Θοδωρής. Δεξιά...» συνέχισε δείχνοντας την οθόνη «Βλέπετε τα τραπέζια. Κοιτάξτε.»
«Τι κοιτάζουμε;» απόρησε η Μυρτώ σμίγοντας τα φρύδια της.
«Δεν το είδες; Θα το ξαναβάλω σε αργή κίνηση, μόνο για σένα.» της χαμογέλασε και της έκλεισε το μάτι. Η Μυρτώ κρυφογέλασε.
«Μην χάσεις τα μάτια σου από τον υπεύθυνο και τον πολυέλαιο.» είπε και πάτησε το play.
«Ο υπεύθυνος σκύβει πριν πέσει ο πολυέλαιος.» παρατήρησε η Μυρτώ «Και πολύ πριν τραβήξει όπλο η Νόρα.» συμπλήρωσε.
«Έκανα μια έρευνα... Ο υπεύθυνος ονομάζεται Μάκης Ντίνου.» διάβασε τα χαρτιά μπροστά του «Προσλήφθηκε πριν είκοσι μέρες, πριν από αυτό...»
«Άσε με να μαντέψω...» τον διέκοψε η Μυρτώ «Δούλευε στο καζίνο της Θεσσαλονίκης.»
Ο Πάρης γέλασε αχνά, ο ένας κοιτούσε τον άλλο για λίγα δευτερόλεπτα.
«Θα βρω τον Δημήτρη στο τμήμα για να κάνει την σύλληψη.» πλησίασε στην πόρτα και κοντοστάθηκε «Μυρτώ θα με ακολουθήσεις;»
«Φυσικά.» απάντησε και πλησίασε κοντά του.
«Θα σας ενημερώσουμε για ο,τι νεότερο υπάρξει.» τους είπε και έφυγαν.

Ακολουθούσε με το τζιπ του τα περιπολικά, σταμάτησαν έξω από μια μεγάλη βίλα. Βγήκε από το αυτοκίνητο και έκλεισε την πόρτα. Είδε μπροστά του τον άντρα να βάζει πράγματα στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου του.
«Ο Μάκης Ντίνου;» ο Πάρης πλησίασε κοντά του.
«Τι διάολο γίνεται εδώ;» εκνευρισμένος ρώτησε ο άντρας.
«Πας κάπου;» αντερώτησε η Μυρτώ, φτιάχνοντας το δερμάτινο τζακετ της.
«Τι σε νοιάζει;» συνέχισε τις ερωτήσεις κοιτάζοντας με απαξίωση την Μυρτώ.
«Άκου πως δουλεύει.» αυστηρά είπε ο Πάρης «Εγώ ρωτάω, εσύ απαντάς και που θα γίνει αυτό; Στο τμήμα.» σήκωσε το χέρι του και οι αστυνομικοί πέρασαν χειροπέδες στον Μάκη Ντίνου.
«Θα πάρω τον δικηγόρο μου.»
«Εξαιρετική ιδέα κύριε Ντίνου.» η Μυρτώ σήκωσε τον δείκτη της δείχνοντας στον Πάρη την σκόνη που είχε πάνω το αυτοκίνητο.

Κοίταξε τον ύποπτο κσιωτιν δικηγόρο του. Ο Δημήτρης στάθηκε δίπλα του ενώ ο Πάρης κάθησε στην καρέκλα.
«Μάκη... Είσαι μέντιουμ;» ρώτησε ο Δημήτρης ξεκινώντας την ανάκριση.
«Συγγνώμη...;» απόρησε ο άντρας.
«Είδαμε το βίντεο από το κύκλωμα ασφαλείας. Έσκυψες, χωρίς να υπάρχει λόγος να σκύψεις.» του εξήγησε ο Πάρης και σκούπισε τα γυαλιά απ' το σακάκι του.
«Είδα το όπλο, έπεσα κάτω.»
«Εντάξει, θα δοκιμάσω αυτό σαν ερώτηση. Γιατί έφευγες απ' την πόλη; Προσπαθούσες να αποφύγεις την κατηγορία για φόνο;» ο Δημήτρης τριγυρνούσε άνετος στην αίθουσα.
«Δεν σκότωσα κανέναν.»
«Ξεχνάς τον Θοδωρή Χατζόπουλο;» ατάραχος είπε ο Πάρης «Το αυτοκίνητό σου ήταν καλυμμένο με γκρι σκόνη. Πυρίτιο. Πράγμα που σε τοποθετεί στον τόπο του εγκλήματος.» ολοκλήρωσε την πρότασή του.
«Δεν τον σκότωσα εγώ! Πήγα εκεί...»
«Σε συμβουλεύω να μην πεις τίποτα άλλο.» διέκοψε ο δικηγόρος.
«Οχι θα μιλήσω. Θέλω να το ξεκαθαρίσω. Πήγα στο ορυχείο αλλά δεν σκότωσα τον Θοδωρή. Ήταν ήδη νεκρός. Παραδέχομαι ότι τον βοήθησα, του είπα πότε και πού να χτυπήσει. Γι αυτό έπεσα κάτω. Αυτό είναι όλο.»
«Δεν είναι και λίγο.» ψιθύρισε ο Δημήτρης.
«Δεν εξηγεί γιατί πήγες να δεις τον Θοδωρή.» είπε ο Πάρης.
«Πήγα να πάρω το μερίδιό μου. Τα λεφτά είχαν εξαφανιστεί, ο Θοδωρής ήταν νεκρός, πανικοβλήθηκα. Αλλά δεν τον πυροβόλησα. Δεν μπορείτε να με συλλάβετε.»
«Όταν κάποιος σκοτώνεται, ενώ διαπράττει αδίκημα ευθύνονται όλοι οι συνεργοί.» ο Δημήτρης στάθηκε πάνω από τον άντρα.
«Ο Θοδωρής Χατζόπουλος πυροβόλησε τον Άρη Μπέλο αλλά μπορεί να τραβήξεις εσύ την σκανδάλη.»
«Κύριε Μυλωνά...» μουρμούρισε ο άντρας.
«Πες μου, ποιος άλλος είχε ανάμιξη; Ποιος σκότωσε τον Θοδωρή;» ο Πάρης ανέβασε τον τόνο της φωνής του.
«Ο Θοδωρής ήταν ο μόνος που μιλούσα. Δεν συναντήθηκα ποτέ με τους άλλους τρεις.»
«Δεν μπορούμε να κάνουμε συμφωνία. Αστυνόμε...» φώναξε ο Δημήτρης.
Ο αστυνομικός πήρε τον ύποπτο και βγήκαν έξω.
Ο Δημήτρης κάθησε στην καρέκλα που πριν λίγο καθόταν ο Μάκης Ντίνου.
«Ξέρεις κάτι Πάρη... Τον πιστεύω.»
«Ναι... Και εγώ.» το βλέμμα του ήταν σκεπτικό «Επιβεβαίωσε το τέταρτο άτομο. Ο Θοδωρής και οι άλλοι τρεις. Όπως στη θεσσαλονίκη.» χάιδεψε τον αυχένα του.
«Ο τελευταίος που έμεινε σκότωσε τον Θοδωρή.» είπε ο Δημήτρης χτυπώντας ρυθμικά τα δάχτυλά του πάνω στο σιδερένιο τραπέζι.
«Ναι... Είναι ακόμα ελεύθερος. Με πολλά χρήματα και ένα 45αρι.» ανασήκωσε τους ώμους του και παρέμεινε σκεπτικός χωρίς να μιλάει.

  Άνοιξε την πόρτα, το βλέμμα του έπεσε πάνω στην Μυρτώ και στον άγνωστο άντρα.
«Είδα την κλήση σου και ήρθα. Ο κύριος;» την ρώτησε πλησιάζοντας κοντά τους.
«Είναι ο Γιώργος, φίλος μου και εξπέρ στους υπολογιστές. Θα μας βοηθήσει με την αναγνώριση του τέταρτου δράστη.
«Χάρηκα για την γνωριμία.» οι δύο άντρες αντάλλαξαν την απαραίτητη χειραψία.
«Ελάτε να δείτε.» ο άντρας κάθησε στην καρέκλα.
Πήγε δίπλα απ' την Μυρτώ και κοίταξε την οθόνη.
«Λοιπόν, από το κύκλωμα παρακολούθησης της Θεσσαλονίκης έχουμε τέσσερις δράστες. Καταφέρατε να αναγνωρίσετε τρεις Άρη, Νόρα και Θοδωρή που είναι νεκροί.»
«Ναι, δολοφονήθηκαν όλοι.» επιβεβαίωσε ο Πάρης.
«Μας μένει ένας.»
«Αναγνωρίζοντας τον "άγνωστο" ίσως λύσουμε και τις δύο υποθέσεις.» είπε η Μυρτώ κοιτάζοντας στιγμιαία τον Πάρη.
«Το μόνο που έχουμε σαν στοιχείο είναι ότι ήταν μεταμφιεσμένος.» απάντησε ο Πάρης.
«Γι αυτό είμαι εγώ εδώ.» ο άντρας γέλασε «Χώρισα την φωτογραφία σε τμήματα, αφαίρεσα την μεταμφίεση του τέταρτου δράστη και έφτιαξα πάλι την αρχική εικόνα. Δεν είναι ακριβές αλλά δίνει μια ιδέα πως μοιάζει ο ύποπτος.»
«Αυτός είναι ο Βασίλης Μαραβέλης!» σίγουρη είπε η Μυρτώ.
«Ο υπάλληλος από το κατάστημα της υπόθεσής σας.» αντιλήφθηκε ο Πάρης.
«Δολοφονήθηκε ώρες πριν την επίθεση στο καζίνο. Ήταν στην Θεσσαλονίκη δεν ήταν στην Αθήνα. Ο Θοδωρής τον σκότωσε πρώτο, άδειασε το ταμείο για να μοιάζει με ληστεία.»
«Όμως ο υπεύθυνος του καζίνο μας είπε ότι ήταν ο Θοδωρής και άλλοι τρεις.»
«Επειδή ήξερε ότι ήταν τέσσερις στο καζίνο της θεσσαλονίκης.»
«Ίσως να μην ήξερε ότι ο υπάλληλος δεν ήταν εκεί. Δεν μετρούσε περούκες, κρυβόταν κάτω από το τραπέζι του μπλακ-Τζακ.»
«Επιστρέφουμε στο ερώτημα ποιος σκότωσε τον Θοδωρή Χατζόπουλο;»
Αντάλλασσαν απόψεις με τόσο γρήγορους ρυθμούς, τα μάτια τότε πετούσαν φλόγες όπως και οι καρδιές τους φυσικά. Ταίριαζαν σε όλα πράγμα που δεν πέρασε απαρατήρητο από τον Γιώργο.
«Δεν έχω ξαναδεί καλύτερη συνεργασία. Σαν καλλιτεχνικό πατινάζ.» με θαυμασμό τους είπε.
«Σημασία έχει πάντα ο παρτενέρ Γιώργο.» απάντησε η Μυρτώ όσο έβλεπε τον άντρα να βγαίνει έξω από το εργαστήριο. Συνάντησε το βλέμμα του Πάρη και γέλασαν. Ο τέλειος συνδυασμός των ματιών τους το καφέ με το μαύρο.
«Επιτέλους σας βρήκα!» μουρμούρισε η Κατερίνα και μπήκε γρήγορα στο εργαστήριο κοιτάζοντας μια τον Πάρη και μια την Μυρτώ «Διέκοψα κάτι;» τους ρώτησε.
«Όχι.» απάντησε ο Πάρης «Πες μας τι βρήκες.»
«Έχω στοιχεία από το όπλο. Έκανα ανάλυση την σφαίρα από το κεφάλι του Χατζοπούλου. Το όπλο από το οποίο προήλθε η σφαίρα είναι σπάνιο και πολύ ακριβό. Δεν είναι από αυτά που αγοράζονται εύκολα. Υπάρχουν μόνο οκτώ δηλωμένα όπλα σαν κι αυτό σε όλη την Ελλάδα. Τα έξι έχουν αποσυρθεί και τα δύο είναι εδώ στην Αθήνα. Ένα όνομα όμως μου ήταν πολύ γνωστό.»
«Ποιό;» ρώτησε η Μυρτώ.
«Θυμάσαι τον αστυνομικό που βρήκαμε έξω από το κατάστημα;» αντερώτησε η Κατερίνα.
«Ναι...» απάντησε η Μυρτώ περιμένοντας την Κατερίνα να συνεχίσει.
«Σ αυτόν ανήκει το όπλο. Έχω μιλήσει με τον Δημήτρη, σας περιμένει για να γίνει η σύλληψη.»
«Δεν θες να έρθεις;» ρώτησε την φίλη του, όσο έστρωνε καλύτερα το μπλε του πουκάμισο.
«Όχι καλύτερα να πάτε εσείς οι δύο.» χαμογέλασε και του έκλεισε το μάτι.

  Σταύρωσε τα χέρια του και ακούμπησε το κορμί του στην πόρτα όσο παρατηρούσε τον αστυνομικό μπροστά του.
«Με κατηγορείτε για φόνο; Γι αυτό ήρθατε μέχρι το τμήμα μου;» νευριασμένος ρώτησε τον Δημήτρη.
«Και ότι πήρες διακόσιες πενήντα χιλιάδες ευρώ.» συμπλήρωσε ο Δημήτρης.
«Που τα έκρυψες τα λεφτά;» η Μυρτώ πλησίασε κοντά του.
«Είμαι αστυνομικός »
«Πως ένας αστυνομικός συνδέεται με τον πρώην κατάδικο Θοδωρή Χατζόπουλο;» τον ρώτησε ο Δημήτρης.
«Θα απαντήσω εγώ σ αυτό.» άρχισε η Μυρτώ ναι χαμογέλασε «Όλα έγιναν μια μέρα...» κινήθηκε στον χώρο «Η πατάτα κάνει για σιγαστήρας αλλά η σφαίρα συνεχίζει να ακούγεται. Μπήκες στο μαγαζί με το όπλο στο χέρι σου...» πέρασε τα ακροδάχτυλά της πάνω από το όπλο που ήταν στην θήκη της ζώνης της «Είδες τον Θοδωρή και την Νόρα να ληστεύουν το κατάστημα. Έπρεπε να τους συλλάβεις αλλά κάτι έγινε, σωστά;» χαμογέλασε και κοίταξε για λίγο τον Πάρη που το βλέμμα του ήταν γεμάτο περηφάνια «Στοιχηματίζω ότι η Νόρα σου έκανε προσφορά. Είχαν πολλά χρήματα ακόμα απ' την δουλειά στην Θεσσαλονίκη. Σου πρόσφεραν μερικά χρήματα για το ξεκίνημα τα δέχτηκες και γυρισαρεστιε δουλειές σας.» έσκυψε και κοίταξε τα παπούτσια του.
«Τι κάνεις;» τίναξε τα παπούτσια του ενοχλημένος.
«Περιπολείς εκατό χιλιόμετρα. Το μεταλλείο Λαυρίου είναι στην δικαιοδοσία σου;» τον ρώτησε.
«Οχι, φτάνω μέχρι ανατολικά απ' αυτό.» απάντησε στην Μυρτώ.
«Αλλά ήσουν εκεί έτσι;» ο Πάρης τον κοίταζε αυστηρά.
«Που είναι τα λεφτά;» του ψιθύρισε ο Δημήτρης.
«Δημήτρη σβήσε το φως σε παρακαλώ.»
Ο Δημήτρης έκανε αυτό που του είπε ο Πάρης. Ο Πάρης έψαξε στην εσωτερική τσέπη του σακακιού του και πήρε τον φακό του ανάβοντάς τον.
«Το πυρίτιο έχει κρυσταλλική μορφή. Αντανακλά στο φως. Φαίνονται και τα μικρότερα σωματίδια...» άφησε ένα γελάκι «Πως σου φαίνεται;»
Ξεκίνησε να περπατάει ακολουθώντας τα μικρά σωματίδια. Τα ίχνη σταμάτησαν μπροστά από την ντουλάπα που φύλαγαν τα προσωπικά τους αντικείμενα οι αστυνομικοί. Οι υπόλοιποι ακολουθούσαν πίσω του. Σταμάτησε το βήμα του κοίταξε καλά το ντουλάπι που ανήκε στον αστυνόμο, το άνοιξε εξέτασε το περιεχόμενο γουναρικά και έβγαλε έξω τον ψεύτικο πάτο του ντουλαπιού. Τράβηξε μια μεγάλη μαύρη τσάντα έξω. Ο αστυνομικός έσκυψε βλέποντάς τα.
«Δεν θα έβγαζα τόσα σε όλη μου την ζωή.» είπε στον Πάρη.
«Άξιζε τον κόπο;» ρώτησε ο Πάρης.
«Δεν καταλαβαίνετε πόσο.» απάντησε χαμογελαστός.
«Σωστά, άλλωστε εμείς βγάζουμε χοντρά λεφτά, έτσι δεν είχατε πει;» η Μυρτώ στάθηκε δίπλα στον Πάρη.
«Κοιτάξτε, ποτέ δεν ήμουν τυχερός. Δεν θα ήμουν αυτός που θα κέρδιζε τζάκποτ, δεν θα έπαιρνε προαγωγή. Ήταν μπροστά μου.»
«Συνεχίζεις να είσαι αυτός ο τύπος, η τύχη σου δεν άλλαξε. Δημήτρη παρ'τον από εδώ.» ο Πάρης τους έβλεπε να βγαίνουν έξω.
«Διακόσιες πενήντα χιλιάδες ευρώ, διέφθειραν έναν αστυνομικό καριέρας.»
«Έχει κι αυτός την τιμή του. Άλλωστε όλοι έχουμε από μια.» απάντησε στην Μυρτώ και σήκωσε το φρύδι του.

  Έφτασε στον καναπέ του και πήρε μια βαθιά ανάσα όσο άνοιγε το άλμπουμ φωτογραφιών. Σπάνια τις έβλεπε, φορτιζόταν συναισθηματικά του έλειπε ο μπαμπάς του θα ήθελε να τον έχει κοντά του. Έριξε μια ματιά έξω, είχε αρχίσει να χιονίζει, τα καλά του να μην μένεις κέντρο σκέφτηκε στιγμιαία. Το χιόνι ήταν το έναυσμα ότι πλησίαζαν τα Χριστούγεννα η καρδιά του σφίχτηκε -όπως κάθε φορά- μερικές απώλειες δεν συνηθίζονται.
«Όμορφε, τι κάνεις εκεί;»
Γύρισε και κοίταξε την Μυρτώ, την δικιά του Μυρτώ τον άνθρωπό του. Χτύπησε το χέρι του στον καναπέ και η Μυρτώ βολεύτηκε στο στήθος του.
«Βλέπω φωτογραφίες.» είπε και την φίλησε στην κορυφή του κεφαλιού της.
«Πλησιάζει ο καιρός.» θλιμμένα μουρμούρισε η Μυρτώ χαϊδεύοντας το στήθος του, ένιωθε την θλίψη του την έκανε δικιά της.
«Δυστυχώς όπως κάθε χρόνο.» άλλαξε σελίδα δείχνοντας μια φωτογραφία «Εδώ είμαστε Κρήτη, είχαμε πάει φευγαλέα. Νομίζω είχαμε καθήσει το πολύ τρείς μέρες αλλά είχαμε περάσει υπέροχα και όλα αυτά επειδή του το ζήτησε η μαμά μου. Είχε φοβερή αδυναμία ο ένας στον άλλο.»
«Πάμε έξω να δούμε το χιόνι;» σηκώθηκε όρθια. Πλησίασε στο πικάπ και έβαλε ένα βινύλιο, άνοιξε την μπαλκονόπορτα και πήγε κοντά του.
«Κάνει κρύο, θα κρυώσεις.» της είπε και έκλεισε το άλμπουμ.
«Θα με κρατάς αγκαλιά και δεν θα κρυώσω. Υπόσχομαι.» σταύρωσε τα δύο της δάχτυλα δίνοντας υπόσχεση και τον τράβηξε από το χέρι σηκώνοντάς τον.
Ο Πάρης γέλασε δυνατά με την παιδικότητά της και την ακολούθησε.

"For once in my life,
I got someone who needs me.
Someone I've needed for so long."

  Η φωνή του Sinatra που έβγαινε από το πικάπ ακουγόταν σε όλο το χώρο, ένιωσε το κρύο να τρυπάει το σώμα του.

  "For once I can touch,
What my heart used to dream
of long befone knew."

  Έκλεισε τα χέρια του γύρω της και την κράτησε σφιχτά, η Μυρτώ κοιτούσε το χιόνι και ο Πάρης κοιτούσε την Μυρτώ.

  "For once I can say,
"This is mine you won't take it."
Long as there's love babe
you bet I'm gonna make it.
For once in my life I got someone yeah,
for once in my life I found someone.
Once in my life I've got someone who needs me, she needs me."

  Έβαλε τα χέρια της γύρω από τα δικά του, τα δάχτυλά της πέρασαν ανάμεσα από τα δικά του, έγιναν μια γροθιά. Μύρισε το άρωμά του φυλακίζοντάς το στη μνήμη της για πάντα. Στάθηκαν για ώρα χωρίς να μιλάνε γιατί ποιος έχει λόγο να μιλάει όταν μιλάνε οι ψυχές και οι καρδιές;

▪️Γειααα σας!!🦉 Μερικές χιλιάδες ευρώ διέφθειραν αστυνομικό καριέρας, ο οποίος αστυνομικός την είδε terminator και ξεκίνησε να θερίζει κόσμο.

Βέβαια έξυπνο δεν τον λες από την στιγμή που τα χρήματα τα κρατούσε στο ντουλάπι της δουλειάς του. Ουπς!

Ο Πάρης με την Μυρτώ πόσο γλυκουληδες είναι!! Εντωμεταξύ φλερτάρουν ασταμάτητα στο εγκληματολογικό και μπράβο τους!😂

Ο Παρούλης έχει αναμνήσεις και ναι είναι δύσκολο να σου λείπει ένας άνθρωπος που θα ήθελες κοντά σου. Όμως η Μυρτώ είναι και εκεί δίπλα του προσπαθώντας να τον κάνει να ξεχαστεί. ❤️

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο
Αν σας άρεσε αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλιά σας που ξέρετε ότι τα λατρεύω.

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤️