Κεφάλαιο 35: Καζίνο.


Κατέβηκε την σκάλα και περιεργάστηκε με το βλέμμα του το καζίνο γύρω του.
«Πόσα πτώματα μετράμε;» ρώτησε τον Δημήτρη ακολουθώντας το βήμα του.
«Πέντε φύλακες, τρείς πολίτες και ένας κακός νεκρός. Ένοπλοι άρπαξαν πολλά λεφτά απ' τα τραπέζια.» ο Δημήτρης του έδειχνε τα στρογγυλά τραπέζια ντυμένα με τσόχα αριστερά τους.
«Κινούμενα μετρητά.» σχολίασε ο Πάρης.
«Σε ώρα αιχμής της βάρδιας. Τρείς γυναίκες, οργανωμένες και γεροδεμένες.»
«Μικροαπατεωνία Δημήτρη.»
Ο Δημήτρης γέλασε «Μικροαπατεωνία...; Πήραν διακόσιες πενήντα χιλιάδες ευρώ.»
«Ναι είναι ψίχουλα για ένα καζίνο σαν κι αυτό.» ανέβηκε τα σκαλιά πλησιάζοντας στο πτώμα με το μπλε παλτό «Οι ταμίες και μόνο έχουν πάνω από ένα εκατομμύριο σε ψιλά.»
«Μικροαπατεώνισες ή όχι, αυτές οι κυρίες είναι επικίνδυνες.»
Ο Πάρης γονάτισε δίπλα απ' το πτώμα «Επικίνδυνες; Ναι. Κυρίες...;» τράβηξε την περούκα από το πτώμα «Οχι.» γέλασε.

  Στάθηκαν στο μπαρ, κάθησε στο σκαμπό δίπλα απ' τον Δημήτρη.
«Ακριβώς όπως στη Θεσσαλονίκη, πριν ένα μήνα στο καζίνο. Άντρες ντυμένοι γυναίκες, τα διέλυσαν όλα και έφυγαν.» είπε ο Δημήτρης «Η θεωρία μου είναι ότι σίγουρα εκείνο ήταν εξάσκηση.»
«Όσο περισσότερο εξασκείσαι...»
«Τι σκατά πάει λάθος με τον κόσμο;» ένας άντρας κοντά στα πενήντα τους διέκοψε «Έχει τρελαθεί. Κινδυνεύω που απλά έρχομαι στην δουλειά. Αναπολώ τις μέρες της μαφίας. Τότε δεν θα γινόταν κάτι τέτοιο. Και αν γινόταν; Τα καθάρματα θα πέθαιναν χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.»
«Πάρτε μια βαθιά ανάσα και πείτε μας τι έγινε.» ο Δημήτρης άνοιξε το μικρό μπλοκ.
«Είμαι υπεύθυνος εδώ. Μόλις είχαμε μεταφέρει τα λεφτά. Και μπαμ! Τότε έπεσε ο πολυέλαιος. Ακούστηκε σαν έκρηξη. Έπεσα στα γόνατα για να καλυφθώ.»
«Κάτι άλλο;»
«Ναι προσευχόμουν να μην ρίχνουν.»
«Σας ευχαριστούμε πολύ. Μην ξεχάσετε να δώσετε κατάθεση πριν φύγετε.»
Ο άντρας κούνησε καταφατικά το κεφάλι του. Ο Πάρης δεν μίλησε σε όλη την διάρκεια της συζήτησης, η δουλειά του δεν ήταν να μιλάει η δουλειά του ήταν να παρατηρεί πράγμα που έκανε.
«Αυτό δεν ήταν βοηθητικό.»
«Κι όμως ήταν.» απάντησε ο Πάρης «Έχουμε κάτι να ξεκινήσουμε.» έβλεπε τον κατεστραμμένο πολυέλαιο μπροστά του «Ο πολυέλαιος έπεσε, αποσπώντας την προσοχή των φυλάκων ήταν οι εύκολοι στόχοι. Οι ληστές- ένοπλοι παίρνουν τα λεφτά και φεύγουν.» σήκωσε την παλάμη του δείχνοντας την έξοδο.
«Εύκολη διαφυγή.»
«Στην μια πλευρά υπήρχε το χάος. Οπότε τα χρήματα πήραν προς την άλλη.» ολοκλήρωσε την σκέψη του και κοίταξε τον Δημήτρη.
«Πρίν έρθεις μίλησα με δεκαεπτά ανθρώπους. Ούτε δύο δεν λένε τα ίδια.»
«Κάποτε ένας καθηγητής έκανε ένα πείραμα. Είπαν σε φοιτητές να μετρήσουν πόσες πάσες θα γίνουν σ έναν αγώνα μπάσκετ. Στην διάρκεια του αγώνα, κάποιος ντυμένος γορίλας διέσχισε το γήπεδο. Μετά τον αγώνα ρώτησαν τους φοιτητές αν είδαν τον γορίλα. Οι μισοί απάντησαν "Ποιόν γορίλα;"»
«Εκπληκτικό Πάρη. Αν δω κάποιον γορίλα, θα τον συλλάβω. Η Μυρτώ που είναι;»
«Ανέλαβε με την Κατερίνα μια άλλη υπόθεση.»
«Σας είχα συνηθίσει μαζί, για αυτό ρώτησα μου φάνηκε περίεργο.»
«Καιρός είναι για μερικές αλλαγές.»  απάντησε χαμογελαστός.

  Άνοιξε την πόρτα του νεκροτομείου. Το πρώτο που αντίκρισε ήταν ο Αντώνης που έβγαζε μια σφαίρα από την πλάτη του ληστή.
«Η εξαγωγή είναι τέχνη Αντώνη.»
«Αυτό θέλω να πιστεύω.» του απάντησε χαμογελαστός.
«Αυτός είναι ο μασκαράς με το μπλε παλτό;» τον ρώτησε.
«Ναι, λέγεται Άρης Μπέλος. Τον πυροβόλησαν στην πλάτη με "χαραγμένη" σφαίρα από κοντά. Η σφαίρα τον χτύπησε, "άνοιξε" και έτσι μεγάλωσε το τραύμα.»
«Διαμέτρημα;»
Ο Αντώνης άφησε προσεκτικά την σφαίρα που έβγαλε σ ένα σιδερένιο πιάτο το οποίο έδωσε στον Πάρη.
«Των 45 χιλιοστών.» απάντησε ο Αντώνης.
«Οι φύλακες είχαν σφαίρες των 9 χιλιοστών, χωρίς χαρακιές. Οπότε, του έριξε πισώπλατα κάποιος από τους συνεργούς του;» παραξενεύτηκε κοιτάζοντας το πτώμα.
«Κάποιος δεν ήθελε να μοιραστεί τα λεφτά.» είπε ο Αντώνης.

  Έκλεισε την πόρτα πίσω του και πλησίασε τον Νίκο που καθόταν μπροστά στον υπολογιστή.
«Με ήθελες κάτι;» τον ρώτησε.
«Ναι. Αυτό είναι το βίντεο από το κύκλωμα παρακολούθησης...» έκανε μια παύση δείχνοντάς του την οθόνη «Η κάμερα κατέγραψε την είσοδό τους.»
«Υπάρχουν πάρα πολλές μεταμφιέσεις στον κόσμο και ντύθηκαν γυναίκες.» παραξενεύτηκε βλέποντας την οθόνη.
«Οι μάσκες του σκι έχουν πολυφορεθεί. Ο κόκκινος και ο μπλε, τους λέω έτσι από το χρώμα των παλτό τους, δουλεύουν μαζί εξουδετερώνουν τους φύλακες με τα λεφτά ενώ ο μαύρος ρίχνει τον πολυέλαιο.»
«Ο μπλε πέθανε, λεγόταν Άρης Μπέλος. Μεγένθυνε τον κόκκινο.»
Ο Νίκος ακολούθησε την εντολή του Πάρη μεγενθύμοντας τον ληστή με το κόκκινο παλτό «Όλο το μεικαπ του κόσμου δεν θα μπορούσε να καλύψει αυτό το "μήλο του Αδάμ".» σχολίασε ο Νίκος.
«Αυτός θα σκότωσε τον Μπέλο. Σφαίρα 45 χιλιοστών στην πλάτη από κοντινή απόσταση.» ενημέρωσε τον Νίκο.
«Δεν υπάρχει ειλικρίνεια μεταξύ κατεργαρέων.»
«Απομόνωσε τον μαύρο.» ζήτησε και έφτιαξε καλύτερα τα γυαλιά του.
«Ούτε ίχνη από γενιά ούτε "μήλο του Αδάμ".»
«Ντύθηκε γυναίκα, μεταξύ από αντρών που ντύθηκαν γυναίκες. Βλέπεις; Αυτό θα πει μεταμφίεση.» είπε κοιτάζοντας τον Νίκο.

  Περπατούσε στον διάδρομο, άκουσε την Κατερίνα να φωνάζει το όνομά του, σταμάτησε γύρισε το σώμα του προς το μέρος της.
«Αν θες να μου τα ψάλλεις για το πόσο μακριά ήταν η υπόθεσή σου γράψε μου υπόμνημα.»
«Δεν διαβάζεις υπομνήματα. Θυμάσαι την Νόρα Φέλλη;» τον ρώτησε.
«Πάντα θυμάμαι αυτούς που γλιτώνουν.» απάντησε και συνέχισε το βήμα του.
«Γύρισε. Ξαναχτύπησε στην υπόθεσή μου με την Μυρτώ. Είναι η βασική μας ύποπτη στην ανθρωποκτονία.»
Σταμάτησε το βήμα του και όλη η προσοχή του ήταν πάνω στην Κατερίνα.
«Κύριε Μυλωνά.» φώναξε ο Γρηγόρης από την άκρη του διαδρόμου «Σας χρειάζομαι στο εργαστήριο, το συντομότερο.» του είπε και έφυγε.
«Έλα μαζί μου.» μουρμούρισε στην Κατερίνα.

«Η βαλλιστική έστειλε μια σφαίρα από το καζίνο. Είναι 45 χιλιοστών άρα είναι από τα όπλα των "κυριών".»
«Και... Είναι ξεχωριστή σφαίρα;» άφησε τον φάκελο που κρατούσε πάνω στο τραπέζι.
«Όχι αλλά. Υπήρχε μια ξένη ουσία πάνω της.»
«Είναι ξεχωριστή ουσία;» ρώτησε η Κατερίνα.
«Όχι ακριβώς.»
«Μπες στο ψητό Γρηγόρη.» αυστηρά του είπε ο Πάρης.
«Η σφαίρα έχει ίχνη πατάτας.»
«Μισό λεπτό...» η Κατερίνα πλησίασε πιο κοντά «Είχε ίχνη πατάτας η σφαίρα;»
«Φυσικά. Παράξενο έτσι;» αντερώτησε ο Γρηγόρης.
«Βρήκες πατάτα στην σφαίρα, επειδή υπήρχε πατάτα στην κάννη του όπλου.» εξήγησε η Κατερίνα.
«Αυτή η σφαίρα είναι από την δική μου υπόθεση.» της είπε ο Πάρης κοιτάζοντας την.
«Ναι σωστά, κάποιος απ' τους ληστές σου έβαλε πατάτα για σιγαστήρα πριν την επίθεση.» του επεξήγησε η Κατερίνα. «Η Νόρα Φέλλη;»
«Ίσως.» του απάντησε κουνώντας το κεφάλι της.
«Τρείς ένοπλοι ληστές. Ο Άρης Μπέλος σκοτώθηκε στη σκηνή. Η Νόρα Φέλλη... Μας λείπει ένας ακόμα.»
«Υπάρχει ένα ακόμα αποτύπωμα, βγαίνει η ανάλυση από λεπτό σε λεπτό.»
«Ωραία, στο γραφείο μου σε δέκα λεπτά.» είπε στην Κατερίνα και έφυγε.

  Βολεύτηκε στην πολυθρόνα και το βλέμμα του, τους παρατηρούσε όλους.
«Σας μάζεψα εδώ γιατί με την Κατερίνα ανακαλύψαμε κάτι.» σήκωσε το χέρι του δίνοντας τον λόγο στην Κατερίνα.
«Εγώ και η Μυρτώ είχαμε βρει ένα αποτύπωμα παπουτσιού το συγκρίναμε και άνηκε στην Νόρα Φέλλη. Πριν χρόνια εγώ και ο Πάρης την είχαμε κλείσει μέσα. Είναι ψυχοπαθής πήγε να με ξεγελάσει όμως δεν το έχαψα, οι βιολογικοί της γονείς πλήρωσαν την εγγύηση και το έσκασε. Την Νόρα την απήγαγαν όταν ήταν μικρή και μεγάλωσε με τον απαγωγέα της. Όταν η Νόρα έμαθε την αλήθεια τον σκότωσε. Στο θέμα μας, κάποιος από τους ληστές της υπόθεσής μας έβαλε πατάτα αντί για σιγαστήρα πριν την επίθεση.»
«Αυτός ο κάποιος θα μπορούσε να είναι η Νόρα;» ρώτησε ο Νίκος.
«Ίσως.» του απάντησε ο Πάρης.
«Έχω ένα ακόμα αποτύπωμα απ' το κατάστημα...» η Μυρτώ έδωσε το χαρτι στην Κατερίνα «Είναι απ' το πόμολο. Ανήκει στον πρώην κατάδικο Θοδωρή Χατζόπουλο.»
Η Κατερίνα με τον Πάρη κοιταχτηκαν.
«Και αυτόν τον ξέρετε;» τότε ρώτησε η Μυρτώ.
«Ο Χατζόπουλος ήταν συνεργάτης του πατέρα της Νόρας. Κυρίως στο έγκλημα. Η Νόρα σκότωσε τον "μπαμπά" της και έφυγε με τον Θοδωρή Χατζόπουλο.» σηκώθηκε από την πολυθρόνα.
«Σκέτοι Μπόνι και Κλάιντ. Αυτό ακριβώς χρειαζόταν η Αθήνα.» σχολίασε η Κατερίνα.
«Νομίζω πως οι δύο υποθέσεις μας έγιναν μια.» άφησε το χαρτί πάνω στο γραφείο του.

  «Μπορώ να δω Μυρτώ;» ευγενικά της είπε και η Μυρτώ έκανε το σώμα της πίσω. Ο Πάρης κοίταξε μέσα στο μικροσκόπιο τις σφαίρες.
«Αριστερά των 45 χιλιοστών με χαρακιά από την πλάτη του ληστή. Δεξιά, των 45 χιλιοστών την βγάλαμε από τον νεκρό υπάλληλο του καταστήματος.» του εξήγησε.
«Ισχύει η ιστορία με την πατάτα. Ίδιο όπλο, δύο εγκλήματα, μια υπόθεση.» είπε στις δύο γυναίκες φορώντας τα γυαλιά του.
«Τρείς ύποπτοι. Ο Άρης Μπέλος πέθανε, η Φέλλη και ο Θοδωρής Χατζόπουλος είναι ελεύθεροι.» επανέλαβε η Κατερίνα.
«Γειά παιδιά.» ο Νίκος μπήκε στο εργαστήριο «Μόλις μου τηλεφώνησε ο Δημήτρης. Μάλλον βρήκαμε το αμάξι διαφυγής.»
«Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι είναι το σωστό αυτοκίνητο;» ρώτησε ο Πάρης.
«Μπεζ, εγκαταλελειμμένο μάρκας Mercur Cougar του '77. Η Mercur είναι θυγατρική της Ford.» απάντησε αναλυτικά.
«Θα οδηγήσω εγώ. Κατερίνα μένεις εδώ και εσύ Μυρτώ μαζί μου.» βγήκαν έξω από το εργαστήριο.

  Το μπεζ αυτοκίνητο φαινόταν ελάχιστα από τον δρόμο. Ήταν χωμένο μέσα στα δέντρα και τα φυτά.
«Το ανέφερε ένας νταλικέρης.» πλησιάζοντας κοντά τους είπε ο Δημήτρης.
«Αν ήταν το αμάξι που διέφυγαν, θα υπήρχε και κάποιο άλλο αυτοκίνητο εδω κοντά.» κοίταξε τον χώρο γύρω του για λίγα λεπτά. Πλησίασε μαζί με την Μυρτώ κοντα στο αυτοκίνητο. Άναψε τον φακό του και κοίταξε στο εσωτερικό «Ίσα που τσούλαγε αυτό το αυτοκίνητο.»
«Το παράτησαν. Κοίτα κάτι εξέχει από το πορτμπαγκάζ.» έδειξε στον Πάρη κάτι που έμοιαζε με μανίκι.
«Κάνε στην άκρη, θα το ανοίξω εγώ.» έσπρωξε με δύναμη την πόρτα και την άνοιξε το πρώτο που αντίκρισαν ήταν το νεκρό σώμα της Νόρας.
«Η Νόρα.» μουρμούρισε η Μυρτώ.
«Νίκο θα πας μαζί της μέχρι να παραδοθεί το σώμα στον Αντώνη, θα γυρίσω εγώ για την νεκροψία. Μυρτώ πάμε να ερευνήσουμε για ιχνη από άλλο όχημα.»

  Περπάτησαν κατά μήκος της ασφάλτου και ύστερα μπήκαν σ έναν χωματόδρομο.
«Αν δεν ήθελες να δουν κάποιο αμάξι, που θα το έκρυβες;» τον ρώτησε ακολουθώντας πίσω του.
«Οι θάμνοι δίνουν καλή κάλυψη. Κοίτα την μετατόπιση του χώματος εδώ.» της έδινε με τον δείκτη του το σημείο.
«Ίχνη από λάστιχα. Το ένα... Που είναι το άλλο;» απόρησε «Δεν γίνεται να υπάρχει μόνο ένα, τα αυτοκίνητα αφήνουν δύο.»
«Δεν υπάρχει άλλο Μυρτώ. Έφυγε με μηχανή, υπάρχει χώμα στο δρόμο και μετά το ίχνος χάνεται.» την κοίταξε και σήκωσε τους ώμους του.

  Φόρεσε γάντια και κοίταξε το πτώμα της γυναίκας μπροστά του.
«Γειά γιατρέ. Δεν αντιστάθηκε, σωστά;»
«Σωστά, πως το ξέρεις;»
«Τη σκότωσε ο μόνος άνθρωπος που εμπιστευόταν. Ο Χατζόπουλος την κοιτούσε στα μάτια και ούτε που της πέρασε κάποια υποψία στο μυαλό.» του απάντησε.
«Έβαλε τα χέρια στο λαιμό της και πίεσε. Εξέτασα τον λαιμό της, βρήκα επιθήλια.» του έδωσε τα δείγματα.
«Θα τα συγκρίνω με το DNA του Χατζοπούλου.»
«Τηλεφώνησαν οι γονείς της. Έρχονται να την αναγνωρίσουν.» τον ενημέρωσε.
«Πως τους άκουσες;» τον ρώτησε αγγίζοντας τις μελανιές στο λαιμό της Νόρας.
«Περιέργως ανακουφισμένους.»
«Επιτέλους ξέρουν που βρίσκεται. Ευχαριστώ Αντώνη.»

  Κρατώντας το δείγμα στο χέρι του μπήκε στο εργαστήριο. Κοίταξε την Μυρτώ και τον Νίκο.
«Είχα την εντύπωση πως ψάχνατε στοιχεία στο αυτοκίνητο.» τους είπε εναλλάσσοντας το βλέμμα του μια στην Μυρτώ και μια στο Νίκο.
«Ναι... Εμ...» η Μυρτώ σκέφτηκε λίγο «Τι ξέρεις για το πυρίτιο;» τον ρώτησε.
«Έφτιαχναν γυαλί απ' αυτό. Εξορύσσεται σε ανοιχτά ορυχεία, γυαλίζει σαν χρυσόσκονη. Γιατί;» αντερώτησε κοιτάζοντας την Μυρτώ.
«Εγώ και ο Νίκος βρήκαμε πυρίτιο στα ρούχα του Μπέλου και στο αυτοκίνητο.» απάντησε η Μυρτώ.
«Υπάρχει ένα εγκαταλελειμμένο ορυχείο στο Λαύριο, ίσως να είναι από εκεί.» έφτιαξε τα γυαλιά του.
«Συγγνώμη που διακόπτω.» είπε ο Γρηγόρης και τον κοίταξε «Τι δεν ξέρεις;» ρώτησε.
Ο Πάρης γέλασε «Τι λέτε για μια βόλτα μέχρι το Λαύριο;»



️Γειαααα σας!!🦉 Ο Πάρης με την Μυρτώ χωριστά σε υπόθεση, εντάξει ούτε το σύμπαν δεν το ήθελε αυτό οπότε οι δύο υποθέσεις έγιναν μια. Δεν παίζουμε με το σύμπαν παιδιά!!💁🏻‍♀️

Τα παραδείγματα του Πάρη πιστεύω ότι είναι πολύ έξυπνα για να τα καταλαβαίνουν όλοι... Εντάξει δεν είμαστε όλοι για όλα!😂 Αλλά σε αυτό που είπε ο Γρηγόρης στην τελευταία παράγραφο συμφωνώ, τι δεν ξέρει ρε παιδιά αυτός ο άνθρωπος??

Η Νόρα δεν έκανε καλή επιλογή συντρόφου (εντάξει join the club sweetie 🥰) συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Κακό χιούμορ το ξέρω 🙂 Όμως πόσες φορές δίνουμε εμπιστοσύνη σε λάθος άτομα?? Θα σας πω εγώ... Πολλές!!

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο αν σας άρεσε αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλιά σας που ξέρετε ότι τα λατρεύω.

Εμείς θα τα πούμε σύντομα με ένα νέο διορθωμένο κεφάλαιο.

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!!😘❤️

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top