Στην αποθήκη του Εγκληματολογικού, ο Πάρης με την Μυρτώ έψαχναν στα απομεινάρια της Mercedes για κάποιο στοιχείο. Ο Πάρης σημείωνε στο τετράδιό του παρατηρώντας την Μυρτώ. Η οποία έριξε υγρό πάνω στην μπατονέτα και χρήμα της μετατράπηκε από άσπρο σε μωβ.
<<Η εξέταση για αίμα είναι θετική. Στο κάθισμα του συνοδηγού.>> του είπε.
Ο Πάρης έκλεισε το τετράδιο <<Είναι μόνο ένα ίχνος αίματος. Που είναι το υπόλοιπο;>> αναρωτήθηκε.
<<Μπορείς να μου δώσεις το luminol;*>> του ζήτησε η Μυρτώ.
Ο Πάρης άπλωσε το χέρι του πιάνοντας απ το τραπέζι το luminol το έδωσε στην Μυρτώ και έσβησε τα φώτα.
Η Μυρτώ σηκώθηκε όρθια και ψέκασε την θέση του συνοδηγού, το ταμπλό και τις ταχύτητες με το υγρό. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έγιναν όλα μπλε.
<<Ξέρεις πως να φωτίζεις ένα δωμάτιο.>> η Μυρτώ του χαμογέλασε.
<<Η τοποθεσία του αίματος στα καθίσματα και στο ταμπλό δείχνει ότι το θύμα ήταν μέσα στο αυτοκίνητο.>> της είπε και ανακάθησε στο σκαμπό.
<<Ίσως χτύπησε τον Μαρίνου, σταμάτησε και τον έβαλε στην θέση του συνοδηγού.>> έκανε μια εικασία η Μυρτώ.
<<Εντάξει. Και που πήγαν;>> απόρησε ο Πάρης.
<<Πάντως όχι στα επείγοντα.>> έστρεψε το βλέμμα της πάνω του <<Ούτε στο πάρκο, για σαράντα οκτώ ώρες. Θα πάρω δείγματα, θα τα πάω στον Γρηγόρη να τα συγκρίνει με το DNA του Θοδωρή Μαρίνου.>>
<<Αν βρεις αίμα που δεν είναι δικό του τότε...>>
<<Μπορεί να ανήκει σε άλλον τραυματισμένο οδηγό και να έχουμε νέο ύποπτο.>> συμπλήρωσε την σκέψη του.

Ο Πάρης είχε ξεβιδώσει την θέση του συνοδηγού και είχε σκύψει με τον φακό πάνω της εξετάζοντάς την.
<<Όλο το αίμα ήταν του θύματος.>> μπαίνοντας στην αποθήκη του είπε η Μυρτώ.
<<Κοίτα εδώ.>> της είπε και της έδειξε το σημείο με το φως του φακού του.
<<Ορατές κηλίδες αίματος κάτω από την θέση του συνοδηγού.>>
<<Αυτό είναι περίεργο μέρος για αίμα.>> του είπε η Μυρτώ.
<<Ακτινωτές κηλίδες. Τι νομίζεις;>> την ρώτησε <<Το αίμα έκανε λίμνη στο δάπεδο. Καθώς οι σταγόνες έπεφταν το αιμα πιτσιλούσε προς τα πάνω.>> συνέχισε λέγοντάς της την γνώμη του.
<<Εντάξει αλλά από που έπεφτε το αίμα;>> αναρωτήθηκε η Μυρτώ.
<<Ο Γρηγόρης μου είπε ότι ερευνάτε μια Mercedes της σειράς S.>> η Κατερίνα μπήκε στην αποθήκη.
<<Ναι, ο,τι απέμεινε απ αυτή.>> της απάντησε ο Πάρης.
<<Αυτό και αν είναι έγκλημα.>> η Κατερίνα πλησίασε κοντά τους. <<Θα ράγιζε την καρδιά του πρώην μου. Κάθε Σαββατοκύριακο πηγαίναμε σε test drive σε Mercedes. Έβαζα τα καλά μου για να πιστέψει ο πωλητής ότι μπορούσαμε να την πάρουμε...>> έσκυψε πάνω από το αυτοκίνητο <<Αν το αμάξι είχε κλαπεί η μίζα θα ήταν παραβιασμένη, σωστά;>> ρώτησε τον Πάρη.

Και οι δύο κοίταξαν ταυτόχρονα την μίζα <<Ε...;>> μουρμούρισε η Μυρτώ.
<<Τέλος πάντων, πρέπει να φύγω με περιμένει ο Νίκος για να γυρίσουμε στην υπόθεση, σας χαιρετώ.>> τους είπε και έφυγε από την αποθήκη.
<<Θα... Θα το βλέπαμε αυτό.>> η Μυρτώ τον κοίταξε.
<<Μας απέσπασε την προσοχή αυτό που ψάχναμε.>> της απάντησε.
<<Ναι...>> συμφώνησε μαζί του <<Οπότε, πως ο κλέφτης έβαλε μπροστά χωρίς να παραβιάσει την μίζα;>>
<<Ίσως να μην υπάρχει κλέφτης.>> την κοίταξε λοξά.

Η Μυρτώ με τον Πάρη κοίταζαν τον Δημήτρη που έκανε την ανάκριση του Μενέλαου Γερμενού.
<<Εντάξει, με πιάσατε... Πήγαινα στο κινεζικό εστιατόριο. Ήμουν μέσα δύο λεπτά το πολύ αλλά άφησα τα κλειδιά μου στο αυτοκίνητο.>>
Ο Πάρης είχε γυρίσει ανάποδα την καρέκλα και κάθησε βάζοντας τα πόδια του δεξιά και αριστερά στην καρέκλα στηρίζοντας το κεφάλι του πάνω στο χέρι του ενώ με το άλλο χέρι έπαιζε με τα γυαλιά του.
<<Αφήσατε τα κλειδιά σε Mercedes εβδομήντα χιλιάδων ευρώ;>> απόρησε ο Δημήτρης.
<<Ναι... Χαζό, έτσι; Γι αυτό δεν είπα τίποτα. Επίσης αν το μάθει η ασφάλειά μου, είναι αμέλεια.>>
<<Ας μπούμε στο ψητό.>> του είπε ο Δημήτρης.
<<Σας τα είπα όλα. Σταμάτησα στο κινεζικό κοντά στο σπίτι μου. Δεν έβρισκα μέρος να παρκάρω, το έβαλα σε θέση αναπήρου και άφησα αναμμένη τη μηχανή για ένα λεπτό.>> συνέχισε ο άντρας.
<<Βγάλτε το πουκάμισό σας.>> η Μυρτώ σταύρωσε τα χέρια της.
<<Θα χρειαστείτε ένταλμα.>> ειρωνικά είπε στην Μυρτώ <<Αλλά όπως σας ξαναείπα είναι αβάσιμο.>>
<<Βασικά ο δικαστής έχει άλλη άποψη.>> ο Πάρης έβγαλε από την εσωτερική τσέπη του σακακιού του το ένταλμα και το έσπρωξε στο μέρος του.

Ο άντρας το ξεδίπλωσε και το διάβασε.
<<Μπορώ να κάνω ένα τηλέφωνο στον δικαστή Σερέτη.>>
<<Δεν θα το κάνετε.>> του είπε ο Δημήτρης.
<<Θα το αρνηθείτε;>> τον ρώτησε η Μυρτώ <<Θα το βγάλει ένας από εμάς.>> κούνησε κυκλικά τον δείκτη της δείχνοντας τους τρείς τους.
Ο άντρας σηκώθηκε όρθιος, ξεκούμπωσε τα κουμπιά και σήκωσε τα μανίκια του.
<<Ορίστε.>> τους είπε <<Κοιτάξτε δεν υπάρχουν χημικά εγκαύματα. Είστε ικανοποιημένοι;>> τους ρώτησε.
Η Μυρτώ ξεδίπλωσε καλύτερα το ένταλμα <<Το ένταλμα, είναι για όλο το πουκάμισο.>> τον ενημέρωσε.

Έλυσε τον κόμπο της γραβάτας του, ξεκούμπωσε το πουκάμισό του και το έβγαλε. Ένα διαγώνιο κόκκινο σημάδι ξεκινούσε από τον αριστερό ώμο και τελείωνε δεξιά. Το σημάδι φαινόταν να είχε γίνει από ζώνη αυτοκινήτου.
<<Δεν είναι και πολύ δύσκολο να καταλάβεις από που προήλθε αυτό.>> σχολίασε ο Δημήτρης. <<Έχουμε αρκετά στοιχεία.>>
<<Σταθείτε. Δεν είναι αυτό που νομίζετε. Τηλεφώνησα για να παραγγείλω, κοίταξα κάτω για να κλείσω το τηλέφωνο και χτύπησα κάτι. Σταμάτησα, βγήκα έξω κοίταξα γύρω και δεν είδα τίποτα. Σκέφτηκα ότι μάλλον ήταν σκύλος. Έφυγα.>> ξεκίνησε να φοράει το πουκάμισό του <<Πήγα στο εστιατόριο. Και το αμάξι μου κλάπηκε. Ήταν άσχημη νύχτα.>>

Η Μυρτώ γέλασε ειρωνικά κουνώντας το κεφάλι της.
<<Έκλεψαν το αμάξι μου. Δεν έχω ιδέα τι έγινε μετά.>>
<<Αρκούν αυτά.>> τον σταμάτησε ο Δημήτρης σηκώνοντας την παλάμη του <<Συλλαμβάνεστε.>>
Ένας αστυνομικός του πέρασε χειροπέδες και τον οδήγησε έξω από την αίθουσα.
<<Μισώ τους δικηγόρους.>> είπε στους δύο άντρες η Μυρτώ.
<<Θέλω ένταλμα για το σπίτι του.>> ενημέρωσε τον Δημήτρη καθώς έπαιζε με τις άκρες των γυαλιών του <<Πρέπει να βρούμε κάτι για να τον κρατήσουμε μέσα.>> κοίταξε τον Δημήτρη και ύστερα την Μυρτώ.

Το επόμενο πρωί ο Πάρης με την Μυρτώ σταμάτησαν λίγα μέτρα πιο μακριά απ το σπίτι του Γερμενού, κατέβηκαν απ το τζιπ και περπάτησαν δίπλα δίπλα. Ο Πάρης κράτησε την Μυρτώ απ τον ώμο απομακρύνοντάς τον απ το αυτόματο πόρισμα του σπιτιού δίπλα τους.
<<Κοιμήθηκες;>> τον ρώτησε.
<<Όχι ιδιαίτερα. Όταν έχω ανοιχτή υπόθεση δεν μπορώ να κοιμηθώ.>>
<<Να ήσουν τόσο αφοσιωμένος στα ερωτικά σου όλα θα ήταν καλύτερα.>> σχολίασε βγάζοντας τα γυαλιά ηλίου της.

Ο Πάρης γύρισε απότομα το κεφάλι του κοιτάζοντας την και έσμιξε τα φρύδια του χωρίς να της δίνει κάποια απάντησε και συνέχισε το σταθερό του βήμα. Πλησίασαν κοντά στον Δημήτρη και στον Γερμένο που τους περίμεναν στην εξώπορτα.
<<Βγήκε με εγγύηση.>> τους πληροφόρησε.
<<Ναι... Αυτό το περίμενα.>> αφήνοντας ένα γελάκι είπε η Μυρτώ.
<<Ωχ παραλίγο να το ξεχάσω...>> ο Δημήτρης έβγαλε από την εσωτερική τσέπη του σακακιού του ένα διπλωμένο χαρτί <<Αυτό είναι ένταλμα έρευνας για το σπίτι σου.>> άπλωσε το χέρι του δίνοντάς του το χαρτί.
<<Θα μας άρεσε να ξεκινήσουμε απ το γκαράζ.>> του είπε ο Πάρης δείχνοντάς με τον δείκτη του το γκαράζ του σπιτιού.
<<Ναι...>> ο άντρας πλησίασε τον Πάρη <<Κοίτα, θα υποβάλλω καταγγελία στον επικεφαλή σας. Γιατί με παρενοχλείτε.>>
Ο Πάρης χαμογέλασε <<Ως δικηγόρος, θα έπρεπε να ξέρεις τι περιλαμβάνεται στην παρενόχληση. Η διερεύνηση εγκλήματος δεν συμπεριλαμβάνεται στα κριτήρια.>> τον ενημέρωσε <<Αν οι συνάδελφοί σου ακούσουν για ψευδή καταγγελία παρενόχλησης θα θεωρηθεί δυσφήμηση. Ξέρω και εγώ τους νόμους, έχω παραστεί και εγώ σε δικαστήριο.>> συνέχισε ο Πάρης και φόρεσε τα γυαλιά του.

Ο άντρας έκανε πίσω και προχώρησε πρώτος οδηγώντας τους στο γκαράζ, άνοιξε την ηλεκτρική πόρτα. Ο Πάρης με τον Μυρτώ μπήκαν πρώτοι παρατηρώντας το μπορντό αυτοκίνητο και πίσω τους ακολουθούσε ο Δημήτρης με τον Γερμένο.
<<Σε δρόμο ήταν παρκαρισμένο. Σωστά;>> ρώτησε ο Πάρης.
<<Είναι έγκλημα και αυτο;>> αντερώτησε ο άντρας.
<<Μπορείς να μετακινήσεις λίγο το αυτοκίνητο για εμάς Δημήτρη;>> ζήτησε όσο τριγυρνούσε γύρω από το αυτοκίνητο.
<<Αν τα κλειδιά δεν είναι στη μηχανή, δώστε τα.>> του είπε ο Δημήτρης απλώνοντας το χέρι του.
<<Το νοίκιασα. Το όνομά σας δεν είναι στο συμβόλαιο.>> απάντησε δίνοντας τα κλειδιά.
<<Μην φοβάστε, ο Δημήτρης είναι καλός οδηγός.>> τον διαβεβαίωσε ο Πάρης.
Ο Δημήτρης πήρε τα κλειδιά <<Περιμένετε έξω.>> του ζήτησε όσο κατευθυνόταν στο αυτοκίνητο. Ο Δημήτρης μετακίνησε το μπορντό αυτοκίνητο.
Το πάτωμα κάτω του είχε διαφορετικό χρώμα σε σχέση με το υπόλοιπο στην αποθήκη. Η Μυρτώ με τον Πάρη κοιτάχτηκαν για λίγο και γονάτισαν στο ξεθωριασμένο σημείο.
<<Μυρίζει σαν να καθαρίστηκε με χλωρίνη.>> συμπέρανε ο Πάρης.
<<Θα ελέγξω για ίχνη αίματος.>> του είπε ανοίγοντας το βαλιτσάκι της.
<<Γιατί άφησε το αμάξι του έξω με το αυτόματο πότισμα ανοιχτό και δεν το έβαλε εδώ μέσα;>> απόρησε κοιτάζοντας την Μυρτώ.
<<Ίσως το γκαράζ ήταν γεμάτο.>> του απάντησε η Μυρτώ και εξέτασε το σημείο για αίμα.

Η Μυρτώ με τον Πάρη ήταν έξω από το εγκληματολογικό, στο γκαράζ, εξέταζαν μια μαύρη Mercedes. Ο Αντώνης πλησίασε κοντά τους.
<<Η Mercedes του Γεωργίου είναι αυτή;>> ρώτησε και στάθηκε δίπλα στον Πάρη που είχε ακουμπήσει το σώμα του στην πόρτα του οδηγού και κοιτούσε μέσα.
<<Βασικά του την είχα πουλήσει πριν πέντε χρόνια.>> του εξήγησε <<Τότε ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση.>> συμπλήρωσε.
<<Λοιπόν, μίλησα με το τμήμα αυτοκινήτων...>> ξεκίνησε να του λέει Μυρτώ και γύρισε να την κοιτάξει <<Προφανώς αν γεμίσεις ένα αμάξι με νερό ή στην περίπτωσή μας με αίμα θα έχει διαρροή από κάτω.>>
<<Τα τραύματα με θραύσματα γυαλιού περιορίζονται στον άνω κορμό. Σωστά γιατρέ;>> ρώτησε κοιτάζοντας στιγμιαία τον άντρα δίπλα του καθώς ακουμπούσε το χέρι του στην οροφή του αυτοκινήτου.
<<Στον κορυφή του κεφαλιού, στο πρόσωπο, στους ώμους και στους πήχεις.>> απάντησε ο άντρας.
<<Υπήρξε μετωπική σύγκρουση.>> σίγουρος τους είπε ο Πάρης.
<<Το κεφάλι του θύματος χτύπησε στο παρμπρίζ στην πλευρά του συνοδηγού...>> η Μυρτώ στάθηκε μπροστά απ το αυτοκίνητο.
<<Αυτό δεν είναι το ίδιο μοντέλο, Αλλά είναι αρκετά κοντά.>> την πληροφόρησε ο Πάρης.
<<Εντάξει... Υποθέτω ότι το θύμα χτυπήθηκε από το αμάξι εδώ...>> έδειξε τα γόνατά της <<το θύμα εκτοξεύτηκε...>> ανέβηκε πάνω στο καπό και σχεδόν ακούμπησε την μύτη της στο παρμπρίζ <<Και πρέπει να ήταν κάπως έτσι.>>
<<Το θύμα αιμορραγεί και το αίμα του στάζει.>> συνέχισε ο Πάρης.
<<Το θύμα αιμορραγούσε δυο μέρες.>> του θύμισε ο Αντώνης.
<<Ναι, ίσως όμως είχε τις αισθήσεις του. Σωστά; Μέχρι να χάσει το ένα τρίτο απ το αίμα του.>>
<<Το αιμορραγικό σοκ θα συνέβη περίπου δώδεκα ώρες αργότερα.>> του είπε ο Αντώνης.
<<Οπότε πιθανόν να είχε σφηνωθεί στο παρμπρίζ της Mercedes του Γερμενού, που ήταν παρκαρισμένη στο γκαράζ του Γερμενού.>> ο Πάρης έβγαλε τα χέρια στις τσέπες του.
<<Ξέρουμε που ήταν ο Θοδωρής Μαρίνου. Όμως που ήταν ο Μενέλαος Γερμενός;>> αναρωτήθηκε η Μυρτώ.
Ο Πάρης γέλασε ειρωνικά <<Η εικασία μου; Στην δουλειά. Κάνοντας καλή εντύπωση.>> της απάντησε.
<<Μερικές φορές χαίρομαι που ασχολούμαι μόνο με νεκρούς ανθρώπους.>> σχολίασε ο Αντώνης και απομακρύνθηκε από κοντά τους.
<<Ξέρεις...>> ξεκίνησε να του λέει η Μυρτώ <<Ο οδηγός του γερανού είπε ότι η Mercedes του Γερμενού είχε καταστραφεί. Αλλά η μόνη ζημιά που μπορεί να είχε πάθει πρέπει να ήταν μόνο το παρμπρίζ και ο προφυλακτήρας. Μας λέει ψέματα.>>
<<Ήρθε η ώρα να μάθουμε την αλήθεια. Κάλεσε τον Δημήτρη και πες του ότι θα με βρει στην μάντρα.>>

Ο άντρας έπλενε τα χέρια του στην βρύση, γυρνώντας την πλάτη του στο μέρος τους.
<<Δημήτρη, μπορεί να μην είχε καταστραφεί ολοκληρωτικά. Εμένα με ένοιαζαν μόνο τα ανταλλακτικά.>>
<<Δεν ξέρεις ποιός τηλεφώνησε;>> τον ρώτησε ο Δημήτρης.
<<Ήταν ένας τύπος. Τι άλλο να σας πω;>> αντερώτησε ο άντρας.
<<Κύριε Σακελλαρίου το '14 είχατε συλληφθεί για βανδαλισμό σωστά;>>
Ο άντρας γύρισε και κοίταξε τον Δημήτρη <<Ήμουν δεκαοχτώ χρόνων. Μια πλάκα ήταν, έβαλα το αμάξι του λυκειάρχη στην ταράτσα του γυμναστηρίου.>>
<<Είναι παράξενο γιατί και ο κάτοχος της Mercedes πήγαινε επίσης στο ίδιο σχολείο. Ήσασταν και συμμαθητές. Ο Μενέλαος Γερμενός. >> του είπε ο Πάρης.
<<Ίσως να μου θυμίζει κάτι.>>
<<Συνελήφθη επειδή παρέσυρε πεζό και είναι επίσης ύποπτος για φόνο που αυτό σε κάνει συνεργό μετά τον φόνο. Τουλάχιστον είκοσι χρόνια φυλακή.>> τον ενημέρωσε ο Δημήτρης.
<<Εντάξει, κοιτάξτε. Εγώ δέχτηκα μόνο το τηλεφώνημα. Πήρα το αμάξι του. Ούτε που τον συμπαθώ τον τύπο, εκείνος με κάρφωσε στο σχολείο. Μου είπε ότι ήθελε να επανορθώσει.>> τους εξήγησε.

Καθόταν στο γραφείο του, διαβάζοντας τα χαρτιά της υπόθεσης. Η Μυρτώ χτύπησε την πόρτα και πέρασε μέσα. Του άφησε ένα χαρτί πάνω στο γραφείο του. Ο Πάρης το έπιασε και το κοίταξε.
<<Αν ο λεκές στο γκαράζ προκλήθηκε από αίμα, η χλωρίνη το αλλοίωσε.>> του είπε <<Δεν υπάρχει κάτι για να δουλέψουν στο εργαστήριο.>>
<<Το αίμα στο γκαράζ θα συνέδεε τον δολοφόνο με το θύμα.>> απάντησε και έβγαλε τα γυαλιά του, αφήνοντάς τα πάνω στο γραφείο.
<<Να ξέρεις ότι δεν τα παρατάω εύκολα. Σκεφτόμουν μήπως μετέφερε το πτώμα με το αμάξι καθώς το πάρκο δεν απέχει και πολύ από το σπίτι του Γερμενού...>>
<<Θα βρίσκαμε αίμα του θύματος, τρίχες ή ίνες απ τα ρούχα του.>> την διέκοψε.
<<Δεν υπήρχαν ορατά ίχνη...>> του εξήγησε <<Όμως με μια καλύτερη μάτια βρήκα έναν λεκέ.>> του έδωσε άλλο ένα χαρτί.
Τα μάτια του Πάρη έλαμψαν <<Ο Γερμενός μπαίνει για ανάκριση.>>

<<Ελάτε τώρα! Όλη σας η υπόθεση είναι περιστασιακή. Τα φυσικά σας στοιχεία είναι αξιολύπητα!>> εκνευρισμένος του είπε ο άντρας απέναντί του <<Τι; Ένα κατεστραμμένο αμάξι, λευκή σκόνη στο νοικιασμένο, και ένας λεκές από χλωρίνη στο γκαράζ μου. Αν έχετε μόνο αυτά, δεν μπορείτε ούτε να καταθέσετε.>>
Ο Πάρης καθόταν ήρεμος περιμένοντας να τελειώσει. Σήκωσε τον μπεζ φάκελο και τράβηξε την σακούλα των στοιχείων με το κινητό μέσα, δείχνοντάς του το.
<<Το κινητό μου.>>  του είπε ο άντρας.
<<Ναι.>> ο Πάρης σταύρωσε τα χέρια του <<Το βρήκε ο Βλάσσης Αναγνώστου στο αυτοκίνητό σας.>>
<<Ελπίζω να μην έκανε κανένα υπεραστικό.>> αστειεύτηκε γελώντας μόνος του. Άπλωσε το χέρι του για να πιάσει την σακούλα.
Ο Πάρης την τράβηξε <<Είναι πειστήριο.>> του είπε σοβαρά.

Η Μυρτώ μπήκε στην αίθουσα και έκλεισε την πόρτα.
<<Ει... Θα κάνουμε πάρτυ!>> ειρωνεύτηκε ο άντρας.
<<Έφερα και μουσική.>> συνεχίζοντας την ειρωνεία του είπε η Μυρτώ και άφησε το μαγνητόφωνο πάνω στο σιδερένιο τραπέζι.
<<Θα χαρείτε να μάθετε πως δεν έγινε κανένα υπεραστικό τηλεφώνημα. Όμως έγινε μια κλήση στην αστυνομία...>> φόρεσε τα γυαλιά του και τον κοίταξε <<Στις 2:30 το πρωί της Τρίτης ενώ το αυτοκίνητο ήταν ακόμα στην κατοχή σας.>>
Η Μυρτώ πάτησε το play και ακολούθησε ο διάλογος.
"Άμεση Δράση ποιο είναι το πρόβλημά σας;"
"Σας παρακαλώ βοηθήστε με!"
"Δεν σας ακούω κύριε. Μιλήστε ποιο δυνατά."
"Βοήθεια..."
"Κύριε, το σύστημά μας δεν συμβαδίζει με το κινητό σας. Που είστε;"
"Είμαι στο γκαράζ."
"Κύριε, μπορείτε να δείτε την οδό...;"

Ο Πάρης έβγαλε τα γυαλιά του <<Εξήγησέ μου Μενέλαε. Πώς μπορεί ένας δικηγόρος να δικαιολογήσει κάτι σαν και αυτό;>> τον ρώτησε.
<<Ξέρεις τον νόμο. Χτύπησες τον άντρα, ήταν ατύχημα όχι έγκλημα. Αλλά το άφησες να εξελιχθεί σε φόνο εκ προμελέτης.>> είπε η Μυρτώ <<Μίλησα με τον προϊστάμενό σου. Ήταν η πρώτη σου μέρα στην δουλειά, έκαναν ένα πάρτυ υποδοχής. Πόσο ήπιες εκείνο το βράδυ;>> τον ρώτησε η Μυρτώ.
<<Άσε με να μαντέψω.>> ο άντρας κοίταξε τον Πάρη <<Ήθελες να ξεμεθύσεις λίγο πριν πάρεις την αστυνομία, σωστά; Οπότε αποφάσισες να περιμένεις. Να πιείς καφέ, να ξεμεθύσεις. Αλλά ο Θοδωρής Μαρίνου, δυστυχώς συνήλθε. Τι να έκανες; Ε; Να πήγαινες στα επείγοντα και να έλεγες αυτός ο τύπος αιμορραγούσε στο γκαράζ σου και εσύ έτρωγες τοστάκι;>>
Το χτύπημα της πόρτας τους διέκοψε.
<<Κυρία Νικολάου, είναι κάποιος εδώ και θέλει να σας δει.>> είπε ο αστυνομικός.
<<Όχι τώρα.>> του απάντησε η Μυρτώ.
<<Έχει σχέση με την υπόθεση.>>
Η Μυρτώ κοίταξε για λίγο τον Πάρη και σηκώθηκε απ την θέση της βγαίνοντας έξω. Οι δύο άντρες έμειναν μόνοι τους.
<<Έκανα θυσίες για να φτάσω εδώ που είμαι. Όλη μου την ζωή κόπιαζα γι αυτό που είχα την Δευτέρα.>>
<<Είναι σκληρό, έτσι;>> αναρωτήθηκε ο Πάρης <<Χτίζεις ένα όνειρο δεκαπέντε χρόνια... Και ενα τηλεφώνημα δεκαπέντε δευτερολέπτων στο γκρεμίζει.>>

Η Μυρτώ μπήκε στην αίθουσα, άφησε ένα γράμμα μπροστά του και κάθησε δίπλα του. Φόρεσε τα γυαλιά του, διάβασε το γράμμα. Κοίταξε την Μυρτώ όσο έβγαζε τα γυαλιά του και μετά έστρεψε το βλέμμα του στον άντρα.
<<Όταν ένας οδηγός χτυπάει πεζό όλοι υποθέτουν ότι ήταν απρόσεκτος ο οδηγός. Όταν ο οδηγός έχει καταναλώσει αλκοόλ πρόκειται για φόνο εκ αμελείας. Αλλά όταν ο πεζός πέφτει σκόπιμα σε διερχόμενο όχημα τότε ο οδηγός δεν ευθύνεται για τίποτα. Νομικά, την γλιτώνει...>> γύρισε το βλέμμα του στην Μυρτώ κάνοντάς της νόημα να συνεχίσει.
<<Αυτό το γράμμα αυτοκτονίας είναι γραμμένο απ τον Θοδωρή Μαρίνου. Όταν τον χτυπήσατε την Δευτέρα δεν ήταν ατύχημα. Την είχατε γλιτώσει.>>
<<Μέχρι που τον αφήσατε να πεθάνει.>> συμπλήρωσε ο Πάρης.

Έκλεισε την πόρτα πίσω του και την κοίταξε καθώς την βοηθούσε να βγάλει το σακάκι της.
<<Καλώς ήρθες στο σπίτι μου αυτή την φορά και όχι σ ένα δωμάτιο ξενοδοχείου.>> κρέμασε τα σακάκια τους <<Μπορείς να βολευτείς όπου θες.>> άναψε τα φώτα.
<<Έχω καταλάβει ότι έχεις γούστο, αλλά δεν περίμενα να έχεις τόσο πανέμορφο σπίτι.>> του είπε πλησιάζοντας στο πικ απ βλέποντας τα αμέτρητα βινύλια.
<<Τι να σου βάλω να πιείς;>> την ρώτησε παίζοντας νευρικά με τις παλάμες του.
<<Ουίσκι, σκέτο παρακαλώ.>> του χαμογέλασε και γύρισε ξανά στα βινύλια.

Πήγε με αργά βήματα στο μην το μπαρ, έπιασε δύο ποτήρια και έβαλε μια γενναιόδωρη ποσότητα από ουίσκι. Η Μυρτώ έβαλε ένα δίσκο να παίζει, ο Πάρης την πλησίασε δίνοντάς της το ποτήρι καθώς την κοιτούσε στα μάτια.

"Strangers in the night, exchanging glances..."
<<Sinatra, ο αγαπημένος μου.>> της ψιθύρισε.
<<Και ο δικός μου.>> δάγκωσε τα χείλη της.
Ήταν τόσο κοντά που οι ανάσες τους μπερδευόταν.
<<Μου έλειψες Μυρτώ... Πολύ...>> μουρμούρισε και επιτέθηκε αχόρταγα στα χείλη της. Ένα φιλί που περίμενε πολύ καιρό, ένα φιλί που τους ταξίδεψε με το πικ απ να παίζει στον χώρο Sinatra.

"Something in my heart, told me I must have you."

*Η λουμινόλη (C8H7N3O2) είναι χημική ουσία που εμφανίζει χημειοφωταύγεια, με μπλε λάμψη, όταν αναμειγνύεται με κατάλληλο οξειδωτικό μέσο. Η λουμινόλη είναι ένα λευκό προς ωχρό κίτρινο κρυσταλλικό στερεό, διαλυτό στους περισσότερους πολικούς οργανικούς διαλύτες, αλλά αδιάλυτο στο νερό.
Οι εγκληματολόγοι χρησιμοποιούν λουμινόλη για να ανιχνεύσουν ίχνη αίματος σε σκηνές εγκλήματος, καθώς αντιδρά με τον σίδηρο της αιμοσφαιρίνης.

▪︎Γειααα σας!!🦉 Φαινόταν από την αρχή ο ένοχος αλλαα τα στοιχεία δεν βοηθούσαν και πολύ.

Αλλά στο τέλος η κατάληξη ήταν αυτή που περίμεναν όλοι στο εγκληματολογικό. Σωστό πάντως δεν το λες να κοπανάς έναν άνθρωπο και να τον αφήνεις να πεθαίνει στο γκαράζ σου.

Άχαστο δίδυμο ο Πάρης με την Μυρτώ ειδικά στην τελευταία ανάκριση του Γερμενού έδωσαν ρέστα.

Ήρθε και το φιλί που όλοι περιμέναμε, επιτέλους δηλαδή γιατί πολύ μας το άργησαν!

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο  αν σας άρεσε αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας που ξέρετε ότι τα λατρεύω!

Εμείς θα τα πούμε σύντομα με ένα νέο κεφάλαιο! 🦋

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!!😘❤