"g-guanlin?"

"ang gwapo niya, wow"

"uy sino yun? transferee ba?"

"bes, yung gilagid niya brighter than my future!"

"'yoko na bes, uwi na tayo. baka mamatay ako ng wala sa oras"

"poging fafa"

awtomatikong gumalaw ang kamay at paa ko't hinigit siya palabas ng building.

"teka lang ha, totoo ba 'to? hindi ba ako nanaginip?" tanong ko sakaniya matapos kumurap ng Ilang beses. pano nangyari to? nasa korya si guanlin ah?

"nanaginip nanaman ba ako?"

"so you always dream of me" hala! nagsalita siya!

"sampalin mo ako"

"what?"

"slap me! para malaman ko kung totoo ba ito o hindi kasi ayokong umasa, masakit bes"

"you'll get hurt if I do that.."

"mas masakit kung aasa ako kaya go, slap me--" imbis na isang malakas na sampal ang maramdaman ko, nakulong ako sa mahigpit niyang yakap.

"g-guanlin.."

kasunod ng yakap na yun ay ang pag halik niya sa noo ko.

potek, totoo nga ito.

"I kept my promise," sabi niya at ngumiti lang siya. namiss ko yung gilagid niyang dinaig pa ang ang araw sa pagka-bright

nasa harap ko si guanlin ngayon, bumalik na siya. this is real, as in real na real.

"kailan ka pa bumalik? nagtransfer ka dito?"

"the day before yesterday. and yesterday, I enrolled here as an extra student."

"extra student?"

"the company gave me only 1 month to stay here in the Philippines, so.."

"isang bwan rin yun, aarte pa ba ako? yan na nga oh, nasa harap na kita. tapos may hug na may kiss pa,"

"at least we get to see each other's faces again,"

"bakit ba ang cheesy mo ngayon? mamaya maihi nanaman ako dito eh,"

"what was that?"

"hay nako, akala ko naiintindihan mo na tagalog,"

"not everything, but i heard you're now a language tutor?"

"parang ganun na nga,"

"let me hear,"

"ayoko nga! baka mamaya i-judge mo pa english ko,"

"why would i do that? i don't have the right to judge you, and I will never," potek naman gilagid, sobra ka magpakilig ha!

"ah basta, ayoko"

nabalot kami ng katahimikan, nakaiwas ako ng tingin pero ramdam kong nakatingin siya sakin.

"jia.."

"oh?"

"can we eat first? i haven't eaten breakfast yet," sabi niya't napakamot sa ulo. napatawa naman ako at tumango-tango.

nagpunta na kami sa cafeteria.

habang magkahawak ang kamay.

taray no? yung buhok kong kakapagupit ko lang last week, humahaba nanaman!