t w e n t y - f i v e
"hindi man lang kami nainform," sambit ni seonho sabay irap. nahawa na talaga siya kay daehwi
"wala nga kasi kaming relasyon," paglilinaw ko. mag da-drama nanaman sila dahil sa narinig nila kanina
"ang sabihin mo, wala pa sa ngayon," isa pa 'tong si jihoon
"that daniel kang impressed me, not to mention his effort to come here this night to tell you that," sabi ni guanlin
"ma-effort talaga yung si daniel, kahit nung bata pa kami--"
"ang slow mo, jia. pinsan ba talaga kita?" dahil sa sinabing yun ni seonho, napako ang tingin ko sakaniya
"oh, bakit?" tanong niya. alam mo naman yung sagot dyan, seonho, diba?
"mga anak, ayos lang ba kayo dyan?" pagpasok ni papa sa loob
"opo, salamat po sa kutsyon hindi po malalamigan ang likod namin," sabi ni jihoon at ngumiti
"pagpasensyahan nyo na ha, dalawa lang kasi kwarto namin," sabi ni papa
"okay lang Tito! okay na okay lang kami dito!" sigaw ni seonho
"palibhasa nasa kama ka," parinig ko. double deck kasi yung kama ko, si seonho ang nakahiga doon sa taas. Yung dalawa naman, magkatabi sa sahig na may kutsyon.
"guanlin, bakit ang tahimik mo?" tanong ni jihoon. paalis na sana si Papa nun nang narinig niya si guanlin.
"nothing.. i just can't believe I missed knowing her real name," sabi niya't tumingin sakin na may halonh lungkot
"guanlin--"
"guanlin, anak. pwede ba tayong mag-usap?" sabi ni papa at sumunod naman si guanlin sakaniya
"jia, sa tingin mo sasabihin ng papa mo kay guanlin--"
"seonho!"
"ano yan? may lihim kayo?" tanong ni jihoon
"wala jihoon--"
"handa akong magpuyat marinig lang ang lihim nyong yan, explain, now." -jihoon
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top