"maraming gwapo?" tanong ko sakaniya habang kumakain kaming dalawa

"stop asking," masyado namang seryoso 'to. naging familiar ako sa kpop nung umalis siya, kdrama fan lang talaga ako dati eh.

nakita na daw niya mga sikat na artista dun, I cri.

"damot mo naman, sana naman humingi ka ng autograph para sakin,"

"I won't do that,"

"at bakit naman?"

"you might forget about me because of them,"

potek, namumula ako.

"h-ha? masyado ka ha!" pinaypayan ko sarili ko gamit ang aking palad. grabe naman kasi, ang straightforward lang ni koya

"tss, here." may kinuha siya sa bag niyang isang parang box na kulay pink.

"ano 'to-- omg."

album ng seventeen!

"whaa! sakin na 'to? totoo? whaaa salamat! I love you na talaga guanlin!" binali-baligtad ko pa yung album, hindi ako makapaniwalang may album na ako ng sebong! Sana may pirma nila 'to! lalo na ni mingyu!!

"tsk, how I wish that was real,"

"ang alin?"

"nothing. eat first, the album won't run from you. you liked the album more than me, tss"

bigla nalang naging seryoso ang atmosphere sa pagitan naming dalawa. ibinaba ko na yung album sa lamesa at huminga ng malalim

"ayoko ng album," sabi ko with matching iling pa.

"okay na saking nandito ka," sabi ko at napatingin naman siya sakin

"is that true?" tanong niya habang unti-unting kumukurba ang ngiti sa labi niya

"oh yes, very very true" sabi ko at ngumiti. album lang yan, mas mahal ko si guan--

"excuse me miss, you can have this" nagtatalong yung babae sa sobrang saya. nag landing yung album sa kamay niya!!

"salamat po!" sabi nung babae at kinikilig na tumakbo

album ko...

"you like me better than that album, right? aww, mingyu signed that.."

"lai guanlin!!"