"Sorry for being late" I whisper to him. I miss this guy. ang daming nagbago sa kaniya. hinawakan niya ang mukha ko. at ramdam ko kung paano na siya kapagod dahil sa laban. alam ko ang nangyayari. nakikita ko lahat.

"rest...let me handle everything now" bulong ko sa kaniya. pumikit siya ng mariin at hinawakan ng mariin ang mga kamay ko. Umiling siya sabay tingin sa mga mata ko.

"no. we will handle everything.. sabay natin silang kakalabanin" seryoso niyang saad bago dahan dahang tumayo. Tinulungan ko siya at hindi siya nagdalawang isip na yakapin ako.

"we will stop this...both of us. we will survive this"he whispered. hindi ko na napigilan pa at yinakap din siya ng mahigpit. Binaon ko ang mukha ko sa balikat niya dahil kahit hindi niya sabihin sakin. Matinding sakit ang mararanasan niya kapag patuloy akong mananatili sa tabi niya.

hindi nagtagal ako na kusang kumalas sa pagkakayakap. I smiled to him and let him feel that everything will be okay.

"let's fight them" tinanguan ko siya at sabay naming hinarap ang mga natitirang halimaw na ngayon ay nakaabang sa aming dalawa. Hindi ko na hinintay pang sumugod sila sa amin at mabilis akong naglaho at sumulpot sa kanilang gitna. halos lahat ay napabaling sa akin at hinanda ko ang sarili ko.

Lima. limang halimaw ang nakaabang sakin ngayon. Nakita kong kinakalaban nadin ni kent ang natitirang kalaban. I saw the others are shock while looking at me. seguro ay nagtataka sila kung bakit ako narito. Malalaman niyo din ang lahat ng totoo.. lahat ng katanungan ninyo.. masasagot pagkatapos ng laban na ito.

pinalabas ko ang dalawang ginintuang espada ko at sinugod sila. isang hampas nang aking espada sa hangin ay kasabay ng pagkahati ng ulo ng dalawang halimaw. Tumalsik sa akin ang masaganang dugo nila at binaliwa ko na iyon at hinarap ang tatlong natitira. Umungol sila ng matinis at halos mabasag ang tenga ko sa ingay nito. Naramdaman nila kung anong nangyaari sa kasamahan nila ngunit silang lahat ay wala na sa tamang pagiisip.

I summon one of my Familiar at lumabas sa kanilang harapan ang isang puting lion na may pakpak na anghel.

"Finish them" utos ko at sinugod niya ang tatlong halimaw. kita ko kung paano niya pwersahang kagatin ang mga katawan ng halimaw at naihiwalay ang kanilang katawan sa kanilang ulo. Kailan pa nagging brutal ang lion na to? I don't remember na tinuro ko to sa kaniya. Iniwan ko lang siya pangangalaga ng taong yun nagging ganito na siya.

Napailing ako ng matapos na ang laban niya. Dahan dahan siyang lumapit sa akin at halos mapangiwi ako dahil ang kaninag puting kulay niya ay naging kulay pula. parang naligo siya ng dugo sa ayos niya ngayon.

Hindi ko na hinintay pang makalapit siya sa akin ng tuluyan at mabilis kong kinumpas ang kamay ko sa hangin at naglaho siya sa harapan ko. I think kailangan niyang maligo muna sa lawa.

Nang masegurado kong nasa tamang kalagayan si kent at hinarap ko na ang totoong pakay ko dito. Nakita ko siyang nakikipaglaban kay Prof. Widraw at Headmaster.

"Marcus Salvador"Saad ko sa buong pangalan niya sa utak ko. Kailangan niya nang maibalik sa totoong kinalalagyan niya.

Nakamasid lamang ako sa kanilang laban at kapansin pansin ang pagkalabas ng mas matinding usok sa kaliwang kamay niya. That's his magic. The Dark Smoke of Underworld. It's a Curse Magic at siya ang kauna unahang nilalang na nakahawak ng kapangyarihan na ito.

Naging Smoke ball ang kaniyang mga kapangyarihan at mabilis kong itinaas ang palad ko at pumitik. bago pa mataaman si Headmaster ng tira niya ay naglaho nalang na parang bula ang mga bola.

"anong nangyari?"dinig kong tanong ni Headmaster. Lahat ay gulat sa nangyari. I summon again my other familiar and this time it's a Griffin. Umalingawngaw sa paligid ang matinis nitong ingay at lumipad sa harapan nila Headmaster.

"Protect them" after I said that to my familiar ay kinumpas ko ulit ang aking kamay at nakita nila ang paglitaw ng lahat ng diamante sa itaas. Kung saan nasisinagan ng liwanag ng pulang buwan.

"Crizzania?" napatingin ako sa taong tumawag sa akin at bumungad sa akin ang mga mukha nila. Halos hindi ko na sila makilala dahil sa natamo nilang mga sugat. Bakas sa mukha nila ang saya habang nakatingin sa akin. I miss them. Napatingin ako sa tatlong taong bago nilang kasama.

Napansin ko ang pagngiti nilang tatlo. They knew me... napatingin ako kay Lucy. Kita ko ang paglandas ng luha sa kaniyang mukha habang nakatingin sa akin.

"patawad kong hindi ako nakapagpaalam sayo" bulong ko sa isipan niya. umiling siya sa akin at kita ko kung paano lumakas ang loob niya. madami nang bago sa kanila simula nang ipadala ko sila sa kanilang mission.

ikinumpas ko ang mga kamay ko at lumitaw ang mga diamante sa harapan ng mga tagapangalaga nito. Ngayon ito ang tamang oras para gamitin ito sa mabuti. Those diamonds are part of my life. alam kong mapapangalagaan nila ito hanggang sa huli.

Bakas sa mukha nila ang paghanga ng biglang pumasok sa kanilang katawan ang diamante at nagbago ang kanilang mga kasuutan. ang kanilang mga sugat ay naghilom at lumakas ang kanilang aura.

"the diamonds already found there owner"bulong ko sa hangin habang nakatingin sa kanila.

"Hoy! babae bakit ngayon kalang dumating... a-kala m-o na mi-ss ka namin huh. manigas ka!" napatawa naman ang iba dahil sa sinabi ni Megan. napabuntong hininga ako dahil kahit kailan tinatago niya pa din ang totoong nararamdaman niya.

"Para kang tanga Meg. alam namin na miss mo siya" pangaasar sa kaniya ni kyle. sinamaan naman siya nito ng tingin at akmang susuntukin niya na ang binata ng makarinig kami ng pagsabog. nakalimutan namin may kailangan pa pala kaming tapusin.

"mukhang nagkakasiyahan kayo" tumingin siya sa gawi ko at bakas sa mukha niya ang pagtataka kung sino ako. Im sorry but you would not know who am I. Before you know me ,you already in the Underworld at pinapataw ang kapausahan mo.

"Your punishment are already out" bigkas ko na ikinangisi niya.

"hahahhaa.. isa kang hangal! walang kaparusahan ang nararapat sa akin!"sigaw niya at nakita ko kung paano niya sakalin gamit ang usok niya ang mga Hari at reyna. I gritted my teeth because it. I look at My familiar at tinanguan ito. Bigla nalang siyang lumipad papunta sa akin at sumakay ako sa kaniya.

"get them after I jump" utos ko sa kaniya. Umingay siya at mukhang nakuha niya ang gusto kong iparating. naalarma ang lahat ng papalapit na ako kay Marcus.

"Anong—ahh" hindi niya natapos ang dapat sabihin niya ng malakas kong inihagis ang isang espada ko sa tapat niya at tumama ito sa kaniyang balikat. Kita ko ang pagtagos ng espada ko sa katawan niya ngunit ganon nalang ang pagka seryoso ko ng matapos ang ilang seguro biglang naglaho ang espada ko at kita ko ang unti unting paghilom ng kaniyang sugat. Tumayo siya at ngumisi sa akin.

"sa tingin mo ganon ako kadali matatalo? HANGAL! ILANG ULIT KO BANG SASABIHIN NA HINDI NIYO AKO MATATALO..HAHAHAHHA" halakhak niya kasabay ng paghampas niya ng kaniyang mahabang buntot sa lupa na ikinayanig ng paligid.

Napansin kong naligtas na ng alaga ko ang mga Hari at reyna. Now wala na siyang hinahawakang bagay na makakapagpigil sa gagawin ko.

Sinilip ko ang iba at alam kong makakaya na nilang tapusin ang natitirang mga kalaban. Biglang lumabas ang mga pakpak ko at lumipad upang makapantay siya ngayon dahil lumipad siya upang gawin ang susunod niyang atake.

I summon my bow and arrow and may binigkas na mga salita. Tinignan ko ang ginagawa niya at ang malaking bilog sa itaas niya ang unang napansin ko. Lumalaki ito. napatingin ako sa buwan at napagtanto ko ang lahat.

Hinihigp ng bilog na nasa itaas niya ang liwanag na nagmumula sa pulang buwan. Hindi ito maari. I position myself and point to him my arrow. I release the arrow at pinatamaan ang bilog na nasa uluhan niya ngunit nakailag siya.

"HAHAHAHA..MATALINO KA..NAPANSIN MO ANG LAHAT NA DAPAT MANGYAYARI"sigaw niya sa akin.

"Hindi ko alam kung sino ka. at anong parte mo sa akademya. ngunit nababatid kong hindi ka katulad namin..Sino ka!" may halong inis na tanong niya.

"You don't need to know"seryoso kong saad. He don't deserve to know me.

"Kung ganon.. pwersahan kong aalamin!" mabilis niya akong pinatamaan ng sunod sunod na tira at mabilis ko pinalibutan ang sarili ng barrier. Ikinumpas ko ang kamay at bigla akong napunta sa kaniyang likuran. Mabilis ko siyang sinipa at bumagsak siya sa ibaba.

Hindi ako nagaksaya pa ng oras at sinugod siya sa ibaba at pinaulanan ng sunod sunod na palaso. nainis ako ng palibutan siya ng mga usok.

ng mawala ang usok mabilis siyang lumitaw sa harapan ko at sinalag ang buntot niya gamit ang bow ko. I change my bow and arrow to sword at pinutol ang buntot niya.

"ahhhhhh! Magbabayad ka sa ginawa mo!" I need to finish this. ramdam ko ang panghihina ng katawan ko dahil sa ginawa kong ritual upang ipasok sa katawan ng mga royalties ang mga diamante. Ramdam ko ang unti unting pagkaubos ng kapangyarihan ko.

Hindi pa ako nakakapagpahinga matapos akong makawala sa lugar nayun. at ito ang madadtnan ko.

sinugod niya ako at pinaulanan ng ilang suntok na iligan ko. nag summon ako ng kidlat at tinira sa kaniya ngunit kagaya ng dati nailagaan niya ito

"Sino ka? bakit nagagamit mo ang ibat ibang elemento?" tanong niya sa akin. bigla siyang natawa dahil alam kong may pumasok nang kasagutan sa kaniyang isip.

"H-indi paanong napunta ka dito!?" Hindi makapaniwalang tanong niya habang diretsong nakatingin sa akin.

"H-indi...Hindi maari! isa ka sa kanila!" parang baliw na sigaw niya at mukhang nawalan na siya sa control sa kaniyang kapangyarihan dahil nabalot ang buong paligid ng itim na usok.

mabilis kong nilagyan ng barrier ang nasa ibaba upang hindi nila malanghap ang usok.

"H-indi....H-indi kayo totoo" dugtong niya at tinignan ako ng seryoso. Matalim. puno ng galit at pagkamuhi.

"Marcus Salvador... you should be happy because I will be the one who will give your punishment" I whispered.