Chapter 11:Mertanya
Megan Pov
Hindi ko alam pero kakaiba ang pakiramdam ko sa bayan na to. Bakit napakabait nila samin? Yan ang unang pumasok na tanong sa isipan ko. kung titignan silang lahat napaka simple ng pamumuhay nila dito sa loob ng Mystique Forest, may pinagkukunan sila ng mga pagkain nila, marami akong nakitang pananim sa kanilang lugar.
Napatingin ako sa mga kasama ko namasayang kumakain sa mesa.
“Kumain pa kayo, alam naming pagod na pagod kayo."gusto kung barahin ang baabeng nagsalita non, nakatingin siya kina Kyle at parang hindi naman napansin ng mga kasama ko na may kakaiba.
Nahagip ng paningin ko ang isang babe na nakatingin sa akin. Tinaasan ko naman siya ng kilay ko bago pagtunan ng pansin ang kinakain.
“Ang sarap ng luto niyo, Aleng Meldred! ”nginitian naman ni Jake ang matanda at nagbolahan pa sila. Napansin ko naman ang inumin na nilagay nila sa mesa.
“alak bayan? ”Taka kong tanong sa babae
“Ah, oo, Iha para naman masarap ang pagakain niyo,” naningkit ang mata ko dahil sa sinabi niya.
Ilang beses nilang nilagyan ng inumin ang mga baso namin. hindi nagtagal tinamaan na ng kalasingan ang mga kasama ko.
“Mukhang napasubra ang inom ng mga kasama mo iha” biglang kausap sakin ng matadang kausap ni Jake kanina, nginitian ko naman siya ng pilit, nagpanggap akong nalalasing na din.
Ramdam kong may nagalalay sakin ganon din sa mga kasama ko. Pinasok nila kaming lahat sa kwarto kong saan kami nalalagi.
Ng maramdaman kong nakalabas na sila minulat ko ang mata ko.
“Bakit ba grabe kong malasing ang mga to? ”Reklamo ko dahil para silang mga lantang gulay kong titignan.
“You didn’t drink, did you? ”Nagulat ako dahil biglang nagsalita si Kent. Hindi siya lasing?
“I’m not”
“How? "Tinignan niya ako ng blanko.
"There is up to something”sa sinabi niya isa lang ang ibig sabihin non, hindi sila pangkaraniwang mage.
Pinilit kong gisingin ang mga kasamahan namin. pero mga lintik sarap paghahampasin. Wala na akong nagawa pa kundi paulanan sila ng Tubig.
“Shit! Bat ang lamig? ”
“Tangina naman natutulog ang tao, eh! ”
“Megan ano ba! ”
“Gumising kayo nasa panganib tayo” dahil sa sinabi ko nagsigising sila at parang ngayon lang nila napansin ang sitwasyon namin. Kaniya kaniya silang mura ng mapagtanto nila kung ano yun.
“Sabi na nga ba eh, kaya tayo nilasing ng mga yun”naiinis na turan ni Jake at napasabunot pa sa buhok niya.
“quite," napatahimik kaming lahat dahil sa sinabi ni Kent. May narinig kaming kalabog sa ibaba na parang may hinahasa silang gamit. Isang lang ang pumapasok sa isipan ko. This is not good. Naamoy ko din na parang may apoy,
“nasusunog? or nagluluto? ”
“nagluluto sila Meg, and I think tayo ang lulutuin nila.Parang namutla ako sa narinig ko habang nakatingin kay Kent. Shit! Mommy! Ayaw ko pang mamatay,
“Kailangan na nating umalis dito na hindi nila nalalaman, dahil pag nagkataon kita na ang kakainin nila, theyre not just a mage, mga witch sila.”
“witch? "What the hell! Nagsikilos namin kaming lahat at dumaan kami sa bintana, dahil alam namin na may nagbabantay sa pinto kung sa kaling don kami dadaan.
Ng makababa na kaming lahat siya naman katangahan ni Jake at nadulas. Masama ang pagkakababa niya at lumikha yun ng matinding ingay.
Napatingin kami sa loob ng bahay at halos mahugot ko ang hininga ko dahil halos lahat ng mangkukulam nakatingin samin na may nanlilisik na mata.
“putcha Jake! Wala sa lugar yang katangahan mo! ”
“gago!”
“tumahimik kayo! "Sigaw ko sa kanilang dalawa ni Brent. Tangina nasa ganito na kaming sitwasyon naisipan pang magbangayan.
“Kailangan nating tumakbo” pagkasabi ni Kent non samin hindi na kami nagdalawang isip na tumakbong lahat. Shit kulang ang bilis namin kumpara sa bilis ng mga mangkukulam.
“sundan sila! ”Isang sigaw ng mangkukulam at halos lahat ng kasamahan nila nakasunod samin.
“Tangina, hindi magandang biro to, pag tayo nalaglag ulit sa bangin sure ako mamamatay na tayo! ”Reklamo ni Brent habang tumatakbo.
Magkasabay sila ni Sam habang katabi ko naman si Jannice at Jake. Nasa unahan namin si Kyle at Kent.
“Napatigil kami ng bigla nalang kaming mailto sa dalawang daan.
“which way!? ”Sigaw na tanong ko sa kanila.
“Shit! Kent san? ”
“kuya! Malapit na sila! ”Naiiyak na sa takot si Sam, saming lahat si Sam ang may pinakamahinang loob.
“left! ”Pakasigaw ni Kent non nagsimula na kaming tumakbo ulit. Pwede na kaming panlaban sa may pinakamabilis na takbo. Tangina.
Ang sakit na ng paa ko kakatakbo. Hindi din namin magamit ang kapangyarihan namin dahil sa pisting nilagay nila doon sa inumin namin. Nanghihina na din ako.
Napansin ko naman na papunta kami sa isang kweba. Hindi na kami nagtanong pa kung papasok kami don dahil nauna na si kent.
Pagkapasok namin siya namang pagtigil ng mga witch. Nakatingin lang silang lahat sa amin habang nasa labas ng Kweba.
Kita ko kung paano sila maglaway habang nakangisi samin.
Bakit hindi sila makapasok? Nilibot ko ang paningin sa kweba, at isa lang ang nakaagaw ng paningin ko. isang bulaklak sa gitna ng kweba.
“Hindi kayo makakalabas diyan! ”
“In your dream, witch! ”Sigaw ko sa kanila. Kairita sila eh, kaniya kaniya na kami ng upo dahil sa pagod. Napansin ko naman na umaalis na ang mga mangkukulam sa labas. Seguro napagod na din sila.
“the lake! ”Biglang may tinuro si Jannice at ganon nalang ang saya namin dahil sa wakas nakita na namin ang kailangan naming makuha.
Mabilis namang nilabas ni Sam ang bote at nilagyan ito ng tubig sa lawa. Hindi pangkaraniwan ang tubig na nandoon dahil, kaya nitong alisin ang lahat ng lason. Kahit ang mga lason na nandito sa gubat.
"Let's go home,” pagkasabi ni Sam non napangiti kami.
”Wait for us, bitch, dahil maliligtas kana namin.”
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top