Nick

'Avi, hoe durf je ons alleen te laten,' zei ik overdreven toen duidelijk was dat ze nog maar een dag in onze kerkers zou zijn.

'Ik ben hier nog een hele dag,' zei ze. 'Daarnaast is de missie na deze ook met mij.'

'Maar daarna kom je niet meer terug,' zei ik met een pruillip.

'Als je zo door blijft gaan, ja,' lachte ze. 'Het is net zoals met Moyra. Je kan me gewoon opzoeken als je dat wil.'

'Ja, oké,' zei ik met een zucht. 'Zo lang je ons maar ook op komt zoeken.'

'Ik zal mijn best doen,' zie ze. 'Maar het zal niet snel zijn... Het is nog steeds heel druk in onze kerkers.'

'In die van ons niet dan?' vroeg ik terug. 'Ik heb geen vrije dagen meer, al de hele week moet ik achter elkaar missies doen. En daarbovenop moet ik mijn broer in de gaten houden.'

'Hoe gaat het dan daarmee?'

'Met Yarras?' Avi knikte en ik zuchtte heel diep.

'Moeilijk?' zei ik. 'De Dood wil niet dat hij helpt, maar hij komt altijd met ideeën om problemen op te lossen waar ik nog niet aan gedacht had. Ik wil best zijn hulp niet gebruiken, maar ik kan dan niet zeggen dat mijn opdrachten dan beter af worden gehandeld. Ik mag hem kennelijk ook niet de doelen van de missies vertellen, maar hij komt er steeds zelf achter.'

'Waarom mag je de doelen niet vertellen?'

'Waarschijnlijk omdat De Dood hem niet vertrouwd,' zei ik. 'Al heeft Yerras niks gedaan wat hem een reden gaf om hem niet te vertrouwen. Ja, het is vreemd dat hij opeens leeft, dat hij magie kan gebruiken, maar dat betekent niet dat hij iets verkeerd heeft gedaan. Waarom is het opeens een probleem om te ademen?'

'Omdat hij eerst dood was? En dat magie gebruik klink wel verdacht.'

'Ja, oké... Ah je hebt gelijk...' Ik zuchtte weer diep. 'Laten we hem maar halen zodat we bezig kunnen met de missie.'

'Waar heb je hem überhaupt achter gelaten?'

'Bij Aleron.'

'En die vond dat goed?'

'Hij bood het zelf aan,' zei ik met een lach. 'Kennelijk wilde hij gewoon wat aanspraak terwijl hij wat oude missies weg moest ruimen. Ik vertrouw erop dat hij Yerras niks vreemds laat doen.'

'Kan je je broer dan daar niet laten?' vroeg Avi.

'Aleron had zelf nog wat te doen, dus ik had afgesproken dat ik hem voor deze missie weer op zou halen. Je weet hoe druk hij het heeft sinds Moyra haar eigen kerkers heeft. Wel iets rustiger, maar toch.'

'Oké, laten we die broer van jouw dan ophalen..'

-///-

'Waar sleep je me deze keer mee naartoe?' vroeg Yerras me toen we hem op hadden gehaald. We stonden in de dimensionale tuinen waar ik momenteel nog even mijn sleutel voor te voorschijn moest halen.

'Naar een oud huis,' zei ik en ik toverde een sleutel tevoorschijn die ons naar de schuurdeur van het huis zou brengen.

'En dat is het?' vroeg hij terug en Avi lachte, waardoor Yerras een zelfvoldane glimlach op zijn lippen kreeg.

'Nee, er is daar iemand die al tijden onder een sterke vloekzegel zit, maar er niet vanaf wil.'

'Als die er niet vanaf wil, waarom gaan we er dan heen, Nick?'

'Omdat we iets van haar nodig hebben,' legde ik uit en ik haalde de deur van het slot.

'Een object iets? Of informatie iets?'

'Een object,' zei Avi. 'Het doel is dat jullie haar afleiden terwijl ik het huis doorspit.'

'Dat moet niet al te moeilijk zijn,' zei Yerras en schonk haar weer een glimlach. 'Daarnaast ga ik er vanuit dat jullie je demonen weer oproepen voor extra hulp?'

'Ik weet niet zeker of dat nodig is,' zei ik en ik deed mijn eerste stap door de deur. Yerras volgde met veel interesse, dit was de eerste keer dat hij de deur in gebruik kon zien ik plaats van er verhalen over te horen. 'Zo veel afleiding hebben we nou ook weer niet nodig.'

'Ik roep Zis wel op als je het niet erg vind,' zei Avi en volgde mijn broer en mij de deur door de buitenlucht in. 'Dan kan ik het sneller vinden dan zonder hun hulp.'

'Daar heb je een punt, misschien dat ik Yee er voor de zekerheid bij haal voor als het mis gaat.'

'Ik denk dat Zis dat kan waarderen,' zei Avi met een lach. 'Hen gaat het sowieso niet leuk vinden als hen erachter komt dat ik minder missies met jou zal doen in de toekomst.'

'Ik denk dat Yee daar zeer blij mee zou zijn,' zei ik nu ook lachend. Ik deed de schuurdeur achter mij dicht en mijn ogen gingen naar het huis wat we naderden. Ik wist van de veilige haven kaarten dat het huis buiten de stad lag. Het was dan ook niet gek dat het een grote tuin had, maar een beetje overwoekerd was die wel. Klimop had een groot deel van het landschap overgenomen en het kroop zonder pardon over de muren van het landhuis heen.

'Misschien dat ze een keer een tuinman in moet huren,' zei ik. 'Ik heb het gevoel dat het elk jaar meer overwoekerd raakt.'

'Misschien moet je het aanbieden,' zei Avi terwijl ze over een uitstekende tak op het pad richting het huis stapte.

'Ik heb geen groene vingers,' zei ik. 'Ik denk dat de tuin er dan nog slechter uit gaat zien.'

'Misschien dat je de klimop af kan laten sterven?' zei Yerras. 'Dan is de eerste stap al gezet.'

'Ik zal het voorstellen,' zei ik met een lach en we stopten voor de deur. 'Na u.' Ik gebaarde naar Avi dat die de eer had aan te bellen. Dat deed ze zonder aarzeling en ze trok aan het touwtje wat de deurbel moest voorstellen. Het duurde even voor er een reactie was, maar uiteindelijk ging de deur op een kier open.

'Goedemorgen,' zei ik met mijn warmste glimlach. 'We zijn hier weer voor de jaarlijkse controle.'

'Controle van wat?' werd er gevraagd en twee kraalogen keken me vanuit de schaduw van het huis aan.

'Van uw gezondheid,' antwoordde ik. 'Als leerlingen van De Dood houden we de kinderen van leerlingen altijd goed in de gaten.'

'Dan mag je mijn vader zeggen dat het niet meer hoeft,' zei ze en ze wilde duidelijk de deur dicht doen.

'Wacht,' zei ik. 'Als alles goed is, ben je van ons af.'

'Dat zeiden jullie vorige keer ook.'

'Als je wil, kan ik voor je stofzuigen na de controle?' stelde ik voor.

'Zie je niet dat de ramen al gelapt zijn?' Ik keek opzij en zag inderdaad dat de ramen glanzende waren.

'Ah, juist, misschien iets anders wat we voor je kunnen doen?'

'Mijn vader zeggen dat hij eens een keer langs mag komen,' zei ze nors. 'Maakt mij het uit dat hij het gek vind dat ik nu ouder dan hem ben. Hij kan het volgens mij ook niet hebben dat ik die zegel niet weg laat halen. Maar wat weet hij nou. Die zegel doet niks behalve me warm houden.' Ze snoof en ze deed uiteindelijk de deur open. 

Lange poten met een bruine vacht werden zichtbaar. Ze torende boven ons alle drie uit en had lange slagtanden die net gepoetst leken te zijn. In haar neus en in haar pluizige oren hingen gouden en zilveren ringen. Haar ogen keken ons verachtend aan, daarna deed ze een stap opzij en liet ons naar binnen.

'Heb ik jou eigenlijk niet eerder gezien?' vroeg ze mij en ik knikte.

'Ik was vorig jaar ook mee op de controle,' antwoordde ik.

'Ah,' zei ze en leidde ons door het huis was ruim ingericht was zodat de bewoner makkelijk kon manoeuvreren. 'Ik heb trouwens een idee voor wat jullie voor me kunnen doen.'

'Vertel,' zei ik en ze gebaarde naar een tafel in het midden van wat waarschijnlijk een soort studeerkamer was. De muren waren gemaakt van boeken en de meubels varieerden van banken tot bureaus. De tafel waar ze naar gebaarde was klein en toen ik dichterbij kwam zag ik dat het een schaaktafel was.

'Je wilt schaken?' vroeg ik verbaasd.

'Wat anders?' vroeg ze terug. 'Ik wil een toernooi om precies te zijn.'

'Een schaaktoernooi?' Ze knikte en ik slikte. Ik was alles behalve goed in schaken. Killian had het me een keer proberen te leren, maar hoewel ik de regels kende, had ik niet de mentale denkcapaciteit om goede zetten te maken.

'Ik wil ook tegen jullie demonen schaken.' Ik trok verbaasd mijn wenkbrauw op.

'Dat euhm- Oké,' zei ik verward. 'Al misschien kunnen we dan samenwerken met onze demon?' Ze keek me voor een lang moment aan.

'Vooruit,' zei ze uiteindelijk en ik prijsde mezelf gelukkig dat ik me niet dood hoefde te vervelen terwijl ik de schaakstukken aan het verplaatsen was. 'Alleen een van ons heeft geen demon, moet je weten.'

'Daar kan ik mee leven,' zei ze. 'Dus wie is de eerste?' Avi, Yerras en ik keken elkaar aan.

'Zal ik dan als eerste gaan?' vroeg ik.

'Ja, is goed,' zei Avi. 'Ik moet trouwens toch naar de wc, dus dan kan ik dat eerst gedaan hebben.'

'Dan ga ik als tweede,' zei Yerras en zijn ogen gingen naar onze gastvrouw. 'Ik heb me trouwens nog helemaal niet voorgesteld, maar ik sta wel in uw huis. De naam is Yerras, aangenaam.' Hij maakte een kleine buiging. Verbaasd trok ze haar wenkbrauwen op.

'Euhm- Kiara,' zei ze wat vragend alsof ze niet helemaal zeker was dat dat haar naam was.

'Goed je te ontmoeten, Kiara,' zei mijn broer. 'Ik kijk nu al uit naar onze schaakwedstrijd.' Nu kwam er een glimlach in haar gezicht, het liet naast haar slagtanden een rijke collectie aan blinkende witte tanden zien.

'Ik heb het gevoel dat jij een uitdaging wordt,' zei ze.

'Dat is zeker mijn doel.'

'Gaat de rest van jullie je ook nog voorstellen?' vroeg Kiara nu met een scherpe blik.

'Ah, ja, mijn naam is Nick,' zei ik en liet mijn hand naar mijn bedelarmband gaan. 'Mijn demon heet Yee.' Yee trok de schaduwen uit in stilte. Hen voelde gespannen aan en ik moest zeggen verbaasd te zijn geen opmerking van hen te krijgen.

'Mijn naam is Avi en mijn demon heet Zis,' zei Avi en haalde haar ketting tevoorschijn om haar demon op te roepen. Yee's blik lag gespannen op haar en was volledig gefocust op Avi's schaduw.

'Waar is Yee?' vroeg Zis het moment dat hen verschenen was. De twee demonen keken elkaar aan terwijl ik een verwarde blik met Avi uitwisselde. Ik merkte ook dat Yee's gespannen gevoel dat moment wegwasde. Iets wat me nog verwarder maakte. Zis knikte en ik zag Avi ook verwarder raken.

'Wat is de opdracht van vandaag?' vroeg Yee en ik schrok zowat van hun stem.

'We schaken,' zei ik wat hees en schraapte mijn keel.

'Oh,' zei hen en hen verplaatste zichzelf naar het schaakbord. 'En dat is het?' Ik lachte.

'Ja, en een zegel controle voor Kiara.' Yee keek was onderzoekend naar het monster.

'Ik herinner haar,' zei hen en hen lachte. 'Moesten we de vorige keer die zegel juist niet verbreken?'

'Nee,' zei ik hen. 'Dat is nooit de opdracht geweest.'

'Als jij het zegt,' zei Yee en draaide zich om. Hun ogen vingen weer die van Zis en ik voelde de onrust weer, maar niet zoals ik die vaak gevoeld had. Vaak was het een onrust van angst geweest. Nu leek de onrust door Zis gedeeld te worden.

'Yee? Alles goed?'

'Wat laat je denken dat het niet zou moeten zijn?'

'Je voelt onrustig,' zei ik hen.

'Het heeft niks met jou te maken,' gromde Yee. 'Ga zitten dan kunnen we schaken.'

'Kiara? Klaar voor de eerste ronde van het toernooi?'

'Ga zitten, dan kunnen we beginnen,' zei ze onbewust mijn demon nazeggend. Ze had zelf al plaats genomen. Ik deed zowel wat zij als mijn demon zei en ik ging aan de schaaktafel zitten.

'Wit of zwart?' vroeg ik.

'Jij mag zwart zijn,' zei ze en ze gaf mij de zwarte schaakstukken aan. Wat onhandig onder het commentaar van Yee, zette ik de stukken goed neer. Daarna begon de eerste ronde.

---

Altijd vreemd om weer een hoofdstuk te hebben wat niet in tweeën moet worden gedeeld xD

Oh, en alvast een fijne jaarwisseling toegewenst :D

Laat vooral sterretjes achter