'I thought of angels choking on their halo, getting drunk on rose water'

Nick

'Ni, waarom moet ik hiermee naartoe?' vroeg Yee mij, ondanks dat hen hun mensenvorm aangenomen had, met een grom toen we over de straat richting de supermarkt liepen.

'Kijk,' zei ik. 'Jij wilde als betaling hier blijven en ik moet boodschappen doen. Ik weet dat je terug naar Zis wil-'

'Ik wil niet terug naar Zis.'

'Niet zeuren dan,' zei ik met een lach, blij eens mijn demon slimmer af te zijn.

'Maar waarom gaan we dan boodschappen doen?' vroeg hen en sprak het een na laatste woord uit alsof hen moest kotsen.

'In tegenstelling tot demonen met halve zielen, moeten mensen met halve zielen gewoon eten net zoals die een hele hebben.'

'Het is niet dat ik nooit meer zielen hoef te vangen,' verbeterde Yee mij. 'Het is dat ik uit die van jou genoeg kan halen om mijn eigen in leven te houden.'

'Goed om te weten dat je mijn levensenergie opslurpt.' Yee lachte tevreden.

'Graag gedaan,' zei hen spinnend en hun ogen gingen naar de bomen toe. 'Ik heb al een tijd geen zwarte vogels meer gezien.' Ik keek hen verward aan.

'Hoe bedoel je?'

'Ben je nu echt vergeten hoe je een keer versnipperd in de tussenwereld was?' Ik rilde bij de herinnering, het was niet iets wat ik makkelijk vergeten kon.

'Nee,' zei ik en ik wreef voor warmte mijn armen over. Of misschien om juist te checken dat ik nog heel was.

'Er waren toen zwarte vogels,' zei hen. 'Daarvoor ook, maar nu zie ik ze niet meer.'

'Er zijn genoeg kauwen en kraaien,' zei ik. 'Ik moet zeggen blij te zijn al een tijd niet meer een raaf te hebben gezien.'

'Ik vind het jammer.'

'Jammer?'

'Ja, want het maakte je altijd zo overstuur.' Ik fronste wat, ik kon me niet herinneren overstuur te zijn een raaf te hebben gezien. In ieder geval niet bij die die Yerras laatst gevonden had, maar ik vond het voor een keer niet erg Yee's spelletjes mee te spelen.

'Nu ben ik extra blij dat ik er een tijd geen meer heb gezien, maakt mijn leven een stuk makkelijker.'

'Er was wel altijd een uitdaging als er een was,' zei Yee en hen grijnsde. 'En een grotere kans dat jij me jou liet overnemen.' Dit liet me nog een keer fronsen, maar ik liet het mijn demon niet merken.

'Nog een reden waarom ik blij ben ze niet meer te zien,' zei ik luchtig.

'Maar vraag je je dan niet af waar ze zijn?'

'Liever niet?'

'Kom op, Ni, vermaak me een beetje terwijl ik op de bodemwereld ben.' Ik zuchtte.

'Ik heb er nooit bij stil gestaan, Yee,' zei ik, maar merkte dat hen niet oplette. 'Yee?' De ogen van mijn demon waren in de verte gericht. 'Wat zie je?' Hen gromde en ik keek hen verward aan. 'Yee?'

'Ni, we moeten daarheen.'

'Waarom?'

'Daarom.'

'Werk eens een keer mee.'

'Jij moet meewerken. Er is daar een engel,' gromde Yee.

'Oké, dan gaan we daar zeker niet heen,' zei ik en ik draaide me naar de tegenovergestelde richting om. 'Ik hoef geen problemen met de hemel als de tussenwereld al een chaos is.' Yee trok zich daar niks van aan en hen pakte me bij de arm.

'Hoorde je überhaupt wat ik zei?' vroeg ik uit ellendigheid terwijl mijn demon me over de straat meetrok.

'Ja,' zei Yee.

'Is het dan zo veel moeite om eens te doen wat ik zeg?'

'Dat doe ik al vaak genoeg, Ni,' zei hen en ik vreesde dat ik deze keer niks kon zeggen wat hen tegen zou houden. We hadden al afgesproken wat de betaling was, ik had de fout gemaakt niet te specificeren dat hen geen zeggen had in waar we heen zouden gaan. Ik had alleen gezegd dat hen bij mijn zijde moest blijven. Het was dat wat ervoor zorgde dat hen me nu meesleepte.

'Daar,' zei Yee plots en hen liet me los. Verward keek ik de straat over, maar zag niet wat hen bedoelde.

'Houd je me nu voor de gek?' vroeg ik.

'Kijk,' zei Yee, sloeg een hand op mijn schouder en een kou ging door mijn lijf mijn ogen in. Het tweetal wat een paar straten verder liep was nu opeens niet zo normaal als een paar seconden geleden. De langere van het stel gloeide als een -ja- gloeilamp. Yee haalde hun hand van mijn schouder en hun magie bleef nog in kleine hoeveelheden achter waardoor ik de lamp nog steeds zag, enkel minder fel dan eerst.

'Doen engelen eigenlijk wel eens moeite zichzelf te verbergen?' vroeg ik Yee en hen lachte.

'Nee,' zei hen en hen kreeg een onheilspellende glimlach op hun gezicht. 'Daarom is het ook zo makkelijk hun vleugels leeg te plukken.'

'Brand dat jullie niet?'

'Die pijn is het geschreeuw van de engelen waard,' zei Yee.

'Wacht... Hoe vaak heb jij een engel aangevallen?' Yee was even stil en hen keek wat beschaamd weg.

'Drie,' zei hen zacht en liet merkten dat hen er niet trots op was. Ik daarentegen keek hen stomverbaasd aan.

'Jij hebt engelen kaal geplukt?' vroeg ik met open mond. Yee keek nu naar me terug.

'Wel twee keer met de hulp van Kay. En die derde was ontsnapt.'

'Maar dan nog,' zei ik. 'Ik dacht dat alleen derdegraads demonen dat deden.'

'Nee?' zei hen verward. 'Je moet er minstens één plukken voor je als officiële tweedegraads wordt aangezien. Het is niet alleen magie, Ni.'

'Oh, ja. Sorry...' zei ik en ik keek wat ongemakkelijk weg. Mijn ogen kwamen weer op de engel. 'Maar wat gaan we met die engel doen?'

'Als dat licht me niet bekend voor was gekomen, niks.'

'Hoe bedoel je?'

'Ni, dat licht,' zei hen en hun blik was doordringend op mij, 'is het licht wat mij ooit jouw lijf uit heeft gerukt.'

'Je bedoelt dat-' zei ik en moest eerst slikken voor ik verder kon praten. 'Dat dat daar de engel is die mij mijn opdracht heeft laten falen waardoor ik bijna in de gevangenis kwam?'

'Welke engel anders?'

'Dan moeten we daar inderdaad achterna,' zei ik. 'Ik moet nog wraak nemen op het feit dat ik die ziel niet kon vangen.'

'Je moordlustigheid wordt gewaardeerd,' zei Yee met een blije glint in hun ogen.

'Wie zei dat het moord zou zijn?' zei ik. 'Ik was van plan een encyclopedie voor te lezen als marteling.'

'Klinkt ook goed,' zei Yee daarop en ik merkte dat hen ongeduldig was. Het was daarom ook niet gek dat we even later het tweetal op de voet aan het volgen waren. Het leek dat we buiten hun gezichtsveld waren, nee ik wist zeker dat we dat waren, maar op een zeker moment maakte ik oogcontact met de engel. 

Brandende ogen keken mij aan en ik slikte. Er was iets wat me zei dat hen gevaarlijker was dan de sterkste demon. Al zou dat ook kunnen liggen aan dat die in de tussenwereld zat en ik die waarschijnlijk nooit hier beneden tegen zou komen.

'Yee, ik denk toch niet dat dit zo'n goed idee is,' fluisterde ik en ik keek links en rechts om te zien dat er geen andere sterfelijken waren die echt aandacht aan ons besteedden. Zelfs degene waar de engel naast liep of eerder half achteraan zweefde, had ons niet gezien. 

Ik bekeek die nu beter. Zwart haar dat boven de schouders zweefde, oorbellen die zachtjes heen en weer zwaaide, oortjes die naar een telefoon ergens verstopt in een jas leidde. Ik was voor een moment even afgeleid door de vraag naar welke muziek er geluisterd zou worden, dat ik niet merkte dat de engel ineens voor ons stond.

'Waag het niet in de buurt te komen,' zei die op ons neerkijkend vanuit de hoogte. 'Ik laat jullie geen haar op haar hoofd krenken.'

'Rustig,' zei Yee en hen gaf een ongemeende glimlach. 'We zijn hier enkel voor jou.'

'En ik heb geen tijd voor jullie,' was het antwoord. Hen sloeg met hun vleugels en dreef ons naar achteren. Het was toen dat ik het merkte.

'Yee,' zei ik bijna geschrokken, maar eerder verwonderd. 'Hen heeft geen aureel.'

'Dat meen je niet,' zei mijn demon. 'Dan kunnen we hen er niet in laten stikken.' Oké, misschien was het dan maar goed dat de engel er geen had, maar was het zonder een aureel wel een engel? De vleugels en het licht waren voor mij engel genoeg, maar het was vreemd dat hen een aureel miste. Ik besloot het te vragen.

'Yee, is het wel een engel dan?'

'Natuurlijk is dat schandelijke ding een engel,' zei hen en hen gromde richting de engel die al terug naar hun mens was gegaan.

'Wacht- Yee,' zei ik en ik maakte oogcontact met hen. 'Wat als het een beschermengel is?'

'Een beschermbengel is het,' zei hen grommend en ik zag nu pas hoe gehavend Yee eruit zag. 'Dat kleren beest. Had ik net geen flarden meer- Ik zet het hen betaald.'

'Niet nu graag,' zei ik.

'Oh, wacht maar af.'

'Hoorde je wat ik zei?'

'Moet dat? We weten beide wie hier de slimmere is.'

'Als je nou eens voor een keer ons contract de andere kant op gebruikt en mijn eens een keer vertrouwd,' zei ik vermoeid. 'Het is een beschermengel.'

'Ja. En?'

'Bescherm. Engel.' Yee knipperde met hun ogen. 'Bescherm,' zei ik nog eens.

'Elke blokkade kan gebroken worden.'

'Klopt, maar niet nu, niet door ons.' Yee was even stil.

'Zij moet het breken.'

'Precies.'

'Maar ik wil hen nu verscheuren.'

'Houd je in, Yee,' zei ik. 'Die dag komt nog. We gaan eerst haar achtervolgen zodat we weten hoe we uiteindelijk haar ziel toch nog kunnen vangen.'

'Klinkt als te veel moeite,' zei Yee. 'Kunnen we niet gewoon weer boodschappen doen?' Ik lachte.

'Oh nee, demon die eerst iets te graag een engel achterna wilde, jij komt hier niet zo makkelijk vanaf,' zei ik en ik pakte Yee bij de arm vast. 'Wij gaan er nu achter komen waar ze woont of waar ze vaak komt of iets.' Yee zette tegenwerkend hun hakken in de grond.

'Wil je nou wraak op die engel of niet?'

'Ja.'

'Werk mee dan.'

'Maar ik mag dat afzichtelijke wezen niet afmaken.'

'Je gaat dan ook nooit die kans krijgen als je niet meewerkt.' Yee klemde hun kaken op elkaar, keek mij vurig aan, maar gaf uiteindelijk mee.

'Als de tussenwereld niet zo'n zooi was geweest,' gromde hen tot zichzelf en hen sloeg hun armen over elkaar.

'Oké, we achtervolgen ze,' was de uiteindelijke conclusie.

'Goed,' zei ik. 'Alleen moeten we nu wel uit hun zicht blijven.'

'Wat probeer je daarmee te zeggen.'

'Hoe goed kunnen engelen illusies opmerken?' Yee grinnikte.

'Oh, wat voor illusie wil je? Ik heb meerdere aanbevelingen. De ergste nachtmerries van die engel zullen naar boven komen,' zei hen.

'We hoeven alleen ons te verbergen of hen af te leiden,' zei ik.

'Afleiden kan met nachtmerries.'

'Oké je hebt een punt, wat had je in gedachten?'

'Iets wat Kay me ooit geleerd heeft,' zei Yee en hen was even ergens anders met hun gedachten.

'Ah, cool,' zei ik, overwoog in het commentaar te prikken, maar hield mezelf in. Er waren momenten waarin ik dat kon doen, nu was het er niet een. Ik had iets wat ik van hen wilde, dus hen uitlokken met iets waarop hun reactie onvoorspelbaar zou zijn, was niet het beste plan. 

Ik had hen gefocust nodig en ik moest toegeven dat ik met die gedachten vreemd genoeg mezelf aan Killian deed denken. Ha, wie zou dat nog eens gedacht hebben. Yee leek even adem te halen voor er een onheilspellende glimlach op hun gezicht kwam. Hun ogen gloeiden wit op en de wereld om ons heen begon wat te vervormen. Een rilling ging door de lucht en schimmen begonnen te verschijnen.

'Zij ziet het niet toch?'

'Onsterfelijke ogen kunnen het enkel zien,' zei Yee grinnikend. 'Behalve als ze een kind van een leerling is, maar aan haar ziel te zien is ze dat niet.'

'Gelukkig,' zei ik, maar ik drukte nog wel even mijn masker wat steviger op mijn gezicht voor de zekerheid. Meer schaduwen verschenen en ik zag dat de beschermengel erop reageerde. Hen draaide hun hoofd naar links en rechts terwijl hen hun vleugels beschermend voor haar spreidde. Hun licht werd helderder terwijl meer schaduwen verschenen.

'Oh, bij de opperdemon,' zei Yee opeens.

'Wat is er?' vroeg ik, maar voelde mijn hart in mijn keel kloppen. 'Oh, kut.' Niet alleen waren de schaduwen op de engel gericht, maar een deel was duidelijk gefocust op ons. Aan mijn demon te zien was dit niet te bedoeling. De enige magie die ons ooit tegenwerkte was die van andere demonen, niet die van Yee zelf.

'Yee, waarom gaan ze ook op ons af?' vroeg ik en ik was blij dat ik -sinds de keer dat ik op weg was geweest zonder wapens en ik een monster niet van me af kon krijgen- mijn zwaarden op zak had. Alleen merkte ik al snel dat ik één van de twee waarschijnlijk in de trainingshallen had laten liggen. Dat moest mij natuurlijk weer overkomen. 

Ik ademde diep in en ik liet het eenzame zwaard een keer in mijn linker hand draaien. Mijn rechterhand voelde zoals altijd verdacht leeg, zelfs na al het sparren met Redmar, maar het was minder erg dan wanneer ik hier een paar jaar geleden zo zou hebben gestaan.

'De tussenwereld is te chaotisch,' zei mijn demon onheilspellend en ik hakte een schaduw van mij af. Waar mijn zwaard geen tot weinig effect op demonen zou hebben, had het gelukkig wel effect op demonen magie. 'Ik had beter moeten nadenken.'

'Weet je ook eens een keer hoe ik me altijd voel,' zei ik terwijl hen hun menselijke vorm liet vallen. Hun scherpe tanden kwamen weer tevoorschijn in een onheilspellende grimas. Hun scherpe klauwen sloegen de schaduwen weg terwijl een wolk van magie om hen heen hing.

'Waag het niet bijdehand te zijn,' zei Yee voor ik er een opmerking over kon maken.

'Ik zei niks.'

'Je dacht genoeg,' gromde hen.

'Ik- ja oké, maar zei je niet dat de tussenwereld in chaos was.'

'Ja, maar je moet ook weten dat er meerdere manieren zijn magie uit de tussenwereld te gebruiken. Net trok ik het gewoon regelrecht uit de wereld en dat was voor nu niet het goede idee.'

'Wat doe je nu dan?'

'Het via mijn ziel gebruiken,' zei Yee.

'Heb je dat eerder gedaan?' vroeg ik wat verward en ik probeerde me te herinneren of De Dood mij hier ooit iets had over proberen te leren. Yee was even stil en hen leek iets niet te willen toegeven.

'Zis heeft het me geleerd,' zei hen en hen dreef de schaduwen die het op ons gemunt hadden nu helemaal terug.

'Volgens mij moet ik Zis nu al voor meerdere dingen gaan bedanken,' zei ik.

'Als je het maar waagt weer een contract met hen aan te gaan.' Ik lachte.

'Bang dat je mij kwijt raakt, Yee?'

'Bang dat het niet snel genoeg gebeurd, Ni,' zei hen terug en hun focus was op de engel. 'Hen heeft ons duidelijk weer gezien, dus mag ik hen nu wel kaalplukken?'

'Ik heb een ander plan,' zei ik.

'We gaan boodschappen doen?'

'Ja... Dat is voor nu wel het slimste idee.'

----

Dit is echt al het derde hoofdstuk dat niet in tweeën gehakt hoeft te worden, ik ben echt in shock. Opeens kan ik weer enigsinds wattpad vriendelijk lange hoofdstukken schrijven?? Vind ze nog wel iets te lang met 2.5k, maar door de helft zijn ze net weer te kort :// Miss dat ik het nog opdeel op een later moment, maar mijzelf kennende wrss niet