Gelukkig had ik alles al verzamelend in de tijd tussen het krijgen van de map en het wakker worden van Killian en gelukkig was mijn telefoon honderd procent opgeladen! Ik zuchtte tevreden, deze missie zou mooi worden afgerond.

Met mijn muziek op keiharde metal liep ik door de straten door naar de campus toe. Het gebouw doemde voor mij op en ik voelde lichtjes een glimlach op mijn gezicht kruipen. De zon scheen en hier en daar was er een klein wolkje aan de lucht. Het was gewoon een mooie lentedag. Om eerlijk te zijn wist ik niet echt wat ik studeerde, ik was er vele lessen niet geweest en had me wonder boven wonder door de tentamens heen geworsteld. Hoe ik al die punten tot nu toe heb behaald weet ik niet, wat ik wel weet is dat ik gewoon bovennatuurlijk slim ben. Ennn hulp heb gehad van Yee...

Van ver herkende ik een paar medestudenten die liever niks met mij te maken wilden hebben. Ze vonden mij raar en eng, hoe ik dat nou weer voor elkaar had gekregen, ik heb werkelijk geen idee, maar ik vond het zwaar hilarisch. Op de beat van mijn muziek slofte ik het gebouw binnen en mijn ogen vielen op iets aan de andere kant van de zaal. Mijn handen begonnen te tintelen en ik kon me gewoon niet inhouden. Snel haalde ik mijn oortjes uit mijn oren en keek op mijn horloge, ik had nog tijd! Half huppelend liep ik naar de andere kant van de zaal en bekeek het instrument.

'Nice,' zei ik en knikte terwijl ik met mijn handen over het donkerbruine hout streek. Het was een werkelijk mooi ding en gelukzalig ging ik op de kruk zitten. Ongeduldig begon ik mijn vingers te bewegen en heel voorzichtig sloeg ik een noot aan. Het geluid vulde de zaal en enkele mensen keken op. Ik liet de noten snel achter elkaar volgen om even aan het geluid te wennen en legde daarna mijn andere hand neer. Even dacht ik na... Wat kon ik spelen? Ik sloot mijn ogen en mijn vingers volgde een weg over de piano, de lichte glimlach die ik had verbreedde zich. Waarom vergat ik altijd hoe veel ik van muziek spelen houd? Mijn vingers sloegen de laatste noot aan en ik keek op mijn horloge, nog een nummer? Ik wilde net weer beginnen toe Yee plots op de grond naast de piano zat.

'Yee,' zei ik langzaam. 'Wat doe jij hier?'

'Kan je Victor's Piano Solo spelen?' vroeg hij met puppy oogjes. Ik lachte, Yee hield geweldig veel van pianomuziek en was weg van dit ene lied uit de film The Corpse Bride.

'Heb je de bladmuziek? Want ik kan hem niet uit mijn hoofd,' antwoordde ik droog en uit het niets haalde hij het tevoorschijn. Lachend begon ik te spelen. Die Elfman is werkelijk geniaal. Toen de noten wegstierven, werd er achter mij geklapt. Verbaast draaide ik me om en keek twee lichtbruine ogen aan.

'Wow, jij kan goed spelen!' zei ze uitbundig.

'Veel voor geoefend,' zei ik nonchalant.

'Jup, heel veel,' voegde Yee er enthousiast knikkend aan toe.

'Kan je nog iets spelen?' vroeg ze en ik keek weer eens op de klok die ik om mijn pols gebonden had. Verontschuldigend schudde ik mijn hoofd.

'Sorry, mijn college begint,' zei ik. 'Moet jij ook niet?'

'O, ja, goed dat je het zegt,' zei ze en draaide zich om. Ik keek haar na, ze zou zeker mooi sterven dat was zeker. Ze zou mooier sterven dan haar ouders... Zuchtend sloot ik de pianoklep en rees van mijn zitplek. Misschien kan ik na het college nog even spelen? Ik heb een soort van pauze tussen de twee in... Dat overwegend liep ik naar de collegezaal toe om daar weer de verhalen van de gast voor de klas aan te horen.

Het moment dat ik de zaal uit liep hoorde ik dat er een één of andere idioot op de piano zat te rammen. Met een raar spasme in mijn oog liep ik naar de oorsprong van het afgrijselijke geluid. Op een kleine afstand bekeek ik de persoon, breed gebouwd, duidelijk een sporter en haar dat bijna de grond raakte. De vrouw achter de piano merkte mij niet op en ik ging naast de piano staan. Ze keek nu wel op, maar bleef tyfus door spelen!

'Wat speelt u?' vroeg ik suikerzoet.

'Vind je het mooi?' vroeg ze, ik keek haar recht in haar ogen aan, er was iets raars mee...

'Op zich, ik denk dat er wel wat aan verbeterd kan worden,' opperde ik me sterk inhoudend haar niet af te kraken.

'Hm, misschien, maar ik vind het mooi zo,' zei ze op werkelijk een kut manier en ze deed me heel erg denken aan Eeh.

'Zou ik misschien?' De vrouw keek me vragend aan. 'De piano?'

'Euhm, die jongen daar wilde eerst,' antwoordde ze en wees naar een jongen in de verte met zwart haar en als ik het niet wist, zilveren puntjes. Yee draaide zich net op dat moment om en de vrouw zwaaide, hij zwaaide terug en kwam onze kant op.

'Hey,' zei hij toe hij bij de piano kwam. 'Ni ga spelen!' commandeerde hij. De vrouw keek ons vragend aan en ik gebaarde dat ze plaats voor mij moest maken. Het moment dat ik ging zitten zag ik haar huid van kleur veranderen en er een patroon op staan, het zal weer eens niet zo zijn.

'Nog voorkeur Yee?' Ik negeerde het monster, als ze met net niets deed zou ze dat binnen nu en zo meteen ook niet doen. Yee haalde weer eens ergens bladmuziek vandaan. Lachend pakte ik het aan. 'Zing je mee?' Yee's gezicht lichtte op en hij knikte vrolijk.
Het was een tijd geleden dat hij er zo tevreden uitzag, hij leek hoe langer ik hem kende steeds meer mens te worden. Dat liet me aan de ene kant wel zorgen maken... Ik las de titel en lachte weer, 50 ways to say goodbye was het en met een gemene lach keek ik naar de vrouw naast me. 'Enjoy,' zei ik en begon met spelen.

Had ik ooit gezegd hoe mooi Yee kan zingen en hoe goed hij mensen hun stem kan imiteren? Het leek namelijk dat de leadzanger van Train naast me stond, maar dan met een upgrade. Hoe langer ik speelde en hoe langer Yee meezong hoe meer mensen om de piano gingen staan. Op een gegeven moment was het applaus zo hard dat ik er bijna doof van werd. Samen met Yee maakte ik een buiging en verplaatste me uiteindelijk weer naar de collegezalen.

'Dat was leuk!' zei Yee zangerig. 'Morgen weer?'

'Ik hoop het, anders zitten we hier niet meer...'

'Hoe bedoel je?'

'Missie zonder demoon...'

'Aha. Fock het niet op dan.'

'Ja, ik weet.'

'Goed zo, zie je later.' Yee stak zijn hand vrolijk op. 'Ik handel dat monster af, anders verveel ik me.' Hij draaide zich om en liep weg. Ik stapte de zaal weer eens in...

Thank the demons who are on my side, want Linde liep voor me het moment dat ik de zaal weer uitstapte. Door de plotselinge drukte kon ik haar eerst gemakkelijk volgen, maar eenmaal het gebouw uit werd het moeilijker. Fack, dacht ik en probeerde haar zo onopvallend te volgen. Mijn geluk was dat ik in haar herinneringen was geweest, dus wist ik plusminus waar ze heen ging. Terwijl zij aan de ene kant van de tram instapte, stapte ik aan de andere kant in. Zo ver ik wist had ze me nog niet gezien. Ik lachte in mezelf, dit zou een makkie worden en haar bloed zou mooi de aarde invloeien. Onbewust wreef ik tevreden in mijn handen, ze zou mooi sterven, zeker weten!

Drie haltes later stapte ze uit en ik glipte het moment dat de deuren sloten ook de tram uit. Geruisloos volgde ik haar, alles zat een keer mee! Ze draaide zich niet om en ze was nog een paar minuten van haar huis verwijderd. Dat was genoeg tijd voor mij om haar te overmeesteren en te doden.

Lachend ging de capuchon over mijn hoofd toen ze een smal steegje in liep. Een snellere weg voor haar en een perfecte moordplek voor mij. Ik was haar nu aan het schaduwen en was dichtbij, fijn dichtbij. Ik snoof haar geur op en bedacht er de geur van bloed bij, mooie combinatie. Lichtjes schudde ik mijn hoofd en haalde een van mijn messen tevoorschijn. Geruisloos viel ik haar van achteren aan. Mijn hand drukte ik over haar mond heen en ze begon tegen te stribbelen. Mijn mes legde ik tegen haar keel aan en ik voelde een rilling door haar heen gaan door het koude metaal. Ik lachte toen ze haar handen wanhopig aan mijn armen vastklemde, maar het moment dat ik net meer druk op het mes wilde zetten gebeurde er iets wat ik totaal niet verwachtte...

------------------------------------------
Reactie op lengte hoofdstuk?
1,01k op De rode Vuurster, mijn eerste verhaal van hier op Wattpad XD
Gaat denk ik met dit verhaal ook wel lukken :)

PukDuck dit hoofdstuk is voor jou, ik heb je liedje er namelijk eindelijk in verwerkt ;)

Vergeet niet te stemmen, reageren en misschien iemand een compliment te geven :P